Instalowanie, aktualizowanie i zarządzanie programem Visual Studio za pomocą parametrów wiersza polecenia

Podczas instalowania programu Visual Studio programowo lub z poziomu wiersza polecenia można użyć różnych parametrów wiersza polecenia do kontrolowania lub dostosowywania instalacji w celu wykonania następujących akcji:

• Uruchom instalację na kliencie z wybranymi wstępnie opcjami i zachowaniami.
• Automatyzowanie procesu instalacji lub aktualizacji.
• Utwórz lub zachowaj układ sieciowy plików produktu na potrzeby instalowania lub aktualizowania maszyn klienckich.

Następujące czasowniki i parametry wiersza polecenia mogą być używane z następującymi plikami wykonywalnymi lub programami:

• Program inicjujący instalatora, który jest małym plikiem (ok. 1 MB) (na przykład vs_enterprise.exe), który inicjuje proces pobierania i początkową instalację.
• Instalator programu Visual Studio, który może być już zainstalowany na maszynie i znajduje się w folderze C:\Program Files (x86)\Microsoft Visual Studio\Installer\setup.exe. Instalator należy zainicjować programowo z innego katalogu, w którym znajduje się instalator. Instalator jest zwykle używany do aktualizowania lub modyfikowania poleceń.
• Za pomocą polecenia winget przy użyciu przełącznika --override winget.
• Za pomocą pakietu aktualizacji Administracja istratora, który jest dostępny do pobrania z wykazu usługi Microsoft Update, programowo zaktualizuj układ sieciowy. Więcej informacji można znaleźć w artykule Aktualizowanie lub modyfikowanie układu .

Nie wszystkie polecenia lub parametry działają w każdej z tych sytuacji, a wszelkie specjalne zastrzeżenia lub wyjątki są udokumentowane. Ponadto w niektórych scenariuszach być może nie masz dostępu do wszystkich opisanych wcześniej plików wykonywalnych. Na przykład maszyny klienckie mogą mieć instalator dostępny tylko do wykonywania programowego, jeśli program Visual Studio został zainstalowany za pośrednictwem układu.

Aby uzyskać najnowsze programy inicjujące dla programu Visual Studio 2022, które zawsze instalują najnowszą wersję bieżącego kanału, pobierz jeden z plików w poniższej tabeli. Alternatywnie, aby zainstalować określoną wersję lub określony kanał programu Visual Studio 2022, zobacz stronę Historia wydania programu Visual Studio 2022. Ta strona zawiera linki do stałych programu inicjujących wersji dla każdej wersji obsługi.

Wersja	Program inicjujący
Visual Studio 2022 Enterprise	vs_enterprise.exe
Visual Studio 2022 Professional	vs_professional.exe
Visual Studio 2022 Community	vs_community.exe
Visual Studio 2022 Build Tools	vs_buildtools.exe

Napiwek

Jeśli wcześniej pobrano plik programu inicjjącego i chcesz sprawdzić, jaka wersja zostanie zainstalowana, oto jak to zrobić. W systemie Windows otwórz Eksplorator plików, kliknij prawym przyciskiem myszy plik programu inicjjącego, wybierz polecenie Właściwości, a następnie wybierz kartę Szczegóły. Pole Wersja produktu będzie opisywać kanał i wersję instalowaną przez program inicjujący. Numer wersji powinien być zawsze odczytywany jako "najnowsza wersja obsługi określona", a kanał ma wartość Bieżąca, chyba że określono jawnie. Dlatego program inicjujący z wersją Produktu LTSC 17.0 zainstaluje najnowszą wersję serwisową 17.0.x dostępną w kanale LTSC 17.0. Program inicjujący z wersją produktu, który po prostu mówi, że program Visual Studio 2022 zainstaluje najnowszą wersję programu Visual Studio 2022 w bieżącym kanale.

Instalowanie, aktualizowanie, modyfikowanie, naprawianie, odinstalowywanie i eksportowanie poleceń oraz parametry wiersza polecenia

Podczas wywoływania programu inicjatora programu Visual Studio lub instalatora programowo w celu zainstalowania produktu lub zachowania układu:

• Pierwszy parametr to polecenie (zlecenie), które opisuje operację do wykonania.
• Kolejne opcjonalne parametry wiersza polecenia, wszystkie poprzedzone dwoma kreskami (--), dodatkowo definiują sposób, w jaki ta operacja ma się zdarzyć.

Wszystkie parametry wiersza polecenia programu Visual Studio są bez uwzględniania wielkości liter, a więcej przykładów można znaleźć na stronie Przykłady parametrów wiersza polecenia.

Przykład składni: vs_enterprise.exe [command] <optional parameters>...

Command	Opis
(puste)	Domyślne polecenie instaluje zarówno produkt, jak i jest używane dla wszystkich operacji konserwacji układu.
modify	Modyfikuje zainstalowany produkt.
update	Aktualizacje zainstalowanego produktu.
updateall	Aktualizacje wszystkich zainstalowanych produktów w kolejności sekwencyjnej. Działa z parametrami --quiet i .--passive
repair	Naprawia zainstalowany produkt.
uninstall	Odinstalowuje zainstalowany produkt.
export	Eksportuje konfigurację *.vsconfig instalacji do pliku.

