Microsoft Entra ID ile barındırılan ASP.NET Core Blazor WebAssembly uygulamasının güvenliğini sağlama

  • Makale

Bu makalede, kimlik doğrulaması için Microsoft Entra Id (ME-ID) kullanan barındırılan Blazor WebAssembly bir çözümün nasıl oluşturulacağı açıklanmaktadır. Bu makale, tek kiracılı Azure uygulama kaydına sahip tek bir kiracı uygulamasına odaklanır.

Bu makale, çok kiracılı ME-ID kaydını kapsamaz. Daha fazla bilgi için bkz . Uygulamanızı çok kiracılı hale getirme.

Bu makale, Hızlı Başlangıç: Kiracı ayarlama bölümünde açıklandığı gibi bir Microsoft Entra kiracısının kullanımına odaklanır. Uygulama, Öğretici: Azure Active Directory B2C kiracısı oluşturma başlığı altında açıklandığı gibi bir Azure Active Directory B2C kiracısında kayıtlıysa ancak bu makaledeki yönergeleri izlerse, Uygulama Kimliği URI'si ME-ID tarafından farklı yönetilir. Daha fazla bilgi için bu makalenin Azure Active Directory B2C kiracısının kullanımı bölümüne bakın.

Bu makaleyi okuduktan sonra ek güvenlik senaryosu kapsamı için bkz . ASP.NET Çekirdek Blazor WebAssembly ek güvenlik senaryoları.

İzlenecek yol

İzlenecek kılavuzun alt bölümlerinde aşağıdakilerin nasıl yapılacağı açıklanmaktadır:

  • Azure'da kiracı oluşturma
  • Azure'da sunucu API'sini kaydetme
  • Azure'da istemci uygulaması kaydetme
  • Blazor Uygulamayı oluşturma
  • Yapılandırmayı Serverappsettings.json değiştirme
  • Varsayılan erişim belirteci kapsam düzenini değiştirme
  • Uygulamayı çalıştırma

Azure'da kiracı oluşturma

Hızlı Başlangıç: ME-ID'de kiracı oluşturmak için kiracı ayarlama bölümünde yer alan yönergeleri izleyin.

Azure'da sunucu API'sini kaydetme

Sunucu API'si uygulaması için bir ME-ID uygulaması kaydedin:

  1. Azure portalında Microsoft Entra Kimliği'ne gidin. Kenar çubuğunda Uygulamalar> Uygulama kayıtları'ı seçin. Yeni kayıt düğmesini seçin.
  2. Uygulama için bir Ad sağlayın (örneğin, Blazor Server ME-ID).
  3. Desteklenen hesap türlerini seçin. Bu deneyim için yalnızca bu kuruluş dizininde (tek kiracı) Hesaplar'ı seçebilirsiniz.
  4. Sunucu API'sinin bu senaryoda Yeniden Yönlendirme URI'sini gerektirmediğinden, Platform seçin açılan listesini seçili durumdan çıkarın ve yeniden yönlendirme URI'sini girmeyin.
  5. Bu makalede, uygulamanın bir Microsoft Entra kiracısında kayıtlı olduğu varsayılır. Uygulama bir Azure Active Directory B2C kiracısında kayıtlıysa, Openid>ve offline_access izinlerine yönetici onayı ver onay kutusu mevcut ve seçilidir. Ayarı devre dışı bırakmak için onay kutusunun seçimini kaldırın. Active Azure Directory kiracısı kullanılırken onay kutusu mevcut değildir.
  6. Kaydet'i seçin.

Aşağıdaki bilgileri kaydedin:

  • Sunucu API'si uygulama uygulaması (istemci) kimliği (örneğin, 41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd)
  • Dizin (kiracı) kimliği (örneğin, e86c78e2-8bb4-4c41-aefd-918e0565a45e)
  • ME-Id Birincil/Yayımcı/Kiracı etki alanı (örneğin, ): Etki alanı, contoso.onmicrosoft.comkayıtlı uygulamanın Azure portalının Markalama dikey penceresinde Yayımcı etki alanı olarak kullanılabilir.

Sunucu API'sinin yalnızca kullanıcılarda oturum açmak ve sunucu API uç noktalarını çağırmak için ek API erişimi gerektirmediğinden API izinlerinde Microsoft Graph>User.Read iznini kaldırın.

BIR API'yi kullanıma sunma bölümünde:

  1. Uygulama Kimliği URI'sini biçiminde api://{SERVER API APP CLIENT ID}onaylayın veya ekleyin.
  2. Yeni bir kapsam ekle'yi seçin.
  3. Kaydet ve devam et’i seçin.
  4. Bir Kapsam adı sağlayın (örneğin, API.Access).
  5. bir Yönetici onay görünen adı sağlayın (örneğin, Access API).
  6. Yönetici onay açıklaması sağlayın (örneğin, Allows the app to access server app API endpoints.).
  7. Durumun Etkin olarak ayarlandığını onaylayın.
  8. Kapsam ekle'yi seçin.

Aşağıdaki bilgileri kaydedin:

  • Uygulama Kimliği URI GUID'si (örneğin, uygulamasının Uygulama Kimliği URI'sinden api://41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fdkayıt41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd)
  • Kapsam adı (örneğin, API.Access)

Önemli

Uygulama Kimliği URI'si için özel bir değer kullanılıyorsa, uygulamalar proje şablonundan Blazor WebAssembly oluşturulduktan sonra hem ve ClientServer uygulamalarında yapılandırma değişiklikleri yapılması gerekir. Daha fazla bilgi için Özel Uygulama Kimliği URI'si kullanma bölümüne bakın.

Azure'da istemci uygulaması kaydetme

İstemci uygulaması için bir ME-ID uygulaması kaydedin:

  1. Azure portalında Microsoft Entra Kimliği'ne gidin. Kenar çubuğunda Uygulama kayıtları seçin. Yeni kayıt düğmesini seçin.
  2. Uygulama için bir Ad sağlayın (örneğin, Blazor İstemci ME-Kimliği).
  3. Desteklenen hesap türlerini seçin. Bu deneyim için yalnızca bu kuruluş dizininde (tek kiracı) Hesaplar'ı seçebilirsiniz.
  4. Yeniden Yönlendirme URI açılan listesini Tek sayfalı uygulama (SPA) olarak ayarlayın ve aşağıdaki yeniden yönlendirme URI'sini sağlayın: https://localhost/authentication/login-callback. Azure varsayılan konağı (örneğin, ) veya özel etki alanı konağı (örneğin, azurewebsites.net) için üretim yeniden yönlendirme URI'sini biliyorsanız, contoso.comyeniden yönlendirme URI'sini sağladığınız anda üretim yeniden yönlendirme URI'sini localhost de ekleyebilirsiniz. Eklediğiniz üretim yeniden yönlendirme URI'lerine bağlantı noktası olmayanlar:443 için bağlantı noktası numarasını eklediğinizden emin olun.
  5. Bu makalede, uygulamanın bir Microsoft Entra kiracısında kayıtlı olduğu varsayılır. Uygulama bir Azure Active Directory B2C kiracısında kayıtlıysa, Openid>ve offline_access izinlerine yönetici onayı ver onay kutusu mevcut ve seçilidir. Ayarı devre dışı bırakmak için onay kutusunun seçimini kaldırın. Active Azure Directory kiracısı kullanılırken onay kutusu mevcut değildir.
  6. Kaydet'i seçin.

