Microsoft Entra Connect Sync: Wyjaśnienia dotyczące architektury

W tym temacie opisano podstawową architekturę usługi Microsoft Entra Połączenie Sync. Jeśli znasz wcześniejsze technologie synchronizacji tożsamości, zawartość tego tematu będzie ci znana. Jeśli dopiero zaczynasz synchronizację, ten temat jest dla Ciebie. Nie jest jednak wymagane zapoznanie się ze szczegółami tego tematu w celu pomyślnego wprowadzania dostosowań do usługi Microsoft Entra Połączenie Sync (nazywanej aparatem synchronizacji w tym temacie).

Architektura

Aparat synchronizacji tworzy zintegrowany widok obiektów przechowywanych w wielu połączonych źródłach danych i zarządza informacjami o tożsamości w tych źródłach danych. Ten zintegrowany widok jest określany przez informacje o tożsamości pobierane z połączonych źródeł danych oraz zestaw reguł określających sposób przetwarzania tych informacji.

Połączenie źródeł danych i Połączenie or

Aparat synchronizacji przetwarza informacje o tożsamościach z różnych repozytoriów danych, takich jak usługa Active Directory lub baza danych programu SQL Server. Każde repozytorium danych, które organizuje swoje dane w formacie przypominającym bazę danych i które zapewnia standardowe metody dostępu do danych, jest potencjalnym kandydatem źródła danych dla aparatu synchronizacji. Repozytoria danych synchronizowane przez aparat synchronizacji są nazywane połączonymi źródłami danych lub połączonymi katalogami (CD).

Aparat synchronizacji hermetyzuje interakcję z połączonym źródłem danych w module nazywanym Połączenie or. Każdy typ połączonego źródła danych ma określony Połączenie or. Połączenie or tłumaczy wymaganą operację na format zrozumiały dla połączonego źródła danych.

Połączenie ory tworzą wywołania interfejsu API w celu wymiany informacji o tożsamości (zarówno do odczytu, jak i zapisu) z połączonym źródłem danych. Istnieje również możliwość dodania niestandardowego Połączenie or przy użyciu rozszerzalnej struktury łączności. Na poniższej ilustracji pokazano, jak Połączenie or łączy połączone źródło danych z aparatem synchronizacji.

Dane mogą przepływać w obu kierunkach, ale nie mogą przepływać jednocześnie w obu kierunkach. Innymi słowy, Połączenie or można skonfigurować tak, aby umożliwić przepływ danych z połączonego źródła danych w celu synchronizacji aparatu lub aparatu synchronizacji z połączonym źródłem danych, ale tylko jedna z tych operacji może wystąpić w dowolnym momencie dla jednego obiektu i atrybutu. Kierunek może być inny dla różnych obiektów i dla różnych atrybutów.

Aby skonfigurować Połączenie or, należy określić typy obiektów, które chcesz zsynchronizować. Określanie typów obiektów definiuje zakres obiektów, które są uwzględnione w procesie synchronizacji. Następnym krokiem jest wybranie atrybutów do synchronizacji, czyli listy dołączania atrybutów. Te ustawienia można zmienić w dowolnym momencie w odpowiedzi na zmiany reguł biznesowych. W przypadku korzystania z kreatora instalacji Połączenie firmy Microsoft te ustawienia są konfigurowane.

Aby wyeksportować obiekty do połączonego źródła danych, lista dołączania atrybutów musi zawierać co najmniej minimalne atrybuty wymagane do utworzenia określonego typu obiektu w połączonym źródle danych. Na przykład atrybut sAMAccountName musi być uwzględniony na liście dołączania atrybutów, aby wyeksportować obiekt użytkownika do usługi Active Directory, ponieważ wszystkie obiekty użytkownika w usłudze Active Directory muszą mieć zdefiniowany atrybut sAMAccountName. Ponownie kreator instalacji wykonuje tę konfigurację.

Jeśli połączone źródło danych używa składników strukturalnych, takich jak partycje lub kontenery do organizowania obiektów, możesz ograniczyć obszary w połączonym źródle danych, które są używane dla danego rozwiązania.