Ważne

Podczas określania wielu różnych obciążeń lub składników lub języków należy powtórzyć --add przełącznik wiersza polecenia lub --remove dla każdego elementu.

Parametry	Opis
--installPath <dir>	Dla domyślnego polecenia instalacji ten parametr jest opcjonalny i opisuje, gdzie wystąpienie jest zainstalowane na komputerze klienckim. W przypadku innych poleceń, takich jak aktualizacja lub modyfikowanie, ten parametr jest wymagany i określa katalog instalacyjny, na który ma działać wystąpienie.
--productId <id>	Opcjonalnie: identyfikator wystąpienia produktu, który jest modyfikowany i używany z --channelIdprogramem . Element productID jest podobny do "Microsoft.VisualStudio.Product.Enterprise".
--channelUri	Opcjonalnie: Podczas polecenia aktualizacji możesz przekazać nowe --channelUri polecenie, aby zmienić lokalizację ustawień aktualizacji. Zaleca się parowanie z parametrem --installPath , aby było jawne, które wystąpienie programu Visual Studio konfigurujesz. Zobacz przykłady składni --channelUri
--channelId <id>	Identyfikator kanału, na przykład VisualStudio.17.Release. Zobacz przykłady składni programu --channelId. channelId jest wymagany w przypadku operacji modyfikowania, obok elementu --productID lub --installPath.
--add <one or more workload or component IDs>	Opcjonalnie: Podczas instalacji lub modyfikowania polecenia ten powtarzalny parametr określa co najmniej jeden identyfikator obciążenia lub składników do dodania. Wymagane składniki artefaktu są zainstalowane, ale nie są to zalecane lub opcjonalne składniki. Inne składniki można kontrolować globalnie przy użyciu --includeRecommended parametrów i/lub --includeOptional . Aby uwzględnić wiele obciążeń lub składników, powtórz --add polecenie (na przykład --add Workload1 --add Workload2). W przypadku bardziej szczegółowej kontrolki można dołączyć ;includeRecommended identyfikator lub ;includeOptional do identyfikatora (na przykład --add Workload1;includeRecommended lub --add Workload2;includeRecommended;includeOptional). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz stronę Identyfikatory obciążeń i składników .
--all	Opcjonalnie: Podczas instalacji lub modyfikowania polecenia ten parametr powoduje zainstalowanie wszystkich obciążeń i składników produktu.
--allWorkloads	Opcjonalnie: Podczas instalacji lub modyfikowania polecenia ten parametr instaluje wszystkie obciążenia i składniki, ale nie ma zalecanych ani opcjonalnych składników.
--includeRecommended	Opcjonalnie: Podczas instalacji lub modyfikowania polecenia ten parametr zawiera zalecane składniki dla wszystkich zainstalowanych obciążeń. Nie zawiera składników opcjonalnych. Obciążenia są określane za pomocą --allWorkloads polecenia lub --add.
--includeOptional	Opcjonalnie: Podczas instalacji lub modyfikowania polecenia ten parametr zawiera opcjonalne składniki dla wszystkich zainstalowanych obciążeń. Nie zawiera zalecanych składników. Obciążenia są określane za pomocą --allWorkloads polecenia lub --add.
--addProductLang <language-locale>	Opcjonalnie: Podczas instalacji lub modyfikowania polecenia ten powtarzalny parametr określa pakiety językowe interfejsu użytkownika, które powinny być zainstalowane z produktem. Jeśli nie istnieje, instalacja używa pakietu językowego odpowiadającego ustawień regionalnych maszyny. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz [Lista ustawień regionalnych języka]
--remove <one or more workload or component IDs>	Opcjonalnie: Podczas modyfikowania polecenia ten powtarzalny parametr określa co najmniej jeden identyfikator obciążenia lub składników do usunięcia. Uzupełnia i zachowuje się podobnie do parametru --add .
(#list ustawień regionalnych) na tej stronie.
--removeProductLang <language-locale>	Opcjonalnie: Podczas instalacji lub modyfikowania polecenia ten powtarzalny parametr określa pakiety językowe interfejsu użytkownika, które powinny zostać usunięte z produktu. Uzupełnia i zachowuje się podobnie do parametru --addProductLang .
--in <path>	Opcjonalnie: identyfikator URI lub ścieżka do pliku odpowiedzi, który może zawierać ustawienia konfiguracji.
