Rozszerzanie magazynu na usługę Azure Stack Hub

Ten artykuł zawiera informacje o infrastrukturze magazynu usługi Azure Stack Hub, które pomogą Ci zdecydować, jak zintegrować usługę Azure Stack Hub z istniejącym środowiskiem sieciowym. Po zapoznaniu się z ogólną dyskusją na temat rozszerzania centrum danych artykuł przedstawia dwa różne scenariusze. Możesz nawiązać połączenie z serwerem magazynu plików systemu Windows. Możesz również nawiązać połączenie z serwerem iSCSI systemu Windows.

Omówienie rozszerzania magazynu na usługę Azure Stack Hub

Istnieją scenariusze, w których posiadanie danych znajdujących się w chmurze publicznej nie wystarczy. Być może masz obciążenie zwirtualizowanej bazy danych intensywnie korzystające z obliczeń, wrażliwe na opóźnienia i czas podróży okrężnej do chmury publicznej może mieć wpływ na wydajność obciążenia bazy danych. Być może istnieją dane lokalne, przechowywane na serwerze plików, serwerze NAS lub macierzy magazynowej iSCSI, które muszą być dostępne przez obciążenia lokalne i muszą znajdować się lokalnie w celu spełnienia celów prawnych lub zgodności. Są to tylko dwa scenariusze, w których posiadanie danych znajduje się lokalnie, pozostaje ważne dla wielu organizacji.

Dlaczego więc nie tylko hostować te dane na kontach magazynu w usłudze Azure Stack Hub, czy wewnątrz zwirtualizowanych serwerów plików działających w systemie usługi Azure Stack Hub? Cóż, w przeciwieństwie do platformy Azure magazyn usługi Azure Stack Hub jest skończony. Pojemność, którą masz dostęp do użycia, zależy całkowicie od pojemności na węzeł wybranej do zakupu, oprócz liczby posiadanych węzłów. Ponieważ usługa Azure Stack Hub jest rozwiązaniem Hyper-Converged, jeśli chcesz zwiększyć pojemność magazynu w celu spełnienia wymagań dotyczących użycia, musisz również zwiększyć ilość zasobów obliczeniowych dzięki dodaniu węzłów. Może to być potencjalnie kosztowne, zwłaszcza jeśli potrzeba dodatkowej pojemności jest przeznaczona dla zimnego, archiwalnego magazynu, który można dodać do niskich kosztów poza systemem usługi Azure Stack Hub.

Spowoduje to wyświetlenie poniższego scenariusza. Jak połączyć systemy usługi Azure Stack Hub, zwirtualizowane obciążenia uruchomione w usłudze Azure Stack Hub, po prostu i wydajnie, z systemami magazynowania spoza usługi Azure Stack Hub, dostępnymi za pośrednictwem sieci.

Projektowanie pod kątem rozszerzania magazynu

Diagram przedstawia scenariusz, w którym pojedyncza maszyna wirtualna, uruchomiona obciążenie, łączy się z maszyną wirtualną i korzysta z zewnętrznego magazynu (z maszyną wirtualną i samą usługą Azure Stack Hub) na potrzeby odczytywania/zapisywania danych itp. W tym artykule skupisz się na prostym pobieraniu plików, ale możesz rozwinąć ten przykład w bardziej złożonych scenariuszach, takich jak zdalny magazyn plików bazy danych.