Wewnętrzna struktura przestrzeni nazw aparatu synchronizacji

Cała przestrzeń nazw aparatu synchronizacji składa się z dwóch przestrzeni nazw, które przechowują informacje o tożsamości. Dwie przestrzenie nazw to:

• Przestrzeń łącznika (CS)
• Metaverse (MV)

Obszar łącznika to obszar przejściowy zawierający reprezentacje wyznaczonych obiektów z połączonego źródła danych i atrybuty określone na liście dołączania atrybutów. Aparat synchronizacji używa przestrzeni łącznika, aby określić, co zmieniło się w połączonym źródle danych i przygotować zmiany przychodzące. Aparat synchronizacji używa również przestrzeni łącznika do przygotowania zmian wychodzących na potrzeby eksportu do połączonego źródła danych. Aparat synchronizacji zachowuje odrębną przestrzeń łącznika jako obszar przejściowy dla każdego Połączenie or.

Korzystając z obszaru przejściowego, aparat synchronizacji pozostaje niezależny od połączonych źródeł danych i nie ma wpływu na ich dostępność i dostępność. W związku z tym można przetwarzać informacje o tożsamości w dowolnym momencie przy użyciu danych w obszarze przejściowym. Aparat synchronizacji może zażądać tylko zmian wprowadzonych w połączonym źródle danych od zakończenia ostatniej sesji komunikacji lub wypchnąć tylko zmiany informacji o tożsamości, które nie zostały jeszcze odebrane przez połączone źródło danych, co zmniejsza ruch sieciowy między aparatem synchronizacji a połączonym źródłem danych.

Ponadto aparat synchronizacji przechowuje informacje o stanie wszystkich obiektów, które są etapami w przestrzeni łącznika. Po odebraniu nowych danych aparat synchronizacji zawsze ocenia, czy dane zostały już zsynchronizowane.

Metaverse to obszar magazynu, który zawiera zagregowane informacje o tożsamości z wielu połączonych źródeł danych, zapewniając jeden globalny, zintegrowany widok wszystkich połączonych obiektów. Obiekty metaverse są tworzone na podstawie informacji o tożsamości pobieranej ze połączonych źródeł danych i zestawu reguł, które umożliwiają dostosowanie procesu synchronizacji.

Na poniższej ilustracji przedstawiono przestrzeń nazw obszaru łącznika i przestrzeń nazw metaverse w apliku synchronizacji.

Synchronizowanie obiektów tożsamości aparatu

Obiekty w akompanecie synchronizacji są reprezentacjami obiektów w połączonym źródle danych lub zintegrowanym widoku, który ma ten aparat synchronizacji tych obiektów. Każdy obiekt aparatu synchronizacji musi mieć unikatowy identyfikator globalny (GUID). Identyfikatory GUID zapewniają integralność danych i wyrażają relacje między obiektami.

obiekty przestrzeni Połączenie or

Gdy aparat synchronizacji komunikuje się z połączonym źródłem danych, odczytuje informacje o tożsamości w połączonym źródle danych i używa tych informacji do utworzenia reprezentacji obiektu tożsamości w przestrzeni łącznika. Nie można utworzyć ani usunąć tych obiektów indywidualnie. Można jednak ręcznie usunąć wszystkie obiekty w przestrzeni łącznika.

Wszystkie obiekty w przestrzeni łącznika mają dwa atrybuty:

• Unikatowy identyfikator globalny (GUID)
• Nazwa wyróżniająca (znana również jako DN)

Jeśli połączone źródło danych przypisuje unikatowy atrybut do obiektu, obiekty w przestrzeni łącznika mogą również mieć atrybut kotwicy. Atrybut kotwicy jednoznacznie identyfikuje obiekt w połączonym źródle danych. Aparat synchronizacji używa kotwicy, aby zlokalizować odpowiednią reprezentację tego obiektu w połączonym źródle danych. Aparat synchronizacji zakłada, że kotwica obiektu nigdy nie zmienia się w okresie istnienia obiektu.

Wiele Połączenie or używa znanego unikatowego identyfikatora do automatycznego generowania kotwicy dla każdego obiektu podczas importowania. Na przykład Połączenie or usługi Active Directory używa atrybutu objectGUID dla kotwicy. W przypadku połączonych źródeł danych, które nie zapewniają jasno zdefiniowanego unikatowego identyfikatora, można określić generowanie kotwicy w ramach konfiguracji Połączenie or.

