Öğretici: Yüksek kullanılabilirlik için VM'lerde yük dengeleme

Şunlar için geçerlidir: ✔️ Linux VM'leri ✔️ Esnek ölçek kümeleri

Yük dengeleme, gelen istekleri birden çok sanal makineye dağıtarak yüksek düzeyde kullanılabilirlik sunar. Bu öğreticide, Azure yük dengeleyicisinin trafiği dağıtan ve yüksek kullanılabilirlik sağlayan farklı bileşenleri hakkında bilgi edinebilirsiniz. Aşağıdakileri nasıl yapacağınızı öğrenirsiniz:

• Yük dengeleyici oluşturma
• Durum araştırması oluşturma
• Trafik kuralları oluşturma
• Temel bir Node.js uygulaması yüklemek için cloud-init kullanma
• Sanal makineler oluşturma ve bunları yük dengeleyiciye ekleme
• Yük dengeleyiciyi çalışırken görüntüleme
• Vm'leri yük dengeleyiciye ekleme ve kaldırma

Bu öğreticide, sürekli olarak en son sürüme güncelleştirilen Azure Cloud Shell CLI kullanılır. Cloud Shell açmak için herhangi bir kod bloğunun üst kısmından Deneyin'i seçin.

CLI'yi yerel olarak yükleyip kullanmayı tercih ederseniz bu öğretici için Azure CLI 2.0.30 veya sonraki bir sürümünü çalıştırmanız gerekir. Sürümü bulmak için az --version komutunu çalıştırın. Yüklemeniz veya yükseltmeniz gerekirse, bkz. Azure CLI yükleme.

Azure yük dengeleyiciye genel bakışı

Azure yük dengeleyici, gelen trafiği iyi durumdaki VM'ler arasında dağıtmak için yüksek kullanılabilirlik sağlayan bir 4. Katman (TCP, UDP) yük dengeleyicidir. Yük dengeleyici durum araştırması, her VM'deki belirli bir bağlantı noktasını izler ve trafiği yalnızca çalışır durumdaki VM'lere yönlendirir.

Bir veya daha fazla genel IP adresi içeren bir ön uç IP yapılandırması tanımlayın. Bu ön uç IP yapılandırması yük dengeleyicinize ve uygulamalarınıza İnternet üzerinden erişilmesine izin verir.

Sanal makineler, sanal ağ arabirim kartını (NIC) kullanarak bir yük dengeleyiciye bağlanır. Trafiği VM’lere dağıtmak için, bir arka uç adres havuzunda yük dengeleyiciye bağlı sanal NIC’lerin IP adresleri barındırılır.

Trafiğin akışını denetlemek için VM’lerinizle eşlenen belirli bağlantı noktaları ve protokoller için yük dengeleyici kuralları tanımlayın.

Önceki öğreticiyi sanal makine ölçek kümesi oluşturma bölümüne kadar izlediğinizde sizin için bir yük dengeleyici oluşturulur. Bu bileşenlerin tümü sizin için ölçek kümesinin parçası olarak yapılandırılır.

Azure yük dengeleyici oluşturma

Bu bölümde yük dengeleyicinin her bir bileşenini nasıl oluşturacağınız ve yapılandıracağınız açıklanmaktadır. Yük dengeleyicinizi oluşturmadan önce az group create komutu ile bir kaynak grubu oluşturun. Aşağıdaki örnek eastus konumunda myResourceGroupLoadBalancer adlı bir kaynak grubu oluşturur:

az group create --name myResourceGroupLoadBalancer --location eastus

Genel IP adresi oluşturma

Uygulamanıza İnternet’ten erişmek için yük dengeleyicinin genel IP adresi gereklidir. az network public-ip create komutu ile bir genel IP adresi oluşturun. Aşağıdaki örnek, myResourceGroupLoadBalancer kaynak grubunda myPublicIP adlı bir genel IP adresi oluşturur:

az network public-ip create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --name myPublicIP

Yük dengeleyici oluşturma

az network lb create komutu ile bir yük dengeleyici oluşturun. Aşağıdaki örnek, myLoadBalancer adlı bir yük dengeleyici oluşturur ve myPublicIP adresini ön uç IP yapılandırmasına atar:

az network lb create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --name myLoadBalancer \
    --frontend-ip-name myFrontEndPool \
    --backend-pool-name myBackEndPool \
    --public-ip-address myPublicIP

Durum araştırması oluşturma

Yük dengeleyicinin uygulamanızın durumunu izlemesine izin vermek için durum araştırması kullanabilirsiniz. Durum yoklaması, durum denetimlerine verdikleri yanıtlara göre VM’leri dinamik olarak yük dengeleyici rotasyonuna ekler ve kaldırır. VM, 15 saniyelik aralıklarda art arda iki kez başarısız olursa varsayılan olarak yük dengeleyici dağıtımından kaldırılır. Bir protokolü temel alan bir durum araştırması veya uygulamanız için belirli bir sistem durumu denetim sayfası oluşturun.

