<supportPortability> , element

Określa, że aplikacja może odwoływać się do tego samego zestawu w dwóch różnych implementacjach .NET Framework, wyłączając domyślne zachowanie, które traktuje zestawy jako równoważne dla celów przenośności aplikacji.

<Konfiguracji>
  <Środowiska wykonawczego>
    <Assemblybinding>
      <supportPortability>

Składnia

<supportPortability PKT="public_key_token" enabled="true|false"/>  

Atrybuty i elementy

W poniższych sekcjach opisano atrybuty, elementy podrzędne i elementy nadrzędne.

Atrybuty

Atrybut Opis
PKT Atrybut wymagany.

Określa token klucza publicznego zestawu, którego dotyczy problem, jako ciąg.
enabled Atrybut opcjonalny.

Określa, czy należy włączyć obsługę przenośności między implementacjami określonego zestawu .NET Framework.

Atrybut włączony

Wartość Opis
true Włącz obsługę przenośności między implementacjami określonego zestawu .NET Framework. Jest to opcja domyślna.
fałsz Wyłącz obsługę przenośności między implementacjami określonego zestawu .NET Framework. Dzięki temu aplikacja może mieć odwołania do wielu implementacji określonego zestawu.

Elementy podrzędne

Brak.

Elementy nadrzędne

Element Opis
configuration Element główny w każdym pliku konfiguracji używanym przez środowisko uruchomieniowe języka wspólnego i aplikacje programu .NET Framework.
runtime Zawiera informacje dotyczące powiązania zestawu oraz wyrzucania elementów bezużytecznych.
assemblyBinding Zawiera informacje o przekierowaniu wersji zestawu i lokalizacji zestawów.

Uwagi

Począwszy od .NET Framework 4, obsługa jest automatycznie zapewniana dla aplikacji, które mogą korzystać z jednej z dwóch implementacji .NET Framework, na przykład implementacji .NET Framework lub .NET Framework dla implementacji programu Silverlight. Dwie implementacje określonego zestawu .NET Framework są postrzegane jako równoważne przez binder zestawu. W kilku scenariuszach ta funkcja przenośności aplikacji powoduje problemy. W tych scenariuszach <supportPortability> element może służyć do wyłączania funkcji.

Jednym z takich scenariuszy jest zestaw, który musi odwoływać się zarówno do implementacji .NET Framework, jak i .NET Framework dla implementacji programu Silverlight określonego zestawu referencyjnego. Na przykład projektant XAML napisany w Windows Presentation Foundation (WPF) może wymagać odwoływanie się zarówno do implementacji pulpitu WPF, dla interfejsu użytkownika projektanta, jak i podzestawu WPF zawartego w implementacji programu Silverlight. Domyślnie oddzielne odwołania powodują błąd kompilatora, ponieważ powiązanie zestawu widzi dwa zestawy jako równoważne. Ten element wyłącza zachowanie domyślne i umożliwia pomyślne kompilowania.

Ważne

Aby kompilator przekazał informacje do logiki powiązań zestawów środowiska uruchomieniowego języka wspólnego, należy użyć /appconfig opcji kompilatora, aby określić lokalizację pliku app.config zawierającego ten element.

Przykład

W poniższym przykładzie aplikacja może mieć odwołania zarówno do implementacji .NET Framework, jak i .NET Framework implementacji programu Silverlight dowolnego zestawu .NET Framework, który istnieje w obu implementacjach. Opcja kompilatora /appconfig musi służyć do określenia lokalizacji tego pliku app.config.

<configuration>  
   <runtime>  
      <assemblyBinding>  
         <supportPortability PKT="7cec85d7bea7798e" enable="false"/>  
         <supportPortability PKT="31bf3856ad364e35" enable="false"/>  
      </assemblyBinding>  
   </runtime>  
</configuration>  

Zobacz też