Na diagramie zobaczysz, że maszyna wirtualna w systemie usługi Azure Stack Hub została wdrożona z wieloma kartami sieciowymi. Zarówno nadmiarowość, jak i najlepsze rozwiązanie w zakresie magazynowania, ważne jest, aby mieć wiele ścieżek między miejscem docelowym a miejscem docelowym. Gdzie rzeczy stają się bardziej złożone, to gdzie maszyny wirtualne w usłudze Azure Stack Hub mają zarówno publiczne, jak i prywatne adresy IP, podobnie jak na platformie Azure. Jeśli magazyn zewnętrzny potrzebny do uzyskania dostępu do maszyny wirtualnej, może to zrobić tylko za pośrednictwem publicznego adresu IP, ponieważ prywatne adresy IP są używane głównie w systemach usługi Azure Stack Hub, w sieciach wirtualnych i podsieciach. Magazyn zewnętrzny nie będzie mógł komunikować się z prywatną przestrzenią IP maszyny wirtualnej, chyba że przechodzi przez sieć VPN lokacja-lokacja, aby przebić się do samej sieci wirtualnej. W tym przykładzie skoncentrujemy się na komunikacji za pośrednictwem publicznej przestrzeni IP. Jedną z rzeczy, które należy zauważyć z publicznym obszarem IP na diagramie, jest to, że istnieją 2 różne podsieci puli publicznych adresów IP. Domyślnie usługa Azure Stack Hub wymaga tylko jednej puli do celów publicznych adresów IP, ale warto rozważyć, aby dodać drugą. Jednak w tej chwili nie można wybrać adresu IP z określonej puli, więc rzeczywiście możesz skończyć z maszynami wirtualnymi z publicznymi adresami IP z tej samej puli w wielu wirtualnych kartach sieciowych.

Na potrzeby tej dyskusji zakładamy, że routing między urządzeniami granicznymi a magazynem zewnętrznym jest zadbany, a ruch może odpowiednio przechodzić przez sieć. W tym przykładzie nie ma znaczenia, czy sieć szkieletowa to 1 GbE, 10 GbE, 25 GbE lub jeszcze szybciej, jednak ważne byłoby, aby wziąć pod uwagę, jak planujesz integrację, aby zaspokoić potrzeby dotyczące wydajności wszystkich aplikacji, które uzyskują dostęp do tego magazynu zewnętrznego.

Nawiązywanie połączenia z obiektem docelowym iSCSI systemu Windows Server

W tym scenariuszu wdrożymy i skonfigurujemy maszynę wirtualną z systemem Windows Server 2019 w usłudze Azure Stack Hub i przygotujemy ją do nawiązania połączenia z zewnętrznym obiektem docelowym iSCSI, który będzie również działać w systemie Windows Server 2019. W razie potrzeby włączymy kluczowe funkcje, takie jak MPIO, aby zoptymalizować wydajność i łączność między maszyną wirtualną a magazynem zewnętrznym.

Wdrażanie maszyny wirtualnej z systemem Windows Server 2019 w usłudze Azure Stack Hub

1. W portalu administracyjnym usługi Azure Stack Hub, zakładając, że ten system został poprawnie zarejestrowany i jest połączony z witryną Marketplace, wybierz pozycję Zarządzanie witryną Marketplace, a następnie, zakładając, że nie masz jeszcze obrazu systemu Windows Server 2019, wybierz pozycję Dodaj z platformy Azure , a następnie wyszukaj pozycję Windows Server 2019, dodając obraz centrum danych systemu Windows Server 2019 .

   

   Pobranie obrazu systemu Windows Server 2019 może zająć trochę czasu.

2. Po utworzeniu obrazu systemu Windows Server 2019 w środowisku usługi Azure Stack Hub zaloguj się do portalu użytkowników usługi Azure Stack Hub.

3. Po zalogowaniu się do portalu użytkowników usługi Azure Stack Hub upewnij się, że masz subskrypcję oferty, która pozwala aprowizować zasoby IaaS (obliczenia, magazyn i sieć).

4. Gdy masz dostępną subskrypcję, wróć do pulpitu nawigacyjnego w portalu użytkownika usługi Azure Stack Hub, wybierz pozycję Utwórz zasób, wybierz pozycję Obliczenia , a następnie wybierz element galerii centrum danych systemu Windows Server 2019.

5. W bloku Podstawy wypełnij następujące informacje:

   a. Nazwa: VM001

   b. Nazwa użytkownika: administrator lokalny

   c. Hasło i potwierdź hasło: <wybrane hasło>

   d. Subskrypcja: <wybrana subskrypcja z zasobami> obliczeniowymi/magazynowymi/sieciowymi.

   e. Grupa zasobów: testowanie magazynu (tworzenie nowego)

   f. Wybierz przycisk OK.

