Hyper-V - Rodzaje wirtualnych sieci

Udostępnij na: Facebook

Autor: Dariusz Porowski

Opublikowano: 2011-10-20

W dzisiejszym świecie IT, niezależnie czy mówimy o wirtualizacji, czy innej metodzie dostarczania usług dla biznesu, wszystko sprowadza się do komunikacji sieciowej. Zatem sieci w Hyper-V też mają swój udział i to na kilka sposobów połączeń. Jakich? Zapraszam do lektury. Po zapoznaniu się z tym artykułem będziesz:

  • wiedział, jakie typy połączeń sieciowych są obsługiwane w Hyper-V,
  • potrafił dobrać odpowiedni sposób połączeń, aby zrealizować cel usługi.

Artykuł ten jest pierwszym z serii artykułów w ramach sekcji Wirtualne sieci w Hyper-V, wchodzącej w cykl Podstawy wirtualizacji i Hyper-V. W ramach serii dostępne są jeszcze artykuły:

  • Elementy sieciowe w Hyper-V, gdzie poznasz tematykę wirtualnych kart sieciowych, adresów MAC oraz VLAN.
  • Tworzenie i konfiguracja wirtualnych sieci w Hyper-V, w którym wykonasz konfigurację wszystkich dostępnych typów sieci i adresów MAC.
  • Konfiguracja VLAN w Hyper-V, gdzie zrealizujesz konfigurację zewnętrznej sieci tak, aby obsługiwane były VLAN-y.

Rodzaje połączeń

W ramach Hyper-V dostępne są trzy typy wirtualnych sieci:

  • zewnętrzna (ang. External) – używana do komunikacji maszyn wirtualnych z siecią fizyczną,.
  • wewnętrzna (ang. Internal) – używana do komunikacji maszyn wirtualnych z serwerem wirtualizacji bez dostępu do sieci fizycznej,.
  • prywatna (ang. Private) – używana do komunikacji maszyn wirtualnych z innymi maszynami wirtualnymi, w ramach tego samego serwera wirtualizacji, bez dostępu do sieci fizycznej i serwera wirtualizacji.

Dokładny opis przeznaczenia i schemat działania opisany jest w dalszej części artykułu.

Zewnętrzna sieć wirtualna

Ten typ sieci wirtualnej zapewnia maszynom wirtualnym dostęp do fizycznej sieci firmowej w celu komunikowania się z zewnętrznymi serwerami oraz klientami. Dodatkowo, maszyny wirtualne, działające w obrębie tego samego serwera wirtualizacji, mogą się między sobą komunikować za pośrednictwem tego typu połączenia. Na Rys. 1. przedstawione zostały zasady działania takiej sieci.

Rys. 1. Schemat zewnętrznej sieci wirtualnej.

Jeśli zdecydujemy się na ten typ połączenia sieciowego, dobrą praktyką jest to, aby serwer wirtualizacji miał przynajmniej dwie fizyczne karty sieciowe. Jedną dedykowaną do zarządzania serwerem wirtualizacji, drugą do realizowania połączeń tylko dla hostowanych maszyn wirtualnych. W przypadku, jeśli do serwera wirtualizacji podłączymy inne połączenia sieciowe, np. połączenie do iSCSI, zadbać musimy o dodatkowe fizyczne karty sieciowe.

Informacja
Hyper-V nie wspiera sieci bezprzewodowych. Zewnętrzną sieć wirtualną należy połączyć z siecią fizyczną za pośrednictwem połączenia kablowego.

Wewnętrzna sieć wirtualna

Ten typ sieci wirtualnej jest szczególnie polecany do budowania środowisk testowych, gdzie jest zapewniona całkowita izolacja od zewnętrznego ruchu sieciowego i istnieje potrzeba komunikowania się maszyn wirtualnych z serwerem wirtualizacji. Do budowy tej sieci nie jest wymagana fizyczna karta sieciowa.

Działanie wewnętrznej sieci wirtualnej zapewnia komunikację maszynom wirtualnym, działającym w obrębie tego samego serwera wirtualizacji oraz komunikacje z samym serwerem wirtualizacji. Na *Rys.*2. przedstawiona została logika działania takiej sieci.

Rys. 2. Schemat wewnętrznej sieci wirtualnej.

Zwróćmy uwagę, że w tym przypadku, w serwerze wirtualizacji, jest tworzona wirtualna karta sieciowa, podłączona do wewnętrznego wirtualnego przełącznika sieciowego.

Prywatna sieć wirtualna

Ten typ sieci wirtualnej jest również polecany do budowania środowisk testowych, gdzie zapewniona jest całkowita izolacja, od zewnętrznego ruchu sieciowego, oraz dodatkowo nie jest wskazana komunikacja z serwerem wirtualizacji. Do budowy tej sieci nie jest wymagana fizyczna karta sieciowa.

Działanie prywatnej sieci wirtualnej zapewnia komunikację maszynom wirtualnym, działającym w obrębie tego samego serwera wirtualizacji. Na Rys. 3. przedstawiona jest logika działania takiej sieci.

Rys. 3. Schemat prywatnej sieci wirtualnej.

Prywatne sieci wirtualne idealnie nadają się do tworzenia kilku odseparowanych środowisk testowych, w obrębie jednego serwera wirtualizacji.

Podsumowanie

Z artykułu dowiedziałeś się, jakie typy sieci możesz stworzyć w Hyper-V, jak one działają, a co za tym idzie, do czego możemy je wykorzystać.

W następnym artykule poznasz kolejne elementy sieciowe dostępne w ramach Hyper-V. Dowiesz się, jakie są wirtualne karty sieciowe, jak przypisywane są adresy MAC oraz, co należy wiedzieć o VLAN w środowisku Hyper-V.