Invoke-WebRequest

Pobiera zawartość ze strony internetowej w Internecie.

Składnia

Invoke-WebRequest
      [-UseBasicParsing]
      [-Uri] <Uri>
      [-HttpVersion <Version>]
      [-WebSession <WebRequestSession>]
      [-SessionVariable <String>]
      [-AllowUnencryptedAuthentication]
      [-Authentication <WebAuthenticationType>]
      [-Credential <PSCredential>]
      [-UseDefaultCredentials]
      [-CertificateThumbprint <String>]
      [-Certificate <X509Certificate>]
      [-SkipCertificateCheck]
      [-SslProtocol <WebSslProtocol>]
      [-Token <SecureString>]
      [-UserAgent <String>]
      [-DisableKeepAlive]
      [-ConnectionTimeoutSeconds <Int32>]
      [-OperationTimeoutSeconds <Int32>]
      [-Headers <IDictionary>]
      [-SkipHeaderValidation]
      [-AllowInsecureRedirect]
      [-MaximumRedirection <Int32>]
      [-MaximumRetryCount <Int32>]
      [-PreserveAuthorizationOnRedirect]
      [-RetryIntervalSec <Int32>]
      [-Method <WebRequestMethod>]
      [-PreserveHttpMethodOnRedirect]
      [-UnixSocket <UnixDomainSocketEndPoint>]
      [-Proxy <Uri>]
      [-ProxyCredential <PSCredential>]
      [-ProxyUseDefaultCredentials]
      [-Body <Object>]
      [-Form <IDictionary>]
      [-ContentType <String>]
      [-TransferEncoding <String>]
      [-InFile <String>]
      [-OutFile <String>]
      [-PassThru]
      [-Resume]
      [-SkipHttpErrorCheck]
      [<CommonParameters>]
Invoke-WebRequest
      [-UseBasicParsing]
      [-Uri] <Uri>
      [-HttpVersion <Version>]
      [-WebSession <WebRequestSession>]
      [-SessionVariable <String>]
      [-AllowUnencryptedAuthentication]
      [-Authentication <WebAuthenticationType>]
      [-Credential <PSCredential>]
      [-UseDefaultCredentials]
      [-CertificateThumbprint <String>]
      [-Certificate <X509Certificate>]
      [-SkipCertificateCheck]
      [-SslProtocol <WebSslProtocol>]
      [-Token <SecureString>]
      [-UserAgent <String>]
      [-DisableKeepAlive]
      [-ConnectionTimeoutSeconds <Int32>]
      [-OperationTimeoutSeconds <Int32>]
      [-Headers <IDictionary>]
      [-SkipHeaderValidation]
      [-AllowInsecureRedirect]
      [-MaximumRedirection <Int32>]
      [-MaximumRetryCount <Int32>]
      [-PreserveAuthorizationOnRedirect]
      [-RetryIntervalSec <Int32>]
      [-Method <WebRequestMethod>]
      [-PreserveHttpMethodOnRedirect]
      [-UnixSocket <UnixDomainSocketEndPoint>]
      [-NoProxy]
      [-Body <Object>]
      [-Form <IDictionary>]
      [-ContentType <String>]
      [-TransferEncoding <String>]
      [-InFile <String>]
      [-OutFile <String>]
      [-PassThru]
      [-Resume]
      [-SkipHttpErrorCheck]
      [<CommonParameters>]
Invoke-WebRequest
      [-UseBasicParsing]
      [-Uri] <Uri>
      [-HttpVersion <Version>]
      [-WebSession <WebRequestSession>]
      [-SessionVariable <String>]
      [-AllowUnencryptedAuthentication]
      [-Authentication <WebAuthenticationType>]
      [-Credential <PSCredential>]
      [-UseDefaultCredentials]
      [-CertificateThumbprint <String>]
      [-Certificate <X509Certificate>]
      [-SkipCertificateCheck]
      [-SslProtocol <WebSslProtocol>]
      [-Token <SecureString>]
      [-UserAgent <String>]
      [-DisableKeepAlive]
      [-ConnectionTimeoutSeconds <Int32>]
      [-OperationTimeoutSeconds <Int32>]
      [-Headers <IDictionary>]
      [-SkipHeaderValidation]
      [-AllowInsecureRedirect]
      [-MaximumRedirection <Int32>]
      [-MaximumRetryCount <Int32>]
      [-PreserveAuthorizationOnRedirect]
      [-RetryIntervalSec <Int32>]
      -CustomMethod <String>
      [-PreserveHttpMethodOnRedirect]
      [-UnixSocket <UnixDomainSocketEndPoint>]
      [-Proxy <Uri>]
      [-ProxyCredential <PSCredential>]
      [-ProxyUseDefaultCredentials]
      [-Body <Object>]
      [-Form <IDictionary>]
      [-ContentType <String>]
      [-TransferEncoding <String>]
      [-InFile <String>]
      [-OutFile <String>]
      [-PassThru]
      [-Resume]
      [-SkipHttpErrorCheck]
      [<CommonParameters>]
Invoke-WebRequest
      [-UseBasicParsing]
      [-Uri] <Uri>
      [-HttpVersion <Version>]
      [-WebSession <WebRequestSession>]
      [-SessionVariable <String>]
      [-AllowUnencryptedAuthentication]
      [-Authentication <WebAuthenticationType>]
      [-Credential <PSCredential>]
      [-UseDefaultCredentials]
      [-CertificateThumbprint <String>]
      [-Certificate <X509Certificate>]
      [-SkipCertificateCheck]
      [-SslProtocol <WebSslProtocol>]
      [-Token <SecureString>]
      [-UserAgent <String>]
      [-DisableKeepAlive]
      [-ConnectionTimeoutSeconds <Int32>]
      [-OperationTimeoutSeconds <Int32>]
      [-Headers <IDictionary>]
      [-SkipHeaderValidation]
      [-AllowInsecureRedirect]
      [-MaximumRedirection <Int32>]
      [-MaximumRetryCount <Int32>]
      [-PreserveAuthorizationOnRedirect]
      [-RetryIntervalSec <Int32>]
      -CustomMethod <String>
      [-PreserveHttpMethodOnRedirect]
      [-UnixSocket <UnixDomainSocketEndPoint>]
      [-NoProxy]
      [-Body <Object>]
      [-Form <IDictionary>]
      [-ContentType <String>]
      [-TransferEncoding <String>]
      [-InFile <String>]
      [-OutFile <String>]
      [-PassThru]
      [-Resume]
      [-SkipHttpErrorCheck]
      [<CommonParameters>]

Opis

Polecenie Invoke-WebRequest cmdlet wysyła żądania HTTP i HTTPS do strony internetowej lub usługi internetowej. Analizuje odpowiedź i zwraca kolekcje łączy, obrazów i innych znaczących elementów HTML.