6. W bloku Wybierz rozmiar wybierz Standard_F8s_v2 i wybierz pozycję Wybierz.

7. W bloku Ustawienia wybierz sieć wirtualną i w bloku Utwórz sieć wirtualną dostosuj przestrzeń adresową do 10.10.10.10.0/23 i zaktualizuj zakres adresów podsieci, aby mieć wartość 10.10.10.0/24 , a następnie wybierz przycisk OK.

8. Wybierz publiczny adres IP, a następnie w bloku Utwórz publiczny adres IP wybierz przycisk radiowy Statyczny .

9. Na liście rozwijanej Wybierz publiczne porty przychodzące wybierz pozycję RDP (3389).

10. Pozostaw pozostałe wartości domyślne i wybierz przycisk OK.

    

11. Przeczytaj podsumowanie, poczekaj na walidację, a następnie wybierz przycisk OK , aby rozpocząć wdrożenie. Wdrożenie powinno zakończyć się w ciągu około 10 minut.

12. Po zakończeniu wdrażania w obszarze Zasób wybierz nazwę maszyny wirtualnej VM001 , aby otworzyć pozycję Przegląd.

    

13. W obszarze Nazwa DNS wybierz pozycję Konfiguruj i podaj etykietę nazwy DNS vm001 , a następnie wybierz pozycję Zapisz, a następnie wybierz pozycję VM001.

14. Po prawej stronie bloku przeglądu wybierz pozycję storagetesting-vnet/default w polu Tekst sieć wirtualna/podsieć.

15. W bloku storagetesting-vnet wybierz pozycję Podsieci i +Podsieć, a następnie w nowym bloku Dodaj podsieć wprowadź następujące informacje, a następnie wybierz przycisk OK:

    a. Nazwa: podsieć subnet2

    b. Zakres adresów (blok CIDR): 10.10.11.0/24

    c. Sieciowa grupa zabezpieczeń: brak

    d. Tabela tras: Brak

16. Po zapisaniu wybierz pozycję VM001.

17. Po lewej stronie bloku przeglądu wybierz pozycję Sieć.

18. Wybierz pozycję Dołącz interfejs sieciowy , a następnie wybierz pozycję Utwórz interfejs sieciowy.

19. W bloku Tworzenie interfejsu sieciowego wprowadź następujące informacje.

    a. Nazwa: vm001nic2

    b. Podsieć: Upewnij się, że podsieć to 10.10.11.0/24

    c. Sieciowa grupa zabezpieczeń: VM001-nsg

    d. Grupa zasobów: testowanie magazynu

20. Po pomyślnym dołączeniu wybierz pozycję VM001 i wybierz pozycję Zatrzymaj , aby zamknąć maszynę wirtualną.

21. Po zatrzymaniu maszyny wirtualnej (cofnięciu przydziału) po lewej stronie bloku przeglądu wybierz pozycję Sieć, wybierz pozycję Dołącz interfejs sieciowy , a następnie wybierz pozycję vm001nic2, a następnie wybierz przycisk OK. Dodatkowa karta sieciowa zostanie dodana do maszyny wirtualnej w ciągu kilku chwil.

22. Nadal w bloku Sieć wybierz kartę vm001nic2 , a następnie wybierz pozycję Interfejs sieciowy:vm001nic2.

23. W bloku interfejsu vm001nic wybierz pozycję Konfiguracje adresów IP, a w środku bloku wybierz pozycję ipconfig1.

24. W bloku ustawień ipconfig1 wybierz pozycję Włączone dla publicznego adresu IP i wybierz pozycję Konfiguruj wymagane ustawienia, Utwórz nowe, a następnie wprowadź nazwę vm001nic2pip, wybierz pozycję Statyczne , a następnie wybierz przycisk OK , a następnie pozycję Zapisz.

25. Po pomyślnym zapisaniu wróć do bloku przeglądu maszyny wirtualnej VM001 i wybierz pozycję Rozpocznij , aby uruchomić skonfigurowaną maszynę wirtualną z systemem Windows Server 2019.

26. Po uruchomieniu ustanów sesję protokołu RDP na maszynie wirtualnej VM001.

27. Po nawiązaniu połączenia wewnątrz maszyny wirtualnej otwórz usługę CMD (jako administrator) i wprowadź nazwę hosta , aby pobrać nazwę komputera systemu operacyjnego. Powinna być zgodna z maszyną wirtualną VM001. Zanotuj to później.

