Klient Hyper-V - Wstęp  Udostępnij na: Facebook

Tłumaczenie na podstawie Client Hyper-V Survival Guide: Piotr Rogala

Opublikowano: 2012-11-05

Klient Hyper-V to nazwa technologii wirtualizacji, dostępnej tylko w wersji systemu Windows 8 Professional. Klient Hyper-V wymaga obsługi technologii SLAT-capable, 64-bitowej architektury procesora oraz wsparcia dla komend wirtualizacji.

Aby dowiedzieć się, czy Twój sprzęt obsługuje SLAT, przeczytaj: https://social.technet.microsoft.com/wiki/contents/articles/1401.aspx

Windows 8 Klient Hyper-V

Hyper-V w wersji klienckiej dla systemu Windows 8 Professional jest tą samą technologią wirtualizacji, dostępną w systemie Windows Server. Windows 8 Professional został wzbogacony o funkcje Hyper-V. Jest to wersja desktopowa i nie posiada funkcji serwerowych, ponieważ nie działa na sprzęcie klasy serwerowej. Funkcją, podobną do klienta Hyper-V w systemie Windows XP oraz 7, jest Virtual PC 2007, która umożliwia tworzenie wirtualnych maszyn. Warto zauważyć, że Hyper-V jest bezpłatna, dostępna dla systemów serwerowych Windows Server 2008, Windows Server 2008 R2, Windows Server 2012 oraz wersji klienckiej Windows 8 Professional.

Klient Hyper-V jest uboższą wersją roli Hyper-V w Windows Server 2012, aczkolwiek posiada podobne możliwości wirtualizacji. Bez problemu można tworzyć wirtualne środowiska. Nowa technologia, zastosowana w Windows Server, jest kompatybilna z wirtualnymi systemami, które zostały utworzone na wcześniejszych wersjach systemu.

Zastosowania praktyczne

Technologia w Hyper-V umożliwia przenoszenie wirtualnych maszyn z klienta Hyper-V na serwer Hyper-V. Na przykład, możemy zbudować całą infrastrukturę "test lab" na swoim komputerze, przenośnym lub stacjonarnym, a następnie wyeksportować utworzone maszyny wirtualne z laptopa do środowiska produkcyjnego. Jako inny przykład – mamy aplikację i możemy ją sprawdzić na różnych systemach: Windows XP, Windows 7 i 8. Bez problemu utworzymy trzy maszyny wirtualne z w/w wersjami systemów i w prosty sposób przeprowadzimy test (wykluczając testy wydajnościowe) na kliencie Hyper-V poza środowiskiem produkcyjnym.

Klient Hyper-V pozwala na używanie bezprzewodowej karty sieciowej oraz wykorzystanie stanu uśpienia na komputerze przenośnym. Na przykład, jeśli używasz klienta Hyper-V na laptopie i zamkniesz pokrywę, maszyny wirtualne, które są uruchomione, zostaną w tym wypadku oddane do zapisania stanu i mogą zostać wznowione zaraz po wznowieniu pracy naszego urządzenia. Możemy także eksportować maszyny wirtualne ze środowiska produkcyjnego do klienta Hyper-V i odwrotnie (w celu rozwiązania jakiegoś problemu bądź testu).

UWAGA! Obsługa adaptera Bluetooth nadal nie jest dostępna (wykrywana) jako karta sieciowa (Ethernet). Z tego względu nie może być on używany na maszynach wirtualnych za pomocą klienta Hyper-V.

Skrypty Windows PowerShell do zarządzania maszynami wirtualnymi mogą być rozwijane i testowane na kliencie Hyper-V, ponieważ są w pełni kompatybilne z Windows Server 2012 Hyper-V.

Istnieje kilka funkcji w systemie Windows Server 2012 Hyper-V, których nie znajdziesz w 
Hyper-V. Należą do nich:

  • Remote FX capability to virtualize GPUs (software GPU in RDP 8) – odpowiada za współdzielenie procesora karty graficznej (GPU) dla wirtualnych maszyn,
  • Live VM migration – umożliwia przenoszenie pomiędzy fizycznymi serwerami w czasie rzeczywistym uruchomioną wirtualną maszynę,
  • Hyper-V Replica – jest funkcją, która replikuje maszyny wirtualne na inne serwery dla bezpieczeństwa. W razie awarii mechanizmy działają nadal na jednym z serwerów, gdzie została dokonywana replikacja,
  • SR-IOV networking – jest nowym rozwiązaniem wirtualizujacym karty sieciowej, w celu zwiększenia przepustowości pomiędzy maszyną wirtualną a siecią dla dużych pakietów danych,
  • Synthetic fibre channel – umożliwia podłączenie wirtualnych maszyn do istniejących macierzy.

Wymagania sprzętowe

Hyper-V wymaga 64-bitowego systemu oraz wsparcia Second Level Address Translation (SLAT) dla procesorów (CPU). Aby uzyskać informacje na temat wsparcia SLAT, sprawdź stronę producenta procesora, jaki znajduje się w posiadanym urządzeniu. Obsługa wirtualizacji przez BIOS jest wymagana, dlatego przed włączeniem klienta Hyper-V należy upewnić się, że urządzenie posiada najnowszą wersję systemu BIOS i wsparcie VT. Hyper-V wspiera tworzenie zarówno 32-bitowych, jak i 64-bitowych systemów operacyjnych na maszynach wirtualnych.

UWAGA: Każdy system operacyjny, uruchamiany na kliencie Hyper-V, musi być licencjonowany zgodnie z jego wymaganiami.

4 GB RAM jest wymagane na maszynie z klientem Hyper-V. Pamięć RAM przydzielana jest maszynom w sposób dynamiczny. Dlatego można uruchomić kilka maszyn wirtualnych na kliencie Hyper-V. Biorąc pod uwagę potrzeby można zmniejszyć bądź zwiększyć pamięć, w zależności od dostępnej, posiadanej pamięci. Gdy zajdzie konieczność utworzenia dużej ilości wirtualnych maszyn, należy przewidzieć zwiększenie pamięci RAM, w zależności od wymagań każdej maszyny wirtualnej. Maksymalna granica RAM na wirtualną maszynę (VM) wynosi  512 GB.

Klient Hyper-V został wzbogacony o funkcję "Live Move Storage". Oznacza to, że można korzystać z maszyn wirtualnych, niezależne od podstawowego miejsca przechowania. Możemy przenosić maszyny wirtualne między dyskami, partycjami, udziałami sieciowymi, bez konieczności zatrzymania VM.