Planowanie granic i grup granic w programie Configuration Manager
Dotyczy: System Center 2012 Configuration Manager, System Center 2012 Configuration Manager SP1, System Center 2012 Configuration Manager SP2, System Center 2012 R2 Configuration Manager, System Center 2012 R2 Configuration Manager SP1
W programie System Center 2012 Configuration Manager granicą jest lokalizacja sieciowa w intranecie, która zawiera przynajmniej jedno urządzenie do zarządzania. Granicą może być podsieć IP, nazwa lokacji usługi Active Directory Active, prefiks IPv6 lub zakres adresów IP. Hierarchia może zawierać dowolne zestawienie tych typów granic. Aby użyć granicy, należy ją dodać do przynajmniej jednej grupy granic. Grupy granic są kolekcjami granic. Za pomocą grup granic klienci w intranecie mogą znaleźć przypisaną lokację i zlokalizować zawartość, gdy konieczne jest zainstalowanie oprogramowania, np. aplikacji, aktualizacji oprogramowania oraz obrazów systemu operacyjnego.
Gdy komputery klienckie są połączone z Internetem lub zostały skonfigurowane wyłącznie jako klienci internetowi, informacje o granicach nie są używane. W takich klientach nie można użyć automatycznego przypisania lokacji. Zawartość jest wówczas zawsze pobierana z dowolnego punktu dystrybucji w przypisanej lokacji, gdy tylko punkt dystrybucji zezwala na połączenia klienckie z Internetu.
W następujących sekcjach tego tematu znajdują się informacje, które pozwolą zaplanować zarządzanie granicami w hierarchii programu Menedżer konfiguracji:
Granice
Grupy granic
Przypisanie lokacji
Lokalizacja zawartości
Preferowane punkty zarządzania
Nakładanie się granic
Szybkość połączenia sieciowego
Najlepsze rozwiązania dotyczące granic
Co nowego w programie Configuration Manager
Uwaga
Informacje podane w tej części występują również w— przewodnik Wprowadzenie do programu System Center 2012 Configuration Manager.
Poniższe elementy związane z granicami stanowią nowość lub zostały zmienione w stosunku do programu Configuration Manager 2007:
Granice nie są już specyficzne dla lokacji, ale definiowane raz dla hierarchii i są dostępne we wszystkich lokacjach w hierarchii.
Każda granica musi być członkiem grupy domen zanim urządzenie w tej granicy będzie mogło zidentyfikować przypisaną lokację lub serwer zawartości, na przykład punkt dystrybucji.
Nie jest już konieczne konfigurowanie szybkości połączenia sieciowego każdej granicy. Zamiast tego należy określić w grupie granic szybkość połączenia sieciowego dla każdego serwera systemu lokacji skojarzonego z grupą granic jako przypisanego serwera lokacji.
Co nowego w programie System Center 2012 Configuration Manager SP2
Począwszy od wersji System Center 2012 Configuration Manager z dodatkiem SP2, poniższe elementy związane z granicami stanowią nowość lub zostały zmienione w przypadku grup granic:
- Grupy granic obsługują kojarzenie co najmniej jednego punktu zarządzania. Takie punkty nazywane są preferowanymi punktami zarządzania. Klienci próbują użyć preferowanego punktu zarządzania przed użyciem punktów zarządzania, które nie są skojarzone z granicą klientów.
Granice
Każda granica przedstawia lokalizację sieciową w programie System Center 2012 Configuration Manager i jest dostępna z każdej lokacji w hierarchii. Granica nie pozwala na zarządzanie klientami w lokalizacji sieciowej. Aby zarządzać klientem, granica musi być członkiem grupy granic.
Program Menedżer konfiguracji nie obsługuje bezpośredniego wpisywania supersieci jako granicy. Zamiast tego można użyć typu granicy z zakresem adresów IP. Gdy usługa wykrywania lasu Active Directory wykryje supersieć przypisaną do lokacji usługi Active Directory, program Configuration Manager skonwertuje supersieć na granicę zakres adresów IP. Więcej informacji na temat odnajdywania lasu usługi Active Directory zawiera sekcja Informacje o odnajdywania lasu usługi Active Directory w temacie Planowanie odnajdywania w programie Configuration Manager.
