Aprowizowanie hosta lub klastra Hyper-V z komputerów bez systemu operacyjnego

Ważne

Ta wersja programu Virtual Machine Manager (VMM) osiągnęła koniec wsparcia. Zalecamy uaktualnienie do programu VMM 2022.

Ten artykuł służy do aprowizowania hosta lub klastra funkcji Hyper-V z komputerów bez systemu operacyjnego z niczym zainstalowanym w sieci szkieletowej programu System Center — Virtual Machine Manager (VMM).

Oprócz dodawania istniejących serwerów z systemem Windows do sieci szkieletowej jako hostów i klastrów funkcji Hyper-V program VMM może odnajdywać fizyczne maszyny bez systemu operacyjnego, automatycznie instalować system operacyjny i aprowizować je jako hosty i klastry serwera funkcji Hyper-V.

Oto jak to zrobić:

1. Sprawdź wymagania wstępne: przed rozpoczęciem upewnij się, że zostały spełnione wszystkie wymagania wstępne.
2. Początkowa konfiguracja: Skonfiguruj system BIOS na maszynie do obsługi wirtualizacji, ustaw kolejność rozruchu systemu BIOS, aby uruchomić z karty sieciowej z włączoną obsługą środowiska przed rozruchem (PXE) jako pierwsze urządzenie, a następnie skonfiguruj poświadczenia logowania i ustawienia adresu IP kontrolera BMC na każdym komputerze. Należy utworzyć wpisy DNS i konto usługi Active Directory dla nazw maszyn i zalecamy zezwolenie na czas replikacji DNS.
3. Przygotowanie środowiska serwera PXE: Dodawanie serwera PXE do zarządzania programu VMM (zgodnie z opisem w temacie Wymagania wstępne: tworzenie hostów, klastrów hostów, Scale-Out klastrów serwera plików z systemu bez systemu operacyjnego w programie VMM i Jak dodać serwer PXE do programu VMM).
4. Dodaj zasoby do biblioteki programu VMM: dodaj zasoby, które zawierają uogólniony wirtualny dysk twardy z odpowiednim systemem operacyjnym (zgodnie z wymaganiami wstępnymi: tworzenie hostów, klastrów hostów lub klastrów serwera plików Scale-Out z systemu bez systemu operacyjnego w programie VMM) do użycia jako obraz podstawowy i opcjonalne pliki sterowników do dodania do systemu operacyjnego podczas instalacji.
5. Utwórz profile: w bibliotece utwórz co najmniej jeden profil komputera fizycznego. Te profile obejmują ustawienia konfiguracji, takie jak lokalizacja obrazu systemu operacyjnego i ustawień konfiguracji sprzętu i systemu operacyjnego.
6. Tworzenie hosta lub klastra funkcji Hyper-V: uruchamiasz różnych kreatorów w zależności od tego, czy chcesz skonfigurować autonomiczny host lub klaster.

Przed rozpoczęciem

Uwaga

Program VMM nie obsługuje aprowizacji maszyn fizycznych bez systemu operacyjnego w rozłącznej przestrzeni nazw. Aby obejść ten problem, wykonaj następujące kroki:

1. Aprowizuj bez systemu operacyjnego w domenie przestrzeni nazw niezwiązanej z siecią.
2. Usuń aprowizowanego hosta z programu VMM.
3. Dołącz hosta do rozłącznej domeny przestrzeni nazw.
4. Dodaj hosta z powrotem do programu VMM. Użyj tej procedury.

Upewnij się, że są spełnione następujące wymagania wstępne:

Składnik	Wymaganie wstępne	Szczegóły
Komputer fizyczny	Obsługa odnajdowania	Na każdym komputerze fizycznym należy zainstalować kontroler zarządzania płytą główną (BMC), który umożliwia zarządzanie poza pasmem. Za pośrednictwem kontrolera BMC można uzyskać zdalny dostęp do komputera niezależnie od systemu operacyjnego i funkcji systemu sterowania, takich jak możliwość wyłączenia lub włączenia komputera. Wymagania dotyczące kontrolera BMC: Kontrolery BMC muszą korzystać z jednego z obsługiwanych protokołów zarządzania poza pasmem i mieć włączony protokół zarządzania w ustawieniach kontrolera BMC. Obsługiwane protokoły to: IPMI (Intelligent Platform Management Interface) w wersji 1.5 lub 2.0; DCMI (Data Center Management Interface) w wersji 1.0; SMASH (System Management Architecture for Server Hardware) w wersji 1.0 za pośrednictwem usługi WS-Management (WS-Man); protokoły niestandardowe, takie jak iLO (Integrated Lights-Out) Upewnij się, że używasz najnowszej wersji oprogramowania układowego dla modelu kontrolera BMC. Kontrolery BMC muszą być skonfigurowane przy użyciu poświadczeń logowania i muszą używać statycznego adresowania IP lub DHCP. Jeśli używasz protokołu DHCP, zalecamy skonfigurowanie protokołu DHCP w celu przypisania stałego adresu IP do każdego kontrolera BMC, na przykład przy użyciu rezerwacji DHCP. Serwer zarządzania programu VMM musi mieć dostęp do segmentu sieci, w którym skonfigurowane są kontrolery BMC.
Komputer fizyczny	Wymagania roli funkcji Hyper-V	Komputer obsługujący rolę funkcji Hyper-V musi używać procesorów opartych na architekturze x64 i mieć włączone odpowiednie ustawienia podstawowego systemu danych wejściowych/wyjściowych (BIOS).
Komputery fizyczne	DNS	Jeśli środowisko ma wiele serwerów systemu nazw domen (DNS), gdzie replikacja DNS może zająć trochę czasu, zdecydowanie zalecamy utworzenie wpisów DNS dla nazw komputerów przypisanych do komputerów fizycznych i zezwolenie na czas replikacji DNS. W przeciwnym razie wdrażanie komputerów może zakończyć się niepowodzeniem.
Komputer fizyczny	BIOS/EFI	Określ, czy komputery fizyczne korzystają z systemu EFI (Extensible Firmware Interface), czy BIOS. Jeśli masz komputery każdego typu, musisz utworzyć oddzielny profil dla każdego typu.
Komputery fizyczne	System operacyjny	Można dodać węzeł Windows Server 2016 do klastra Windows Server 2012 R2, z zastrzeżeniem określonych wcześniej wymagań. Nie można jednak dodać węzła Windows Server 2012 R2 do klastra Windows Server 2016. Uwaga: Program VMM 2019 UR3 lub nowszy obsługuje infrastrukturę hiperkonwergentną usługi Azure Stack (HCI, wersja 20H2).
Serwer PXE	Wymagania dotyczące wdrażania	Serwer PXE musi być skonfigurowany z użyciem Usług wdrażania systemu Windows. Jeśli masz istniejący serwer PXE w środowisku skonfigurowanym za pomocą usług wdrażania systemu Windows, możesz dodać ten serwer do programu VMM. Następnie można go użyć do aprowizacji w programie VMM (a program VMM rozpoznaje tylko wynikowe serwery). Wszystkie inne żądania nadal są obsługiwane przez serwer PXE zgodnie z jego konfiguracją. Jeśli nie masz istniejącego serwera PXE, możesz wdrożyć rolę Usług wdrażania systemu Windows na serwerze z obsługiwanym systemem operacyjnym (Windows Server 2012 R2 lub nowszym). Podczas instalowania usług wdrażania systemu Windows należy zainstalować opcje zarówno serwera wdrażania, jak i serwera transportu. Nie trzeba dodawać obrazów. Podczas wdrażania hosta program VMM używa wirtualnego dysku twardego, który został utworzony przez użytkownika i jest przechowywany w bibliotece. Ponadto nie trzeba konfigurować ustawień na karcie odpowiedzi PXE. Program VMM udostępnia własnego dostawcę środowiska PXE. Serwer PXE musi należeć do tej samej podsieci co komputery fizyczne, które mają zostać objęte obsługą administracyjną. Podczas dodawania serwera PXE należy określić poświadczenia konta z uprawnieniami administratora lokalnego na serwerze PXE. Można wprowadzić nazwę użytkownika i hasło lub określić konto Uruchom jako. Jeśli chcesz korzystać z konta Uruchom jako, możesz je utworzyć przed rozpoczęciem lub w trakcie wdrażania.
Serwer PXE	Kolejność rozruchu	Na każdym komputerze należy ustawić kolejność rozruchu systemu BIOS tak, aby rozruch następował z karty sieciowej obsługującej środowisko PXE (Pre-Boot Execution Environment) jako pierwszego urządzenia.