--quiet	Opcjonalnie: używany z dowolnym poleceniem ten parametr uniemożliwia wyświetlanie dowolnego interfejsu użytkownika podczas wykonywania polecenia. Nie można używać programowo przez użytkowników standardowych niezależnie od tego, jak ustawiono zasady AllowStandardUserControl.
--passive, -p	Opcjonalnie: ten parametr powoduje wyświetlanie interfejsu użytkownika w sposób nieinterakcyjny. Ten parametr wyklucza się wzajemnie z parametru --quiet (i w rzeczywistości zastępuje go). Nie jest również dostępny do programowego używania przez użytkowników standardowych niezależnie od tego, jak ustawiono zasady AllowStandardUserControl.
--norestart	Opcjonalnie: ten parametr musi być sparowany z parametrami --passive lub --quiet . Podczas instalacji, aktualizacji lub modyfikowania polecenia dodanie --norestart parametru opóźnia wszelkie niezbędne ponowne uruchomienie.
--force	Opcjonalnie: ten parametr wymusza zamknięcie programu Visual Studio nawet wtedy, gdy jest używany jakikolwiek proces programu Visual Studio. Wymuszanie zamknięcia programu Visual Studio może spowodować utratę pracy, dlatego należy użyć go ostrożnie.
--installWhileDownloading	Opcjonalnie: Podczas instalowania, aktualizowania lub modyfikowania polecenia ten parametr umożliwia programowi Visual Studio pobieranie i instalowanie produktu równolegle. Jest to środowisko domyślne.
--downloadThenInstall	Opcjonalnie: Podczas instalacji, aktualizacji lub modyfikowania polecenia ten parametr wymusza pobranie wszystkich plików programu Visual Studio przed ich zainstalowaniem. Wzajemnie się wyklucza z parametru --installWhileDownloading .
--nickname <name>	Opcjonalnie: Podczas polecenia instalacji ten parametr definiuje pseudonim do przypisania do zainstalowanego produktu. Pseudonim nie może być dłuższy niż 10 znaków.
--productKey	Opcjonalnie: Podczas polecenia instalacji ten parametr definiuje klucz produktu do użycia dla zainstalowanego produktu. Klucz produktu składa się z 25 znaków alfanumerycznych w formacie xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.
--removeOos true	Opcjonalnie: Podczas instalacji, aktualizacji lub modyfikowania polecenia ten parametr, po którym następuje true polecenie lub false, informuje Instalator programu Visual Studio, czy usunąć wszystkie zainstalowane składniki przeniesiono do stanu braku obsługi. To zachowanie ma zastosowanie w przypadku pojedynczego zdarzenia. Jeśli chcesz, aby to zachowanie było trwałe, zastosuj ten parametr do polecenia modify Ustawienia opisanego później lub skonfiguruj zasady globalne removeOOS. Przydatne do zapewnienia bezpieczeństwa maszyny.
--config <path to *.vsconfig file>	Opcjonalnie: Podczas operacji instalacji lub modyfikowania można przekazać plik konfiguracji przy użyciu parametru --config w celu określenia obciążeń, składników lub rozszerzeń do dodania na podstawie wcześniej zapisanego pliku konfiguracji instalacji. Ta operacja jest tylko addytywne; nie usuwa żadnych elementów, które nie zostały określone w pliku. Ponadto elementy określone w pliku konfiguracji, które nie mają zastosowania do produktu, nie są dodawane. Zdecydowanie zaleca się określenie w pełni kwalifikowanej ścieżki do pliku konfiguracji. Podczas operacji eksportowania ten parametr określa lokalizację zapisywania pliku konfiguracji instalacji.
--allowUnsignedExtensions	Opcjonalnie: Podczas instalowania lub modyfikowania operacji uruchamianej w --passive kontekście lub --quiet przy użyciu --config pliku, jeśli rozszerzenia są określone w pliku konfiguracji, ten parametr jest niezbędny do ładowania rozszerzeń bez podpisu cyfrowego.
--installerOnly	Opcjonalnie: Podczas operacji instalacji lub aktualizacji ten parametr informuje Instalator programu Visual Studio, aby zainstalować sam siebie (instalator), a nie produkt Visual Studio. Jego funkcjonalność jest równoważna parametrowi --update , ale bardziej intuicyjna. Ma być używany podczas preppingu i wstępnego konfigurowania maszyn klienckich.
--help, --?, -h, -?	Wyświetla wersję tej strony w trybie offline.