Aşağıdaki örnek bir TCP araştırması oluşturur. Ayrıca daha ayrıntılı sistem durumu denetimleri için özel HTTP araştırmaları oluşturabilirsiniz. Özel bir HTTP araştırması kullandığınızda healthcheck.js gibi bir sistem durumu denetimi sayfası oluşturmanız gerekir. Yük dengeleyicinin konağı rotasyonda tutması için yoklamanın HTTP 200 OK yanıtını döndürmesi gerekir.

TCP durum araştırması oluşturmak için az network lb probe create komutunu kullanın. Aşağıdaki örnek myHealthProbe adında bir durum araştırması oluşturur:

az network lb probe create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --lb-name myLoadBalancer \
    --name myHealthProbe \
    --protocol tcp \
    --port 80

Yük dengeleyici kuralı oluşturma

Trafiğin VM’lere dağıtımını tanımlamak için bir yük dengeleyici kuralı kullanılır. Gerekli kaynak ve hedef bağlantı noktalarının yanı sıra gelen trafik için ön uç IP yapılandırması ve trafiği almak için arka uç IP havuzu tanımlamanız gerekir. Yalnızca durumu iyi olan VM’lerin trafik almasını sağlamak için kullanılacak durum araştırmasını da tanımlamanız gerekir.

az network lb rule create komutuyla bir yük dengeleyici kuralı oluşturun. Aşağıdaki örnek, myHealthProbe sağlık araştırmasını kullanan ve trafiği 80 numaralı bağlantı noktasında dengeleyen myLoadBalancerRule adında bir kural oluşturur:

az network lb rule create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --lb-name myLoadBalancer \
    --name myLoadBalancerRule \
    --protocol tcp \
    --frontend-port 80 \
    --backend-port 80 \
    --frontend-ip-name myFrontEndPool \
    --backend-pool-name myBackEndPool \
    --probe-name myHealthProbe

Sanal ağ yapılandırma

VM’leri dağıtmadan ve dengeleyicinizi sınamadan önce yardımcı sanal ağ kaynaklarını oluşturun. Sanal ağlar hakkında daha fazla bilgi edinmek için Azure Sanal Ağlarını Yönetme öğreticisine gözatın.

Ağ kaynakları oluşturma

az network vnet create komutu ile bir sanal ağ oluşturun. Aşağıdaki örnek mySubnet alt ağına sahip myVnet adında bir sanal ağ oluşturur:

az network vnet create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --name myVnet \
    --subnet-name mySubnet

Bir ağ güvenlik grubu eklemek için az network nsg create komutunu kullanın. Aşağıdaki örnek myNetworkSecurityGroup adında bir ağ güvenlik grubu oluşturur:

az network nsg create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --name myNetworkSecurityGroup

az network nsg rule create komutu ile bir ağ güvenlik grubu kuralı oluşturun. Aşağıdaki örnek myNetworkSecurityGroupRule adında bir ağ güvenlik grubu kuralı oluşturur:

az network nsg rule create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --nsg-name myNetworkSecurityGroup \
    --name myNetworkSecurityGroupRule \
    --priority 1001 \
    --protocol tcp \
    --destination-port-range 80

Sanal NIC’ler az network nic create komutu ile oluşturulur. Aşağıdaki örnek üç sanal NIC oluşturur. (Sonraki adımlarda uygulamanız için oluşturduğunuz her bir VM için bir sanal NIC). İstediğiniz zaman ek sanal NIC’ler ve VM’ler oluşturabilir ve bunları yük dengeleyiciye ekleyebilirsiniz:

for i in `seq 1 3`; do
    az network nic create \
        --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
        --name myNic$i \
        --vnet-name myVnet \
        --subnet mySubnet \
        --network-security-group myNetworkSecurityGroup \
        --lb-name myLoadBalancer \
        --lb-address-pools myBackEndPool
done