To polecenie cmdlet zostało wprowadzone w programie PowerShell 3.0.

Począwszy od programu PowerShell 7.0, Invoke-WebRequest obsługuje konfigurację serwera proxy zdefiniowaną przez zmienne środowiskowe. Zobacz sekcję Uwagi tego artykułu.

Ważne

Przykłady w tym artykule odwołują się do hostów w domenie contoso.com . Jest to fikcyjna domena używana przez firmę Microsoft na potrzeby przykładów. Przykłady zostały zaprojektowane tak, aby pokazać, jak używać poleceń cmdlet. Jednak ponieważ contoso.com witryny nie istnieją, przykłady nie działają. Dostosuj przykłady do hostów w danym środowisku.

Począwszy od programu PowerShell 7.4 kodowanie znaków dla żądań domyślnych dla żądań UTF-8 zamiast ASCII. Jeśli potrzebujesz innego kodowania, musisz ustawić charset atrybut w nagłówku Content-Type .

Przykłady

Przykład 1. Wysyłanie żądania internetowego

W tym przykładzie użyto Invoke-WebRequest polecenia cmdlet do wysłania żądania internetowego do witryny Bing.com.

$Response = Invoke-WebRequest -URI https://www.bing.com/search?q=how+many+feet+in+a+mile
$Response.InputFields | Where-Object {
    $_.name -like "* Value*"
} | Select-Object Name, Value

name       value
----       -----
From Value 1
To Value   5280

Pierwsze polecenie wystawia żądanie i zapisuje odpowiedź w zmiennej $Response .

Drugie polecenie pobiera dowolne pole wejściowe, w którym właściwość Name jest podobna do "* Value". Przefiltrowane wyniki są przesyłane potokiem, aby Select-Object wybrać właściwości Nazwa i Wartość .

Przykład 2. Używanie stanowej usługi internetowej

W tym przykładzie pokazano, jak używać Invoke-WebRequest polecenia cmdlet z stanową usługą internetową.

$LoginParameters = @{
    Uri             = 'https://www.contoso.com/login/'
    SessionVariable = 'Session'
    Method          = 'POST'
    Body            = @{
        User     = 'jdoe'
        Password = 'P@S$w0rd!'
    }
}
$LoginResponse = Invoke-WebRequest @LoginParameters
$ProfileResponse = Invoke-WebRequest 'https://www.contoso.com/profile/' -WebSession $Session

Pierwsze wywołanie do Invoke-WebRequest wysyłania żądania logowania. Polecenie określa wartość Session parametru SessionVariable . Po zakończeniu wykonywania polecenia zmienna $LoginResponse zawiera obiekt BasicHtmlWebResponseObject , a zmienna $SessionWebRequestSession zawiera obiekt. Spowoduje to zalogowanie użytkownika do witryny.

Drugie wywołanie pobierania Invoke-WebRequest profilu użytkownika, które wymaga zalogowania użytkownika do witryny. Dane sesji przechowywane w zmiennej $Session udostępniają pliki cookie sesji do witryny utworzonej podczas logowania.

Ten przykład pobiera linki na stronie internetowej. Używa Invoke-WebRequest polecenia cmdlet do pobierania zawartości strony internetowej. Następnie używa właściwości Links obiektu BasicHtmlWebResponseObject zwracającego Invoke-WebRequest i właściwości Href każdego łącza.

(Invoke-WebRequest -Uri "https://aka.ms/pscore6-docs").Links.Href

Przykład 4. Zapisywanie zawartości odpowiedzi do pliku przy użyciu kodowania zdefiniowanego na żądanej stronie

W tym przykładzie użyto Invoke-WebRequest polecenia cmdlet do pobrania zawartości strony internetowej strony dokumentacji programu PowerShell.

$Response = Invoke-WebRequest -Uri "https://aka.ms/pscore6-docs"
$Stream = [System.IO.StreamWriter]::new('.\docspage.html', $false, $Response.Encoding)
try {
    $Stream.Write($Response.Content)
} finally {
    $Stream.Dispose()
}

Pierwsze polecenie pobiera stronę i zapisuje obiekt odpowiedzi w zmiennej $Response .

Drugie polecenie tworzy narzędzie StreamWriter do zapisywania zawartości odpowiedzi w pliku. Właściwość Kodowanie obiektu odpowiedzi służy do ustawiania kodowania dla pliku.

Ostatnie kilka poleceń zapisuje właściwość Content w pliku, a następnie usuwa element StreamWriter.

Należy pamiętać, że właściwość Kodowanie ma wartość null, jeśli żądanie internetowe nie zwraca zawartości tekstowej.

Przykład 5. Przesyłanie pliku danych wieloczęściowych/formularzy

W tym przykładzie użyto Invoke-WebRequest polecenia cmdlet przekazywania pliku jako multipart/form-data przesłania. Plik c:\document.txt jest przesyłany jako pole document formularza z Content-Type wartością text/plain.

$FilePath = 'c:\document.txt'
$FieldName = 'document'
$ContentType = 'text/plain'

$FileStream = [System.IO.FileStream]::new($filePath, [System.IO.FileMode]::Open)
$FileHeader = [System.Net.Http.Headers.ContentDispositionHeaderValue]::new('form-data')
$FileHeader.Name = $FieldName
$FileHeader.FileName = Split-Path -leaf $FilePath
$FileContent = [System.Net.Http.StreamContent]::new($FileStream)
$FileContent.Headers.ContentDisposition = $FileHeader
$FileContent.Headers.ContentType = [System.Net.Http.Headers.MediaTypeHeaderValue]::Parse($ContentType)

$MultipartContent = [System.Net.Http.MultipartFormDataContent]::new()
$MultipartContent.Add($FileContent)

$Response = Invoke-WebRequest -Body $MultipartContent -Method 'POST' -Uri 'https://api.contoso.com/upload'

Przykład 6. Uproszczone przesyłanie danych wieloczęściowych/formularzy

Niektóre interfejsy API wymagają multipart/form-data przesłania plików i zawartości mieszanej. W tym przykładzie pokazano aktualizowanie profilu użytkownika.