Polecenie układu i parametry wiersza polecenia

Wszystkie operacje zarządzania układem, takie jak tworzenie lub aktualizowanie układu, są uruchamiane przy użyciu narzędzia do uruchamiania exe i zakładają, że polecenie jest domyślną instalacją (pustą). Wszystkie operacje zarządzania układem powinny rozpoczynać się od wymaganego --layout parametru początkowego. W poniższej tabeli opisano inne parametry, których można użyć do utworzenia lub zaktualizowania układu przy użyciu wiersza polecenia.

Parametry układu	Opis
--layout <dir>	Określa katalog, aby utworzyć lub zaktualizować pamięć podręczną instalacji offline. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Tworzenie instalacji opartej na sieci programu Visual Studio.
--lang <one or more language-locales>	Opcjonalnie: służy do --layout przygotowywania pamięci podręcznej instalacji w trybie offline z pakietami zasobów z określonym co najmniej jednym określonym językiem. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję Lista ustawień regionalnych języka na tej stronie.
--add <one or more workload or component IDs>	Opcjonalnie: co najmniej jeden identyfikator obciążenia lub składników do dodania. Wymagane składniki artefaktu są zainstalowane, ale nie są to zalecane lub opcjonalne składniki. Więcej składników można kontrolować globalnie przy użyciu elementów --includeRecommended i/lub --includeOptional. W przypadku bardziej szczegółowej kontrolki można dołączyć ;includeRecommended identyfikator lub ;includeOptional do identyfikatora (na przykład --add Workload1;includeRecommended lub --add Workload2;includeOptional). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz stronę Identyfikatory obciążeń i składników . Uwaga: Jeśli --add jest używana, pobierane są tylko określone obciążenia i składniki oraz ich zależności. Jeśli --add nie zostanie określony, wszystkie obciążenia i składniki zostaną pobrane do układu.
--includeRecommended	Opcjonalnie: zawiera zalecane składniki dla zainstalowanych obciążeń, ale nie składników opcjonalnych. Obciążenia są określane za pomocą --allWorkloads polecenia lub --add.
--includeOptional	Opcjonalnie: zawiera zalecane i opcjonalne składniki dla wszystkich obciążeń uwzględnionych w układzie. Obciążenia są określane za pomocą polecenia --add.
--wait	Opcjonalnie: proces czeka na zakończenie instalacji przed zwróceniem kodu zakończenia. wait jest przydatne podczas automatyzowania instalacji, w których należy poczekać na zakończenie instalacji, aby obsłużyć kod powrotny z tej instalacji. Parametr --wait można przekazać tylko do programu inicjatora. Instalator (setup.exe) nie obsługuje go. Jest to przydatne podczas aktualizowania układów. Więcej przykładów można znaleźć tutaj.
--useLatestInstaller	Opcjonalnie: Starsze funkcje, które mają zastosowanie tylko dla programów inicjujących programu Visual Studio starszych niż kwiecień 2023 r. Wszystkie elementy wysyłane po kwietniu 2023 r. domyślnie używają najnowszego instalatora. Jeśli ten parametr jest obecny, najnowsza wersja Instalator programu Visual Studio jest uwzględniona w układzie, nawet jeśli należy do nowszej wersji głównej produktu. Najnowszy instalator może być przydatny, jeśli chcesz skorzystać z nowych funkcji lub poprawek błędów dostępnych w najnowszej wersji. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Konfigurowanie układu, aby zawsze używać najnowszej dokumentacji instalatora .
--config <path to *.vsconfig file>	Opcjonalnie: Jeśli jest obecny, program Visual Studio używa zawartości pliku konfiguracji do skonfigurowania układu. Upewnij się, że określono w pełni kwalifikowaną ścieżkę do pliku konfiguracji.
--noWeb	Opcjonalnie: Jeśli jest obecny, instalator programu Visual Studio używa plików w katalogu układów do zainstalowania programu Visual Studio i nie pobiera żadnych pakietów z Internetu. Jeśli użytkownik spróbuje zainstalować składniki, które nie są w układzie, instalacja zakończy się niepowodzeniem. Nie używaj tego parametru, jeśli próbujesz wdrożyć układ hostowany w wewnętrznej witrynie internetowej intranetu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Instalowanie na kliencie, który nie ma dostępu do Internetu. Ważne: --noWeb Parametr nie zatrzymuje Instalator programu Visual Studio na komputerze klienckim połączonym z Internetem przed sprawdzeniem aktualizacji, jeśli klient jest skonfigurowany do wyszukiwania serwerów hostowanych przez firmę Microsoft pod kątem aktualizacji. W takim przypadku --noWeb po prostu uniemożliwia klientowi pobieranie pakietów produktów.
--verify	Opcjonalnie: Sprawdź zawartość układu. Zostaną wyświetlone wszystkie uszkodzone lub brakujące pliki.
--fix	Opcjonalnie: Sprawdź zawartość układu. Jeśli jakiekolwiek pliki są uszkodzone lub brakuje, zostaną one pobrane ponownie. Aby naprawić układ, wymagany jest dostęp do Internetu.
--clean <one or more paths to catalogs>	Opcjonalnie: usuwa stare wersje składników z układu zaktualizowanego do nowszej wersji.