W takim przypadku kotwica jest tworzona na podstawie co najmniej jednego unikatowego atrybutu typu obiektu, który nie zmienia się i jednoznacznie identyfikuje obiekt w przestrzeni łącznika (na przykład numer pracownika lub identyfikator użytkownika).

Obiekt przestrzeni łącznika może być jednym z następujących elementów:

• Obiekt przejściowy
• Symbol zastępczy

Obiekty przejściowe

Obiekt przejściowy reprezentuje wystąpienie wyznaczonych typów obiektów z połączonego źródła danych. Oprócz identyfikatora GUID i nazwy wyróżniającej obiekt przejściowy zawsze ma wartość wskazującą typ obiektu.

Obiekty przejściowe, które zostały zaimportowane, zawsze mają wartość atrybutu kotwicy. Obiekty przejściowe, które zostały nowo aprowidowane przez aparat synchronizacji i są w trakcie tworzenia w połączonym źródle danych, nie mają wartości atrybutu kotwicy.

Obiekty przejściowe zawierają również bieżące wartości atrybutów biznesowych i informacje operacyjne wymagane przez aparat synchronizacji w celu przeprowadzenia procesu synchronizacji. Informacje operacyjne obejmują flagi wskazujące typ aktualizacji przygotowanych w obiekcie przejściowym. Jeśli obiekt przejściowy otrzymał nowe informacje o tożsamości z połączonego źródła danych, które nie zostało jeszcze przetworzone, obiekt jest oflagowany jako oczekujący na zaimportowanie. Jeśli obiekt przejściowy zawiera nowe informacje o tożsamości, które nie zostały jeszcze wyeksportowane do połączonego źródła danych, jest oflagowany jako oczekujący eksport.

Obiekt przejściowy może być obiektem importu lub obiektem eksportu. Aparat synchronizacji tworzy obiekt importu przy użyciu informacji o obiekcie odebranych z połączonego źródła danych. Gdy aparat synchronizacji odbiera informacje o istnieniu nowego obiektu zgodnego z jednym z typów obiektów wybranych w Połączenie or, tworzy obiekt importu w przestrzeni łącznika jako reprezentację obiektu w połączonym źródle danych.

Poniższa ilustracja przedstawia obiekt importu reprezentujący obiekt w połączonym źródle danych.

Aparat synchronizacji tworzy obiekt eksportu przy użyciu informacji o obiekcie w metaverse. Obiekty eksportu są eksportowane do połączonego źródła danych podczas następnej sesji komunikacji. Z perspektywy aparatu synchronizacji obiekty eksportu nie istnieją jeszcze w połączonym źródle danych. W związku z tym atrybut kotwicy dla obiektu eksportu jest niedostępny. Po odebraniu obiektu z aparatu synchronizacji połączone źródło danych tworzy unikatową wartość atrybutu kotwicy obiektu.

Poniższa ilustracja przedstawia sposób tworzenia obiektu eksportu przy użyciu informacji o tożsamości w metaverse.

Aparat synchronizacji potwierdza eksport obiektu przez ponowne importowanie obiektu z połączonego źródła danych. Eksportowanie obiektów staje się obiektami importu, gdy aparat synchronizacji odbiera je podczas następnego importowania z tego połączonego źródła danych.

Symbole zastępcze

Aparat synchronizacji używa płaskiej przestrzeni nazw do przechowywania obiektów. Jednak niektóre połączone źródła danych, takie jak Usługa Active Directory, używają hierarchicznej przestrzeni nazw. Aby przekształcić informacje z hierarchicznej przestrzeni nazw w płaską przestrzeń nazw, aparat synchronizacji używa symboli zastępczych do zachowania hierarchii.

Każdy symbol zastępczy reprezentuje składnik (na przykład jednostkę organizacyjną) hierarchicznej nazwy obiektu, która nie została zaimportowana do aparatu synchronizacji, ale jest wymagana do skonstruowania nazwy hierarchicznej. Wypełniają one luki utworzone przez odwołania w połączonym źródle danych do obiektów, które nie są obiektami przejściowymi w przestrzeni łącznika.