Konfigurowanie drugiej karty sieciowej na maszynie wirtualnej z systemem Windows Server 2019 w usłudze Azure Stack Hub

Domyślnie usługa Azure Stack Hub przypisuje bramę domyślną do pierwszego (podstawowego) interfejsu sieciowego dołączonego do maszyny wirtualnej. Usługa Azure Stack Hub nie przypisuje bramy domyślnej do dodatkowych (pomocniczych) interfejsów sieciowych dołączonych do maszyny wirtualnej. Dlatego domyślnie nie można komunikować się z zasobami poza podsiecią, w której znajduje się dodatkowy interfejs sieciowy. Dodatkowe interfejsy sieciowe mogą jednak komunikować się z zasobami spoza podsieci, chociaż kroki umożliwiające komunikację różnią się w różnych systemach operacyjnych.

1. Jeśli nie masz jeszcze otwartego połączenia, ustanów połączenie RDP z maszyną wirtualną VM001.

2. Otwórz narzędzie CMD jako administrator i uruchom drukowanie tras , które powinno zwrócić dwa interfejsy (karty sieciowe funkcji Hyper-V) na tej maszynie wirtualnej.

   

3. Teraz uruchom polecenie ipconfig , aby zobaczyć, który adres IP jest przypisany do pomocniczego interfejsu sieciowego. W tym przykładzie interfejs 10.10.11.4 jest przypisany do interfejsu 6. Dla pomocniczego interfejsu sieciowego nie jest zwracany żaden domyślny adres bramy.

   

4. Aby skierować cały ruch przeznaczony dla adresów spoza podsieci pomocniczego interfejsu sieciowego do bramy dla podsieci, uruchom następujące polecenie z cmD:.

   route add -p 0.0.0.0 MASK 0.0.0.0 <ipaddress> METRIC 5015 IF <interface>
   

   Jest <ipaddress> to adres .1 bieżącej podsieci i <interface> jest numerem interfejsu.

   

5. Aby potwierdzić, że dodana trasa znajduje się w tabeli tras, wprowadź polecenie route print .

   

6. Możesz również zweryfikować komunikację wychodzącą, uruchamiając polecenie ping:
   ping 8.8.8.8 -S 10.10.11.4
   Flaga -S umożliwia określenie adresu źródłowego, w tym przypadku 10.10.11.4 jest adresem IP karty sieciowej, która ma teraz bramę domyślną.

7. Zamknij polecenie CMD.

Konfigurowanie obiektu docelowego iSCSI systemu Windows Server 2019

W tym scenariuszu sprawdzisz konfigurację, w której obiekt docelowy iSCSI systemu Windows Server 2019 jest maszyną wirtualną działającą na funkcji Hyper-V poza środowiskiem usługi Azure Stack Hub. Ta maszyna wirtualna zostanie skonfigurowana z ośmioma procesorami wirtualnymi, pojedynczym plikiem VHDX i co najważniejsze dwie wirtualne karty sieciowe. W idealnym scenariuszu te karty sieciowe będą miały różne podsieci routingu, ale w tej weryfikacji będą miały karty sieciowe w tej samej podsieci.

W przypadku serwera obiektów docelowych iSCSI może to być Windows Server 2016 lub 2019, fizyczne lub wirtualne, uruchomione na funkcji Hyper-V, VMware lub inne wybrane urządzenie, takie jak dedykowana fizyczna sieć SAN iSCSI. Kluczową kwestią w tym miejscu jest łączność z systemem Azure Stack Hub i poza nim, jednak preferowane jest posiadanie wielu ścieżek między źródłem i miejscem docelowym, ponieważ zapewnia dodatkową nadmiarowość i umożliwia korzystanie z bardziej zaawansowanych funkcji w celu zwiększenia wydajności, na przykład wielościeżkowego wejścia/wyjścia.

Zachęcam do zaktualizowania obiektu docelowego iSCSI systemu Windows Server 2019 przy użyciu najnowszych aktualizacji zbiorczych i poprawek, ponowne uruchomienie w razie potrzeby, przed kontynuowaniem konfiguracji udziałów plików.