Zaawansowane parametry układu	Opis
--channelId <id>	Opcjonalnie: identyfikator kanału do zainstalowania wystąpienia, reprezentowany na przykład VisualStudio.17.Release. identyfikator channelId jest wymagany dla polecenia instalacji i ignorowany dla innych poleceń, jeśli --installPath jest określony. Zobacz przykłady składni --channelId.
--channelUri <uri>	Opcjonalnie: identyfikator URI manifestu kanału. Ta wartość określa lokalizację źródłową aktualizacji , a początkowa wartość jest skonfigurowana w pliku response.json układu. Zapoznaj się z przykładami składni --channelUri, aby poznać możliwe wartości. Jeśli aktualizacje nie są pożądane, --channelUri może wskazać nieistniejący plik (na przykład --channelUri C:\doesntExist.chman). Tego parametru można użyć dla polecenia instalacji; inne polecenia ignorują je.
--installChannelUri <uri>	Opcjonalnie: identyfikator URI manifestu kanału do użycia na potrzeby instalacji. Identyfikator URI określony przez --channelUri (który należy określić, gdy --installChannelUri jest określony) jest używany do wykrywania aktualizacji. Tego parametru można użyć dla polecenia instalacji; inne polecenia ignorują je.
--installCatalogUri <uri>	Opcjonalnie: identyfikator URI manifestu wykazu do użycia na potrzeby instalacji. Jeśli zostanie określony, menedżer kanału próbuje pobrać manifest katalogu z tego identyfikatora URI przed użyciem identyfikatora URI w manifeście kanału instalacji. Ten parametr służy do obsługi instalacji w trybie offline, w której pamięć podręczna układu jest tworzona z wykazem produktów już pobranym. Tego parametru można użyć dla polecenia instalacji; inne polecenia ignorują je.
--productId <id>	Opcjonalnie: identyfikator produktu dla zainstalowanego wystąpienia. Ten parametr jest wstępnie wypełniany w normalnych warunkach instalacji. Element productID jest podobny do "Microsoft.VisualStudio.Product.Enterprise".
--arch all	Opcjonalnie: Domyślnie układy są tworzone tylko z plikami binarnymi produktów x64. Aby uwzględnić pliki binarne usługi ARM dla odpowiednich obciążeń wraz z plikami binarnymi x64 w układzie, użyj parametru --arch all or --arch * . Aby utworzyć układ tylko plików binarnych usługi ARM, użyj polecenia --arch arm64
--keepLayoutVersion	Opcjonalnie: Zastosuj zmiany w układzie bez aktualizowania wersji produktu uwzględnionej w układzie.
--locale <language-locale>	Opcjonalnie: zmień język wyświetlania interfejsu użytkownika dla samego instalatora. Ustawienie zostanie utrwalone. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję Lista ustawień regionalnych języka na tej stronie.
--cache	Opcjonalnie: W przypadku obecności pakiety będą przechowywane po zainstalowaniu kolejnych napraw. Spowoduje to zastąpienie globalnego ustawienia zasad, które ma być używane do kolejnych instalacji, napraw lub modyfikacji. Domyślne zasady to buforowanie pakietów. Jest to ignorowane dla polecenia odinstaluj. Przeczytaj, jak wyłączyć lub przenieść pamięć podręczną pakietu, aby uzyskać więcej informacji.
--nocache	Opcjonalnie: w przypadku obecności pakiety zostaną usunięte po zainstalowaniu lub naprawieniu. Zostaną one ponownie pobrane tylko w razie potrzeby i usunięte ponownie po użyciu. Spowoduje to zastąpienie globalnego ustawienia zasad, które ma być używane do kolejnych instalacji, napraw lub modyfikacji. Domyślne zasady to buforowanie pakietów. Jest to ignorowane dla polecenia odinstaluj. Przeczytaj, jak wyłączyć lub przenieść pamięć podręczną pakietu, aby uzyskać więcej informacji.
--noUpdateInstaller	Opcjonalnie: jeśli jest obecny, uniemożliwia instalatorowi aktualizowanie się po określeniu ciszy. Instalator zakończy się niepowodzeniem i zwróci niezerowy kod zakończenia, jeśli program noUpdateInstaller jest określony cicho, gdy wymagana jest aktualizacja instalatora.
--path <name>=<path>	Opcjonalnie: służy do określania niestandardowych ścieżek instalacji dla instalacji. Obsługiwane nazwy ścieżek są współużytkowane, buforowane i instalowane.
--path cache=<path>	Opcjonalnie: używa określonej lokalizacji do pobrania plików instalacyjnych. Tę lokalizację można ustawić tylko przy pierwszym zainstalowaniu programu Visual Studio. Przykład: --path cache="C:\VS\cache"
--path shared=<path>	Opcjonalnie: zawiera pliki udostępnione dla równoległych instalacji programu Visual Studio. Niektóre narzędzia i zestawy SDK są instalowane w lokalizacji na tym dysku, a niektóre inne mogą zastąpić to ustawienie i zainstalować go na innym dysku. Przykład: --path shared="C:\VS\shared" Ważne: tę opcję można ustawić tylko raz i przy pierwszym zainstalowaniu programu Visual Studio.
--path install=<path>	Opcjonalnie: odpowiednik elementu –-installPath. W szczególności --installPath "C:\VS" i --path install="C:\VS" są równoważne. Jednocześnie można używać tylko jednego z tych poleceń.

Modyfikuj Ustawienia parametry polecenia i wiersza polecenia

Możesz zmodyfikować ustawienia aktualizacji i programowo skonfigurować lokalizację źródłową aktualizacji dla danego wystąpienia programu Visual Studio przy użyciu instalatora lub programu inicjatora na komputerze klienckim, a następnie przekazać polecenie modyfikuj Ustawienia i żądany kanał aktualizacji.