$Uri = 'https://api.contoso.com/v2/profile'
$Form = @{
    firstName  = 'John'
    lastName   = 'Doe'
    email      = 'john.doe@contoso.com'
    avatar     = Get-Item -Path 'c:\Pictures\jdoe.png'
    birthday   = '1980-10-15'
    hobbies    = 'Hiking','Fishing','Jogging'
}
$Result = Invoke-WebRequest -Uri $Uri -Method Post -Form $Form

Formularz profilu wymaga następujących pól: firstName, , lastName, emailavatar, birthday, i hobbies. Interfejs API oczekuje, że obraz zdjęcia profilu użytkownika zostanie dostarczony w avatar polu. Interfejs API akceptuje również wiele hobbies wpisów do przesłania w tym samym formularzu.

Podczas tworzenia tabeli $Form HashTable nazwy kluczy są używane jako nazwy pól formularza. Domyślnie wartości tabeli HashTable są konwertowane na ciągi. Jeśli jest obecna wartość System.IO.FileInfo, zawartość pliku zostanie przesłana. Jeśli istnieje kolekcja, taka jak tablice lub listy, pole formularza jest przesyłane wiele razy.

Przy użyciu Get-Item klucza avatarFileInfo obiekt jest ustawiany jako wartość. Wynikiem jest to, że dane obrazu dla jdoe.png programu są przesyłane.

Po podaniu listy do hobbies klucza hobbies pole jest obecne w przesłanych raz dla każdego elementu listy.

Przykład 7. Przechwytywanie komunikatów o niepowodzeniu powodzenia z polecenia Invoke-WebRequest

W Invoke-WebRequest przypadku napotkania komunikatu HTTP o niepowodowaniu powodzenia (404, 500 itp.), zwraca on brak danych wyjściowych i zgłasza błąd zakończenia. Aby przechwycić błąd i wyświetlić kod StatusCode , możesz ująć wykonywanie w try/catch bloku.

try
{
    $Response = Invoke-WebRequest -Uri "www.microsoft.com/unkownhost"
    # This will only execute if the Invoke-WebRequest is successful.
    $StatusCode = $Response.StatusCode
} catch {
    $StatusCode = $_.Exception.Response.StatusCode.value__
}
$StatusCode

404

Błąd zakończenia jest przechwycony przez catch blok, który pobiera kod stanu z obiektu Exception .

Przykład 8. Pobieranie wielu plików w tym samym czasie

Polecenie Invoke-WebRequest cmdlet może pobrać tylko jeden plik naraz. W poniższym przykładzie użyto Start-ThreadJob metody do utworzenia wielu zadań wątku w celu pobrania wielu plików w tym samym czasie.

$baseUri = 'https://github.com/PowerShell/PowerShell/releases/download'
$files = @(
    @{
        Uri = "$baseUri/v7.3.0-preview.5/PowerShell-7.3.0-preview.5-win-x64.msi"
        OutFile = 'PowerShell-7.3.0-preview.5-win-x64.msi'
    },
    @{
        Uri = "$baseUri/v7.3.0-preview.5/PowerShell-7.3.0-preview.5-win-x64.zip"
        OutFile = 'PowerShell-7.3.0-preview.5-win-x64.zip'
    },
    @{
        Uri = "$baseUri/v7.2.5/PowerShell-7.2.5-win-x64.msi"
        OutFile = 'PowerShell-7.2.5-win-x64.msi'
    },
    @{
        Uri = "$baseUri/v7.2.5/PowerShell-7.2.5-win-x64.zip"
        OutFile = 'PowerShell-7.2.5-win-x64.zip'
    }
)

$jobs = @()

foreach ($file in $files) {
    $jobs += Start-ThreadJob -Name $file.OutFile -ScriptBlock {
        $params = $using:file
        Invoke-WebRequest @params
    }
}

Write-Host "Downloads started..."
Wait-Job -Job $jobs

foreach ($job in $jobs) {
    Receive-Job -Job $job
}

Przykład 9. Pomijanie walidacji nagłówka

Domyślnie Invoke-WebRequest polecenie cmdlet weryfikuje wartości dobrze znanych nagłówków, które mają format wartości zdefiniowanej przez standardy. W poniższym przykładzie pokazano, jak ta walidacja może zgłosić błąd i jak można użyć parametru SkipHeaderValidation , aby uniknąć sprawdzania poprawności wartości punktów końcowych, które tolerują niepoprawnie sformatowane wartości.

$Uri = 'https://httpbin.org/headers'
$InvalidHeaders = @{
    'If-Match' = '12345'
}

Invoke-WebRequest -Uri $Uri -Headers $InvalidHeaders

Invoke-WebRequest -Uri $Uri -Headers $InvalidHeaders -SkipHeaderValidation

Invoke-WebRequest: The format of value '12345' is invalid.

StatusCode        : 200
StatusDescription : OK
Content           : {
                      "headers": {
                        "Host": "httpbin.org",
                        "If-Match": "12345",
                        "User-Agent": "Mozilla/5.0 (Windows NT 10.0; Microsoft Windows 10.0.19044; en-US) PowerShell/7.2.5",
                        "X-Amzn-Trace-Id": �
RawContent        : HTTP/1.1 200 OK
                    Date: Mon, 08 Aug 2022 16:24:24 GMT
                    Connection: keep-alive
                    Server: gunicorn/19.9.0
                    Access-Control-Allow-Origin: *
                    Access-Control-Allow-Credentials: true
                    Content-Type: application�
Headers           : {[Date, System.String[]], [Connection, System.String[]], [Server, System.String[]], [Access-Control-Allow-Origin, System.String[]]�}
Images            : {}
InputFields       : {}
Links             : {}
RawContentLength  : 249
RelationLink      : {}

httpbin.org to usługa, która zwraca informacje o żądaniach internetowych i odpowiedziach na potrzeby rozwiązywania problemów. Zmienna $Uri jest przypisywana do /headers punktu końcowego usługi, który zwraca nagłówki żądania jako zawartość w odpowiedzi.

Nagłówek If-Match żądania jest zdefiniowany w sekcji RFC-7232 3.1 i wymaga, aby wartość tego nagłówka została zdefiniowana przy użyciu cudzysłowów otaczających. Zmienna $InvalidHeaders ma przypisaną tabelę skrótów If-Match , w której wartość jest nieprawidłowa, ponieważ jest zdefiniowana jako 12345 zamiast "12345".