Üç sanal NIC’nin tamamı oluşturulduğunda sonraki adıma geçin

Sanal makineler oluşturma

cloud-init yapılandırması oluşturma

İlk önyüklemede Linux sanal makinelerini özelleştirme konulu önceki bir öğreticide, cloud-init ile VM özelleştirmeyi nasıl otomatikleştirebileceğinizi öğrendiniz. Sonraki adımda NGINX’i yüklemek için aynı cloud-init yapılandırma dosyasını kullanabilir ve basit bir 'Merhaba Dünya' Node.js uygulaması çalıştırabilirsiniz. Yük dengeleyiciyi çalışırken görüntülemek için öğreticinin sonunda bir web tarayıcısından bu basit uygulamaya erişebilirsiniz.

Geçerli kabuğunuzda cloud-init.txt adlı bir dosya oluşturup aşağıdaki yapılandırmayı yapıştırın. Örneğin, dosyayı yerel makinenizde değil Cloud Shell’de oluşturun. Dosyayı oluşturmak ve kullanılabilir düzenleyicilerin listesini görmek için sensible-editor cloud-init.txt adını girin. Başta birinci satır olmak üzere cloud-init dosyasının tamamının doğru bir şekilde kopyalandığından emin olun:

#cloud-config
package_upgrade: true
packages:
  - nginx
  - nodejs
  - npm
write_files:
  - owner: www-data:www-data
  - path: /etc/nginx/sites-available/default
    content: |
      server {
        listen 80;
        location / {
          proxy_pass http://localhost:3000;
          proxy_http_version 1.1;
          proxy_set_header Upgrade $http_upgrade;
          proxy_set_header Connection keep-alive;
          proxy_set_header Host $host;
          proxy_cache_bypass $http_upgrade;
        }
      }
  - owner: azureuser:azureuser
  - path: /home/azureuser/myapp/index.js
    content: |
      var express = require('express')
      var app = express()
      var os = require('os');
      app.get('/', function (req, res) {
        res.send('Hello World from host ' + os.hostname() + '!')
      })
      app.listen(3000, function () {
        console.log('Hello world app listening on port 3000!')
      })
runcmd:
  - service nginx restart
  - cd "/home/azureuser/myapp"
  - npm init
  - npm install express -y
  - nodejs index.js

Sanal makineler oluşturma

Uygulamanızın yüksek oranda kullanılabilir olmasını sağlamak için VM’lerinizi bir kullanılabilirlik kümesine yerleştirin. Kullanılabilirlik kümeleri hakkında daha fazla bilgi edinmek için Yüksek oranda kullanılabilir sanal makineler oluşturma başlıklı önceki öğreticiye göz atın.

az vm availability-set create komutunu kullanarak bir kullanılabilirlik kümesi oluşturun. Aşağıdaki örnek myAvailabilitySet adında bir kullanılabilirlik kümesi oluşturur:

az vm availability-set create \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --name myAvailabilitySet

Artık az vm create komutu ile VM’leri oluşturabilirsiniz. Aşağıdaki örnek üç VM ve yoksa SSH anahtarlarını oluşturur:

for i in `seq 1 3`; do
    az vm create \
        --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
        --name myVM$i \
        --availability-set myAvailabilitySet \
        --nics myNic$i \
        --image UbuntuLTS \
        --admin-username azureuser \
        --generate-ssh-keys \
        --custom-data cloud-init.txt \
        --no-wait
done

Azure CLI sizi isteme geri döndürdükten sonra çalışmaya devam eden arka plan görevleri vardır. --no-wait parametresi tüm görevlerin tamamlanmasını beklemez. Uygulamaya erişmeniz birkaç dakika sürebilir. Yük dengeleyici durum araştırması, uygulamanın her bir VM üzerinde ne zaman çalıştığını otomatik olarak algılar. Uygulama çalıştıktan sonra yük dengeleyici kuralı trafiği dağıtmaya başlar.