Command	Opis
modifySettings	Czasownik używany do modyfikowania ustawień aktualizacji określonego wystąpienia programu Visual Studio.

modify Ustawienia parameters	Opis
--installPath <dir>	Zalecane do określenia wystąpienia programu Visual Studio do działania.
--newChannelUri	Wymagane: identyfikator URI manifestu kanału. Ta wartość określa, gdzie będzie następna lokalizacja źródłowa aktualizacji . Zapoznaj się z przykładami składni --channelUri, aby poznać możliwe wartości. Jeśli aktualizacje nie są pożądane, --channelUri może wskazać nieistniejący plik (na przykład --channelUri C:\doesntExist.chman).
--channelUri	Identyfikator URI starego manifestu kanału. Można użyć, jeśli polecenie --installPath nie jest znane. Należy używać w połączeniu z identyfikatorem productID, aby zidentyfikować odpowiednie wystąpienie do wykonania.
--productId <id>	Należy użyć, jeśli określono --channelUri i służy do identyfikowania odpowiedniego wystąpienia do działania. Element productID jest podobny do "Microsoft.VisualStudio.Product.Enterprise".
--quiet	Opcjonalnie: Ten parametr uniemożliwia wyświetlanie dowolnego interfejsu użytkownika podczas wykonywania polecenia. Nie można używać programowo przez użytkowników standardowych.
--removeOos true	Opcjonalnie: Podczas modyfikowania Ustawienia polecenia ten parametr (który musi mieć słowo true lub false natychmiast po nim) nakazuje instalatorowi programu Visual Studio trwałe usunięcie (lub nie usunięcie) wszystkich zainstalowanych składników, które przeszły do stanu braku obsługi. Przydatne do zapewnienia bezpieczeństwa maszyny.

Przykłady składni:

C:\>"C:\Program Files (x86)\Microsoft Visual Studio\Installer\setup.exe" modifySettings --installPath "C:\Program Files\Microsoft\Visual Studio\2022\Enterprise" --newChannelUri https://aka.ms/vs/17/release.LTSC.17.0/channel --removeOos true

 C:\>"C:\Program Files\Microsoft\Visual Studio\2022\Enterprise\vs_enterprise.exe" modifySettings --channelUri https://aka.ms/vs/17/release.LTSC.17.0/channel --productID Microsoft.VisualStudio.Product.Enterprise --newChannelUri \\layoutserver\share\path\channelmanifest.json --removeOos true --quiet

Wycofywanie parametrów polecenia i wiersza polecenia

Aktualizację można wycofać programowo przy użyciu instalatora na maszynie klienckiej i przekazać polecenie wycofywania obok wystąpienia ścieżki instalacji.

Command	Opis
rollback	Polecenie wycofania określonego wystąpienia programu Visual Studio do wcześniej zainstalowanej aktualizacji. To polecenie nie będzie działać, jeśli DisableRollback parametr jest włączony.

wycofywanie parametrów	Opis
--installPath <dir>	Zalecane do określenia wystąpienia programu Visual Studio do działania.

Przykłady składni:

"C:\Program Files (x86)\Microsoft Visual Studio\Installer\setup.exe" rollback -–installPath "C:\Program Files\Microsoft Visual Studio\2022\Enterprise"

Administracja istrator Update polecenia i parametrów wiersza polecenia

Możesz pobrać aktualizację Administracja istrator z katalogu usługi Microsoft Update i użyć jej do zaktualizowania instalacji klienta lub układu.

Aktualizowanie układu

Jeśli aktualizujesz układ do określonej wersji programu Visual Studio, po prostu pobierz aktualizację Administracja istratora na komputer hostujący układ, otwórz wiersz polecenia na tym komputerze i uruchom polecenie w następujący sposób:

visualstudioupdate-17.0.0to17.1.5.exe layout --layoutPath c:\VSLayout

Aktualizowanie klienta

Na kliencie, jeśli pobierzesz aktualizację Administracja istratora do katalogu instalacyjnego na komputerze klienckim, wystarczy kliknąć dwukrotnie plik, aby zastosować aktualizację. Możesz również otworzyć okno polecenia i przekazać niektóre z poniższych parametrów, aby zmienić domyślne zachowanie.

Konfigurowanie aktualizacji Administracja istratora w programie SCCM

Jeśli wdrażasz aktualizację administratora za pomocą programu Microsoft Endpoint Manager (SCCM), możesz zmodyfikować pakiet, aby dostosować zachowanie przy użyciu poniższych parametrów. Parametry można również kontrolować za pomocą pliku konfiguracji na komputerze klienckim. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Metody konfigurowania aktualizacji administratora

Należy pamiętać, że wszystkie parametry aktualizacji Administracja istrator są domyślnie uruchamiane w kontekście "aktualizacji", chyba że określono czasownik układu.