Not

ME-ID yeniden yönlendirme URI'si için localhost bağlantı noktası numarası sağlamak gerekli değildir. Daha fazla bilgi için bkz . Yeniden yönlendirme URI'si (yanıt URL'si) kısıtlamaları ve sınırlamaları: Localhost özel durumları (Entra belgeleri).

Client Uygulama Uygulama (istemci) Kimliğini (örneğin, 4369008b-21fa-427c-abaa-9b53bf58e538) kaydedin.

Kimlik Doğrulama>Platformu yapılandırmaları>Tek sayfalı uygulamada:

  1. yeniden yönlendirme URI'sinin https://localhost/authentication/login-callback mevcut olduğunu onaylayın.
  2. Örtük verme bölümünde, Erişim belirteçleri ve kimlik belirteçleri için onay kutularının seçili olmadığından emin olun. MSAL v2.0 veya üzerini kullanan uygulamalar için Blazor örtük izin verilmesi önerilmez. Daha fazla bilgi için bkz . Secure ASP.NET Core Blazor WebAssembly.
  3. Uygulamanın kalan varsayılanları bu deneyim için kabul edilebilir.
  4. Değişiklik yaptıysanız Kaydet düğmesini seçin.

API izinlerinde:

  1. Uygulamanın Microsoft Graph>User.Read iznine sahip olduğunu onaylayın.
  2. İzin ekle'yi ve ardından API'lerim'i seçin.
  3. Ad sütunundan Sunucu API'si uygulamasını seçin (örneğin, Blazor Server ME-ID).
  4. API listesini açın.
  5. API'ye erişimi etkinleştirin (örneğin, API.Access).
  6. İzinler ekle'yi seçin.
  7. {TENANT NAME} için yönetici onayı ver düğmesini seçin. Onaylamak için Evet'i seçin.

Önemli

Uygulamayı kullanma onayı kullanıcılara devredildiği için API izinleri yapılandırmasının son adımında kiracıya yönetici onayı verme yetkiniz yoksa aşağıdaki ek adımları uygulamanız gerekir:

  • Uygulamanın güvenilir bir yayımcı etki alanı kullanması gerekir.
  • Server Uygulamanın Azure portalındaki yapılandırmasında API'yi kullanıma sunma'yı seçin. Yetkili istemci uygulamaları'nın altında İstemci uygulaması ekle düğmesini seçin. Client Uygulamanın Uygulama (istemci) kimliğini ekleyin (örneğin, 4369008b-21fa-427c-abaa-9b53bf58e538).

Blazor Uygulamayı oluşturma

Boş bir klasörde, aşağıdaki komuttaki yer tutucuları daha önce kaydedilen bilgilerle değiştirin ve komutu bir komut kabuğunda yürütür:

dotnet new blazorwasm -au SingleOrg --api-client-id "{SERVER API APP CLIENT ID}" --app-id-uri "{SERVER API APP ID URI GUID}" --client-id "{CLIENT APP CLIENT ID}" --default-scope "{DEFAULT SCOPE}" --domain "{TENANT DOMAIN}" -ho -o {PROJECT NAME} --tenant-id "{TENANT ID}"

Uyarı

OIDC uygulama tanımlayıcısının oluşumunu bozan uygulama adında {PROJECT NAME} tire (-) kullanmaktan kaçının. Proje şablonundaki Blazor WebAssembly mantık, çözümün yapılandırmasındaki bir OIDC uygulama tanımlayıcısı için proje adını kullanır. Pascal büyük/küçük harf (BlazorSample) veya alt çizgi (Blazor_Sample) kabul edilebilir alternatiflerdir. Daha fazla bilgi için bkz . Barındırılan Blazor WebAssembly proje adı sonu OIDC güvenliğindeki tireler (dotnet/aspnetcore #35337).

Yer tutucu Azure portal adı Örnek
{PROJECT NAME} — BlazorSample
{CLIENT APP CLIENT ID} Uygulamanın uygulama (istemci) kimliği Client 4369008b-21fa-427c-abaa-9b53bf58e538
{DEFAULT SCOPE} Kapsam adı API.Access
{SERVER API APP CLIENT ID} Sunucu API'si uygulaması için uygulama (istemci) kimliği 41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd
{SERVER API APP ID URI GUID} Uygulama Kimliği URI GUID'si 41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd (YALNIZCA GUID, varsayılan olarak ile eşleşir {SERVER API APP CLIENT ID})
{TENANT DOMAIN} Birincil/Yayımcı/Kiracı etki alanı contoso.onmicrosoft.com
{TENANT ID} Dizin (kiracı) kimliği e86c78e2-8bb4-4c41-aefd-918e0565a45e

seçeneğiyle -o|--output belirtilen çıkış konumu, yoksa bir proje klasörü oluşturur ve proje adının bir parçası olur. OIDC uygulama tanımlayıcısının oluşumunu bozan uygulama adında tire (-) kullanmaktan kaçının (önceki UYARI bölümüne bakın).

Önemli

Uygulama Kimliği URI'si için özel bir değer kullanılıyorsa, uygulamalar proje şablonundan Blazor WebAssembly oluşturulduktan sonra hem ve ClientServer uygulamalarında yapılandırma değişiklikleri yapılması gerekir. Daha fazla bilgi için Özel Uygulama Kimliği URI'si kullanma bölümüne bakın.

Uygulamayı çalıştırma

Uygulamayı projeden Server çalıştırın. Visual Studio kullanırken, aşağıdakilerden birini yapabilirsiniz:

  • Çalıştır düğmesinin yanındaki açılan oku seçin. Açılan listeden Başlangıç Projelerini Yapılandır'ı açın. Tek başlangıç projesi seçeneğini belirleyin. Başlangıç projesinin projesini onaylayın veya proje olarak Server değiştirin.