Po zaktualizowaniu i ponownym uruchomieniu można teraz skonfigurować ten serwer jako obiekt docelowy iSCSI.

1. Otwórz Menedżer serwera i wybierz pozycję Zarządzaj, a następnie pozycję Dodaj role i funkcje.

2. Po otwarciu wybierz przycisk Dalej, wybierz pozycję Instalacja oparta na rolach lub oparta na funkcjach, a następnie przejdź do wybranych opcji, dopóki nie osiągniesz strony Wybieranie ról serwera .

3. Rozwiń węzeł Usługi plików i magazynowania, rozwiń węzeł Usługi plików & iSCSI i zaznacz pole Serwer obiektów docelowych iSCSI , akceptując wszystkie wyskakujące monity o dodanie nowych funkcji, a następnie przejdź do ukończenia.

   

   Po zakończeniu zamknij Menedżer serwera.

4. Otwórz Eksplorator plików, przejdź do katalogu C:\ i utwórz nowy folder o nazwie iSCSI.

5. Otwórz ponownie Menedżer serwera i wybierz pozycję Usługi plików i magazynowania z menu po lewej stronie.

6. Wybierz pozycję iSCSI i wybierz link "Aby utworzyć dysk wirtualny iSCSI, uruchom kreatora nowego dysku wirtualnego iSCSI" w okienku po prawej stronie. wybierz go. Zostanie wyświetlone okno podręczne kreatora.

7. Na stronie Wybieranie lokalizacji dysku wirtualnego iSCSI wybierz przycisk radiowy Wpisz ścieżkę niestandardową i przejdź do katalogu C:\iSCSI i wybierz przycisk Dalej.

8. Nadaj dyskowi wirtualnemu iSCSI nazwę iSCSIdisk1 i opcjonalnie opis, a następnie wybierz przycisk Dalej.

9. Ustaw rozmiar dysku wirtualnego na 10 GB , a następnie wybierz pozycję Stały rozmiar , a następnie wybierz przycisk Dalej.

   

10. Ponieważ jest to nowy obiekt docelowy, wybierz pozycję Nowy obiekt docelowy iSCSI i wybierz przycisk Dalej.

11. Na stronie Określanie nazwy docelowej wprowadź TARGET1 i wybierz przycisk Dalej.

12. Na stronie Określanie serwerów dostępu wybierz pozycję Dodaj. Spowoduje to otwarcie okna dialogowego umożliwiającego wprowadzenie określonych inicjatorów, które będą autoryzowane do łączenia się z obiektem docelowym iSCSI.

13. W oknie Dodawanie identyfikatora inicjatora wybierz pozycję Wprowadź wartość wybranego typu , a następnie w obszarze Typ upewnij się, że w menu rozwijanym wybrano pozycję IQN. Wprowadź ciąg iqn.1991-05.com.microsoft:<computername> , gdzie <nazwa>komputera to nazwa komputeraVM001 , a następnie wybierz przycisk Dalej.

    

14. Na stronie Włączanie uwierzytelniania pozostaw pola puste, a następnie wybierz przycisk Dalej.

15. Potwierdź wybrane opcje i wybierz pozycję Utwórz, a następnie zamknij. Powinien zostać wyświetlony dysk wirtualny iSCSI utworzony w Menedżer serwera.

    

Konfigurowanie inicjatora i WIELOŚCIEżkowego interfejsu iSCSI systemu Windows Server 2019

Aby skonfigurować inicjator iSCSI, najpierw zaloguj się ponownie do portalu użytkowników usługi Azure Stack Hub w systemie usługi Azure Stack Hub i przejdź do bloku przeglądu dla maszyny wirtualnej VM001.