parametry aktualizacji Administracja istratora	Opis
--installerUpdateArgs [optional parameters]	Ten parametr działa jako "tablica przekazywania" określonych parametrów, które są istotne dla scenariuszy aktualizacji administratora. Opcjonalne parametry, które są włączone w tym celu, to: --quiet: Jest to domyślne środowisko aktualizacji administratora i jest wymienione tutaj w celu ukończenia. --passive: ten parametr zastępuje --quiet parametr . Powoduje to, że interfejs użytkownika pojawia się w sposób nieinterakcyjny. --norestart: Ten parametr musi być używany w połączeniu z elementem --quiet lub --passive i powoduje opóźnienie wszelkich niezbędnych ponownych uruchomień. --noWeb: Ten parametr uniemożliwia programowi Visual Studio sprawdzanie w Internecie pod kątem aktualizacji produktu. --force: Ten parametr wymusza zamknięcie programu Visual Studio nawet wtedy, gdy program Visual Studio jest w użyciu. Użyj tego parametru z ostrożnością, ponieważ może to spowodować utratę pracy. Ten parametr musi być używany tylko wtedy, gdy aktualizacja Administracja istratora jest wykonywana w kontekście użytkownika. Jest on ignorowany, jeśli aktualizacja Administracja istrator jest wykonywana w kontekście systemu. --installWhileDownloading: Ten parametr umożliwia programowi Visual Studio równoległe pobieranie i instalowanie produktu. Jest to domyślne środowisko aktualizacji administratora i jest wymienione tutaj w celu uzyskania kompletności. --keepWindowsUpdateOn: Ten parametr uniemożliwia instalatorowi wyłączenie agenta usługi Windows Update na kliencie. Należy użyć tego parametru, jeśli importujesz aktualizację Administracja istratora z katalogu do programu SCCM. Może być również konieczne ustawienie limitu czasu pakietu SCCM na wartość dłuższą niż domyślna 10 minut. Zmiana typu wdrożenia programu SCCM na Wymagany sprawia, że ten parametr jest niepotrzebny. --downloadThenInstall: ten parametr wymusza pobranie wszystkich plików przez program Visual Studio przed ich zainstalowaniem. Wzajemnie się wyklucza z parametru --installWhileDownloading .
--checkPendingReboot	Aktualizacja zostanie przerwana, jeśli na maszynie wystąpi oczekujący ponowny rozruch, niezależnie od tego, która aplikacja mogła ją spowodować. Wartością domyślną jest brak sprawdzania oczekujących ponownych uruchomień.

Przykład składni przekazywania parametrów do aktualizacji Administracja istratora:

visualstudioupdate-16.9.0to16.9.4.exe --installerUpdateArgs=--force,--noWeb,--keepWindowsUpdateOn --checkPendingReboot

Usuwanie poleceń kanału i parametrów wiersza polecenia

Kanały, które są dostępne do aktualizacji, są buforowane na kliencie i w czasie mogą zaśmiecać rzeczy. Możesz ręcznie usunąć kanały aktualizacji, wyświetlając Instalator programu Visual Studio, przełączając się na kartę Dostępne i klikając znak X w prawym górnym rogu karty produktu. Za pomocą removeChannel polecenia można programowo usuwać kanały (na przykład starsze lokalizacje układu). Możesz uruchomić programowo na maszynie klienckiej programowo, aby określić, które kanały są buforowane na maszynie klienckiej.

Command	Opis
removeChannel	Polecenie usunięcia kanału z komputera klienckiego.

removeChannel parameters	Opis
--channelUri	Wymagany identyfikator URI starego manifestu kanału.
--quiet	Opcjonalny ten parametr uniemożliwia wyświetlanie dowolnego interfejsu użytkownika podczas wykonywania polecenia.
--passive	Opcjonalnie Ten parametr zastępuje --quiet parametr . Powoduje to, że interfejs użytkownika pojawia się w sposób nieinterakcyjny.

Przykład składni:

"C:\Program Files (x86)\Microsoft Visual Studio\Installer\setup.exe" removeChannel --channelUri "\\\\server\\share\\layoutdirectory\\ChannelManifest.json"

Instalowanie lub modyfikowanie programu Visual Studio za pomocą zestawu winget

Możesz użyć narzędzia Menedżer pakietów systemu Windows "winget", aby programowo zainstalować, zmodyfikować lub zaktualizować program Visual Studio na maszynie wraz z innymi pakietami zarządzanymi przez winget.

Domyślnie winget po prostu instaluje podstawowe obciążenie programu Visual Studio.

winget install --id Microsoft.VisualStudio.2022.Community

Jeśli jednak chcesz dostosować instalację i określić dodatkowe obciążenia i składniki do uzyskania podczas początkowej instalacji, możesz użyć przełącznika --override zestawu winget wraz z poleceniem zestawu winget install i przekazać wyeksportowany plik vsconfig zawierający obciążenia i składniki do dodania:

winget install --id Microsoft.VisualStudio.2022.Community --override "--passive --config c:\my.vsconfig"

Oczywiście można również dołączać składniki bezpośrednio podczas początkowej instalacji, w następujący sposób:

 winget install --id Microsoft.VisualStudio.2022.Community --override "--quiet --add Microsoft.Visualstudio.Workload.Azure"

Jeśli na komputerze jest już zainstalowany program Visual Studio, można użyć polecenia zestawu winget configure wraz z dostawcą DSC programu Visual Studio PowerShell, plikiem yaml i plikiem vsconfig, aby dodać składniki do istniejącej instalacji programu Visual Studio. Polecenie Winget configure zasadniczo działa jako operacja "modyfikuj" programu Visual Studio.