Yük dengeleyiciyi sınama

az network public-ip show komutuyla yük dengeleyicinizin genel IP adresini alın. Aşağıdaki örnek, daha önce oluşturulan myPublicIP için IP adresini alır:

az network public-ip show \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --name myPublicIP \
    --query [ipAddress] \
    --output tsv

Daha sonra genel IP adresini bir web tarayıcısına girebilirsiniz. Yük dengeleyicinin VM’lere trafik dağıtmaya başlamadan önce VM’lerin hazır olması için birkaç dakika geçmesi gerektiğini unutmayın. Uygulama, yük dengeleyicinin trafiği dağıttığı VM’nin ana bilgisayar adı ile aşağıdaki gibi görüntülenir:

Yük dengeleyicinin trafiği, uygulamanızı çalıştıran üç VM’ye dağıtma işlemini görmek için web tarayıcınızı yenilemeye zorlayabilirsiniz.

VM’leri ekleme ve kaldırma

Uygulamanızı çalıştıran VM’lerde işletim sistemi güncelleştirmelerini yükleme gibi bakım işlemleri gerçekleştirmeniz gerekebilir. Uygulamanıza gelen trafiği fazla trafiği yönetmek için ek VM’lere ihtiyaç duyabilirsiniz. Bu bölümde VM’yi yük dengeleyiciden nasıl kaldırabileceğiniz veya ekleyebileceğiniz gösterilmektedir.

VM’yi yük dengeleyiciden kaldırma

VM’yi arka uç adres havuzundan az network nic ip-config address-pool remove komutu ile kaldırabilirsiniz. Aşağıdaki örnek myVM2 için sanal NIC’yi myLoadBalancer’dan kaldırır:

az network nic ip-config address-pool remove \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --nic-name myNic2 \
    --ip-config-name ipConfig1 \
    --lb-name myLoadBalancer \
    --address-pool myBackEndPool 

Yük dengeleyicinin trafiği, uygulamanızı çalıştıran kalan iki VM’ye dağıtma işlemini görmek için web tarayıcınızı yenilemeye zorlayabilirsiniz. Artık işletim sistemi güncelleştirmelerini yükleme veya VM’yi yeniden başlatma gibi bakım işlemlerini VM üzerinde gerçekleştirebilirsiniz.

Yük dengeleyiciye bağlı sanal NIC’lere sahip VM’lerin listesini görüntülemek için az network lb address-pool show komutunu kullanın. Sanal NIC’nin kimliğini şu şekilde sorgulayın ve filtre uygulayın:

az network lb address-pool show \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --lb-name myLoadBalancer \
    --name myBackEndPool \
    --query backendIpConfigurations \
    --output tsv | cut -f5

Çıktı aşağıdaki örneğe benzer, burada VM 2 için sanal NIC’nın artık arka uç adres havuzunun bir parçası olmadığı gösterilmektedir:

/subscriptions/<guid>/resourceGroups/myResourceGroupLoadBalancer/providers/Microsoft.Network/networkInterfaces/myNic1/ipConfigurations/ipconfig1
/subscriptions/<guid>/resourceGroups/myResourceGroupLoadBalancer/providers/Microsoft.Network/networkInterfaces/myNic3/ipConfigurations/ipconfig1

Yük dengeleyiciye VM ekleme

VM bakımını gerçekleştirdikten sonra veya kapasiteyi genişletmeniz gerekiyorsa arka uç adres havuzuna az network nic ip-config address-pool add komutu ile bir VM ekleyebilirsiniz. Aşağıdaki örnek myVM2 için sanal NIC’yi myLoadBalancer’a ekler:

az network nic ip-config address-pool add \
    --resource-group myResourceGroupLoadBalancer \
    --nic-name myNic2 \
    --ip-config-name ipConfig1 \
    --lb-name myLoadBalancer \
    --address-pool myBackEndPool

Sanal NIC’nin arka uç adres havuzuna bağlı olduğundan emin olmak için önceki adımdaki az network lb address-pool show komutunu tekrar kullanın.

Sonraki adımlar

Bu öğreticide, bir yük dengeleyici oluşturdunuz ve buna sanal makineler eklediniz. Şunları öğrendiniz:

• Azure yük dengeleyici oluşturma
• Yük dengeleyici durum yoklaması oluşturma
• Yük dengeleyici trafik kuralları oluşturma
• Basit bir Node.js uygulaması oluşturmak için cloud-init kullanma
• Sanal makineler oluşturma ve yük dengeleyici oluşturma
• Çalışan yük dengeleyiciyi görüntüleme
• VM’leri yük dengeleyiciye ekleme ve kaldırma

Azure sanal ağ bileşenleri hakkında daha fazla bilgi edinmek için sonraki öğreticiye geçin.

VM’leri ve sanal ağları yönetme