Share via

  • Artykuł

Planowanie strategii sekwencji zadań w programie Configuration Manager

 

Dotyczy: System Center 2012 Configuration Manager, System Center 2012 Configuration Manager SP1, System Center 2012 Configuration Manager SP2, System Center 2012 R2 Configuration Manager, System Center 2012 R2 Configuration Manager SP1

W środowisku programu System Center 2012 Configuration Manager można tworzyć sekwencje zadań, dzięki którym mogą być wykonywane rozmaite zadania. Są wśród nich zadania tak różnorodne, jak przechwytywanie systemu operacyjnego na komputerze odniesienia czy wdrażanie systemu operacyjnego na jednym lub wielu komputerach docelowych. Działania sekwencji zadań definiuje się w poszczególnych krokach sekwencji. Kiedy sekwencja zadań jest uruchamiana, działania każdego jej kroku są wykonywane na poziomie wiersza polecenia i nie wymagają interwencji użytkownika.

Sekwencję zadań można wdrożyć w kolekcji obejmującej komputery; nie można jednak wdrożyć jej w kolekcji obejmującej użytkowników.

Kroki i działania sekwencji zadań

Kroki to podstawowe składniki sekwencji zadań. Mogą one zawierać polecenia pozwalające konfigurować i przechwytywać system operacyjny komputera odniesienia lub też polecenia instalujące system operacyjny, sterowniki, klienta programu Menedżer konfiguracji i inne oprogramowanie na komputerze docelowym.

Polecenia kroku sekwencji zadań definiuje się w działaniach tego kroku. Istnieją dwa rodzaje działań. Działanie definiowane za pomocą ciągu wiersza polecenia nazywa się akcją niestandardową. Działanie wstępnie zdefiniowane przez program Menedżer konfiguracji nazywa się akcją wbudowaną. Sekwencja zadań może wykonywać dowolne kombinacje akcji niestandardowych i wbudowanych.

Kroki sekwencji zadań mogą ponadto obejmować warunki kontrolujące zachowanie danego kroku, takie jak zatrzymanie sekwencji zadań lub jej kontynuowanie po wystąpieniu błędu. Warunki dodaje się do kroku przez włączenie do niego zmiennej sekwencji zadań. Można na przykład za pomocą zmiennej SMSTSLastActionRetCode testować warunek poprzedniego kroku. Zmienne można dodawać do pojedynczego kroku lub do grupy kroków.

Kroki sekwencji zadań są przetwarzane sekwencyjnie (jeden po drugim), co obejmuje akcję samego kroku oraz wszelkie przypisane do niego warunki. Kiedy program Menedżer konfiguracji zaczyna przetwarzać krok sekwencji zadań, kolejny krok nie jest rozpoczynany, dopóki nie zakończy się akcja poprzedniego kroku. Sekwencję zadań uważa się za ukończoną, kiedy wszystkie jej kroki zostały ukończone lub kiedy z powodu niepowodzenia któregoś kroku program Menedżer konfiguracji przerwał uruchamianie sekwencji zadań przed ukończeniem wszystkich jej kroków. Jeśli na przykład dany krok sekwencji zadań nie może zlokalizować obrazu występującego w odwołaniu lub pakietu w punkcie dystrybucji, oznacza to, że sekwencja zadań zawiera uszkodzone odwołanie; w tym momencie program Menedżer konfiguracji zatrzymuje uruchamianie sekwencji zadań, chyba że dla kroku zakończonego niepowodzeniem był zdefiniowany warunek nakazujący kontynuowanie po wystąpieniu błędu.

System_CAPS_importantWażne

Domyślnie sekwencja zadań kończy się niepowodzeniem po tym, kiedy jeden z jej kroków lub jedna z akcji kończy się niepowodzeniem. Jeśli chcesz, aby sekwencja zadań była kontynuowana po tym, gdy jeden z jej kroków zakończy się niepowodzeniem, przeprowadź jej edycję, klikając kartę Opcje, a następnie wybierając opcję Kontynuuj przy błędzie.

