Azure Load Balancer bileşenleri

  • Makale

Azure Load Balancer birkaç önemli bileşen içerir. Bu bileşenler aboneliğinizde Azure portalı, Azure CLI, Azure PowerShell, Resource Manager Şablonları veya uygun alternatifler aracılığıyla yapılandırılabilir.

Ön uç IP yapılandırması

Azure Load Balancer'ınızın IP adresi. müşteriler için iletişim noktasıdır. Bu IP adresleri şunlardan biri olabilir:

  • Genel IP Adresi
  • Özel IP Adresi

IP adresinin yapısı, oluşturulan yük dengeleyicinin türünü belirler. Özel IP adresi seçimi bir iç yük dengeleyici oluşturur. Genel IP adresi seçimi bir genel yük dengeleyici oluşturur.

Genel yük dengeleyici İç yük dengeleyici
Ön uç IP yapılandırması Genel IP adresi Özel IP adresi
Açıklama Genel yük dengeleyici, gelen trafiğin genel IP'sini ve bağlantı noktasını VM'nin özel IP'sine ve bağlantı noktasına eşler. Yük dengeleyici, vm'den gelen yanıt trafiği için trafiği diğer şekilde eşler. Yük dengeleme kuralları uygulayarak belirli trafik türlerini birden çok VM veya hizmet arasında dağıtabilirsiniz. Örneğin web isteği trafiğinin yükünü birden fazla web sunucusuna dağıtabilirsiniz. İç yük dengeleyici, trafiği sanal ağ içindeki kaynaklara dağıtır. Azure, yük dengeli bir sanal ağın ön uç IP adreslerine erişimi kısıtlar. Ön uç IP adresleri ve sanal ağlar hiçbir zaman doğrudan bir İnternet uç noktasına sunulmaz, yani iç yük dengeleyici İnternet'ten gelen trafiği kabul etmez. İç iş kolu uygulamaları Azure'da çalışır ve Azure'dan veya şirket içi kaynaklardan erişim sağlanır.
Desteklenen SKU'lar Temel, Standart Temel, Standart

Katmanlı yük dengeleyici örneği

Yük dengeleyicinin birden çok ön uç IP'si olabilir. Birden çok ön uç hakkında daha fazla bilgi edinin.

Arka uç havuzu

Gelen isteği sunan bir sanal makine ölçek kümesindeki sanal makine veya örnek grubu. Yüksek hacimli gelen trafiği karşılayacak şekilde uygun maliyetli bir şekilde ölçeklendirmek için bilgi işlem yönergeleri genellikle arka uç havuzuna daha fazla örnek eklenmesini önerir.

Yük dengeleyici, örneklerin ölçeğini artırdığınızda veya azalttığınızda otomatik yeniden yapılandırma yoluyla kendini anında yeniden yapılandırır. Arka uç havuzuna VM'lerin eklenmesi veya kaldırılması, yük dengeleyiciyi başka işlemler olmadan yeniden yapılandırıyor. Arka uç havuzunun kapsamı, tek bir sanal ağdaki herhangi bir sanal makinedir.

Arka uç havuzları, ağ arabirimi veya IP adresleri aracılığıyla örneklerin eklenmesini destekler. VM'lerin genel yük dengeleyicinin arka uç havuzuna eklenebilmesi için genel IP adresine ihtiyacı yoktur. Ayrıca vm'leri durdurulmuş durumda olsalar bile yük dengeleyicinin arka uç havuzuna ekleyebilirsiniz.

Arka uç havuzunuzu tasarlamayı düşünürken, yönetim işlemlerinin uzunluğunu iyileştirmek için en az sayıda arka uç havuzu kaynağı tasarlayın. Veri düzlemi performansında veya ölçeğinde fark yoktur.

Durum araştırmaları

Arka uç havuzundaki örneklerin sistem durumunu belirlemek için bir sistem durumu yoklaması kullanılır. Yük dengeleyici oluşturma sırasında yük dengeleyicinin kullanması için bir durum yoklaması yapılandırın. Bu sistem durumu araştırması bir örneğin iyi durumda olup olmadığını ve trafiği alıp alamayacağına karar verirseniz.

Sistem durumu yoklamalarınız için iyi durumda olmayan eşiği tanımlayabilirsiniz. Yoklama yanıt veremediğinde yük dengeleyici iyi durumda olmayan örneklere yeni bağlantılar göndermeyi durdurur. Yoklama hatası mevcut bağlantıları etkilemez. Bağlantı, uygulamaya kadar devam eder:

  • Akışı sonlandırır
  • Boşta kalma zaman aşımı oluşuyor
  • VM kapatılır

Yük dengeleyici uç noktalar için farklı durum yoklaması türleri sağlar: TCP, HTTP ve HTTPS. Load Balancer Sistem Durumu yoklamaları hakkında daha fazla bilgi edinin.