Wirtualny dysk twardy	System operacyjny	Upewnij się, że masz uogólniony wirtualny dysk twardy w udziale biblioteki programu VMM. Powinien być na nim uruchomiony system Windows Server 2012 R2 lub nowszy. W przypadku serwerów produkcyjnych zalecane jest użycie dysku stałego (plik w formacie vhd lub vhdx), co pozwoli zwiększyć wydajność i ułatwi ochronę danych użytkowników. Domyślnie podczas tworzenia profilu komputera fizycznego program VMM konwertuje dysk dynamiczny na dysk stały. Jeśli planujesz przypisać sterowniki klientów, muszą istnieć w bibliotece. Aby utworzyć wirtualny dysk twardy, można utworzyć maszynę wirtualną, zainstalować system operacyjny gościa, a następnie użyć narzędzia Sysprep z opcjami /generalize i /oobe. System operacyjny na wirtualnym dysku twardym wdrażany na hostach lub w klastrach musi obsługiwać rozruch z poziomu wirtualnego dysku twardego (VHD). Jeśli do zarządzania serwerami używane są usługi pulpitu zdalnego, zaleca się włączenie połączeń usług pulpitu zdalnego w obrazie. Pulpit zdalny można również włączyć przy użyciu pliku odpowiedzi w profilu komputera fizycznego.
Sieć	Logical networks	Jeśli sieci logiczne lub przełączniki logiczne zostały już skonfigurowane w programie VMM, możesz uwzględnić te konfiguracje w profilu komputera fizycznego. Aby uwzględnić przełącznik logiczny do zastosowania w przypadku fizycznych kart sieciowych w profilu komputera fizycznego (dla hostów lub klastrów hostów), należy najpierw wykonać pewne czynności. Upewnij się, że na komputerze lub komputerach hosta zainstalowano odpowiednią liczbę kart sieciowych. Ponadto przed utworzeniem profilu komputera fizycznego w programie VMM utwórz przełącznik logiczny. Aby uwzględnić statyczne adresowanie IP kontrolowane za pośrednictwem sieci logicznej w profilu komputera fizycznego, skonfiguruj sieć logiczną. Sieć logiczna musi zawierać co najmniej jedną lokację sieciową oraz pulę statycznych adresów IP. Lokacja sieciowa musi być również dostępna dla grupy hostów lub nadrzędnej grupy hostów, w której chcesz przypisać utworzone hosty na podstawie systemu bez systemu operacyjnego. Aby uwzględnić wirtualną kartę sieciową dla hostów w profilu komputera fizycznego (dla hostów lub klastrów hostów), należy najpierw wykonać pewne czynności. Upewnij się, że zainstalowano docelową liczbę fizycznych kart sieciowych na komputerze lub komputerach, które mają zostać hostami. Ponadto na serwerze zarządzania programu VMM zainstaluj wszystkie niezbędne rozszerzenia przełącznika wirtualnego i dostawców rozszerzeń oraz utwórz co najmniej jedną sieć maszyn wirtualnych i przełącznik logiczny. W przypadku przełączników logicznych najlepszym rozwiązaniem jest utworzenie co najmniej jednej klasyfikacji portów dla portów wirtualnych.
Profil komputera fizycznego	Plik odpowiedzi	Jeśli chcesz, aby profil komputera fizycznego zawierał odwołania do pliku odpowiedzi (Unattend.xml pliku) lub zasobów niestandardowych (na przykład instalatora aplikacji, do którego odwołuje się polecenie skryptu po wdrożeniu), utwórz plik odpowiedzi lub uzyskaj zasoby niestandardowe przed wdrożeniem i dodaj je do udziału biblioteki programu VMM. W bibliotece udostępnionej umieść zasoby niestandardowe w jednym lub kilku folderach z rozszerzeniem CR. Program VMM rozpoznaje je jako zasoby niestandardowe. Na przykład możesz utworzyć plik odpowiedzi, aby włączyć usługi pulpitu zdalnego, i umieścić go w bibliotece udostępnionej. Później możesz wybrać ten plik podczas konfigurowania profilu komputera fizycznego. Domyślnie podczas wdrażania serwerów lub klastrów na komputerach bez systemu operacyjnego program VMM automatycznie wykonuje następujące operacje (plik odpowiedzi lub polecenia po wdrożeniu): instaluje rolę funkcji Hyper-V dla hostów funkcji Hyper-V. instaluje rolę Hyper-V, funkcję klastra trybu failover i funkcję MPIO (Multipath I/O).
Konta	Potrzebne są dwa konta Uruchom jako. Konto Uruchom jako służące do dołączania komputerów do domeny. Konto Uruchom jako można utworzyć w obszarze roboczym Ustawienia. Konto Uruchom jako umożliwiające dostęp do kontrolera zarządzania płytą główną (BMC) na każdym z komputerów.