Więcej informacji o krokach, które można dodawać do sekwencji zadań, znajduje się w temacie Kroki sekwencji zadań w programie Configuration Manager.

Grupy sekwencji zadań

Grupy obejmują wiele kroków w ramach tej samej sekwencji zadań. Grupa sekwencji zadań składa się z nazwy, opcjonalnego opisu i wszelkich opcjonalnych warunków, które są oceniane jako jedna całość, zanim sekwencja zadań przejdzie do następnego kroku, aby kontynuować działanie. Grupy mogą być zagnieżdżane w innych grupach, przy czym każda może zawierać mieszaninę kroków i podgrup. Grupy są praktycznym sposobem łączenia wielu kroków, które mają jakiś wspólny warunek.

System_CAPS_importantWażne

Domyślnie grupa sekwencji zadań kończy się niepowodzeniem po tym, kiedy dowolny z jej kroków lub dowolna z osadzonych w niej grup kończy się niepowodzeniem. Jeśli chcesz, aby sekwencja zadań była kontynuowana po tym, gdy jeden z jej kroków lub jedna z osadzonych grup zakończy się niepowodzeniem, przeprowadź edycję sekwencji zadań, klikając kartę Opcje, a następnie wybierając opcję Kontynuuj przy błędzie.

W poniższej tabeli pokazano, jak działa opcja Kontynuuj przy błędzie w przypadku grupowania kroków.

W tym przykładzie przedstawiono dwie grupy sekwencji zadań, z których każda obejmuje trzy kroki sekwencji zadań.

Grupa lub krok sekwencji zadań

Ustawienie opcji Kontynuuj przy błędzie

Sekwencja zadań — Grupa 1

Opcja Kontynuuj przy błędzie wybrana.

Sekwencja zadań — Krok 1

Opcja Kontynuuj przy błędzie wybrana.

Sekwencja zadań — Krok 2

Nie ustawiono.

Sekwencja zadań — Krok 3

Nie ustawiono.

Sekwencja zadań — Grupa 2

Nie ustawiono.

Sekwencja zadań — Krok 4

Nie ustawiono.

Sekwencja zadań — Krok 5

Nie ustawiono.

Sekwencja zadań — Krok 6

Nie ustawiono.

  • Jeśli krok 1 sekwencji zadań zakończy się niepowodzeniem, sekwencja zadań przechodzi do kroku 2 i jest kontynuowana.

  • Jeśli krok 2 sekwencji zadań zakończy się niepowodzeniem, krok 3 sekwencji zadań nie jest uruchamiany, za to kontynuowane jest uruchamianie kroków 4 i 5 sekwencji zadań, które znajdują się w innej grupie sekwencji zadań.

  • Jeśli krok 4 sekwencji zadań zakończy się niepowodzeniem, żaden kolejny krok nie jest uruchamiany i cała sekwencja zadań kończy się niepowodzeniem, ponieważ dla grupy 2 sekwencji zadań ustawienie Kontynuuj przy błędzie nie było skonfigurowane.

Do grup sekwencji zadań należy przypisywać nazwy, choć nazwa grupy nie musi być unikatowa. Grupę sekwencji zadań można również opatrzyć opcjonalnym opisem.

Zmienne sekwencji zadań

Zmienne sekwencji zadań stanowią zbiór par nazw i wartości, zapewniających ustawienia konfiguracji i wdrażania systemu operacyjnego dla zadań konfiguracji komputera, systemu operacyjnego i stanu użytkowników na komputerze klienckim programu Menedżer konfiguracji. Zmienne sekwencji zadań udostępniają mechanizm konfigurowania i dostosowywania kroków w sekwencjach zadań.