Grupy granic
Za pomocą grup granic można zarządzać lokalizacjami sieciowymi. Przed użyciem grup granic należy do nich przypisać granice. Grupy granic mają następujące funkcje:
Pozwalają klientom znaleźć lokację główną do przypisania klienta (automatyczne przypisanie lokacji).
Zapewniają klientom listę dostępnych systemów lokacji z zawartością (po skojarzeniu punktu dystrybucji i serwera systemu lokacji punktu migracji stanu z grupą granic).
Począwszy od wersji System Center 2012 Configuration Manager z dodatkiem SP2, obsługują punkty zarządzania i udostępniają klientom listę preferowanych punktów zarządzania.
Aby umożliwić przypisywanie lokacji, należy skonfigurować grupę granic tak, aby podczas automatycznego przypisywania lokacji określała u klientów przypisaną lokację. Aby umożliwić obsługę serwerów systemu lokalizacji, należy przypisać co najmniej jeden system lokacji. W programach starszych niż program System Center 2012 Configuration Manager SP2 istnieje możliwość określenia wyłącznie systemów lokacji z rolą punktu dystrybucji lub systemu lokacji punktu migracji stanu. W programie System Center 2012 Configuration Manager SP2 lub nowszym można też określić punkty zarządzania. Zarówno konfiguracja z przypisaniem lokacji, jak i serwerem systemu lokacji, to elementy opcjonalne w grupach granic.
Planując grupy granic, należy rozważyć utworzenie jednego zestawu grup granic w celu skojarzenia serwerów systemu lokacji, a drugiego na potrzeby automatycznego przypisywania lokacji. Pozwoli to uniknąć nakładania się granic przy przypisywaniu lokacji. Przy nakładających się granicach i automatycznym przypisywaniu lokacji niekiedy nie można przewidzieć lokacji, do której zostanie przypisany klient.
Następujące sekcje zawierają informacje, które należy wziąć pod uwagę, konfigurując grupy granic.
Przypisanie lokacji
Do każdej grupy granic można wprowadzić przypisaną lokację do klientów. Klienci będą dołączać do przypisanej lokacji w grupie granic zawierającej bieżącą lokalizację sieciowa klienta. Po dodaniu granicy do wielu grup granic o różnych przypisanych lokacjach klienci niedeterministycznie wybiorą jedną z lokacji. Program System Center 2012 Configuration Manager nie obsługuje konfiguracji z nałożonymi granicami przy przypisywaniu lokacji.
Zmiana w konfiguracji przypisywania lokacji w grupie granic będzie mieć wpływ tylko na nowe akcje przypisania lokacji. Klienci, którzy zostali już wcześniej przypisani do lokacji, nie ocenią ponownie przypisania lokacji w oparciu o zmiany konfiguracji grupy granic.
Więcej informacji o przypisywaniu lokacji klienta znajduje się w temacie Jak przypisać klientów do lokacji w programie Configuration Manager.
Lokalizacja zawartości
Istnieje możliwość skojarzenia z każdą grupą granic przynajmniej jednego punktu dystrybucji i przynajmniej jednego punktu migracji stanu. Istnieje także możliwość skojarzenia punktu dystrybucji lub punktu migracji stanu z różnymi grupami granic.
Podczas dystrybucji oprogramowania klient żąda lokacji wdrożenia zawartości. Program Menedżer konfiguracji wysyła klientowi listę punktów dystrybucji skojarzonych z każdą grupą granic, co obejmuje także bieżącą lokalizację sieciową klienta.
Podczas wdrożenia systemu operacyjnego klient przesyła żądanie lokacji do wysłania lub odebrania informacji o migracji stanu. Program Menedżer konfiguracji wysyła klientowi listę punktów migracji stanu skojarzonych z każdą grupą granic, co obejmuje także bieżącą lokalizację sieciową klienta.
Pozwala to klientowi na wybranie najbliższego serwera, z którego można przetransferować zawartość lub informacje o migracji stanu.
Preferowane punkty zarządzania
Od programu System Center 2012 Configuration Manager SP2 można konfigurować preferowane punkty zarządzania. Preferowane punkty zarządzania umożliwiają klientom identyfikowanie punktów zarządzania skojarzonych z bieżącą lokalizacją sieciową klientów (granicą) i preferowanie tych punktów. Po skonfigurowaniu klienci podejmują próbę użycia preferowanego punktu zarządzania z przypisanej do nich lokacji, zanim użyją punktów zarządzania z przypisanej do nich lokacji, które nie zostały skonfigurowane jako preferowane.