Dodawanie serwera PXE do sieci szkieletowej programu VMM

1. Wybierz pozycjęSerwerysieci szkieletowej>>Dodaj>dodaj zasoby>serwer PXE.
2. W polu Nazwa komputera określ nazwę serwera PXE.
3. Wprowadź poświadczenia dla konta z uprawnieniami administratora lokalnego na serwerze PXE. Możesz określić istniejące konto Uruchom jako (lub wybrać pozycję Utwórz konto Uruchom jako , aby utworzyć nowe konto); ręcznie wprowadź poświadczenia użytkownika w formacie domain_name\user_name. Wybierz pozycję Dodaj.
4. W obszarze Zadania sprawdź, czy stan zadania to Ukończono i zamknij okno dialogowe. W ramach zadania konfigurowany jest nowy serwer PXE, jest na nim instalowany agent programu VMM, importowany jest nowy obraz środowiska preinstalacji systemu Windows (Windows PE), a do programu VMM jest także dodawane konto komputera dla serwera PXE.
5. Sprawdź, czy serwer PXE został dodany w obszarzeSerwery>> sieci szkieletowej>Serwery PXE— strona główna>Pokaż> zasoby >sieci szkieletowejSerwery PXE. Agent powinien mieć stan Odpowiada.

Dodawanie i przypisywanie plików sterowników

Jeśli planowane jest przypisanie sterowników niestandardowych, pliki sterownika muszą istnieć w bibliotece. Sterowniki można oznaczyć w bibliotece, aby można je było później filtrować według tagów. Po dodaniu plików podczas konfigurowania profilu komputera fizycznego można określić pliki sterowników. Program VMM instaluje określone sterowniki podczas instalacji systemu operacyjnego na komputerze fizycznym.

W profilu komputera fizycznego można wybrać filtrowanie sterowników według tagów lub pod kątem zgodności z identyfikatorami Plug and Play (PnP) na komputerze fizycznym. Jeśli wybrane zostanie filtrowanie sterowników według tagów, program VMM określi sterowniki do zastosowania, porównując tagi przypisane do sterowników w bibliotece z tagami przypisanymi w profilu. Jeśli wybrane zostanie filtrowanie sterowników według zgodności identyfikatorów PnP, nie trzeba przypisywać im tagów niestandardowych.

1. Zlokalizuj pakiet sterownika, który ma zostać dodany do biblioteki.
2. W udziale bibliotecznym znajdującym się na serwerze biblioteki skojarzonym z grupą, w której chcesz wdrożyć komputery fizyczne, utwórz folder do przechowywania sterowników, a następnie skopiuj pakiet sterowników do folderu.
3. Zdecydowanie zalecamy utworzenie oddzielnego folderu dla każdego pakietu sterowników i nie mieszać zasobów w folderach sterowników. Jeśli dołączysz inne zasoby biblioteki, takie jak obrazy .iso, pliki vhd lub skrypty z rozszerzeniem nazwy pliku inf w tym samym folderze, serwer biblioteki programu VMM nie może odnaleźć zasobów. Ponadto podczas usuwania pakietu sterownika INF z biblioteki program VMM usunie cały folder, w którym znajduje się plik INF sterownika.
4. W konsoli programu VMM otwórz obszar roboczy Biblioteka. W obszarzeSerwery biblioteki biblioteki> rozwiń serwer biblioteki, na którym znajduje się udział, kliknij prawym przyciskiem myszy udział, a następnie wybierz polecenie Odśwież. Po odświeżeniu biblioteki wyświetlony zostanie folder utworzony w celu przechowywania sterowników.
5. Teraz przypisz tagi, jeśli jest to wymagane. W obszarze Biblioteka rozwiń folder, który został utworzony w celu przechowywania sterowników w poprzedniej procedurze, a następnie wybierz folder zawierający pakiet sterowników.
6. W obiektach biblioteki fizycznej kliknij prawym przyciskiem myszy plik inf sterownika, a następnie wybierz polecenie Właściwości.
7. Wtagach niestandardowych właściwości >nazwy pliku sterownikawprowadź tagi niestandardowe rozdzielone średnikami lub wybierz pozycję Wybierz, aby przypisać dostępne tagi lub utworzyć i przypisać nowe. Jeśli wybierzesz pozycję Wybierz , a następnie wybierz pozycję Nowy tag, możesz zmienić nazwę tagu po wybraniu przycisku OK. Jeśli na przykład został dodany plik sterownika karty sieciowej, można utworzyć znacznik o nazwie model_serwera model_karty_sieciowej, gdzie model_serwera jest modelem serwera, a model_karty_sieciowej jest modelem karty sieciowej.