Podczas uruchamiania sekwencji zadań wiele jej ustawień jest przechowywanych jako zmienne środowiskowe. Można uzyskiwać dostęp do wbudowanych zmiennych sekwencji zadań lub zmieniać wartości tych zmiennych oraz tworzyć nowe zmienne sekwencji zadań w celu dostosowania sposobu uruchamiania sekwencji zadań na komputerze docelowym.

W środowisku sekwencji zadań można posługiwać się zmiennymi sekwencji zadań do wykonywania następujących działań:

  • Konfigurowanie ustawień dla działania sekwencji zadań

  • Podanie argumentów wiersza polecenia dla kroku sekwencji zadań

  • Ocena warunku decydującego o tym, czy krok lub grupa sekwencji zadań zostają uruchomione

  • Podanie wartości niestandardowym skryptom używanym w sekwencji zadań

Załóżmy na przykład, że dana jest sekwencja zadań zawierająca krok sekwencji zadań Przyłącz do domeny lub grupy roboczej. Sekwencja zadań może być wdrożona w różnych kolekcjach, w których przynależność do kolekcji jest określana na podstawie przynależności do domeny. W tym przypadku można określić zmienną sekwencji zadań dla kolekcji odpowiadającą nazwie domeny każdej kolekcji, a następnie użyć tej zmiennej sekwencji zadań do podania właściwej nazwy domeny w sekwencji zadań.

Tworzenie zmiennych sekwencji zadań

W celu dostosowania i kontrolowania kroków w sekwencji zadań można dodawać do niej nowe zmienne sekwencji zadań. Można na przykład utworzyć zmienną sekwencji zadań zastępującą ustawienie kroku wbudowanej sekwencji zadań. Można też utworzyć niestandardową zmienną sekwencji zadań do wykorzystania w warunkach, wierszach polecenia lub niestandardowych krokach sekwencji zadań. Po utworzeniu zmiennej sekwencji zadań zarówno ta zmienna, jak i skojarzona z nią wartość są zachowywane w obrębie środowiska sekwencji zadań, nawet jeśli sekwencja powoduje ponowne uruchomienie komputera docelowego. Zmienna i jej wartość mogą być używane w obrębie sekwencji zadań w środowiskach różnych systemów operacyjnych. Mogą na przykład być wykorzystane w pełnym systemie operacyjnym Windows i w środowisku Windows PE.

W poniższej tabeli opisano metody tworzenia zmiennej sekwencji zadań wraz z dodatkowymi informacjami o zastosowaniu.

Metoda tworzenia

Zastosowanie

Ustawianie pól w krokach sekwencji zadań za pomocą edytora sekwencji zadań

Określa wartości domyślne dla kroku sekwencji zadań. Zmienna i jej wartość są dostępne tylko podczas uruchamiania kroku w sekwencji zadań. Nie są one częścią ogólnego środowiska sekwencji zadań ani nie są dostępne dla innych kroków danej sekwencji zadań.

Lista wbudowanych zmiennych i skojarzonych z nimi działań znajduje się w temacie Zmienne akcji sekwencji zadań w programie Configuration Manager.

Dodawanie kroku ustalonej zmiennej sekwencji zadań w sekwencji zadań

Określa zmienną sekwencji zadań i jej wartość w środowisku sekwencji zadań w momencie uruchamiania kroku sekwencji zadań w ramach sekwencji zadań. Wszystkie kolejne kroki sekwencji zadań mogą uzyskiwać dostęp do zmiennej środowiskowej i jej wartości.

Definiowanie zmiennej dla kolekcji

Określa zmienne sekwencji zadań i ich wartości dla kolekcji komputerów. Wszystkie sekwencje zadań, dla których obiektem docelowym jest dana kolekcja, mogą uzyskiwać dostęp do zmiennych sekwencji zadań i ich wartości.

Definiowanie zmiennej dla komputera

Określa zmienne sekwencji zadań i ich wartości dla konkretnego komputera. Wszystkie sekwencje zadań, dla których obiektem docelowym jest dany komputer, mogą uzyskiwać dostęp do zmiennych sekwencji zadań i ich wartości.