  • Server Aşağıdaki yaklaşımlardan herhangi biriyle uygulamayı başlatmadan önce projenin Çözüm Gezgini vurgulandığını onaylayın:

    • Çalıştır düğmesini seçin.
    • Menüden Hata AyıklamaYı>Başlat Hata Ayıklamayı Kullanın.
    • F5 tuşuna basın.

  • Komut kabuğunda çözümün Server proje klasörüne gidin. dotnet run komutunu yürütün.

Yapılandırmak User.Identity.Name

Bu bölümdeki kılavuz isteğe bağlı olarak talepteki değerle doldurmayı User.Identity.Namename kapsar.

Varsayılan olarak, uygulama API'si Server talep türündeki http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/name değerle doldurulur User.Identity.Name (örneğin, 2d64b3da-d9d5-42c6-9352-53d8df33d770@contoso.onmicrosoft.com).

Uygulamayı talep türünden değeri name alacak şekilde yapılandırmak için:

Çözümün parçaları

Bu bölümde, bir çözümün proje şablonundan Blazor WebAssembly oluşturulan bölümleri açıklanır ve çözümün Client ve Server projelerin başvuru için nasıl yapılandırıldığı açıklanır. Uygulamayı İzlenecek Yol bölümündeki yönergeleri kullanarak oluşturduysanız temel bir çalışma uygulaması için bu bölümde izlenecek belirli bir kılavuz yoktur. Bu bölümdeki yönergeler, kullanıcıların kimliğini doğrulamak ve yetkilendirmek için bir uygulamayı güncelleştirmeye yardımcı olur. Ancak, bir uygulamayı güncelleştirmeye alternatif bir yaklaşım, İzlenecek Yol bölümündeki kılavuzdan yeni bir uygulama oluşturmak ve uygulamanın bileşenlerini, sınıflarını ve kaynaklarını yeni uygulamaya taşımaktır.

appsettings.json yapılandırması

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Server

Dosya, appsettings.json erişim belirteçlerini doğrulamak için kullanılan JWT taşıyıcı işleyicisini yapılandırma seçeneklerini içerir. Aşağıdaki AzureAd yapılandırma bölümünü ekleyin:

{
  "AzureAd": {
    "Instance": "https://login.microsoftonline.com/",
    "Domain": "{TENANT DOMAIN}",
    "TenantId": "{TENANT ID}",
    "ClientId": "{SERVER API APP CLIENT ID}",
    "CallbackPath": "/signin-oidc",
    "Scopes": "{SCOPES}"
  }
}

Örnek:

{
  "AzureAd": {
    "Instance": "https://login.microsoftonline.com/",
    "Domain": "contoso.onmicrosoft.com",
    "TenantId": "e86c78e2-8bb4-4c41-aefd-918e0565a45e",
    "ClientId": "41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd",
    "CallbackPath": "/signin-oidc",
    "Scopes": "API.Access"
  }
}

Önemli

Server Uygulama, ME-ID'de (varsayılan biçimde değil) özel bir Uygulama Kimliği URI'si kullanacak şekilde api://{SERVER API APP CLIENT ID}kayıtlıysa, Özel Uygulama Kimliği URI'si kullanma bölümüne bakın. Hem hem Client de Server uygulamalarında değişiklikler gereklidir.

Kimlik doğrulama paketi

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Server

Microsoft Identity Platform ile ASP.NET Core web API'lerine yönelik çağrıların kimliğini doğrulama ve yetkilendirme desteği paket tarafından Microsoft.Identity.Web sağlanır.

Not

.NET uygulamalarına paket ekleme hakkında yönergeler için, Paket tüketimi iş akışında (NuGet belgeleri)paketleri yüklemek ve yönetmek altındaki makalelere bakın. NuGet.org'da doğru paket sürümlerini onaylayın.

Server Şablondan oluşturulan barındırılan Blazor bir çözümün Blazor WebAssembly uygulaması varsayılan olarak paketi içerirMicrosoft.Identity.Web.UI. Paket, web uygulamalarında kullanıcı kimlik doğrulaması için kullanıcı arabirimi ekler ve çerçeve tarafından Blazor kullanılmaz. Server Uygulama kullanıcıların kimliğini doğrudan doğrulamak için kullanılmıyorsa, uygulamanın proje dosyasından paket başvuruyu Server kaldırmak güvenlidir.

Kimlik doğrulama hizmeti desteği

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Server

AddAuthentication yöntemi, uygulama içinde kimlik doğrulama hizmetlerini ayarlar ve JWT Taşıyıcı işleyicisini varsayılan kimlik doğrulama yöntemi olarak yapılandırılır. yöntemi, AddMicrosoftIdentityWebApi Microsoft Identity Platform v2.0 ile web API'sini korumak için hizmetleri yapılandırıyor. Bu yöntem, uygulamanın yapılandırmasında kimlik doğrulama seçeneklerini başlatmak için gerekli ayarları içeren bir AzureAd bölüm bekler.

builder.Services.AddAuthentication(JwtBearerDefaults.AuthenticationScheme)
    .AddMicrosoftIdentityWebApi(Configuration.GetSection("AzureAd"));

Not

Tek bir kimlik doğrulama düzeni kaydedildiğinde, kimlik doğrulama düzeni otomatik olarak uygulamanın varsayılan şeması olarak kullanılır ve düzenin veya AddAuthentication aracılığıyla AuthenticationOptionsbelirtilmesi gerekmez. Daha fazla bilgi için bkz . ASP.NET Çekirdek Kimlik DoğrulamasınaGenel Bakış ve ASP.NET Core duyurusu (aspnet/Announcements #490).

UseAuthentication ve UseAuthorization şu şekilde olduğundan emin olun:

  • Uygulama, gelen isteklerde belirteçleri ayrıştırmaya ve doğrulamaya çalışır.
  • Korumalı bir kaynağa düzgün kimlik bilgileri olmadan erişmeye çalışan tüm istekler başarısız olur.
app.UseAuthentication();
app.UseAuthorization();

WeatherForecast Denetleyicisi

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Server

Denetleyici WeatherForecast (Controllers/WeatherForecastController.cs), denetleyiciye uygulanan özniteliğiyle[Authorize] korumalı bir API'yi kullanıma sunar. Şunu anlamak önemlidir :

[Authorize]
[ApiController]
[Route("[controller]")]
[RequiredScope(RequiredScopesConfigurationKey = "AzureAd:Scopes")]
public class WeatherForecastController : ControllerBase
{
    [HttpGet]
    public IEnumerable<WeatherForecast> Get()
    {
        ...
    }
}

wwwroot/appsettings.json yapılandırması

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Yapılandırma dosyası tarafından wwwroot/appsettings.json sağlanır:

{
  "AzureAd": {
    "Authority": "https://login.microsoftonline.com/{TENANT ID}",
    "ClientId": "{CLIENT APP CLIENT ID}",
    "ValidateAuthority": true
  }
}

Örnek:

{
  "AzureAd": {
    "Authority": "https://login.microsoftonline.com/e86c78e2-...-918e0565a45e",
    "ClientId": "4369008b-21fa-427c-abaa-9b53bf58e538",
    "ValidateAuthority": true
  }
}

Kimlik doğrulama paketi

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

İş veya Okul Hesaplarını ()SingleOrg kullanmak üzere bir uygulama oluşturulduğunda, uygulama otomatik olarak Microsoft Kimlik Doğrulama Kitaplığı (Microsoft.Authentication.WebAssembly.Msal için bir paket başvurusu alır). Paket, uygulamanın kullanıcıların kimliğini doğrulamasına ve korumalı API'leri çağırmak için belirteçleri almasına yardımcı olan bir dizi temel öğe sağlar.

Uygulamaya kimlik doğrulaması ekliyorsanız paketi uygulamaya el ile ekleyin Microsoft.Authentication.WebAssembly.Msal .

Not

.NET uygulamalarına paket ekleme hakkında yönergeler için, Paket tüketimi iş akışında (NuGet belgeleri)paketleri yüklemek ve yönetmek altındaki makalelere bakın. NuGet.org'da doğru paket sürümlerini onaylayın.

Paket, Microsoft.Authentication.WebAssembly.Msal paketi uygulamaya geçişli olarak ekler Microsoft.AspNetCore.Components.WebAssembly.Authentication .

Kimlik doğrulama hizmeti desteği

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Uygulamaya istekte bulunurken erişim belirteçlerini içeren örnekler için HttpClientServer destek eklenir.

Program dosyasında:

builder.Services.AddHttpClient("{PROJECT NAME}.ServerAPI", client => 
        client.BaseAddress = new Uri(builder.HostEnvironment.BaseAddress))
    .AddHttpMessageHandler<BaseAddressAuthorizationMessageHandler>();

builder.Services.AddScoped(sp => sp.GetRequiredService<IHttpClientFactory>()
    .CreateClient("{PROJECT NAME}.ServerAPI"));

Yer tutucu {PROJECT NAME} , çözüm oluşturma sırasındaki proje adıdır. Örneğin, proje adını BlazorSample sağlamak adlı HttpClientBlazorSample.ServerAPIbir oluşturur.

Kullanıcıların kimliğini doğrulama desteği, paket tarafından sağlanan uzantı yöntemiyle AddMsalAuthentication hizmet kapsayıcısında Microsoft.Authentication.WebAssembly.Msal kaydedilir. Bu yöntem, uygulamanın Sağlayıcı (IP) ile Identity etkileşim kurması için gereken hizmetleri ayarlar.

Program dosyasında:

builder.Services.AddMsalAuthentication(options =>
{
    builder.Configuration.Bind("AzureAd", options.ProviderOptions.Authentication);
    options.ProviderOptions.DefaultAccessTokenScopes.Add("{SCOPE URI}");
});

yöntemi, AddMsalAuthentication bir uygulamanın kimliğini doğrulamak için gereken parametreleri yapılandırmak için bir geri çağırma kabul eder. Uygulamayı yapılandırmak için gereken değerler, uygulamayı kaydettiğinizde Azure Portal ME-ID yapılandırmasından alınabilir.

Erişim belirteci kapsamları

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Varsayılan erişim belirteci kapsamları, aşağıdaki erişim belirteci kapsamlarının listesini temsil eder:

  • Oturum açma isteğine varsayılan olarak eklenir.
  • Kimlik doğrulamasının hemen ardından erişim belirteci sağlamak için kullanılır.

Dosyaya Program gerektiğinde ek kapsamlar eklenebilir:

builder.Services.AddMsalAuthentication(options =>
{
    ...
    options.ProviderOptions.DefaultAccessTokenScopes.Add("{SCOPE URI}");
});

ile AdditionalScopesToConsentek kapsamlar belirtin:

options.ProviderOptions.AdditionalScopesToConsent.Add("{ADDITIONAL SCOPE URI}");

Not

AdditionalScopesToConsent bir kullanıcı Microsoft Azure'da kayıtlı bir uygulamayı ilk kez kullandığında Microsoft Entra Id onay kullanıcı arabirimi aracılığıyla Microsoft Graph için temsilci kullanıcı izinleri sağlayamaz. Daha fazla bilgi için bkz . ASP.NET Core Blazor WebAssemblyile Graph API'sini kullanma.

Örnek varsayılan erişim belirteci kapsamı:

options.ProviderOptions.DefaultAccessTokenScopes.Add(
    "api://41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd/API.Access");

Daha fazla bilgi için Ek senaryolar makalesinin aşağıdaki bölümlerine bakın:

Oturum açma modu

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Çerçeve varsayılan olarak açılır oturum açma moduna geçer ve açılır pencere açılamıyorsa yeniden yönlendirme oturum açma moduna geri döner. özelliğini MsalProviderOptions olarak ayarlayarak LoginMode MSAL'yi yeniden yönlendirme oturum açma modunu kullanacak şekilde redirectyapılandırın:

builder.Services.AddMsalAuthentication(options =>
{
    ...
    options.ProviderOptions.LoginMode = "redirect";
});

Varsayılan ayar olur popupve dize değeri büyük/küçük harfe duyarlı değildir.

Dosyayı içeri aktarır

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Ad Microsoft.AspNetCore.Components.Authorization alanı, uygulama genelinde şu dosya aracılığıyla _Imports.razor kullanılabilir hale getirilir:

@using System.Net.Http
@using System.Net.Http.Json
@using Microsoft.AspNetCore.Components.Authorization
@using Microsoft.AspNetCore.Components.Forms
@using Microsoft.AspNetCore.Components.Routing
@using Microsoft.AspNetCore.Components.Web
@using Microsoft.AspNetCore.Components.Web.Virtualization
@using Microsoft.AspNetCore.Components.WebAssembly.Http
@using Microsoft.JSInterop
@using {APPLICATION ASSEMBLY}
@using {APPLICATION ASSEMBLY}.Shared

Dizin sayfası

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Dizin sayfası (wwwroot/index.html) sayfası, JavaScript'te öğesini AuthenticationService tanımlayan bir betik içerir. AuthenticationService OIDC protokolünün alt düzey ayrıntılarını işler. Uygulama, kimlik doğrulama işlemlerini gerçekleştirmek için betikte tanımlanan yöntemleri dahili olarak çağırır.