Wywołanie Invoke-WebRequest z nieprawidłowymi nagłówkami zwraca raportowanie błędów, że sformatowana wartość jest nieprawidłowa. Żądanie nie jest wysyłane do punktu końcowego.

Wywołanie Invoke-WebRequest za pomocą parametru SkipHeaderValidation ignoruje błąd weryfikacji i wysyła żądanie do punktu końcowego. Ponieważ punkt końcowy toleruje niezgodne wartości nagłówka, polecenie cmdlet zwraca obiekt odpowiedzi bez błędu.

Przykład 10: Wysyłanie żądania przy użyciu protokołu HTTP 2.0

Ten przykład pobiera linki na stronie internetowej przy użyciu protokołu HTTP 2.0. Używa Invoke-WebRequest polecenia cmdlet do pobierania zawartości strony internetowej. Następnie używa właściwości Links obiektu BasicHtmlWebResponseObject zwracającego Invoke-WebRequest i właściwości Href każdego łącza.

(Invoke-WebRequest -Uri 'https://aka.ms/pscore6-docs' -HttpVersion 2.0).Links.Href

Przykład 11: Wysyłanie żądania do aplikacji gniazda systemu Unix

Niektóre aplikacje, takie jak Docker, uwidaczniają gniazdo systemu Unix na potrzeby komunikacji. Ten przykład wykonuje zapytania dotyczące listy obrazów platformy Docker przy użyciu interfejsu API platformy Docker. Polecenie cmdlet nawiązuje połączenie z demonem platformy Docker przy użyciu gniazda systemu Unix.

Invoke-WebRequest -Uri "http://localhost/v1.40/images/json/" -UnixSocket "/var/run/docker.sock"

Parametry

-AllowInsecureRedirect

Umożliwia przekierowywanie z protokołu HTTPS do protokołu HTTP. Domyślnie każde żądanie przekierowane z protokołu HTTPS do protokołu HTTP powoduje wystąpienie błędu i żądanie zostało przerwane, aby zapobiec przypadkowej komunikacji w postaci zwykłego tekstu za pośrednictwem nieszyfrowanych połączeń. Aby zastąpić to zachowanie na własnym ryzyku, użyj parametru AllowInsecureRedirect .

Ten parametr został dodany w programie PowerShell 7.4.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-AllowUnencryptedAuthentication

Umożliwia wysyłanie poświadczeń i wpisów tajnych za pośrednictwem nieszyfrowanych połączeń. Domyślnie podanie opcji Poświadczenie lub uwierzytelnianie z identyfikatorem URI, które nie zaczyna się od https:// wyniku, powoduje błąd i żądanie zostało przerwane, aby zapobiec przypadkowej komunikacji wpisów tajnych w postaci zwykłego tekstu za pośrednictwem niezaszyfrowanych połączeń. Aby zastąpić to zachowanie na własnym ryzyku, podaj parametr AllowUnencryptedAuthentication .

Ostrzeżenie

Użycie tego parametru nie jest bezpieczne i nie jest zalecane. Zapewnia ona tylko zgodność ze starszymi systemami, które nie mogą zapewnić zaszyfrowanych połączeń. Użyj własnego ryzyka.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Authentication

Określa jawny typ uwierzytelniania do użycia dla żądania. Wartość domyślna to Brak. Nie można użyć parametru uwierzytelniania z parametrem UseDefaultCredentials .

Dostępne opcje uwierzytelniania:

  • None: Jest to opcja domyślna, gdy nie podano uwierzytelniania . Nie jest używane jawne uwierzytelnianie.
  • Basic: wymaga poświadczeń. Poświadczenia są wysyłane jako nagłówek uwierzytelniania Authorization: Basic podstawowego RFC 7617 w formacie base64(user:password).
  • Bearer: wymaga parametru Token . Wysyła nagłówek RFC 6750 Authorization: Bearer z podanym tokenem.
  • OAuth: wymaga parametru Token . Wysyła nagłówek RFC 6750 Authorization: Bearer z podanym tokenem.

Podanie uwierzytelniania zastępuje wszystkie Authorization nagłówki dostarczone do nagłówków lub zawarte w webSession.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:WebAuthenticationType
Accepted values:None, Basic, Bearer, OAuth
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Body

Określa treść żądania. Treść jest zawartością żądania, która jest zgodna z nagłówkami. Możesz również przekazać wartość treści do Invoke-WebRequest.

Parametr Treść może służyć do określenia listy parametrów zapytania lub określenia zawartości odpowiedzi.

Gdy dane wejściowe są żądaniem POST, a treść jest ciągiem, wartość po lewej stronie pierwszego znaku równości (=) jest ustawiana jako klucz w danych formularza, a pozostały tekst jest ustawiany jako wartość. Aby określić wiele kluczy, użyj obiektu IDictionary , takiego jak tabela skrótów, w polu Treść.

Gdy dane wejściowe są żądaniem GET, a treść jest IDictionary (zazwyczaj tabelą skrótów), treść jest dodawana do identyfikatora URI jako parametrów zapytania. W przypadku innych typów żądań (takich jak PATCH) treść jest ustawiana jako wartość treści żądania w standardowym name=value formacie z wartościami zakodowanymi w adresie URL.

Gdy dane wejściowe są obiektem System.Xml.XmlNode , a deklaracja XML określa kodowanie, to kodowanie jest używane dla danych w żądaniu, chyba że zostanie zastąpione przez parametr ContentType .

Parametr Body akceptuje System.Net.Http.MultipartFormDataContent również obiekt. multipart/form-data Ułatwia to żądania. Gdy obiekt MultipartFormDataContent jest dostarczany dla elementu Body, wszystkie nagłówki powiązane z zawartością dostarczane do parametrów ContentType, Headers lub WebSession są zastępowane przez nagłówki zawartości obiektu MultipartFormDataContent. Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:Object
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:True
Accept wildcard characters:False

-Certificate

Określa certyfikat klienta używany na potrzeby bezpiecznego żądania internetowego. Wprowadź zmienną zawierającą certyfikat lub polecenie lub wyrażenie, które pobiera certyfikat.

Aby znaleźć certyfikat, użyj Get-PfxCertificate polecenia cmdlet lub użyj go Get-ChildItem na dysku Certyfikat (Cert:). Jeśli certyfikat jest nieprawidłowy lub nie ma wystarczającego urzędu, polecenie kończy się niepowodzeniem.