Aby można było użyć tej opcji, należy ją włączyć w hierarchii i skonfigurować grupy granic w poszczególnych lokacjach głównych w celu uwzględnienia punktów zarządzania, które powinny być skojarzone ze skojarzonymi granicami tej grupy granic. Odbywa się to w taki sam sposób jak w przypadku przypisywania punktów dystrybucji i punktów migracji stanu do grupy granic.
Gdy preferowane punkty zarządzania są skonfigurowane, a klient zorganizuje swoją listę punktów zarządzania, klient umieszcza preferowane punkty zarządzania u góry listy przypisanych punktów zarządzania (zawierającej wszystkie punkty zarządzania z przypisanej lokacji klienta). Dzięki temu klient może podjąć próbę użycia preferowanego punktu zarządzania, zanim użyje punktów zarządzania z przypisanej do niego lokacji, które nie są skonfigurowane jako preferowane.
Uwaga
Klient zmieniający lokacje może użyć punktu zarządzania z lokalnej lokacji lub punktu zarządzania proxy, zanim podejmie próbę użycia punktu zarządzania z przypisanej do niego lokacji, która zawiera preferowane punkty zarządzania. Aby uzyskać więcej informacji o tym, jak klienci identyfikują punkt zarządzania, z którym mają się komunikować, i go wybierają, zobacz Usługa lokacji i metoda określania przypisanego punktu zarządzania przez klientów.
.jpeg "System_CAPS_tip") Porada |
|---|
Nie należy łączyć punktów zarządzania przy użyciu wolnego połączenia z ich serwera lokacji głównej lub z serwera bazy danych lokacji. |
Aby skonfigurować preferowane punkty zarządzania, zobacz procedurę Aby skojarzyć serwer rozmieszczania zawartości lub punkt zarządzania z grupą granic w sekcji Tworzenie i konfigurowanie grup granic dla programu Configuration Manager tematu Konfigurowanie granic i grup granic w programie Configuration Manager.
Nakładanie się granic
Program System Center 2012 Configuration Manager obsługuje konfiguracje z nałożonymi granicami przy lokalizacjach zawartości.
Gdy klient zażąda zawartości, a lokalizacja sieciowa klienta należy do różnych grup granic, program Menedżer konfiguracji wyśle klientowi listę punktów dystrybucji zawierających daną zawartość.
Gdy klient zażąda serwera, do którego będzie mógł wysłać lub z którego będzie mógł odebrać informacje o migracji stanu, a lokalizacja sieciowa klienta należy do różnych grup granic, program Menedżer konfiguracji wyśle klientowi listę punktów migracji stanu skojarzonych z grupą granic zawierającą bieżącą lokalizację sieciową klienta.
Pozwala to klientowi na wybranie najbliższego serwera, z którego można przetransferować zawartość lub informacje o migracji stanu.
Szybkość połączenia sieciowego
Istnieje możliwość skonfigurowania szybkości połączenia sieciowego każdego punktu dystrybucji w grupie granic. Klienci będą korzystać z tej wartości, łącząc się z punktem dystrybucji. Domyślnie szybkość połączenia sieciowego jest ustawiona na Wysoka, ale może być także skonfigurowana jako Niska. Od szybkości połączenia sieciowego oraz konfiguracji wdrożenia zależy, czy klient, z którym zostanie skojarzona grupa granic, będzie mógł pobrać zawartość z punktu dystrybucji.
Najlepsze rozwiązania dotyczące granic
Następujące informacje o najlepszych rozwiązaniach pozwalają na skuteczne użycie granic w programie System Center 2012 Configuration Manager.
Gdy nie można użyć granicy innego typu niż zakres adresów IP, rozważ użycie zakresu.
Opracowując strategię granic, zalecamy najpierw rozważanie granic opartych na lokacjach usługi Active Directory, a dopiero następnie użycie innych typów granic. Jeśli nie jest to możliwe, należy następnie rozważyć podsieci IP lub IPv6. Jeśli to także nie jest możliwe, dopiero wówczas warto rozważyć granice z zakresem adresów IP. Dzieje się tak, gdyż lokacja okresowo przesyła zapytanie do członków granicy. Zapytanie wymagane do oceny członków zakresu adresów IP wymaga dużo więcej zasobów programu SQL Server niż zapytanie realizowane na bazie innych typów granic.