Dodawanie zmiennej sekwencji zadań na stronie Dostosowywanie kreatora nośnika sekwencji zadań

Określa zmienne sekwencji zadań i ich wartości dla sekwencji zadań uruchamianej z nośnika, który może uzyskiwać dostęp do zmiennej sekwencji zadań i jej wartości.

Aby zastąpić wartość domyślną wbudowanej zmiennej sekwencji zadań, należy zdefiniować zmienną sekwencji zadań pod taką samą nazwą, jak nazwa wbudowanej zmiennej sekwencji zadań. Lista wbudowanych zmiennych sekwencji zadań oraz skojarzonych z nimi działań i zastosowań znajduje się w temacie Wbudowane zmienne sekwencji zadań w programie Configuration Manager.

Zmienną sekwencji zadań można usunąć ze środowiska sekwencji zadań, posługując się taką samą metodą, jak podczas tworzenia zmiennej sekwencji zadań. W tym przypadku, aby usunąć zmienną ze środowiska sekwencji zadań, należy ustawić wartość zmiennej sekwencji zadań jako ciąg pusty.

Łącząc różne metody, dla tej samej sekwencji zadań można ustawiać różne wartości środowiskowej zmiennej sekwencji zadań. Realizując bardziej zaawansowany scenariusz, można ustawić wartości domyślne kroków sekwencji za pomocą kreatora sekwencji zadań, a następnie ustawić niestandardową wartość zmiennej, korzystając z różnych metod jej tworzenia. Na liście poniżej przedstawiono zasady określające, która wartość zostaje użyta, gdy zmienną sekwencji zadań utworzono przy użyciu więcej niż jednej metody.

  1. Krok Ustaw zmienną sekwencji zadań zastępuje wszystkie inne metody tworzenia.

  2. Zmienne dla komputera mają pierwszeństwo przed zmiennymi dla kolekcji. W przypadku określenia dla zmiennej dla komputera i zmiennej dla kolekcji tej samej nazwy zmiennej sekwencji zadań, kiedy komputer docelowy uruchomi wdrożoną sekwencję zadań, zostanie użyta wartość zmiennej dla komputera.

  3. Sekwencje zadań można uruchamiać z nośników. Zamiast zmiennych dla kolekcji lub dla komputera należy użyć zmiennych dla nośnika. Kiedy sekwencję zadań uruchamia się z nośnika, zmienne dla komputera i dla kolekcji nie są uwzględniane ani używane. Zamiast tego stosuje się zmienne sekwencji zadań zdefiniowane na stronie Dostosowywanie kreatora nośnika sekwencji zadań — to one służą do ustawienia wartości właściwych dla sekwencji zadań uruchamianej z nośnika.

  4. Jeśli wartość zmiennej sekwencji zadań nie jest ustawiona w ogólnym środowisku sekwencji, akcje wbudowane posługują się wartością domyślną dla danego kroku, ustawioną w edytorze sekwencji zadań.

Oprócz zastępowania wartości ustawień wbudowanych kroków sekwencji zadań można też tworzyć nowe zmienne środowiskowe do wykorzystania w skrypcie, wierszu polecenia, warunku lub kroku sekwencji zadań. Podczas określania nazwy nowej zmiennej sekwencji zadań należy wziąć pod uwagę następujące wskazówki:

  • Określana nazwa zmiennej sekwencji zadań może zawierać litery, liczby, znak podkreślenia (_) i łącznik (-).

  • Nazwy zmiennych sekwencji zadań mają długość minimalną 1 znaku i długość maksymalną 256 znaków.

  • Nazwy zmiennych zdefiniowanych przez użytkownika muszą zaczynać się od litery (A-Z lub a-z).

  • Nazwy zmiennych zdefiniowanych przez użytkownika nie mogą zaczynać się od znaku podkreślenia. Znakiem podkreślenia rozpoczynają się wyłącznie nazwy tych zmiennych sekwencji zadań, które służą tylko do odczytu.