Type:X509Certificate
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-CertificateThumbprint

Określa cyfrowy certyfikat klucza publicznego (X509) konta użytkownika z uprawnieniami do wysyłania żądania. Wprowadź odcisk palca certyfikatu.

Certyfikaty są używane w uwierzytelnianiu opartym na certyfikatach klienta. Certyfikaty można mapować tylko na konta użytkowników lokalnych, a nie na konta domeny.

Aby wyświetlić odcisk palca certyfikatu, użyj Get-Item polecenia lub Get-ChildItem , aby znaleźć certyfikat w pliku Cert:\CurrentUser\My.

Uwaga

Ta funkcja jest obsługiwana tylko na platformach systemu operacyjnego Windows.

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-ConnectionTimeoutSeconds

Określa, jak długo żądanie może być oczekujące przed upływem limitu czasu. Wprowadź wartość w sekundach. Wartość domyślna 0 określa limit czasu nieokreślony.

Zapytanie systemu nazw domen (DNS) może potrwać do 15 sekund, aby zwrócić lub upłynął limit czasu. Jeśli żądanie zawiera nazwę hosta, która wymaga rozwiązania, i ustawiono Połączenie ionTimeoutSeconds na wartość większą niż zero, ale mniej niż 15 sekund, może upłynąć 15 sekund lub więcej, zanim zostanie zgłoszony wyjątek WebException i limit czasu żądania.

Ten parametr zastąpił parametr TimeoutSec w programie PowerShell 7.4. Możesz użyć wartości TimeoutSec jako aliasu dla Połączenie ionTimeoutSeconds.

Type:Int32
Aliases:TimeoutSec
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-ContentType

Określa typ zawartości żądania internetowego.

Jeśli wartość parametru ContentType zawiera format kodowania (jako charset), polecenie cmdlet używa tego formatu do kodowania treści żądania internetowego. Jeśli właściwość ContentType nie określa formatu kodowania, zamiast tego zostanie użyty domyślny format kodowania. Przykładem elementu ContentType z formatem kodowania jest text/plain; charset=iso-8859-5, który określa alfabet łaciński/cyrylica .

Jeśli ten parametr zostanie pominięty, a metoda żądania to POST lub PUT, Invoke-WebRequest ustawia typ zawartości na application/x-www-form-urlencoded. W przeciwnym razie typ zawartości nie jest określony w wywołaniu.

Właściwość ContentType jest zastępowana, gdy obiekt MultipartFormDataContent jest dostarczany dla elementu Body.

Począwszy od programu PowerShell 7.4, jeśli używasz tego zarówno tego parametru, jak i parametru Headers do zdefiniowania nagłówka Content-Type , używana jest wartość określona w parametrze ContentType .

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Credential

Określa konto użytkownika, które ma uprawnienia do wysyłania żądania. Wartość domyślna to użytkownik bieżący.

Wpisz nazwę użytkownika, taką jak User01 lub Domain01\User01, lub wprowadź obiekt PSCredential wygenerowany przez Get-Credential polecenie cmdlet.

Poświadczenia mogą być używane samodzielnie lub w połączeniu z niektórymi opcjami parametrów uwierzytelniania . Jeśli jest używany sam, dostarcza poświadczenia tylko do serwera zdalnego, jeśli serwer zdalny wysyła żądanie żądania uwierzytelnienia. W przypadku użycia z opcjami uwierzytelniania poświadczenia są jawnie wysyłane.

Poświadczenia są przechowywane w obiekcie PSCredential , a hasło jest przechowywane jako secureString.

Uwaga

Aby uzyskać więcej informacji na temat ochrony danych SecureString , zobacz Jak bezpieczny jest protokół SecureString?.

Type:PSCredential
Position:Named
Default value:Current user
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-CustomMethod

Określa niestandardową metodę używaną dla żądania internetowego. Może to być używane, jeśli metoda żądania wymagana przez punkt końcowy nie jest dostępna w metodzie . Nie można używać razem metody i metody CustomMethod .

W tym przykładzie żądanie HTTP do TEST interfejsu API:

Invoke-WebRequest -uri 'https://api.contoso.com/widget/' -CustomMethod 'TEST'

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:String
Aliases:CM
Position:Named
Default value:None
Required:True
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-DisableKeepAlive

Wskazuje, że polecenie cmdlet ustawia wartość KeepAlive w nagłówku HTTP na wartość False. Domyślnie wartość KeepAlive ma wartość True. KeepAlive ustanawia trwałe połączenie z serwerem w celu ułatwienia kolejnych żądań.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Form

Konwertuje słownik na multipart/form-data przesyłanie. Formularz może nie być używany z treścią. Jeśli jest używany typ zawartości , jest on ignorowany.

Klucze słownika są używane jako nazwy pól formularza. Domyślnie wartości formularza są konwertowane na wartości ciągu.

Jeśli wartość jest obiektem System.IO.FileInfo , zawartość pliku binarnego jest przesyłana. Nazwa pliku jest przesyłana jako właściwość nazwy pliku . Typ MIME jest ustawiony jako application/octet-stream. Get-Item można użyć do uproszczenia dostarczania obiektu System.IO.FileInfo .

$Form = @{ resume = Get-Item 'c:\Users\jdoe\Documents\John Doe.pdf' }

Jeśli wartość jest typem kolekcji, takim jak Tablice lub Listy, pole for jest przesyłane wiele razy. Wartości listy są domyślnie traktowane jako ciągi. Jeśli wartość jest obiektem System.IO.FileInfo , zawartość pliku binarnego jest przesyłana. Kolekcje zagnieżdżone nie są obsługiwane.

$Form = @{ tags = 'Vacation', 'Italy', '2017' pictures = Get-ChildItem 'c:\Users\jdoe\Pictures\2017-Italy' }

W powyższym przykładzie tags pole jest dostarczane trzy razy w formularzu, raz dla każdego z Vacation, Italyi 2017. Pole pictures jest również przesyłane raz dla każdego pliku w folderze 2017-Italy . Zawartość binarna plików w tym folderze jest przesyłana jako wartości.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.1.0.

Type:IDictionary
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Headers

Określa nagłówki żądania internetowego. Wprowadź tabelę skrótu lub słownik.

Nagłówki powiązane z zawartością, takie jak Content-Type są zastępowane, gdy obiekt MultipartFormDataContent jest dostarczany dla treści.