Aparat synchronizacji używa również symboli zastępczych do przechowywania odwołanych obiektów, które nie zostały jeszcze zaimportowane. Jeśli na przykład synchronizacja jest skonfigurowana tak, aby zawierała atrybut menedżera dla obiektu Abbie Spencer , a odebrana wartość jest obiektem, który nie został jeszcze zaimportowany, taki jak CN=Lee Sperry,CN=Users,DC=fabrikam,DC=com, informacje o menedżerze są przechowywane jako symbole zastępcze w przestrzeni łącznika. Jeśli obiekt menedżera zostanie później zaimportowany, obiekt zastępczy zostanie zastąpiony przez obiekt przejściowy reprezentujący menedżera.

Obiekty Metaverse

Obiekt metaverse zawiera zagregowany widok, który aparat synchronizacji zawiera obiekty przejściowe w przestrzeni łącznika. Aparat synchronizacji tworzy obiekty metaverse przy użyciu informacji w importowanych obiektach. Kilka obiektów przestrzeni łącznika może być połączonych z pojedynczym obiektem metaverse, ale obiekt przestrzeni łącznika nie może być połączony z więcej niż jednym obiektem metaverse.

Nie można ręcznie utworzyć ani usunąć obiektów metaverse. Aparat synchronizacji automatycznie usuwa obiekty metaverse, które nie mają łącza do żadnego obiektu przestrzeni łącznika w przestrzeni łącznika.

Aby zamapować obiekty w połączonym źródle danych na odpowiedni typ obiektu w metaverse, aparat synchronizacji udostępnia rozszerzalny schemat ze wstępnie zdefiniowanym zestawem typów obiektów i skojarzonymi atrybutami. Można tworzyć nowe typy obiektów i atrybuty dla obiektów metaverse. Atrybuty mogą być jednowartościowe lub wielowartościowe, a typy atrybutów mogą być ciągami, odwołaniami, liczbami i wartościami logicznymi.

Relacje między obiektami przejściowymi i obiektami metaverse

W przestrzeni nazw aparatu synchronizacji przepływ danych jest włączany przez relację połączenia między obiektami przejściowymi i obiektami metaverse. Obiekt przejściowy połączony z obiektem metaverse jest nazywany obiektem sprzężonym (lub obiektem łącznika). Obiekt przejściowy, który nie jest połączony z obiektem metaverse, jest nazywany obiektem rozłącznym (lub obiektem rozłącznika). Terminy przyłączone i rozłączne są preferowane, aby nie mylić z Połączenie orami odpowiedzialnymi za importowanie i eksportowanie danych z połączonego katalogu.

Symbole zastępcze nigdy nie są połączone z obiektem metaverse

Sprzężony obiekt składa się z obiektu przejściowego i jego połączonej relacji z pojedynczym obiektem metaverse. Sprzężone obiekty służą do synchronizowania wartości atrybutów między obiektem przestrzeni łącznika a obiektem metaverse.

Gdy obiekt przejściowy staje się obiektem sprzężonym podczas synchronizacji, atrybuty mogą przepływać między obiektem przejściowym a obiektem metaverse. Przepływ atrybutów jest dwukierunkowy i jest konfigurowany przy użyciu reguł atrybutów importu i reguł atrybutów eksportu.

Pojedynczy obiekt przestrzeni łącznika może być połączony tylko z jednym obiektem metaverse. Jednak każdy obiekt metaverse może być połączony z wieloma obiektami przestrzeni łącznika w tym samym lub w różnych miejscach łączników, jak pokazano na poniższej ilustracji.

Połączona relacja między obiektem przejściowym a obiektem metaverse jest trwała i może zostać usunięta tylko przez określone reguły.

Odłączony obiekt jest obiektem przejściowym, który nie jest połączony z żadnym obiektem metaverse. Wartości atrybutów rozłącznego obiektu nie są przetwarzane dalej w metaverse. Wartości atrybutów odpowiedniego obiektu w połączonym źródle danych nie są aktualizowane przez aparat synchronizacji.