<script src="_content/Microsoft.Authentication.WebAssembly.Msal/AuthenticationService.js"></script>

Uygulama bileşeni

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Bileşen App (App.razor), uygulamalarda bulunan Blazor Server bileşene App benzer:

  • Bileşen, CascadingAuthenticationState öğesini uygulamanın geri kalanına ifşa etme işlemini yönetir AuthenticationState .
  • Bileşen, AuthorizeRouteView geçerli kullanıcının belirli bir sayfaya erişme yetkisine sahip olduğundan veya bileşeni başka bir şekilde işlendiğinden RedirectToLogin emin olur.
  • Bileşen, RedirectToLogin yetkisiz kullanıcıları oturum açma sayfasına yönlendirmeyi yönetir.

ASP.NET Core sürümleri arasında çerçevedeki değişiklikler nedeniyle, Razor bileşen (App.razor) için App işaretleme bu bölümde gösterilmez. Belirli bir sürüm için bileşenin işaretlemesini incelemek için aşağıdaki yaklaşımlardan birini kullanın:

  • Kullanmak istediğiniz ASP.NET Core sürümü için varsayılan Blazor WebAssembly proje şablonundan kimlik doğrulaması için sağlanan bir uygulama oluşturun. App Oluşturulan uygulamadaki bileşeni (App.razor) inceleyin.

  • Başvuru kaynağındaki Appbileşeni (App.razor) inceleyin. Dal seçiciden sürümü seçin ve yıllar içinde taşındığından deponun klasöründe bileşeni ProjectTemplates arayın.

    Not

    .NET başvuru kaynağına yönelik belge bağlantıları genellikle deponun varsayılan dalını yükler ve bu dal .NET'in sonraki sürümü için geçerli geliştirmeyi temsil eder. Belirli bir sürümün etiketini seçmek için Dalları veya etiketleri değiştir açılan listesini kullanın. Daha fazla bilgi için bkz. ASP.NET Core kaynak kodunun sürüm etiketini seçme (dotnet/AspNetCore.Docs #26205).

RedirectToLogin bileşeni

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Bileşen RedirectToLogin (RedirectToLogin.razor):

  • Yetkisiz kullanıcıları oturum açma sayfasına yönlendirmeyi yönetir.
  • Kullanıcının erişmeye çalıştığı geçerli URL tarafından korunur, böylece kimlik doğrulaması başarılı olursa bu sayfaya döndürülebilir:

Başvuru kaynağındaki RedirectToLoginbileşeni inceleyin. Bileşenin konumu zaman içinde değiştiğinden, bileşeni bulmak için GitHub arama araçlarını kullanın.

Not

.NET başvuru kaynağına yönelik belge bağlantıları genellikle deponun varsayılan dalını yükler ve bu dal .NET'in sonraki sürümü için geçerli geliştirmeyi temsil eder. Belirli bir sürümün etiketini seçmek için Dalları veya etiketleri değiştir açılan listesini kullanın. Daha fazla bilgi için bkz. ASP.NET Core kaynak kodunun sürüm etiketini seçme (dotnet/AspNetCore.Docs #26205).

LoginDisplay bileşeni

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Bileşen LoginDisplay (LoginDisplay.razor) bileşeninde MainLayout işlenir (MainLayout.razor) ve aşağıdaki davranışları yönetir:

  • Kimliği doğrulanmış kullanıcılar için:
    • Geçerli kullanıcı adını görüntüler.
    • ASP.NET Core'da Identitykullanıcı profili sayfasına bir bağlantı sunar.
    • Uygulamanın oturumunu kapatmaya ilişkin bir düğme sunar.
  • Anonim kullanıcılar için:
    • Kaydolma seçeneği sunar.
    • Oturum açma seçeneği sunar.

ASP.NET Core sürümleri arasında çerçevedeki değişiklikler nedeniyle, Razor bileşen için LoginDisplay işaretleme bu bölümde gösterilmez. Belirli bir sürüm için bileşenin işaretlemesini incelemek için aşağıdaki yaklaşımlardan birini kullanın:

  • Kullanmak istediğiniz ASP.NET Core sürümü için varsayılan Blazor WebAssembly proje şablonundan kimlik doğrulaması için sağlanan bir uygulama oluşturun. LoginDisplay Oluşturulan uygulamadaki bileşeni inceleyin.

  • Başvuru kaynağındaki LoginDisplaybileşeni inceleyin. Bileşenin konumu zaman içinde değiştiğinden, bileşeni bulmak için GitHub arama araçlarını kullanın. eşittir true için Hosted şablonlu içerik kullanılır.

    Not

    .NET başvuru kaynağına yönelik belge bağlantıları genellikle deponun varsayılan dalını yükler ve bu dal .NET'in sonraki sürümü için geçerli geliştirmeyi temsil eder. Belirli bir sürümün etiketini seçmek için Dalları veya etiketleri değiştir açılan listesini kullanın. Daha fazla bilgi için bkz. ASP.NET Core kaynak kodunun sürüm etiketini seçme (dotnet/AspNetCore.Docs #26205).

Kimlik doğrulama bileşeni

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Bileşen (Pages/Authentication.razor) tarafından Authentication oluşturulan sayfa, farklı kimlik doğrulama aşamalarını işlemek için gereken yolları tanımlar.

Bileşen RemoteAuthenticatorView :

@page "/authentication/{action}"
@using Microsoft.AspNetCore.Components.WebAssembly.Authentication

<RemoteAuthenticatorView Action="Action" />

@code {
    [Parameter]
    public string? Action { get; set; }
}

Not

Null atanabilir başvuru türleri (NTS) ve .NET derleyici null durum statik çözümlemesi .NET 6 veya sonraki sürümlerde ASP.NET Core'da desteklenir. .NET 6'da ASP.NET Core'un yayımlanmasından önce, string tür null tür ataması (?) olmadan görünür.

FetchData bileşeni

Bu bölüm çözümün uygulamasıyla ilgili.Client

Bileşen şunların FetchData nasıl yapılacağını gösterir:

  • Erişim belirteci sağlama.
  • Sunucu uygulamasında korumalı bir kaynak API'sini çağırmak için erişim belirtecini kullanın.

yönergesi @attribute [Authorize] , yetkilendirme sistemine bu bileşeni ziyaret etmek için kullanıcının yetkilendirilmiş olması gerektiğini belirtir Blazor WebAssembly . Özniteliğin Client uygulamada bulunması, sunucudaki API'nin düzgün kimlik bilgileri olmadan çağrılmasını engellemez. Uygulamanın Server bunları doğru şekilde korumak için uygun uç noktalarda da kullanması [Authorize] gerekir.