Temel yük dengeleyici HTTPS yoklamalarını desteklemez. Temel yük dengeleyici tüm TCP bağlantılarını (kurulan bağlantılar dahil) kapatır.

Load Balancer kuralları

Gelen trafiğin arka uç havuzundaki tüm örneklere nasıl dağıtılacağını tanımlamak için yük dengeleyici kuralı kullanılır. Yük dengeleme kuralı, belirli bir ön uç IP yapılandırmasını ve bağlantı noktasını birden çok arka uç IP adresi ve bağlantı noktasıyla eşler. Load Balancer kuralları yalnızca gelen trafik içindir.

Örneğin, trafiği ön uç IP'nizden arka uç örneklerinizin 80 numaralı bağlantı noktasına yönlendirmek için 80 numaralı bağlantı noktası için bir yük dengeleyici kuralı kullanın.

Yük dengeleyici kuralı başvuru diyagramı

Şekil: Yük Dengeleme kuralları

Yüksek Kullanılabilirlik Bağlantı Noktaları

'protokol - tümü ve bağlantı noktası - 0' ile yapılandırılmış bir yük dengeleyici kuralı, Yüksek Kullanılabilirlik (HA) bağlantı noktası kuralı olarak bilinir. Bu kural, tek bir kuralın bir iç Standart Load Balancer tüm bağlantı noktalarına ulaşan tüm TCP ve UDP akışlarını yük dengelemesine olanak tanır.

Yük dengeleme kararı akış başına yapılır. Bu eylem aşağıdaki beş tanımlama grubu bağlantısını temel alır:

  1. kaynak IP adresi
  2. kaynak bağlantı noktası
  3. hedef IP adresi
  4. hedef bağlantı noktası
  5. Protokolü

HA bağlantı noktaları yük dengeleme kuralları, yüksek kullanılabilirlik ve sanal ağlar içindeki ağ sanal gereçleri (NVA' lar) için ölçeklendirme gibi kritik senaryolarda size yardımcı olur. Bu özellik, çok sayıda bağlantı noktasının yük dengelemesi gerektiğinde yardımcı olabilir.

Şekilde Azure Load Balancer'ın tüm ön uç bağlantı noktalarını tüm arka uç bağlantı noktalarının üç örneğine nasıl yönlendirildiği gösterilmektedir

Şekil: HA Bağlantı noktaları kuralları

HA bağlantı noktaları hakkında daha fazla bilgi edinin.

Gelen NAT kuralları

Gelen NAT kuralı, ön uç IP adresine ve bağlantı noktası bileşimine gönderilen gelen trafiği iletir. Trafik, arka uç havuzundaki belirli bir sanal makineye veya örneğe gönderilir. Bağlantı noktası iletme, yük dengeleme ile aynı karma tabanlı dağıtım tarafından gerçekleştirilir.

Gelen NAT kuralı başvuru diyagramı

Şekil: Gelen NAT kuralları

Sanal Makine Ölçek Kümeleri bağlamında gelen NAT kuralları gelen NAT havuzlarıdır. Load Balancer bileşenleri ve sanal makine ölçek kümesi hakkında daha fazla bilgi edinin.

Giden kuralları

Giden kuralı, arka uç havuzu tarafından tanımlanan tüm sanal makineler veya örnekler için giden Ağ Adresi Çevirisi (NAT) yapılandırılır. Bu kural, arka uçtaki örneklerin İnternet'e veya diğer uç noktalara iletişim kurmasını (giden) sağlar.

Giden bağlantılar ve kurallar hakkında daha fazla bilgi edinin.

Temel yük dengeleyici giden kuralları desteklemez.

Giden kuralı başvuru diyagramı

Şekil: Giden kuralları

Sınırlamalar

  • Yük dengeleyici sınırları hakkında bilgi edinin
  • Yük dengeleyici, belirli TCP veya UDP protokolleri için yük dengeleme ve bağlantı noktası iletme sağlar. Yük dengeleme kuralları ve gelen NAT kuralları TCP ve UDP'yi destekler, ancak ICMP dahil diğer IP protokollerini desteklemez.
  • Load Balancer arka uç havuzu Özel Uç Nokta'lardan oluşamaz.
  • Arka uç VM'sinden iç Load Balancer'ın ön ucuna giden akış başarısız olur.
  • Yük dengeleyici kuralı iki sanal ağa yayılamaz. Tüm yük dengeleyici ön uçları ve bunların arka uç örnekleri tek bir sanal ağda olmalıdır.
  • IP parçalarını iletme, yük dengeleme kurallarında desteklenmez. YÜK dengeleme kurallarında UDP ve TCP paketlerinin IP parçalanması desteklenmez.
  • Kullanılabilirlik kümesi başına yalnızca bir Genel Yük Dengeleyici (NIC tabanlı) ve bir iç Load Balancer (NIC tabanlı) olabilir. Ancak bu kısıtlama IP tabanlı yük dengeleyiciler için geçerli değildir.

Sonraki adımlar