Tworzenie profilu komputera fizycznego

1. Wybierz pozycję Biblioteka główna>>Utwórz>profil komputera fizycznego.
2. Wopisie profilu Kreatora >nowych profilów komputerów fizycznychwpisz nazwę i opis, a następnie wybierz pozycję Host maszyny wirtualnej.
3. W obszarze Przeglądaj plik>wirtualnego dysku twardegoobrazu > systemu operacyjnego wybierz uogólniony wirtualny dysk twardy dodany do udziału biblioteki. Jeśli jest to dysk dynamiczny, podczas wdrażania hosta program VMM domyślnie przekonwertuje go na dysk stały. W przypadku serwerów produkcyjnych zaleca się użycie dysku stałego w celu zwiększenia wydajności i ochrony danych użytkowników.
4. W obszarze Kartasieciowa zarządzania konfiguracją>sprzętuwybierz kartę sieciową używaną do komunikowania się z programem VMM i określ, czy używać protokołu DHCP, czy adresu statycznego. Jeśli chcesz użyć spójnego nazewnictwa urządzeń (CDN) dla karty lub skonfigurować przełączniki logiczne i porty, wybierz pozycję Właściwości fizyczne. Wybierz pozycję Dodaj , aby dodać kartę.
5. W obszarze Dysk określ schemat partycjonowania dla pierwszego dysku. Dysku GPT można użyć, jeśli profil komputera fizycznego to EFI. W obszarze Informacje o partycji wybierz etykietę woluminu i zdecyduj, czy ma być używane całe pozostałe wolne miejsce, czy jego określona ilość, oraz czy partycja ma zostać oznaczona jako rozruchowa. Można także dodać nowy dysk lub partycję. Podczas wdrażania program VMM kopiuje plik wirtualnego dysku twardego do partycji rozruchowej i automatycznie tworzy partycję systemową na tym samym dysku.
6. W filtrze sterowników filtruj filtry sterowników, które mają być stosowane do systemu operacyjnego podczas wdrażania hosta. Filtrowanie może odbywać się według identyfikatorów usługi Plug and Play lub konkretnych tagów. Jeśli wybierzesz filtrowanie sterowników za pomocą pasujących tagów, upewnij się, że dodano pliki sterowników do biblioteki i przypisano odpowiednie tagi.
7. W obszarze Konfiguracja systemu operacyjnego określ domenę, którą ma dołączyć host lub klaster funkcji Hyper-V, oraz określ poświadczenia administratora lokalnego i informacje o tożsamości. Dodaj klucz produktu na potrzeby instalacji i ustaw strefę czasową. W guiRunOnce określ co najmniej jedno polecenie do uruchomienia, gdy użytkownik loguje się do hosta funkcji Hyper-V po raz pierwszy.
8. W obszarze Ustawienia hosta określ ścieżkę hosta do przechowywania plików skojarzonych z maszynami wirtualnymi umieszczonymi na hoście. Nie należy wybierać dysku C, ponieważ jest on niedostępny w przypadku funkcji umieszczania. Jeśli nie określisz ścieżki, umieszczanie programu VMM określi najbardziej odpowiednią lokalizację.
9. Sprawdź ustawienia w obszarze Podsumowanie. Poczekaj na wyświetlenie stanu ukończonych zadań, a następnie zweryfikuj profil w obszarzeProfile komputerów fizycznych profilów>biblioteki>.

Ustawienia po wdrożeniu usługi PCP

Po pomyślnym utworzeniu i wdrożeniu pcp można skonfigurować dodatkowe ustawienia, takie jak RDMA, QoS i SET przy użyciu skryptu po wdrożeniu PCP.

Przykładowy skrypt

Oto przykładowy skrypt służący do konfigurowania funkcji RDMA, SET i QoS.

# Install data center bridging
Install-WindowsFeature Data-Center-Bridging

#Enable RDMA, assuming customer chosen switch name for storage as Storage1Switch and Storage2Switch
Enable-NetAdapterRDMA "Storage1Switch"
Enable-NetAdapterRDMA "Storage2Switch"

# set Qos Policy
New-NetQosPolicy "SMB" -NetDirectPortMatchCondition 445 -PriorityValue8021Action 3

# Enable net qos flow control
Enable-NetQosFlowControl  -Priority 3

# Disable net qos flow control other than 3
Disable-NetQosFlowControl  -Priority 0,1,2,4,5,6,7

# Enable net adapter qos on all adapters
Enable-NetAdapterQos  -InterfaceAlias "*"

# set qos traffic class
New-NetQosTrafficClass "SMB"  -Priority 3  -BandwidthPercentage 50  -Algorithm ETS

# Install windows feature
Install-WindowsFeature –Name Hyper-V

Install-WindowsFeature –Name RSAT-Hyper-V-Tools

# set net adapter property "encapsulated overhead"
NetAdapterAdvancedProperty -Name "*" -DisplayName "Encapsulated Overhead" -DisplayValue "160"

#disable ipv6
netsh int ipv6 isatap set state disabled

#Configure SET team mapping between virtual network adapter to physical network adapters. (Note: to get names of adapters, use command Get-NetAdapater. For team mapping use command
$physicalAdapters = Get-NetAdapter -Physical
$virtualStorageAdapter1 = Get-VMNetworkAdapter -ManagementOS | Where-Object {$_.Name -eq "Storage1Switch"}
$virtualStorageAdapter1 = Get-VMNetworkAdapter -ManagementOS | Where-Object {$_.Name -eq "Storage2Switch"}

Set-VMNetworkAdapterTeamMapping -ManagementOS -PhysicalNetAdapterName $physicalAdapters[0].Name -VMNetworkAdapterName $virtualStorageAdapter1.Name
Set-VMNetworkAdapterTeamMapping -ManagementOS -PhysicalNetAdapterName $physicalAdapters[1].Name -VMNetworkAdapterName $virtualStorageAdapter2.Name

#Set firewall rules.
[System.String[]]$Alias=@("vEthernet (WssdStorage2)", "vEthernet WssdStorage1)");
$Profile ='Any'
$Name="File and Printer Sharing"
$rules = Get-NetFirewallRule -DisplayGroup $Name

foreach ($rule in $rules)
     {
   		 $rule | Get-NetFirewallAddressFilter | Set-NetFirewallAddressFilter -  
         LocalAddress Any -RemoteAddress Any
     }