Korzystając z rozłącznych obiektów, można przechowywać informacje o tożsamości w akompaniacie synchronizacji i przetwarzać je później. Utrzymywanie obiektu przejściowego jako rozłącznego obiektu w przestrzeni łącznika ma wiele zalet. Ponieważ system utworzył już wymagane informacje o tym obiekcie, nie jest konieczne ponowne utworzenie reprezentacji tego obiektu podczas następnego importowania ze połączonego źródła danych. Dzięki temu aparat synchronizacji zawsze ma pełną migawkę połączonego źródła danych, nawet jeśli nie ma bieżącego połączenia z połączonym źródłem danych. Odłączone obiekty można przekonwertować na obiekty sprzężone i na odwrót, w zależności od podanych reguł.

Obiekt importu jest tworzony jako rozłączny obiekt. Obiekt eksportu musi być obiektem sprzężonym. Logika systemowa wymusza tę regułę i usuwa każdy obiekt eksportu, który nie jest obiektem sprzężonym.

Proces zarządzania tożsamościami aparatu synchronizacji

Proces zarządzania tożsamościami steruje sposobem aktualizowania informacji o tożsamości między różnymi połączonymi źródłami danych. Zarządzanie tożsamościami odbywa się w trzech procesach:

• Importowanie
• Synchronizacja
• Export

Podczas procesu importowania aparat synchronizacji ocenia informacje o tożsamości przychodzącej z połączonego źródła danych. Po wykryciu zmian tworzy nowe obiekty przejściowe lub aktualizuje istniejące obiekty przejściowe w przestrzeni łącznika na potrzeby synchronizacji.

Podczas procesu synchronizacji aparat synchronizacji aktualizuje metaverse w celu odzwierciedlenia zmian, które wystąpiły w przestrzeni łącznika, i aktualizuje przestrzeń łącznika w celu odzwierciedlenia zmian, które wystąpiły w metaverse.

Podczas procesu eksportowania aparat synchronizacji wypycha zmiany, które są wprowadzane w obiektach przejściowych i które są oflagowane jako oczekujące na eksport.

Na poniższej ilustracji pokazano, gdzie każdy z procesów występuje, gdy informacje o tożsamości przepływa z jednego połączonego źródła danych do innego.

Proces importowania

Podczas procesu importowania aparat synchronizacji ocenia aktualizacje informacji o tożsamości. Aparat synchronizacji porównuje informacje o tożsamości odebrane ze połączonego źródła danych z informacjami o tożsamości o obiekcie przejściowym i określa, czy obiekt przejściowy wymaga aktualizacji. Jeśli konieczne jest zaktualizowanie obiektu przejściowego przy użyciu nowych danych, obiekt przejściowy jest oflagowany jako oczekujący import.

Dzięki przemieszczaniu obiektów w przestrzeni łącznika przed synchronizacją aparat synchronizacji może przetwarzać tylko informacje o tożsamości, które uległy zmianie. Ten proces zapewnia następujące korzyści:

• Wydajna synchronizacja. Ilość danych przetwarzanych podczas synchronizacji jest zminimalizowana.
• Wydajna ponowna synchronizacja. Możesz zmienić sposób przetwarzania informacji o tożsamości przez aparat synchronizacji bez ponownego łączenia aparatu synchronizacji ze źródłem danych.
• Możliwość podglądu synchronizacji. Możesz wyświetlić podgląd synchronizacji, aby sprawdzić, czy założenia dotyczące procesu zarządzania tożsamościami są poprawne.

Dla każdego obiektu określonego w Połączenie or aparat synchronizacji najpierw próbuje zlokalizować reprezentację obiektu w przestrzeni łącznika Połączenie or. Aparat synchronizacji sprawdza wszystkie obiekty przejściowe w przestrzeni łącznika i próbuje znaleźć odpowiedni obiekt przejściowy, który ma pasujący atrybut kotwicy. Jeśli żaden istniejący obiekt przejściowy nie ma pasującego atrybutu kotwicy, aparat synchronizacji próbuje znaleźć odpowiedni obiekt przejściowy o tej samej nazwie wyróżniającej.