    Uwaga

    Zmienne sekwencji zadań służące tylko do odczytu mogą być odczytywane w sekwencji zadań przez kroki sekwencji zadań, ale nie mogą być ustawiane. Zmienną sekwencji zadań przeznaczoną tylko do odczytu można na przykład wykorzystać w ramach wiersza polecenia dla zmiennej akcji sekwencji zadań Uruchom wiersz polecenia, ale zmiennej tylko do odczytu nie można ustawić za pomocą zmiennej akcji Ustaw zmienną sekwencji zadań.

  • W nazwach zmiennych sekwencji zadań nie jest uwzględniana wielkość liter. Na przykład nazwy OSDVAR i osdvar oznaczają tę samą zmienną sekwencji zadań.

  • Nazwy zmiennych sekwencji zadań nie mogą zaczynać się ani kończyć spacją ani zawierać spacji osadzonych. Spacje pozostawione na początku lub na końcu nazwy zmiennej sekwencji zadań są ignorowane.

W poniższej tabeli przedstawiono przykłady prawidłowych i nieprawidłowych zmiennych sekwencji zadań określonych przez użytkownika.

Przykłady prawidłowych nazw zmiennych określonych przez użytkownika

Przykłady nieprawidłowych nazw zmiennych określonych przez użytkownika

MojaZmienna

1Zmienna

Zmienne sekwencji zadań określone przez użytkownika nie mogą zaczynać się od liczby.

Moja_Zmienna

Moj@Zmienna

Zmienne sekwencji zadań określone przez użytkownika nie mogą zawierać znaku @.

Moja_Zmienna_2

_MojaZmienna

Zmienne sekwencji zadań określone przez użytkownika nie mogą zaczynać się od podkreślenia.

Ogólne ograniczenia dotyczące zmiennych sekwencji zadań:

  • Wartości zmiennych sekwencji zadań nie mogą przekroczyć 4000 znaków.

  • Zmiennej sekwencji zadań służącej tylko do odczytu nie można utworzyć ani zastąpić. Zmienne tylko do odczytu są oznaczane nazwami, które zaczynają się od znaku podkreślenia (_). Można uzyskać dostęp do wartości zmiennych sekwencji zadań tylko do odczytu w danej sekwencji zadań, nie można jednak zmienić skojarzonych z nimi wartości.

  • W wartościach zmiennych sekwencji zadań może być uwzględniana wielkość liter, zależnie od sposobu użycia wartości. W większości wypadków w wartościach zmiennych sekwencji zadań wielkość liter nie jest uwzględniana. Dla niektórych wartości jednak wielkość liter może mieć znaczenie, jak w przypadku zmiennej zawierającej hasło.

  • Liczba zmiennych sekwencji zadań, które można utworzyć, nie jest ograniczona. Ogólnie jednak liczbę zmiennych ogranicza rozmiar środowiska sekwencji zadań. W przypadku programu Menedżer konfiguracji bez dodatku Service Pack i programu Menedżer konfiguracji SP1 całkowity rozmiar środowiska sekwencji zadań nie może przekroczyć 10 MB. Począwszy od programu System Center 2012 R2 Configuration Manager, klient wydajniej korzysta z dostępnej pamięci, dlatego całkowity limit rozmiaru środowiska sekwencji zadań zwiększono do 32 MB.

Uzyskiwanie dostępu do zmiennych środowiskowych sekwencji zadań

Po określeniu zmiennej sekwencji zadań i jej wartości jedną z metod opisanych w poprzedniej części można używać tej wartości zmiennej środowiskowej w swoich sekwencjach zadań. Można uzyskać dostęp do wartości domyślnych wbudowanych zmiennych sekwencji zadań, określić nową wartość dla zmiennej wbudowanej lub użyć niestandardowej zmiennej sekwencji zadań w wierszu polecenia lub skrypcie.

W poniższej tabeli omówiono operacje sekwencji zadań, które mogą być wykonywane przez uzyskanie dostępu do zmiennych środowiskowych sekwencji zadań.