 Set-NetFirewallRule -DisplayGroup $Name -Enabled True -Profile $Profile – InterfaceAlias $Alias
 $Profile='Any'
 $Name=='FPS-LLMNR-In-UDP'
 Set-NetFirewallRule -Name $Name -Enabled True -Profile $Profile
 [System.String[]]$Alias=@("Storage2Switch", "Storage1Switch", "ManagementSwitch");
 $Profile ='Any'
 $Name="Windows Remote Management"
 Set-NetFirewallRule -DisplayGroup $Name -Enabled True -Profile $Profile –InterfaceAlias $Alias

 #Set assurance settings
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\DeviceGuard /v EnableVirtualizationBasedSecurity /t REG_DWORD /d 1 /f
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\DeviceGuard /v RequirePlatformSecurityFeatures /t REG_DWORD /d 2 /f
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\LSA /v LsaCfgFlags /t REG_DWORD /d 1 /f
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\LSA /v DisableRestrictedAdmin /t REG_DWORD /d 0 /f

Aprowizowanie hosta Hyper-V od zera

Podczas wdrażania hosta funkcji Hyper-V od zera program VMM wykonuje następujące czynności:

1. Odnajduje komputer fizyczny za pośrednictwem zarządzania poza pasmem.
2. Wdraża obraz systemu operacyjnego na komputerze za pośrednictwem profilu komputera fizycznego.
3. Włącza rolę funkcji Hyper-V na komputerze.
4. Przenosi komputer do zarządzania programu VMM jako zarządzany host funkcji Hyper-V.

W celu aprowizowania wykonaj następujące czynności:

1. Wybierz pozycjęSerwery sieci szkieletowej>>Strona główna>Dodaj>zasoby>Hosty i klastry funkcji Hyper-V.
2. Wlokalizacji ZasobuKreatora> dodawania zasobów wybierz pozycję Komputery fizyczne, które mają być aprowidowane jako hosty maszyn wirtualnych.
3. W obszarze Poświadczenia i protokół wybierz konto Uruchom jako z uprawnieniami dostępu do kontrolera BMC. Na liście Protokół wybierz protokół zarządzania poza pasmem używany przez kontrolery BMC. Jeśli chcesz użyć interfejsu zarządzania centrum danych (DCMI), wybierz pozycję Interfejs zarządzania platformą inteligentną (IPMI). Mimo że interfejs DCMI 1.0 nie jest wymieniony na liście, jest obsługiwany. Upewnij się, że wybrano prawidłowy port.
4. W obszarze Zakres odnajdywania określ zakres adresów IP obejmujący adresy IP kontrolerów BMC. Istnieje możliwość wprowadzenia pojedynczego adresu IP, podsieci IP lub zakresu adresów IP.
   • Jeśli aprowizujesz jeden komputer, możesz określić pojedynczy adres IP lub określić zakres adresów IP rozpoczynający się i kończący się zamierzonym adresem IP. Jeśli określisz pojedynczy adres IP, po wybraniu pozycji Dalej komputer zostanie uruchomiony ponownie.
   • Jeśli określisz zakres adresów IP, po wybraniu pozycji Dalej zostaną wyświetlone informacje o komputerze i można potwierdzić, że określono komputer, który ma być przeznaczony.
5. Jeśli na poprzedniej stronie określono pojedynczy adres IP, pomiń ten krok. W przeciwnym razie zostanie wyświetlona strona Zasoby docelowe. Przejrzyj listę odnalezionych kontrolerów BMC (identyfikowanych na podstawie adresów IP), a następnie wybierz te, które chcesz aprowizować jako hosty. Jeśli nie widzisz wszystkich oczekiwanych kontrolerów BMC, upewnij się, że znajdują się one w sieci dostępnej dla serwera programu VMM, a w razie potrzeby wybierz pozycję Odśwież.
6. W obszarze Opcje aprowizacji wybierz grupę hostów dla nowych hostów funkcji Hyper-V. Wybierz profil komputera fizycznego do zastosowania.
7. W obszarze Dostosowywanie wdrożenia ponownie przejrzyj listę komputerów i podaj informacje dotyczące każdego komputera, który chcesz uwzględnić.
   • Jeśli widzisz komputer, który nie chcesz dołączać, wybierz kontroler BMC (identyfikowany przez adres IP), a następnie wybierz pozycję Usuń.
   • Aby skonfigurować komputery, wybierz adres IP kontrolera BMC.
   • Podaj unikatową nazwę komputera bez symboli wieloznacznych.
   • Zaznacz lub wyczyść pole Pomiń sprawdzanie usługi Active Directory dla tej nazwy komputera. Sprawdzanie usługi Active Directory uniemożliwia wdrożenie, jeśli konto komputera już istnieje. Zapobiega to wdrożeniu komputera o takiej samej nazwie jak nazwa istniejącego komputera. Jeśli pominiesz sprawdzanie usługi Active Directory i istnieje konto komputera w usługach AD DS inne niż konto Uruchom jako określone w profilu komputera fizycznego, proces wdrażania nie może dołączyć komputera do domeny.
8. W przypadku komputera, który konfigurujesz, wybierz kartę sieciową (po lewej stronie). Możesz zmodyfikować konfigurację lub podać więcej informacji (...).
9. Możliwe jest określenie adresu MAC karty sieciowej zarządzania (nie kontrolera BMC) i ustawień statycznego adresu IP dla tej karty sieciowej. Jeśli określisz adres, wybierz sieć logiczną i podsieć IP, jeśli ma to zastosowanie. Jeśli wybrana podsieć IP zawiera pulę adresów IP, możesz zaznaczyć pole Uzyskaj adres IP odpowiadający wybranej podsieci. W przeciwnym razie wpisz adres IP należący do sieci logicznej lub jej podsieci. Jeśli wybierzesz podsieć IP, upewnij się, że odpowiada ona lokalizacji fizycznej, w której wdrażasz hosta i do sieci, z którą jest połączona karta. W przeciwnym razie wdrożenie może zakończyć się niepowodzeniem.
10. Skonfiguruj ustawienia wszystkich kart sieciowych.