IAccessTokenProvider.RequestAccessToken API'yi çağırma isteğine eklenebilen bir erişim belirteci isteme işlemini üstlenir. Belirteç önbelleğe alınmışsa veya hizmet kullanıcı etkileşimi olmadan yeni bir erişim belirteci sağlayabiliyorsa, belirteç isteği başarılı olur. Aksi takdirde, belirteç isteği deyiminde yakalanan ile AccessTokenNotAvailableExceptiontry-catch başarısız olur.

İstekte yer alacak gerçek belirteci elde etmek için, uygulamanın çağrısı tokenResult.TryGetToken(out var token)yaparak isteğin başarılı olup olmadığını denetlemesi gerekir.

İstek başarılı olursa belirteç değişkeni erişim belirteci ile doldurulur. AccessToken.Value Belirtecin özelliği, istek üst bilgisine eklenecek değişmez dizeyi Authorization kullanıma sunar.

Belirteç kullanıcı etkileşimi olmadan sağlanamadığı için istek başarısız olduysa:

  • .NET 7 veya sonraki sürümlerinde ASP.NET Core: Uygulama, erişim belirtecinin yenilenmesine AccessTokenResult.InteractiveRequestUrl izin vermek için verilen AccessTokenResult.InteractionOptions öğesini kullanmaya gider.
  • .NET 6 veya önceki sürümlerinde ASP.NET Core: Belirteç sonucu bir yeniden yönlendirme URL'si içerir. Bu URL'ye gitmek, kullanıcıyı oturum açma sayfasına ve başarılı bir kimlik doğrulamasından sonra geçerli sayfaya geri götürür.
@page "/fetchdata"
@using Microsoft.AspNetCore.Authorization
@using Microsoft.AspNetCore.Components.WebAssembly.Authentication
@using {APP NAMESPACE}.Shared
@attribute [Authorize]
@inject HttpClient Http

...

@code {
    private WeatherForecast[] forecasts;

    protected override async Task OnInitializedAsync()
    {
        try
        {
            forecasts = await Http.GetFromJsonAsync<WeatherForecast[]>("WeatherForecast");
        }
        catch (AccessTokenNotAvailableException exception)
        {
            exception.Redirect();
        }
    }
}

Azure Active Directory B2C kiracısının kullanımı

Uygulama, Öğretici: Azure Active Directory B2C kiracısı oluşturma başlığı altında açıklandığı gibi bir Azure Active Directory B2C kiracısında kayıtlıysa ancak bu makaledeki yönergeleri izlerse, Uygulama Kimliği URI'si ME-ID tarafından farklı yönetilir.

ME-ID kuruluşuna Genel Bakış'ın üst kısmındaki Kiracıları yönet bağlantısını seçerek mevcut bir kiracının kiracı türünü de kontrol edebilirsiniz. Kuruluş için Kiracı türü sütun değerini inceleyin. Bu bölüm, bu makaledeki yönergeleri izleyen ancak Azure Active Directory B2C kiracısında kayıtlı olan uygulamalarla ilgili.

Biçimiyle api://{SERVER API APP CLIENT ID OR CUSTOM VALUE}eşleşen Uygulama Kimliği URI'si yerine, Uygulama Kimliği URI'si biçimindedir https://{TENANT}.onmicrosoft.com/{SERVER API APP CLIENT ID OR CUSTOM VALUE}. Bu fark ve Server uygulama yapılandırmalarını etkilerClient:

  • Sunucu API'si uygulaması için, uygulama ayarları dosyasındaki (appsettings.json) öğesini Azure portalı tarafından sağlanan hedef kitleyle (Uygulama Kimliği URI'si) sonunda eğik çizgi olmadan eşleşecek şekilde ayarlayınAudience:

    "Audience": "https://{TENANT}.onmicrosoft.com/{SERVER API APP CLIENT ID OR CUSTOM VALUE}"

    Örnek:

    "Audience": "https://contoso.onmicrosoft.com/41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd"

  • Program Uygulamanın dosyasında Client kapsamın hedef kitlesini (Uygulama Kimliği URI'si) sunucu API'si uygulamasının hedef kitlesiyle eşleşecek şekilde ayarlayın:

    options.ProviderOptions.DefaultAccessTokenScopes
    .Add("https://{TENANT}.onmicrosoft.com/{SERVER API APP CLIENT ID OR CUSTOM VALUE}/{DEFAULT SCOPE}");

    Önceki kapsamda, Uygulama Kimliği URI'si/izleyici değerin, sonunda eğik çizgi () içermeyen ve kapsam adını (/{DEFAULT SCOPE}) içermeyen bölümüdürhttps://{TENANT}.onmicrosoft.com/{SERVER API APP CLIENT ID OR CUSTOM VALUE}.

    Örnek:

    options.ProviderOptions.DefaultAccessTokenScopes
    .Add("https://contoso.onmicrosoft.com/41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd/API.Access");

    Önceki kapsamda, Uygulama Kimliği URI'si/izleyici değerin, sonunda eğik çizgi () içermeyen ve kapsam adını (/API.Access) içermeyen bölümüdürhttps://contoso.onmicrosoft.com/41451fa7-82d9-4673-8fa5-69eff5a761fd.

Özel Uygulama Kimliği URI'si kullanma

Uygulama Kimliği URI'si özel bir değerse, uygulamadaki varsayılan erişim belirteci kapsam URI'sini Client el ile güncelleştirmeniz ve hedef kitleyi uygulamanın ME-ID yapılandırmasına Server eklemeniz gerekir.

Önemli

varsayılan Uygulama Kimliği URI'si kullanılırken aşağıdaki yapılandırma gerekli değildir.api://{SERVER API APP CLIENT ID}

Örnek Uygulama Kimliği URI'si urn://custom-app-id-uri ve kapsam adı API.Access:

  • Program Uygulamanın dosyasındaClient:

    options.ProviderOptions.DefaultAccessTokenScopes.Add(
    "urn://custom-app-id-uri/API.Access");

  • Uygulamanın içine Server yalnızca Uygulama Kimliği URI'si appsettings.json içeren ve sondaki eğik çizgi içermeyen bir Audience girdi ekleyin:

    "Audience": "urn://custom-app-id-uri"

Sorun giderme

Günlük Kaydı

Kimlik doğrulaması için hata ayıklama veya izleme günlüğünü etkinleştirmek içinBlazor WebAssembly, makale sürümü seçicisinin ASP.NET Core 7.0 veya üzeri olarak ayarlandığı ASP.NET Core Blazor günlüğünün İstemci tarafı kimlik doğrulama günlüğü bölümüne bakın.