Począwszy od programu PowerShell 7.4, jeśli używasz tego parametru do zdefiniowania nagłówka Content-Type i używania parametru ContentType, używana jest wartość określona w parametrze ContentType.

Type:IDictionary
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-HttpVersion

Określa wersję PROTOKOŁU HTTP używaną dla żądania. Wartość domyślna to 1.1.

Prawidłowe wartości to:

  • 1.0
  • 1.1
  • 2.0
  • 3.0
Type:Version
Position:Named
Default value:1.1
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-InFile

Pobiera zawartość żądania internetowego z pliku. Wprowadź ścieżkę i nazwę pliku. Jeśli pominięto ścieżkę, wartość domyślna to bieżąca lokalizacja.

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-MaximumRedirection

Określa, ile razy program PowerShell przekierowuje połączenie z alternatywnym identyfikatorem URI (Uniform Resource Identifier) przed niepowodzeniem połączenia. Domyślna wartość wynosi 5. Wartość 0 (zero) uniemożliwia wszystkie przekierowania.

Type:Int32
Position:Named
Default value:5
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-MaximumRetryCount

Określa, ile razy program PowerShell ponawia próbę połączenia, gdy zostanie odebrany kod błędu z zakresu od 400 do 599 włącznie lub 304. Zobacz również parametr RetryIntervalSec określający liczbę ponownych prób.

Type:Int32
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Method

Określa metodę używaną dla żądania internetowego. Dopuszczalne wartości tego parametru to:

  • Default
  • Delete
  • Get
  • Head
  • Merge
  • Options
  • Patch
  • Post
  • Put
  • Trace

Parametr CustomMethod może być używany dla metod żądań, które nie zostały wymienione powyżej.

Type:WebRequestMethod
Accepted values:Default, Get, Head, Post, Put, Delete, Trace, Options, Merge, Patch
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-NoProxy

Wskazuje, że polecenie cmdlet nie powinno używać serwera proxy do dotarcia do miejsca docelowego. Jeśli musisz pominąć serwer proxy skonfigurowany w środowisku, użyj tego przełącznika. Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:True
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-OperationTimeoutSeconds

Ten limit czasu dotyczy odczytów danych w strumieniu, a nie do czasu strumienia jako całości. Wartość domyślna, 0, określa limit czasu nieokreślony.

Ustawienie wartości na 30 sekund oznacza, że każde opóźnienie dłuższe niż 30 sekund między danymi w strumieniu kończy żądanie. Duży plik, który trwa kilka minut do pobrania, nie zakończy się, chyba że strumień zostanie zatrzymany przez ponad 30 sekund.

Type:Int32
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-OutFile

Określa plik wyjściowy, dla którego to polecenie cmdlet zapisuje treść odpowiedzi. Wprowadź ścieżkę i nazwę pliku. Jeśli pominięto ścieżkę, wartość domyślna to bieżąca lokalizacja. Nazwa jest traktowana jako ścieżka literału. Nazwy zawierające nawiasy kwadratowe ([]) muszą być ujęte w apostrofy (').

Domyślnie Invoke-WebRequest zwraca wyniki do potoku. Aby wysłać wyniki do pliku i do potoku, użyj parametru Passthru .

Począwszy od programu PowerShell 7.4, można określić ścieżkę folderu bez nazwy pliku. Gdy to zrobisz, nazwa pliku jest pobierana z ostatniego segmentu rozpoznanego identyfikatora URI po wszelkich przekierowaniach. Po określeniu ścieżki folderu dla elementu OutFile nie można użyć parametru Resume .

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-PassThru

Wskazuje, że polecenie cmdlet zwraca wyniki oprócz zapisywania ich w pliku. Ten parametr jest prawidłowy tylko wtedy, gdy parametr OutFile jest również używany w poleceniu.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-PreserveAuthorizationOnRedirect

Wskazuje, że polecenie cmdlet powinno zachować Authorization nagłówek , gdy istnieje, między przekierowaniami.

Domyślnie polecenie cmdlet usuwa Authorization nagłówek przed przekierowaniem. Określenie tego parametru powoduje wyłączenie tej logiki w przypadkach, w których nagłówek musi zostać wysłany do lokalizacji przekierowania.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-PreserveHttpMethodOnRedirect

Wskazuje, że polecenie cmdlet powinno zachować metodę żądania między przekierowaniami.

Domyślnie polecenie cmdlet zmienia metodę na GET po przekierowaniu. Określenie tego parametru wyłącza tę logikę, aby upewnić się, że docelowa metoda może być używana z przekierowaniem.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 7.4.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Proxy

Określa serwer proxy dla żądania, zamiast łączyć się bezpośrednio z zasobem internetowym. Wprowadź identyfikator URI serwera proxy sieci.

Type:Uri
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-ProxyCredential

Określa konto użytkownika, które ma uprawnienia do korzystania z serwera proxy określonego przez parametr proxy . Wartość domyślna to użytkownik bieżący.

Wpisz nazwę użytkownika, taką jak User01 lub Domain01\User01, lub wprowadź obiekt PSCredential , taki jak jeden wygenerowany przez Get-Credential polecenie cmdlet.

Ten parametr jest prawidłowy tylko wtedy, gdy parametr serwera proxy jest również używany w poleceniu . Nie można użyć parametrów ProxyCredential i ProxyUseDefaultCredentials w tym samym poleceniu.

Type:PSCredential
Position:Named
Default value:Current user
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-ProxyUseDefaultCredentials

Wskazuje, że polecenie cmdlet używa poświadczeń bieżącego użytkownika w celu uzyskania dostępu do serwera proxy określonego przez parametr proxy .

Ten parametr jest prawidłowy tylko wtedy, gdy parametr serwera proxy jest również używany w poleceniu . Nie można użyć parametrów ProxyCredential i ProxyUseDefaultCredentials w tym samym poleceniu.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Resume

Wykonuje najlepszą próbę wznowienia pobierania pliku częściowego. Wznów wymaga pliku OutFile.

Wznawianie działa tylko na rozmiarze pliku lokalnego i pliku zdalnego i nie wykonuje innej weryfikacji, że plik lokalny i plik zdalny są takie same.

Jeśli rozmiar pliku lokalnego jest mniejszy niż rozmiar pliku zdalnego, polecenie cmdlet próbuje wznowić pobieranie pliku i dołączyć pozostałe bajty na końcu pliku.