Uwaga

Jeśli liczba fizycznych kart sieciowych na komputerze nie jest zgodna z liczbą fizycznych kart sieciowych zdefiniowanych w profilu komputera fizycznego, należy określić wszelkie brakujące informacje dla kart. Jeśli zdecydujesz się nie aprowizować tego komputera teraz (na przykład jeśli sprzęt fizyczny musi zostać zainstalowany lub odinstalowany), możesz wybrać adres IP kontrolera BMC komputera z listy, a następnie wybrać pozycję Usuń.

14. Kroki konfiguracji należy powtórzyć dla każdego adresu IP kontrolera BMC na liście. Po wypełnieniu informacji dla wszystkich komputerów, które chcesz aprowizować, wybierz pozycję Dalej.
15. W obszarze Podsumowanie potwierdź ustawienia, a następnie wybierz pozycję Zakończ , aby wdrożyć nowe hosty funkcji Hyper-V i przenieść je do zarządzania programem VMM. W zależności od ustawień może pojawić się okno dialogowe Zadania . Upewnij się, że wszystkie kroki w zadaniu mają stan Ukończono, a następnie zamknij okno dialogowe.
16. Aby potwierdzić, że host został dodany, wybierz pozycję Serwery sieci szkieletowej>Wszystkie hosty> grupyhostów> i sprawdź, czy nowy host funkcji Hyper-V jest wyświetlany w grupie.

Aprowizowanie klastra Hyper-V od zera

Podczas wdrażania klastra funkcji Hyper-V z systemu bez systemu operacyjnego program VMM wykonuje następujące czynności:

1. Odnajduje komputery fizyczne za pośrednictwem zarządzania poza pasmem.
2. Wdraża obraz systemu operacyjnego na komputerach za pośrednictwem wybranego profilu komputera fizycznego.
3. Instaluje funkcję klastra pracy w trybie failover, rolę funkcji Hyper-V i funkcję MPIO.
4. Przenosi aprowizowany klaster do zarządzania w programie VMM.

W celu aprowizowania wykonaj następujące czynności:

1. Wybierz pozycję Serwery sieci szkieletowej>Dodaj>zasoby>Hosty>i klastry funkcji Hyper-V.

2. W obszarze Konfiguracja ogólna podaj nazwę klastra hostów. W razie potrzeby wybierz konfigurację magazynu:

   • W przypadku magazynu udostępnionego wybierz pozycję Magazyn połączony z klastrem przy użyciu współużytkowanej sygnatury dostępu współdzielonego, fc lub iSCSI.
   • W przypadku Bezpośrednie miejsca do magazynowania wybierz pozycję Podsystem dysku bezpośrednio połączony z poszczególnymi węzłami w klastrze.

3. W obszarze Typ> zasobu wybierz pozycję Komputery fizyczne do aprowizacji:

   • Określ konto Uruchom jako administratora do użycia do tworzenia klastra.
   • Wybierz profil komputera fizycznego (który udostępnia nazwę domeny i konto Uruchom jako administratora dla każdego węzła).
   • Obok pola Konto Uruchom jako kontrolera BMC wybierz pozycję Przeglądaj i wybierz konto Uruchom jako, które ma uprawnienia dostępu do kontrolera BMC.
   • Na liście Protokół zarządzania poza pasmem wybierz protokół używany przez kontrolery BMC. Jeśli chcesz użyć interfejsu zarządzania centrum danych (DCMI), wybierz pozycję Intelligent Platform Management Interface (IPMI). Mimo że kontroler DCMI 1.0 nie jest wymieniony na liście, jest obsługiwany. Upewnij się, że wybrano prawidłowy port.
   • Jeśli opcja Pomiń sprawdzanie poprawności klastra jest dostępna i nie potrzebujesz pomocy technicznej firmy Microsoft dotyczącej tego klastra, możesz pominąć walidację.