Sık karşılaşılan hatalar

  • Uygulamanın veya Identity Sağlayıcının (IP) yanlış yapılandırılması

    En yaygın hatalar yanlış yapılandırmadan kaynaklanıyor. Aşağıda birkaç örnek verilmiştir:

    • Senaryonun gereksinimlerine bağlı olarak, eksik veya yanlış bir Yetkili, Örnek, Kiracı Kimliği, Kiracı etki alanı, İstemci Kimliği veya Yeniden Yönlendirme URI'si bir uygulamanın istemcilerin kimliğini doğrulamasını engeller.
    • Yanlış istek kapsamları istemcilerin sunucu web API'leri uç noktalarına erişmesini engeller.
    • Hatalı veya eksik sunucu API'si izinleri istemcilerin sunucu web API'si uç noktalarına erişmesini engeller.
    • Uygulamayı IP'nin uygulama kaydının Yeniden Yönlendirme URI'sinde yapılandırılandan farklı bir bağlantı noktasında çalıştırma. Microsoft Entra Kimliği ve geliştirme testi adresinde çalışan bir localhost uygulama için bağlantı noktası gerekli değildir, ancak uygulamanın bağlantı noktası yapılandırması ve uygulamanın çalıştırıldığı bağlantı noktası, adres olmayanlarlocalhost için eşleşmelidir.

    Bu makalenin kılavuzunun yapılandırma bölümlerinde doğru yapılandırma örnekleri gösterilir. Uygulama ve IP yanlış yapılandırması olup olmadığını bulmak için makalenin her bölümünü dikkatle denetleyin.

    Yapılandırma doğru görünüyorsa:

    • Uygulama günlüklerini analiz edin.

    • tarayıcının geliştirici araçlarıyla istemci uygulaması ile IP veya sunucu uygulaması arasındaki ağ trafiğini inceleyin. Genellikle, soruna neyin neden olduğuna dair ipucu içeren tam bir hata iletisi veya ileti, istekte bulunduktan sonra IP veya sunucu uygulaması tarafından istemciye döndürülür. Geliştirici araçları kılavuzu aşağıdaki makalelerde bulunur:

    • ON Web Belirteci'nin BlazorJS(JWT) kullanıldığı sürümler için, sorunun oluştuğu yere bağlı olarak istemcinin kimliğini doğrulamak veya sunucu web API'sine erişmek için kullanılan belirtecin içeriğinin kodunu kaldırın. Daha fazla bilgi için bkz. ON Web Token (JWT) içeriğini JSinceleme.

    Belge ekibi makalelerdeki belge geri bildirimlerine ve hatalarına yanıt verir (Bu sayfa geri bildirimi bölümünden bir sorun açın) ancak ürün desteği sağlayamaz. Bir uygulamada sorun gidermeye yardımcı olmak için çeşitli genel destek forumları mevcuttur. Aşağıdakileri öneririz:

    Önceki forumlar Microsoft'a ait değildir veya microsoft tarafından denetlenmemektedir.

    Güvenlikle ilgili olmayan, hassas olmayan ve gizli olmayan yeniden üretilebilir çerçeve hata raporları için ASP.NET Core ürün birimiyle ilgili bir sorun açın. Sorunun nedenini ayrıntılı bir şekilde araştırıp kendi başınıza ve bir genel destek forumundaki topluluğun yardımıyla çözene kadar ürün birimiyle ilgili bir sorun açmayın. Ürün birimi, basit yanlış yapılandırma veya üçüncü taraf hizmetleri içeren kullanım örnekleri nedeniyle bozulan tek tek uygulamalarda sorun gideremez. Bir rapor doğası gereği hassas veya gizliyse ya da saldırganların yararlanabileceği üründe olası bir güvenlik açığını açıklıyorsa bkz . Güvenlik sorunlarını ve hatalarını raporlama (dotnet/aspnetcore GitHub deposu).

  • ME-ID için yetkisiz istemci

    bilgi: Microsoft.AspNetCore.Authorization.DefaultAuthorizationService[2] Yetkilendirme başarısız oldu. Bu gereksinimler karşılanmadı: DenyAnonymousAuthorizationRequirement: Kimliği doğrulanmış bir kullanıcı gerektirir.

    ME-ID'den oturum açma geri çağırma hatası:

    • Hata: unauthorized_client
    • Açıklama: AADB2C90058: The provided application is not configured to allow public clients.

    Hatayı düzeltmek için:

    1. Azure portalında uygulamanın bildirimine erişin.
    2. özniteliğini allowPublicClient veya trueolarak null ayarlayın.

Cookies ve site verileri

Cookies ve site verileri uygulama güncelleştirmeleri arasında kalıcı olabilir ve test ve sorun gidermeyi etkileyebilir. Uygulama kodu değişiklikleri, sağlayıcıyla kullanıcı hesabı değişiklikleri veya sağlayıcı uygulaması yapılandırma değişiklikleri yaparken aşağıdakileri temizleyin:

  • Kullanıcı oturum açmaları cookie
  • Uygulamalar cookie
  • Önbelleğe alınan ve depolanan site verileri

Kalan cookies ve site verilerinin test ve sorun gidermeye engel olmasını önlemeye yönelik bir yaklaşım:

  • Tarayıcı yapılandırma
    • Tarayıcı her kapatıldığında tüm cookie ve site verilerini silmek üzere yapılandırabileceğiniz test için bir tarayıcı kullanın.
    • Uygulama, test kullanıcısı veya sağlayıcı yapılandırmasında yapılan herhangi bir değişiklik için tarayıcının el ile veya IDE tarafından kapatıldığını doğrulayın.
  • Visual Studio'da InPrivate veya Gizli modda tarayıcı açmak için özel bir komut kullanın:
    • Visual Studio'nun Çalıştır düğmesinden Gözat iletişim kutusunu açın.
    • Ekle düğmesini seçin.
    • Program alanında tarayıcınızın yolunu belirtin. Aşağıdaki yürütülebilir yollar Windows 10 için tipik yükleme konumlarıdır. Tarayıcınız farklı bir konumda yüklüyse veya Windows 10 kullanmıyorsanız, tarayıcının yürütülebilir dosyasının yolunu sağlayın.
      • Microsoft Edge: C:\Program Files (x86)\Microsoft\Edge\Application\msedge.exe
      • Google Chrome: C:\Program Files (x86)\Google\Chrome\Application\chrome.exe
      • Mozilla Firefox: C:\Program Files\Mozilla Firefox\firefox.exe
    • Bağımsız Değişkenler alanında, tarayıcının InPrivate veya Gizli modda açmak için kullandığı komut satırı seçeneğini belirtin. Bazı tarayıcılar uygulamanın URL'sini gerektirir.
      • Microsoft Edge: kullanın -inprivate.
      • Google Chrome: Yer --incognito --new-window {URL}tutucunun {URL} açıldığı URL olduğu yerde kullanın (örneğin, https://localhost:5001).
      • Mozilla Firefox: -private -url {URL}Yer tutucunun {URL} açıldığı URL olduğu yerde kullanın (örneğin, https://localhost:5001).
    • Kolay ad alanına bir ad girin. Örneğin, Firefox Auth Testing.
    • Tamam düğmesini seçin.
    • Bir uygulamayla yapılan her test yinelemesi için tarayıcı profilini seçmek zorunda kalmamak için Varsayılan Olarak Ayarla düğmesiyle profili varsayılan olarak ayarlayın.
    • Uygulama, test kullanıcısı veya sağlayıcı yapılandırmasında yapılan herhangi bir değişiklik için tarayıcının IDE tarafından kapatıldığını doğrulayın.