Jeśli rozmiar pliku lokalnego jest taki sam jak rozmiar pliku zdalnego, nie zostanie podjęta żadna akcja, a polecenie cmdlet zakłada, że pobieranie zostało już ukończone.

Jeśli rozmiar pliku lokalnego jest większy niż rozmiar pliku zdalnego, plik lokalny zostanie zastąpiony i cały plik zdalny zostanie ponownie pobrany. To zachowanie jest takie samo jak w przypadku używania elementu OutFile bez wznawiania.

Jeśli serwer zdalny nie obsługuje wznawiania pobierania, plik lokalny zostanie zastąpiony i cały plik zdalny zostanie ponownie pobrany. To zachowanie jest takie samo jak w przypadku używania elementu OutFile bez wznawiania.

Jeśli plik lokalny nie istnieje, zostanie utworzony plik lokalny i zostanie pobrany cały plik zdalny. To zachowanie jest takie samo jak w przypadku używania elementu OutFile bez wznawiania.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.1.0.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-RetryIntervalSec

Określa interwał między ponownymi próbami połączenia, gdy zostanie odebrany kod błędu z zakresu od 400 do 599 włącznie lub 304. Zobacz również parametr MaximumRetryCount określający liczbę ponownych prób. Wartość musi zawierać się między 1 i [int]::MaxValue.

Jeśli kod błędu to 429, a odpowiedź zawiera właściwość Retry-After w nagłówkach, polecenie cmdlet używa tej wartości dla interwału ponawiania, nawet jeśli ten parametr jest określony.

Type:Int32
Position:Named
Default value:5
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-SessionVariable

Określa zmienną, dla której to polecenie cmdlet tworzy sesję żądania internetowego i zapisuje je w wartości. Wprowadź nazwę zmiennej bez symbolu znaku dolara ($).

Po określeniu zmiennej Invoke-WebRequest sesji tworzy obiekt sesji żądania sieci Web i przypisuje go do zmiennej o określonej nazwie w sesji programu PowerShell. Możesz użyć zmiennej w sesji, gdy tylko polecenie zostanie ukończone.

Przed programem PowerShell 7.4 sesja żądania internetowego nie jest trwałym połączeniem. Jest to obiekt, który zawiera informacje o połączeniu i żądaniu, w tym pliki cookie, poświadczenia, maksymalną wartość przekierowania i parametry agenta użytkownika. Służy do udostępniania stanu i danych między żądaniami internetowymi.

Począwszy od programu PowerShell 7.4, sesja żądania internetowego jest trwała, o ile właściwości sesji nie są zastępowane w kolejnym żądaniu. Gdy tak, polecenie cmdlet ponownie utworzy sesję przy użyciu nowych wartości. Sesje trwałe zmniejszają obciążenie dla powtarzających się żądań, dzięki czemu są znacznie szybsze.

Aby użyć sesji żądania sieci Web w kolejnych żądaniach sieci Web, określ zmienną sesji w wartości parametru WebSession . Program PowerShell używa danych w obiekcie sesji żądania internetowego podczas nawiązywania nowego połączenia. Aby zastąpić wartość w sesji żądania internetowego, użyj parametru polecenia cmdlet, takiego jak UserAgent lub Credential. Wartości parametrów mają pierwszeństwo przed wartościami w sesji żądania internetowego.

Nie można użyć parametrów SessionVariable i WebSession w tym samym poleceniu.

Type:String
Aliases:SV
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-SkipCertificateCheck

Pomija sprawdzanie poprawności certyfikatu. Obejmuje to wszystkie weryfikacje, takie jak wygaśnięcie, odwołanie, zaufany urząd główny itp.

Ostrzeżenie

Użycie tego parametru nie jest bezpieczne i nie jest zalecane. Ten przełącznik ma być używany tylko na znanych hostach przy użyciu certyfikatu z podpisem własnym do celów testowych. Użyj własnego ryzyka.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-SkipHeaderValidation

Wskazuje, że polecenie cmdlet powinno dodać nagłówki do żądania bez walidacji.

Ten przełącznik powinien być używany w przypadku witryn wymagających wartości nagłówka, które nie są zgodne ze standardami. Określenie tego przełącznika powoduje wyłączenie walidacji, aby umożliwić niezaznaczone przekazywanie wartości. Po określeniu wszystkie nagłówki są dodawane bez walidacji.

Ten przełącznik wyłącza walidację wartości przekazywanych do parametrów ContentType, Headers i UserAgent .

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-SkipHttpErrorCheck

Ten parametr powoduje, że polecenie cmdlet ignoruje stany błędów HTTP i nadal przetwarza odpowiedzi. Odpowiedzi na błędy są zapisywane w potoku tak, jakby zakończyły się powodzeniem.

Ten parametr został wprowadzony w programie PowerShell 7.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-SslProtocol

Ustawia protokoły SSL/TLS, które są dozwolone dla żądania internetowego. Domyślnie dozwolone są protokoły SSL/TLS obsługiwane przez system. Protokół SslProtocol umożliwia ograniczenie do określonych protokołów w celach zgodności.

Te wartości są definiowane jako wyliczenie oparte na flagach. Możesz połączyć wiele wartości ze sobą, aby ustawić wiele flag przy użyciu tego parametru. Wartości można przekazać do parametru SslProtocol jako tablicę wartości lub jako ciąg rozdzielany przecinkami tych wartości. Polecenie cmdlet łączy wartości przy użyciu operacji binary-OR. Przekazywanie wartości jako tablicy jest najprostszą opcją, a także umożliwia użycie uzupełniania tabulatorów na wartościach. Być może nie można zdefiniować wielu opcji na wszystkich platformach.

Uwaga

Na platformach innych niż Windows może nie być możliwe podanie Tls lub Tls12 jako opcja. Tls13 Obsługa programu nie jest dostępna we wszystkich systemach operacyjnych i musi zostać zweryfikowana dla poszczególnych systemów operacyjnych.

Ta funkcja została dodana w programie PowerShell 6.0.0 i dodano obsługę programu Tls13 PowerShell 7.1.

Type:WebSslProtocol
Accepted values:Default, Tls, Tls11, Tls12
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Token

Token OAuth lub Bearer do uwzględnienia w żądaniu. Token jest wymagany przez niektóre opcje uwierzytelniania . Nie można go używać niezależnie.

Token przyjmuje SecureString token zawierający. Aby ręcznie podać token, użyj następującego polecenia:

Invoke-WebRequest -Uri $uri -Authentication OAuth -Token (Read-Host -AsSecureString)

Ten parametr został wprowadzony w programie PowerShell 6.0.