4. W obszarze Zakres odnajdywania określ zakres adresów IP obejmujący adresy IP kontrolerów BMC. Istnieje możliwość wprowadzenia pojedynczego adresu IP, podsieci IP lub zakresu adresów IP. Głębokie odnajdywanie zawiera szczegółowe informacje o komputerze (na przykład adresy MAC kart sieciowych), ale ponownie uruchamia komputer i wymaga dodatkowego czasu. Możesz zezwolić na głębokie odnajdywanie lub je pominąć.

5. Jeśli na poprzedniej stronie określono pojedynczy adres IP, pomiń ten krok. W przeciwnym razie zostanie wyświetlona strona Zasoby docelowe. Przejrzyj listę odnalezionych kontrolerów BMC (identyfikowanych na podstawie adresów IP), a następnie wybierz te, które chcesz uwzględnić w klastrze.

6. Jeśli nie widzisz wszystkich oczekiwanych kontrolerów BMC, upewnij się, że są one w sieci dostępnej dla serwera programu VMM, a w razie potrzeby wybierz pozycję Odśwież. Zezwól na głębokie odnajdywanie lub je pomiń. Głębokie odnajdywanie dostarcza szczegółowe informacje o komputerze (na przykład adresy MAC kart sieciowych), ale wymaga ponownego uruchomienia komputera i dodatkowego czasu. Następnie wybierz przycisk Dalej.

7. W obszarze Dostosowywanie wdrożenia podaj informacje dotyczące każdego komputera, który chcesz uwzględnić. Jeśli widzisz komputer, który nie chcesz uwzględnić, wybierz kontroler BMC (zidentyfikowany przez adres IP), a następnie wybierz pozycję Usuń.

   • Aby skonfigurować komputery, wybierz adres IP kontrolera BMC. Podaj unikatową nazwę komputera bez symboli wieloznacznych.
   • Zaznacz lub wyczyść pole Pomiń sprawdzanie usługi Active Directory dla tej nazwy komputera. Sprawdzanie usługi Active Directory uniemożliwia wdrożenie, jeśli konto komputera już istnieje.

   Uwaga

   Jeśli pominiesz sprawdzanie i istnieje konto komputera w usłudze AD inne niż konto Uruchom jako określone w profilu komputera fizycznego, proces wdrażania nie może dołączyć komputera do domeny.

   • Dla komputera, który konfigurujesz, wybierz kartę sieciową. Możesz zmodyfikować konfigurację lub wypełnić więcej informacji.
   • Możliwe jest określenie adresu MAC karty sieciowej zarządzania (nie kontrolera BMC) i ustawień statycznego adresu IP dla tej karty sieciowej. Jeśli określisz adres, wybierz sieć logiczną i podsieć IP, jeśli ma to zastosowanie. Jeśli wybrana podsieć IP zawiera pulę adresów IP, możesz zaznaczyć pole Uzyskaj adres IP odpowiadający wybranej podsieci. W przeciwnym razie wpisz adres IP należący do sieci logicznej lub jej podsieci. Jeśli wybierzesz podsieć IP, upewnij się, że odpowiada ona lokalizacji fizycznej, w której wdrażasz hosta i do sieci, z którą jest połączona karta. W przeciwnym razie wdrażanie może zakończyć się niepowodzeniem.

8. Skonfiguruj ustawienia wszystkich kart sieciowych.

Uwaga

Jeśli liczba fizycznych kart sieciowych na komputerze nie jest zgodna z liczbą fizycznych kart sieciowych zdefiniowanych w profilu komputera fizycznego, należy określić wszelkie brakujące informacje dla kart. Jeśli zdecydujesz się nie aprowizować tego komputera teraz (na przykład jeśli sprzęt fizyczny musi zostać zainstalowany lub odinstalowany), możesz wybrać adres IP kontrolera BMC komputera z listy, a następnie wybrać pozycję Usuń.

9. Kroki konfiguracji należy powtórzyć dla każdego adresu IP kontrolera BMC na liście.
10. Po wypełnieniu wymaganych informacji dla wszystkich komputerów, które chcesz aprowizować, wybierz pozycję Dalej.
11. W obszarze Podsumowanie potwierdź ustawienia, a następnie wybierz pozycję Zakończ , aby wdrożyć nowe hosty funkcji Hyper-V i przenieść je do zarządzania programem VMM. W zależności od ustawień może pojawić się okno dialogowe Zadania. Upewnij się, że wszystkie kroki w zadaniu mają stan Ukończono, a następnie zamknij okno dialogowe.
12. Aby potwierdzić, że host został dodany, wybierz pozycję Serwery sieci szkieletowej>Wszystkie hosty>> i znajdź i wybierz nowy klaster hostów. W okienku Hosty w kolumnie Stan hosta sprawdź, czy każdy węzeł w klastrze ma wartość OK.