Gdy aparat synchronizacji znajdzie obiekt przejściowy, który jest zgodny z nazwą wyróżniającą, ale nie przez kotwicę, występuje następujące specjalne zachowanie:

• Jeśli obiekt znajdujący się w przestrzeni łącznika nie ma kotwicy, aparat synchronizacji usuwa ten obiekt z przestrzeni łącznika i oznacza obiekt metaverse jest połączony jako ponowna aprowizacja podczas następnego przebiegu synchronizacji. Następnie tworzy nowy obiekt importu.
• Jeśli obiekt znajdujący się w przestrzeni łącznika ma kotwicę, aparat synchronizacji zakłada, że ten obiekt został zmieniony lub usunięty w połączonym katalogu. Przypisuje tymczasową, nową nazwę wyróżniającą obiektu przestrzeni łącznika, aby umożliwić przygotowanie obiektu przychodzącego. Stary obiekt staje się następnie przejściowy, czekając, aż Połączenie or zaimportuje zmianę nazwy lub usunięcie, aby rozwiązać ten problem.

Obiekty przejściowe nie zawsze są problemem i mogą być widoczne nawet w zdrowym środowisku. W przypadku interfejsu API punktu końcowego usługi Microsoft Entra Połączenie Sync V2 obiekty przejściowe powinny być automatycznie rozpoznawane w kolejnych cyklach synchronizacji różnicowej. Typowy przykład, w którym można znaleźć przejściowe obiekty generowane, występuje na serwerach Firmy Microsoft Entra Połączenie zainstalowanych w trybie przejściowym, gdy administrator trwale usuwa obiekt bezpośrednio w identyfikatorze Microsoft Entra przy użyciu programu PowerShell, a później ponownie synchronizuje obiekt.

Jeśli aparat synchronizacji lokalizuje obiekt przejściowy, który odpowiada obiektowi określonemu w Połączenie or, określa, jakiego rodzaju zmiany mają być stosowane. Na przykład aparat synchronizacji może zmienić nazwę lub usunąć obiekt w połączonym źródle danych lub zaktualizować tylko wartości atrybutów obiektu.

Obiekty przejściowe ze zaktualizowanymi danymi są oznaczone jako oczekujące na import. Dostępne są różne typy oczekujących importów. W zależności od wyniku procesu importowania obiekt przejściowy w przestrzeni łącznika ma jeden z następujących oczekujących typów importu:

• Brak. Nie są dostępne żadne zmiany atrybutów obiektu przejściowego. Aparat synchronizacji nie flaguje tego typu jako oczekującego importu.
• Dodaj. Obiekt przejściowy to nowy obiekt importu w przestrzeni łącznika. Aparat synchronizacji flaguje ten typ jako oczekujący import na potrzeby dodatkowego przetwarzania w metaverse.
• Aktualizacja. Aparat synchronizacji znajduje odpowiedni obiekt przejściowy w przestrzeni łącznika i flaguje ten typ jako oczekujący import, aby aktualizacje atrybutów mogły być przetwarzane w metaverse. Aktualizacje uwzględnić zmianę nazwy obiektu.
• Usuwanie. Aparat synchronizacji znajduje odpowiedni obiekt przejściowy w przestrzeni łącznika i flaguje ten typ jako oczekujący import, aby można było usunąć sprzężony obiekt.
• Usuń/dodaj. Aparat synchronizacji znajduje odpowiedni obiekt przejściowy w przestrzeni łącznika, ale typy obiektów nie są zgodne. W takim przypadku następuje etap modyfikacji usuwania i dodawania. Modyfikacja usuwania i dodawania wskazuje aparatowi synchronizacji, że musi wystąpić pełna ponowna synchronizacja tego obiektu, ponieważ różne zestawy reguł mają zastosowanie do tego obiektu, gdy typ obiektu ulegnie zmianie.

Ustawiając stan oczekującego importu obiektu przejściowego, można znacznie zmniejszyć ilość danych przetwarzanych podczas synchronizacji, ponieważ dzięki temu system może przetwarzać tylko te obiekty, które mają zaktualizowane dane.

Proces synchronizacji

Synchronizacja składa się z dwóch powiązanych procesów:

• Synchronizacja ruchu przychodzącego, gdy zawartość metaverse jest aktualizowana przy użyciu danych w przestrzeni łącznika.
• Synchronizacja ruchu wychodzącego po zaktualizowaniu zawartości obszaru łącznika przy użyciu danych w metaverse.

Korzystając z informacji przygotowanych w przestrzeni łącznika, proces synchronizacji ruchu przychodzącego tworzy zintegrowany widok danych w metaverse, który jest przechowywany w połączonych źródłach danych. Wszystkie obiekty przejściowe lub tylko te z oczekującymi informacjami o importowaniu są agregowane w zależności od konfiguracji reguł.