Nie można użyć przełącznika --override lub dostawcy DSC programu Visual Studio wraz z poleceniem zestawu winget upgrade , ponieważ upgrade zasadniczo działa jako operacja "aktualizuj" programu Visual Studio i instaluje już wybraną najnowszą wersję składników. Nie można dodawać składników za pośrednictwem aktualizacji/uaktualnienia. Aby dodać składniki, należy użyć polecenia winget configure .

Należy pamiętać, że operacje Instalator programu Visual Studio obecnie wymagają uprawnień administratora, więc winget wyświetli monit o podniesienie uprawnień, jeśli to konieczne, aby ukończyć polecenie. Ponadto obecnie nie można użyć zestawu winget do zainstalowania wielu wersji (czyli różnych jednostek SKU) ani wielu wystąpień tej samej jednostki SKU w tym samym czasie na maszynie klienckiej. Na koniec program Visual Studio musi zostać zamknięty, jeśli zamierzasz skonfigurować (zmodyfikować) go w celu dodania składników lub uaktualnić go do najnowszej wersji.

Lista identyfikatorów obciążeń i identyfikatorów składników

Aby uzyskać listę identyfikatorów obciążeń i składników posortowanych według produktu Visual Studio, zobacz stronę Identyfikatory obciążeń i składników programu Visual Studio.

Lista ustawień regionalnych języka

Ustawienia regionalne języka	Język
Cs-cz	Czeski
De-de	Niemiecki
En-us	angielski
Es-es	Hiszpański
Fr-fr	Francuski
It-it	Włoski
Ja-jp	japoński
Ko-kr	Koreański
Pl-pl	Polski
Pt-br	Portugalski — Brazylia
Ru-ru	Rosyjski
Tr-tr	Turecki
Zh-cn	Chiński — uproszczony
Zh-tw	Chiński — tradycyjny

Kody błędów

W zależności od wyniku operacji zmienna %ERRORLEVEL% środowiskowa jest ustawiona na jedną z następujących wartości:

Wartość	Wynik
0	Operacja została ukończona pomyślnie
740	Wymagane podniesienie uprawnień
1001	Proces instalatora programu Visual Studio jest uruchomiony
1003	Program Visual Studio jest w użyciu
1602	Operacja została anulowana
1618	Inna instalacja uruchomiona
1641	Operacja została ukończona pomyślnie, a zainicjowano ponowny rozruch
3010	Operacja została ukończona pomyślnie, ale instalacja wymaga ponownego uruchomienia, zanim będzie można go użyć
5003	Nie można pobrać instalatora programu inicjatora
5004	Operacja została anulowana
5005	Błąd analizy wiersza polecenia programu inicjatora
5007	Operacja została zablokowana — komputer nie spełnia wymagań
8001	Niepowodzenie sprawdzania maszyny arm
8002	Niepowodzenie wstępnego pobierania w tle
8003	Awaria braku obsługi do wyboru
8004	Błąd katalogu docelowego
8005	Weryfikowanie błędu ładunków źródłowych
8006	Uruchomione procesy programu Visual Studio
8010	System operacyjny nie jest obsługiwany. Zapoznaj się z wymaganiami systemowym
-1073720687	Połączenie ivity failure (Niepowodzenie Połączenie ivity)
-1073741510	Usługa Microsoft Instalator programu Visual Studio została zakończona (przez użytkownika lub proces zewnętrzny)
Inne (na przykład: -1, 1, 1603)	Wystąpił warunek niepowodzenia — sprawdź dzienniki, aby uzyskać więcej informacji

Każda operacja generuje kilka plików dziennika w %TEMP% katalogu, które wskazują postęp instalacji. Posortuj folder według daty i poszukaj plików, które zaczynają się od dd_bootstrapper, dd_clienti dd_setup dla programu inicjatora, aplikacji instalatora i aparatu instalacji, odpowiednio.

Pomoc techniczna lub rozwiązywanie problemów

Czasami coś może pójść źle. Jeśli instalacja programu Visual Studio nie powiedzie się, zobacz Rozwiązywanie problemów z instalacją i uaktualnianiem programu Visual Studio, aby uzyskać szczegółowe wskazówki.

Oto kilka dodatkowych opcji pomocy technicznej:

• Oferujemy opcję obsługi czatu instalacyjnego (tylko w języku angielskim) w przypadku problemów związanych z instalacją.
• Zgłoś problemy z produktami za pośrednictwem narzędzia Zgłoś problem, które jest wyświetlane zarówno w Instalator programu Visual Studio, jak i w środowisku IDE programu Visual Studio. Jeśli jesteś Administracja istratorem IT i nie masz zainstalowanego programu Visual Studio, możesz przesłać tutaj opinię Administracja IT.
• Zasugeruj funkcję, śledź problemy z produktami i znajdź odpowiedzi w społeczności deweloperów programu Visual Studio.

Powiązana zawartość

• Przykłady parametrów wiersza polecenia dla instalacji programu Visual Studio
• Tworzenie instalacji w trybie offline programu Visual Studio
• Zautomatyzowana instalacja programu Visual Studio przy użyciu pliku odpowiedzi
• Identyfikatory obciążeń i składników programu Visual Studio