FrameworkContentElement.DataContext Właściwość

Definicja

Przestrzeń nazw:

System.Windows

Zestaw:

PresentationFramework.dll

Pobiera lub ustawia kontekst danych dla elementu, gdy uczestniczy w powiązaniu danych.

public:
 property System::Object ^ DataContext { System::Object ^ get(); void set(System::Object ^ value); };

[System.Windows.Localizability(System.Windows.LocalizationCategory.NeverLocalize)]
public object DataContext { get; set; }

[<System.Windows.Localizability(System.Windows.LocalizationCategory.NeverLocalize)>]
member this.DataContext : obj with get, set

Public Property DataContext As Object

Wartość właściwości

Object

Obiekt, który ma być używany jako kontekst danych.

Atrybuty

LocalizabilityAttribute

Przykłady

Poniższy przykład ustawia powiązanie elementu Paragraph , tworząc nowy niestandardowy obiekt danych, ustanawiając ten obiekt jako DataContext, i ustawiając ścieżkę powiązania na właściwość w niej.

MyData myDataObject = new MyData();
myflowdocument.DataContext = myDataObject;
introParagraph.SetBinding(Paragraph.TagProperty, "CustomData");

Dim myDataObject As New MyData()
myflowdocument.DataContext = myDataObject
introParagraph.SetBinding(Paragraph.TagProperty, "CustomData")

Uwagi

Kontekst danych to koncepcja, która umożliwia elementom dziedziczenie informacji z ich elementów nadrzędnych dotyczących źródła powiązania używanego do powiązania, a także innych cech powiązania, takich jak ścieżka.

Kontekst danych można ustawić bezpośrednio na obiekt środowiska uruchomieniowego języka wspólnego (CLR) z powiązaniami ocenianymi na właściwości tego obiektu. Alternatywnie można ustawić kontekst danych na DataSourceProvider obiekt.

Ta właściwość zależności dziedziczy wartości właściwości. Jeśli istnieją elementy podrzędne bez innej wartości ustalonej DataContext za pomocą wartości lokalnych lub stylów, system właściwości ustawi wartość DataContext na wartość najbliższego elementu nadrzędnego z przypisaną tą wartością.

Alternatywnie można użyć jednej z następujących właściwości Binding klasy, aby jawnie określić źródło powiązania: ElementName, Sourcelub RelativeSource. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Instrukcje: określanie źródła powiązania.

W języku XAML DataContext jest najczęściej ustawiany Binding jako deklaracja. Można użyć składni elementu właściwości lub składni atrybutu. Składnia atrybutów jest wyświetlana w przykładzie na tej stronie. Można również ustawić DataContext w kodzie.

Użycie elementu właściwości języka XAML

<object>  
  <object.DataContext>  
    <dataContextObject />  
  </object.DataContext>  
</object>  

Użycie atrybutu języka XAML

<object DataContext="bindingUsage"/>  

-lub-

<object DataContext="{resourceExtension contextResourceKey}"/>  

Wartości XAML

dataContextObject
Obiekt osadzony, który służy jako kontekst danych dla wszystkich powiązań w elemecie nadrzędnym. Zazwyczaj ten obiekt jest podklasą Binding lub inną BindingBase . Alternatywnie można umieścić tutaj nieprzetworzone dane dowolnego typu obiektu CLR przeznaczonego do powiązania z rzeczywistymi powiązaniami zdefiniowanymi później.

bindingUsage
Użycie powiązania, które ocenia odpowiedni kontekst danych. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Binding Markup Extension (Rozszerzenie znaczników powiązań).

resourceExtension
Jeden z następujących elementów: StaticResource, lub DynamicResource. To użycie jest używane podczas odwoływania się do nieprzetworzonych danych zdefiniowanych jako obiekt w zasobach. Zobacz Zasoby XAML.

contextResourceKey
Identyfikator klucza żądanego obiektu w obrębie obiektu ResourceDictionary.

Informacje dotyczące właściwości zależności

Pole identyfikatora	DataContextProperty
Właściwości metadanych ustawione na true	Inherits