Proces synchronizacji ruchu wychodzącego aktualizuje obiekty eksportu, gdy zmieniają się obiekty metaverse.

Synchronizacja ruchu przychodzącego tworzy zintegrowany widok w metaverse informacji o tożsamości odbieranych ze połączonych źródeł danych. Aparat synchronizacji może przetwarzać informacje o tożsamości w dowolnym momencie przy użyciu najnowszych informacji o tożsamości, które mają z połączonego źródła danych.

Synchronizacja ruchu przychodzącego

Synchronizacja ruchu przychodzącego obejmuje następujące procesy:

• Aprowizacja (nazywana również projekcją, jeśli ważne jest odróżnienie tego procesu od aprowizacji synchronizacji ruchu wychodzącego). Aparat synchronizacji tworzy nowy obiekt metaverse na podstawie obiektu przejściowego i łączy je. Aprowizuj jest operacją na poziomie obiektu.
• Join. Aparat synchronizacji łączy obiekt przejściowy z istniejącym obiektem metaverse. Sprzężenia to operacja na poziomie obiektu.
• Importuj przepływ atrybutów. Aparat synchronizacji aktualizuje wartości atrybutów, nazywane przepływem atrybutów, obiektu w metaverse. Przepływ atrybutów importu to operacja na poziomie atrybutu, która wymaga połączenia między obiektem przejściowym a obiektem metaverse.

Aprowizacja to jedyny proces, który tworzy obiekty w metaverse. Aprowizacja ma wpływ tylko na obiekty importowane, które są rozłączne. Podczas aprowizacji aparat synchronizacji tworzy obiekt metaverse, który odpowiada typowi obiektu importu i ustanawia łącze między obydwoma obiektami, tworząc w ten sposób sprzężony obiekt.

Proces sprzężenia ustanawia również połączenie między obiektami importu a obiektem metaverse. Różnica między sprzężenia i aprowizacja polega na tym, że proces sprzężenia wymaga, aby obiekt importu był połączony z istniejącym obiektem metaverse, w którym proces aprowizacji tworzy nowy obiekt metaverse.

Aparat synchronizacji próbuje dołączyć obiekt importu do obiektu metaverse przy użyciu kryteriów określonych w konfiguracji reguły synchronizacji.

Podczas procesów aprowizacji i dołączania aparat synchronizacji łączy rozłączny obiekt z obiektem metaverse, co czyni je sprzężonym. Po zakończeniu tych operacji na poziomie obiektu aparat synchronizacji może zaktualizować wartości atrybutów skojarzonego obiektu metaverse. Ten proces jest nazywany przepływem atrybutów importu.

Przepływ atrybutów importu występuje na wszystkich obiektach importu, które przenoszą nowe dane i są połączone z obiektem metaverse.

Synchronizacja ruchu wychodzącego

Synchronizacja ruchu wychodzącego aktualizuje obiekty eksportu, gdy obiekt metaverse zmienia się, ale nie jest usuwany. Celem synchronizacji ruchu wychodzącego jest ocena, czy zmiany w obiektach metaverse wymagają aktualizacji obiektów przejściowych w przestrzeniach łącznika. W niektórych przypadkach zmiany mogą wymagać zaktualizowania obiektów przejściowych we wszystkich miejscach łącznika. Obiekty przejściowe, które są zmieniane, są oflagowane jako oczekujące na eksport, co czyni je obiektami eksportu. Te obiekty eksportu są później wypychane do połączonego źródła danych podczas procesu eksportowania.

Synchronizacja ruchu wychodzącego ma trzy procesy:

• Aprowizacja
• Anulowanie aprowizacji
• Eksportowanie przepływu atrybutów

Aprowizowanie i anulowanie aprowizacji to operacje na poziomie obiektu. Anulowanie aprowizacji zależy od aprowizacji, ponieważ tylko aprowizacja może ją zainicjować. Anulowanie aprowizacji jest wyzwalane podczas aprowizacji powoduje usunięcie łącza między obiektem metaverse i obiektem eksportu.