1. Nawiąż połączenie RDP z maszyną wirtualną VM001. Po nawiązaniu połączenia otwórz Menedżer serwera.

2. Wybierz pozycję Dodaj role i funkcje i zaakceptuj wartości domyślne do momentu uzyskania dostępu do strony Funkcje .

3. Na stronie Funkcje dodaj wielościeżkowe we/ wy i wybierz przycisk Dalej.

   

4. Zaznacz pole Automatycznie uruchom ponownie serwer docelowy, jeśli jest to wymagane , a następnie wybierz pozycję Zainstaluj, a następnie wybierz pozycję Zamknij. Ponowne uruchomienie najprawdopodobniej będzie wymagane, więc po zakończeniu połącz się ponownie z maszyną WIRTUALNą VM001.

5. Po powrocie do Menedżer serwera poczekaj na zakończenie instalacji wielościegowego we/wy, wybierz pozycję Zamknij, a następnie wybierz pozycję Narzędzia i wybierz pozycję MPIO.

6. Wybierz kartę Odnajdź wiele ścieżek i zaznacz pole wyboru Dodaj obsługę urządzeń iSCSI, a następnie wybierz pozycję Tak, aby ponownie uruchomić maszynę wirtualną VM001. Jeśli nie otrzymasz okna, wybierz przycisk OK, a następnie uruchom ponownie ręcznie.

   

7. Po ponownym uruchomieniu nawiąż nowe połączenie RDP z maszyną wirtualną VM001.

8. Po nawiązaniu połączenia otwórz Menedżer serwera, wybierz pozycję Narzędzia i wybierz inicjator iSCSI.

9. Gdy pojawi się okno iSCSI firmy Microsoft, wybierz pozycję Tak , aby zezwolić usłudze iSCSI na domyślne uruchamianie.

   

10. W oknie właściwości inicjatora iSCSI wybierz kartę Odnajdywanie .

11. Teraz dodasz 2 elementy docelowe, więc najpierw wybierz przycisk Odnajdź portal .

12. Wprowadź pierwszy adres IP serwera obiektów docelowych iSCSI, a następnie wybierz pozycję Zaawansowane.

    

13. W oknie Ustawienia zaawansowane wybierz następujące opcje, a następnie wybierz przycisk OK.

    a. Karta lokalna: inicjator iSCSI firmy Microsoft.

    b. Adres IP inicjatora: 10.10.10.4.

14. Po powrocie do okna Odnajdź portal docelowy wybierz przycisk OK.

15. Powtórz ten proces, wykonując następujące czynności:

    a. Adres IP: drugi docelowy adres IP iSCSI.

    b. Karta lokalna: inicjator iSCSI firmy Microsoft.

    c. Adres IP inicjatora: 10.10.11.4.

16. Portale docelowe powinny wyglądać następująco, z własnymi adresami IP obiektów docelowych iSCSI w kolumnie Adres .

    

17. Po powrocie do karty Obiekty docelowe iSCSI wybierz element docelowy iSCSI w środku okna, a następnie wybierz pozycję Połącz.

18. W oknie Łączenie z obiektem docelowym zaznacz pole wyboru Włącz wiele ścieżek i wybierz pozycję Zaawansowane.

    

19. Wprowadź następujące informacje i wybierz przycisk OK, a następnie w oknie Łączenie z obiektem docelowym wybierz przycisk OK.

    a. Karta lokalna: inicjator iSCSI firmy Microsoft.

    b. Adres IP inicjatora: 10.10.10.4.

    c. Docelowy adres IP portalu: <pierwszy docelowy adres IP iSCSI / 3260>.

    

20. Powtórz proces dla drugiej kombinacji inicjatora/obiektu docelowego.

    a. Karta lokalna: inicjator iSCSI firmy Microsoft.

    b. Adres IP inicjatora: 10.10.11.4.

    c. Adres IP portalu docelowego: <drugi adres IP obiektu docelowego iSCSI / 3260>.

    

21. Wybierz kartę Woluminy i urządzenia , a następnie wybierz pozycję Automatyczna konfiguracja — powinien zostać wyświetlony wolumin MPIO:

    

22. Po powrocie na kartę Cele wybierz pozycję Urządzenia i powinny zostać wyświetlone 2 połączenia z utworzonym wcześniej pojedynczym wirtualnym dyskiem VHD iSCSI.