Uygulama yükseltmeleri

Çalışan bir uygulama, geliştirme makinesindeki .NET Core SDK'sını yükselttikten veya uygulama içindeki paket sürümlerini değiştirdikten hemen sonra başarısız olabilir. Bazı durumlarda, tutarsız paketler ana yükseltmeler yaparken bir uygulamayı bozabilir. Bu sorunların çoğu şu yönergeleri izleyerek düzeltilebilir:

  1. Komut kabuğundan yürüterek dotnet nuget locals all --clear yerel sistemin NuGet paket önbelleklerini temizleyin.
  2. Proje bin ve obj klasörlerini silin.
  3. Projeyi geri yükleyin ve yeniden oluşturun.
  4. Uygulamayı yeniden dağıtmadan önce sunucudaki dağıtım klasöründeki tüm dosyaları silin.

Not

Uygulamanın hedef çerçevesiyle uyumlu olmayan paket sürümlerinin kullanımı desteklenmez. Paket hakkında bilgi için NuGet Galerisi'ni veya FuGet Paket Gezgini'ni kullanın.

Server Uygulamayı çalıştırma

Barındırılan Blazor WebAssemblybir çözümü test ederken ve sorun giderirken uygulamayı projeden çalıştırdığınızdan Server emin olun.

Kullanıcıyı inceleme

Aşağıdaki User bileşen doğrudan uygulamalarda kullanılabilir veya daha fazla özelleştirme için temel olarak kullanılabilir.

User.razor:

@page "/user"
@attribute [Authorize]
@using System.Text.Json
@using System.Security.Claims
@inject IAccessTokenProvider AuthorizationService

<h1>@AuthenticatedUser?.Identity?.Name</h1>

<h2>Claims</h2>

@foreach (var claim in AuthenticatedUser?.Claims ?? Array.Empty<Claim>())
{
    <p class="claim">@(claim.Type): @claim.Value</p>
}

<h2>Access token</h2>

<p id="access-token">@AccessToken?.Value</p>

<h2>Access token claims</h2>

@foreach (var claim in GetAccessTokenClaims())
{
    <p>@(claim.Key): @claim.Value.ToString()</p>
}

@if (AccessToken != null)
{
    <h2>Access token expires</h2>

    <p>Current time: <span id="current-time">@DateTimeOffset.Now</span></p>
    <p id="access-token-expires">@AccessToken.Expires</p>

    <h2>Access token granted scopes (as reported by the API)</h2>

    @foreach (var scope in AccessToken.GrantedScopes)
    {
        <p>Scope: @scope</p>
    }
}

@code {
    [CascadingParameter]
    private Task<AuthenticationState> AuthenticationState { get; set; }

    public ClaimsPrincipal AuthenticatedUser { get; set; }
    public AccessToken AccessToken { get; set; }

    protected override async Task OnInitializedAsync()
    {
        await base.OnInitializedAsync();
        var state = await AuthenticationState;
        var accessTokenResult = await AuthorizationService.RequestAccessToken();

        if (!accessTokenResult.TryGetToken(out var token))
        {
            throw new InvalidOperationException(
                "Failed to provision the access token.");
        }

        AccessToken = token;

        AuthenticatedUser = state.User;
    }

    protected IDictionary<string, object> GetAccessTokenClaims()
    {
        if (AccessToken == null)
        {
            return new Dictionary<string, object>();
        }

        // header.payload.signature
        var payload = AccessToken.Value.Split(".")[1];
        var base64Payload = payload.Replace('-', '+').Replace('_', '/')
            .PadRight(payload.Length + (4 - payload.Length % 4) % 4, '=');

        return JsonSerializer.Deserialize<IDictionary<string, object>>(
            Convert.FromBase64String(base64Payload));
    }
}

ON Web Belirtecinin JS(JWT) içeriğini inceleme

ON Web Belirtecinin (JWT) kodunu JSçözmek için Microsoft'un jwt.ms aracını kullanın. Kullanıcı arabirimindeki değerler hiçbir zaman tarayıcınızdan ayrılmaz.

Kodlanmış JWT örneği (görüntü için kısaltıldı):

eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJSUzI1NiIsImtpZCI6Ilg1ZVhrNHh5b2pORnVtMWtsMll0djhkbE5QNC1j ... bQdHBHGcQQRbW7Wmo6SWYG4V_bU55Ug_PW4pLPr20tTS8Ct7_uwy9DWrzCMzpD-EiwT5IjXwlGX3IXVjHIlX50IVIydBoPQtadvT7saKo1G5Jmutgq41o-dmz6-yBMKV2_nXA25Q

Azure AAD B2C'de kimlik doğrulaması yapılan bir uygulama için araç tarafından çözülen örnek JWT:

{
  "typ": "JWT",
  "alg": "RS256",
  "kid": "X5eXk4xyojNFum1kl2Ytv8dlNP4-c57dO6QGTVBwaNk"
}.{
  "exp": 1610059429,
  "nbf": 1610055829,
  "ver": "1.0",
  "iss": "https://mysiteb2c.b2clogin.com/5cc15ea8-a296-4aa3-97e4-226dcc9ad298/v2.0/",
  "sub": "5ee963fb-24d6-4d72-a1b6-889c6e2c7438",
  "aud": "70bde375-fce3-4b82-984a-b247d823a03f",
  "nonce": "b2641f54-8dc4-42ca-97ea-7f12ff4af871",
  "iat": 1610055829,
  "auth_time": 1610055822,
  "idp": "idp.com",
  "tfp": "B2C_1_signupsignin"
}.[Signature]

Ek kaynaklar