Aprowizowanie jest zawsze wyzwalane, gdy zmiany są stosowane do obiektów w metaverse. Po wprowadzeniu zmian w obiektach metaverse aparat synchronizacji może wykonywać dowolne z następujących zadań w ramach procesu aprowizacji:

• Utwórz sprzężone obiekty, w których obiekt metaverse jest połączony z nowo utworzonym obiektem eksportu.
• Zmień nazwę sprzężonego obiektu.
• Rozłączanie łączy między obiektem metaverse i obiektami przejściowymi, tworząc rozłączny obiekt.

Jeśli aprowizacja wymaga aparatu synchronizacji do utworzenia nowego obiektu łącznika, obiekt przejściowy, z którym jest połączony obiekt metaverse, jest zawsze obiektem eksportu, ponieważ obiekt nie istnieje jeszcze w połączonym źródle danych.

Jeśli aprowizacja wymaga rozłączenia aparatu synchronizacji z przyłączonym obiektem, utworzenie rozłącznego obiektu spowoduje wyzwolenie anulowania aprowizacji. Proces anulowania aprowizacji usuwa obiekt.

Podczas anulowania aprowizacji usunięcie obiektu eksportu nie powoduje fizycznego usunięcia obiektu. Obiekt jest oflagowany jako usunięty, co oznacza, że operacja usuwania jest wykonywana na obiekcie.

Przepływ atrybutów eksportu występuje również podczas procesu synchronizacji ruchu wychodzącego, podobnie jak w przypadku przepływu atrybutów importu podczas synchronizacji ruchu przychodzącego. Przepływ atrybutów eksportu występuje tylko między metaverse i wyeksportować obiekty, które są przyłączone.

Proces eksportowania

Podczas procesu eksportowania aparat synchronizacji sprawdza wszystkie obiekty eksportu oznaczone jako oczekujące eksporty w przestrzeni łącznika, a następnie wysyła aktualizacje do połączonego źródła danych.

Aparat synchronizacji może określić powodzenie eksportu, ale nie może wystarczająco określić, czy proces zarządzania tożsamościami został ukończony. Obiekty w połączonym źródle danych mogą być zawsze zmieniane przez inne procesy. Ponieważ aparat synchronizacji nie ma trwałego połączenia z połączonym źródłem danych, nie wystarczy założyć właściwości obiektu w połączonym źródle danych tylko na podstawie pomyślnego powiadomienia eksportu.

Na przykład proces w połączonym źródle danych może zmienić atrybuty obiektu z powrotem na ich oryginalne wartości (oznacza to, że połączone źródło danych może zastąpić wartości natychmiast po wypchnięciu danych przez aparat synchronizacji i pomyślnie zastosowane w połączonym źródle danych).

Aparat synchronizacji przechowuje informacje o stanie eksportowania i importowania poszczególnych obiektów przejściowych. Jeśli wartości atrybutów określonych na liście dołączania atrybutów zostały zmienione od ostatniego eksportu, magazyn stanu importu i eksportu umożliwia aparatowi synchronizacji odpowiednie reagowanie. Aparat synchronizacji używa procesu importowania, aby potwierdzić wartości atrybutów wyeksportowane do połączonego źródła danych. Porównanie zaimportowanych i wyeksportowanych informacji, jak pokazano na poniższej ilustracji, umożliwia aparatowi synchronizacji określenie, czy eksport zakończył się pomyślnie, czy też należy go powtórzyć.

Jeśli na przykład aparat synchronizacji eksportuje atrybut C, który ma wartość 5, do połączonego źródła danych, przechowuje C=5 w pamięci stanu eksportu. Każdy dodatkowy eksport tego obiektu powoduje ponowną próbę wyeksportowania C=5 do połączonego źródła danych, ponieważ aparat synchronizacji zakłada, że ta wartość nie została trwale zastosowana do obiektu (czyli, chyba że ostatnio zaimportowano inną wartość ze połączonego źródła danych). Pamięć eksportu jest czyszczone po odebraniu C=5 podczas operacji importowania obiektu.

Następne kroki

Dowiedz się więcej o konfiguracji usługi Microsoft Entra Połączenie Sync.

Dowiedz się więcej na temat integrowania tożsamości lokalnych z identyfikatorem Entra firmy Microsoft.