    

23. Wybierz przycisk MPIO , aby wyświetlić więcej informacji na temat zasad i ścieżek równoważenia obciążenia.

    

24. Wybierz przycisk OK trzy razy, aby zamknąć okna i inicjator iSCSI.

25. Otwórz pozycję Zarządzanie dyskami (diskmgmt.msc) i powinien zostać wyświetlony monit z oknem Inicjowanie dysku .

    

26. Wybierz przycisk OK , aby zaakceptować wartości domyślne, a następnie przewiń w dół do nowego dysku, kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz pozycję Nowy wolumin prosty

27. Zapoznaj się z kreatorem, akceptując wartości domyślne. Zmień etykietę woluminu na iSCSIdisk1 , a następnie wybierz pozycję Zakończ.

    

28. Następnie należy sformatować dysk i przedstawić literę dysku.

29. Otwórz Eksplorator plików i wybierz pozycję Ten komputer, aby wyświetlić nowy dysk dołączony do maszyny wirtualnej VM001.

Testowanie łączności z magazynem zewnętrznym

Aby zweryfikować komunikację i uruchomić test kopiowania plików rudimentarnych, najpierw zaloguj się z powrotem do portalu użytkowników usługi Azure Stack Hub w systemie usługi Azure Stack Hub i przejdź do bloku przeglądu maszyny wirtualnej VM001

1. Wybierz pozycję Połącz , aby nawiązać połączenie RDP z maszyną wirtualną VM001

2. Otwórz Menedżera zadań wybierz kartę Wydajność , a następnie przyciągnij okno do prawej strony sesji protokołu RDP.

3. Otwórz Windows PowerShell isE jako administrator i przyciągnąć go do lewej strony sesji protokołu RDP. Po prawej stronie środowiska ISE zamknij okienko Polecenia i wybierz przycisk Skrypt , aby rozwinąć białe okienko skryptu w górnej części okna środowiska ISE.

4. Na tej maszynie wirtualnej nie ma natywnych modułów programu PowerShell do utworzenia dysku VHD, którego użyjemy jako dużego pliku do przetestowania transferu plików do obiektu docelowego iSCSI. W takim przypadku uruchomimy narzędzie DiskPart, aby utworzyć plik VHD. W środowisku ISE uruchom następujące polecenie:

   1. Start-Process Diskpart

   2. Zostanie otwarte nowe okno cmD, a następnie wprowadź następujące polecenie:
      **Create vdisk file="c:\\test.vhd" type=fixed maximum=5120**

   

   3. Utworzenie tego elementu zajmie kilka minut. Po utworzeniu, aby zweryfikować tworzenie, otwórz Eksplorator plików i przejdź do folderu C:\ — powinien zostać wyświetlony nowy plik test.vhd i rozmiar 5 GB.

   

   4. Zamknij okno CMD i wróć do środowiska ISE, a następnie wprowadź następujące polecenie w oknie skryptu. Zastąp wartość F:\ literą dysku docelowego iSCSI, która została zastosowana wcześniej.

   5. Copy-Item "C:\\test.vhd" -Destination "F:\\"

   6. Wybierz wiersz w oknie skryptu i naciśnij klawisz F8, aby uruchomić.

   7. Gdy polecenie jest uruchomione, obserwuj dwie karty sieciowe i zobacz transfer danych między obiema kartami sieciowymi w maszynie vm001. Należy również zauważyć, że każda karta sieciowa powinna współdzielić obciążenie równomiernie.

   

Ten scenariusz został zaprojektowany tak, aby wyróżnić łączność między obciążeniem uruchomionym w usłudze Azure Stack Hub i zewnętrzną macierzą magazynową, w tym przypadku obiektem docelowym iSCSI opartym na systemie Windows Server. Nie został zaprojektowany tak, aby był to test wydajnościowy ani nie odzwierciedlał kroków, które należy wykonać, jeśli używasz alternatywnego urządzenia opartego na protokole iSCSI, jednak wyróżnia niektóre podstawowe zagadnienia, które należy wziąć pod uwagę podczas wdrażania obciążeń w usłudze Azure Stack Hub i łączenia ich z systemami magazynu spoza środowiska usługi Azure Stack Hub.

Następne kroki

Różnice i zagadnienia dotyczące sieci usługi Azure Stack Hub