Type:SecureString
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-TransferEncoding

Określa wartość nagłówka odpowiedzi HTTP kodowania transferu. Dopuszczalne wartości tego parametru to:

  • Chunked
  • Compress
  • Deflate
  • GZip
  • Identity
Type:String
Accepted values:chunked, compress, deflate, gzip, identity
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-UnixSocket

Określa nazwę gniazda systemu Unix do nawiązania połączenia. Ten parametr jest obsługiwany w systemach unix i windows w wersji 1803 lub nowszej. Aby uzyskać więcej informacji na temat obsługi gniazd systemu Unix w systemie Windows, zobacz wpis w blogu Windows/WSL Interop z AF_system UNIX.

Ten parametr został dodany w programie PowerShell 7.4.

Type:UnixDomainSocketEndPoint
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Uri

Określa identyfikator URI (Uniform Resource Identifier) zasobu internetowego, do którego jest wysyłane żądanie internetowe. Wprowadź identyfikator URI. Ten parametr obsługuje tylko protokół HTTP lub HTTPS.

Ten parametr jest wymagany. Identyfikator URI nazwy parametru jest opcjonalny.

Type:Uri
Position:0
Default value:None
Required:True
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-UseBasicParsing

Ten parametr został przestarzały. Począwszy od programu PowerShell 6.0.0, wszystkie żądania sieci Web używają tylko podstawowego analizowania. Ten parametr jest uwzględniany tylko w przypadku zgodności z poprzednimi wersjami i użycie go nie ma wpływu na działanie polecenia cmdlet.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-UseDefaultCredentials

Wskazuje, że polecenie cmdlet używa poświadczeń bieżącego użytkownika do wysłania żądania internetowego. Nie można tego używać z uwierzytelnianiem lub poświadczeniami i może nie być obsługiwane na wszystkich platformach.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-UserAgent

Określa ciąg agenta użytkownika dla żądania internetowego.

Domyślny agent użytkownika jest podobny do Mozilla/5.0 (Windows NT 10.0; Microsoft Windows 10.0.15063; en-US) PowerShell/6.0.0 niewielkich zmian dla każdego systemu operacyjnego i platformy.

Aby przetestować witrynę internetową przy użyciu standardowego ciągu agenta użytkownika używanego przez większość przeglądarek internetowych, użyj właściwości klasy PSUserAgent , takich jak Chrome, FireFox, InternetExplorer, Opera i Safari.

Na przykład następujące polecenie używa ciągu agenta użytkownika dla programu Internet Explorer: Invoke-WebRequest -Uri https://website.com/ -UserAgent ([Microsoft.PowerShell.Commands.PSUserAgent]::InternetExplorer)

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-WebSession

Określa sesję żądania internetowego. Wprowadź nazwę zmiennej, w tym znak dolara ($).

Aby zastąpić wartość w sesji żądania internetowego, użyj parametru polecenia cmdlet, takiego jak UserAgent lub Credential. Wartości parametrów mają pierwszeństwo przed wartościami w sesji żądania internetowego. Nagłówki powiązane z zawartością, takie jak Content-Type, również są zastępowane, gdy obiekt MultipartFormDataContent jest dostarczany dla treść.

W przeciwieństwie do sesji zdalnej sesja żądania sieci Web nie jest trwałym połączeniem. Jest to obiekt, który zawiera informacje o połączeniu i żądaniu, w tym pliki cookie, poświadczenia, maksymalną wartość przekierowania i parametry agenta użytkownika. Służy do udostępniania stanu i danych między żądaniami internetowymi.

Aby utworzyć sesję żądania internetowego, wprowadź nazwę zmiennej bez znaku dolara w wartości parametru Invoke-WebRequest SessionVariable polecenia. Invoke-WebRequest tworzy sesję i zapisuje ją w zmiennej. W kolejnych poleceniach użyj zmiennej jako wartości parametru WebSession .

Nie można użyć parametrów SessionVariable i WebSession w tym samym poleceniu.

Type:WebRequestSession
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

Dane wejściowe

Object

Możesz przekazać treść żądania internetowego do tego polecenia cmdlet.

Dane wyjściowe

BasicHtmlWebResponseObject

To polecenie cmdlet zwraca obiekt odpowiedzi reprezentujący wynik żądania internetowego.

Uwagi

Program PowerShell zawiera następujące aliasy dla programu Invoke-WebRequest:

  • Wszystkie platformy:
    • iwr

Począwszy od programu PowerShell 6.0.0 Invoke-WebRequest , obsługuje tylko podstawowe analizowanie.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz BasicHtmlWebResponseObject.

Ze względu na zmiany w programie .NET Core 3.1 program PowerShell 7.0 i nowsze używają właściwości HttpClient.DefaultProxy w celu określenia konfiguracji serwera proxy.

Wartość tej właściwości jest określana przez platformę:

  • W przypadku systemu Windows: odczytuje konfigurację serwera proxy ze zmiennych środowiskowych. Jeśli te zmienne nie są zdefiniowane, właściwość pochodzi z ustawień serwera proxy użytkownika.
  • W przypadku systemu macOS: odczytuje konfigurację serwera proxy ze zmiennych środowiskowych. Jeśli te zmienne nie są zdefiniowane, właściwość pochodzi z ustawień serwera proxy systemu.
  • W przypadku systemu Linux: odczytuje konfigurację serwera proxy ze zmiennych środowiskowych. Jeśli te zmienne nie są zdefiniowane, właściwość inicjuje nieskonfigurowane wystąpienie, które pomija wszystkie adresy.

Zmienne środowiskowe używane do DefaultProxy inicjowania na platformach opartych na systemach Windows i Unix to:

  • HTTP_PROXY: nazwa hosta lub adres IP serwera proxy używanego na żądaniach HTTP.
  • HTTPS_PROXY: nazwa hosta lub adres IP serwera proxy używanego w żądaniach HTTPS.
  • ALL_PROXY: nazwa hosta lub adres IP serwera proxy używanego w żądaniach HTTP i HTTPS w przypadku HTTP_PROXY lub HTTPS_PROXY nie są zdefiniowane.
  • NO_PROXY: rozdzielona przecinkami lista nazw hostów, które powinny być wykluczone z serwera proxy.

Program PowerShell 7.4 dodał obsługę algorytmu kompresji Brotli.