Operacja sekwencji zadań

Zastosowanie

Konfigurowanie ustawień akcji

Można określić, że w momencie uruchamiania sekwencji zadań ustawienie kroku sekwencji zadań będzie przyjmować wartość zmiennej.

Aby dla ustawienia kroku sekwencji zadań podać wartość zmiennej środowiskowej sekwencji zadań, użyj edytora sekwencji zadań do edycji danego kroku i jako wartość pola określ nazwę zmiennej. Nazwę zmiennej należy ująć w znaki procentu (%) w celu wskazania, że chodzi o zmienną środowiskową.

Przekazanie argumentów do wiersza polecenia

Używając wartości zmiennej środowiskowej, można określić część lub całość niestandardowego wiersza polecenia.

Aby do ustawienia wiersza polecenia przekazać wartość zmiennej środowiskowej, użyj nazwy zmiennej jako części pola Wiersz polecenia w kroku sekwencji zadań Uruchom wiersz polecenia. Nazwa zmiennej musi być ujęta w znaki procentu (%).

Na przykład poniższy wiersz polecenia korzysta z wbudowanej zmiennej środowiskowej, aby zapisać nazwę komputera w pliku C:\File.txt.

Cmd /C %_SMSTSMachineName% > C:\File.txt

Ocena warunku kroku

Wbudowanych lub niestandardowych zmiennych środowiskowych można użyć w ramach warunku kroku lub grupy sekwencji zadań. Wartość zmiennej środowiskowej zostanie oceniona przed uruchomieniem kroku lub grupy sekwencji zadań.

Aby dodać warunek oceniający wartość zmiennej, wykonaj następujące czynności:

  1. Zaznacz krok lub grupę, do których chcesz dodać warunek.

  2. Na karcie Opcje danego kroku lub danej grupy wybierz z listy rozwijanej Dodaj warunek pozycję Zmienna sekwencji zadań.

  3. W oknie dialogowym Zmienna sekwencji zadań określ nazwę zmiennej, testowany warunek i wartość zmiennej.

Przekazanie informacji do niestandardowego skryptu

Zmienne sekwencji zadań można odczytywać i zapisywać podczas uruchamiania sekwencji zadań za pośrednictwem obiektu COM Microsoft.SMS.TSEnvironment.

Poniższy przykład przedstawia plik skryptu w języku Visual Basic, który odpytuje zmienną sekwencji zadań _SMSTSLogPath, aby uzyskać bieżącą lokalizację dziennika. Skrypt ustawia ponadto zmienną niestandardową.

dim osd: set env = CreateObject("Microsoft.SMS.TSEnvironment")
dim logPath
' You can query the environment to get an existing variable.
logPath = env("_SMSTSLogPath")
' You can also set a variable in the OSD environment.
env("MyCustomVariable") = "varname"

Więcej informacji o sposobach używania zmiennych sekwencji zadań w skryptach znajduje się w dokumentacji zestawu SDK.

Zmienne komputerów i kolekcji

Sekwencje zadań można konfigurować do jednoczesnego uruchamiania na wielu komputerach lub w wielu kolekcjach. Dla każdego komputera lub kolekcji można określić unikatowe informacje, takie jak klucz produktu systemu operacyjnego lub określona domena, do której mają być dołączane wszystkie elementy członkowskie kolekcji.

Zmienne sekwencji zadań można przypisać do jednego komputera lub do kolekcji. Kiedy sekwencja zadań zaczyna być uruchamiana na komputerze docelowym lub w kolekcji docelowej, określone wartości zostają zastosowane do komputera docelowego lub kolekcji docelowej.

Zmienne sekwencji zadań można określić dla jednego komputera lub dla kolekcji. Kiedy sekwencja zadań zaczyna być uruchamiana na komputerze docelowym lub w kolekcji docelowej, określone zmienne zostają dodane do środowiska, a ich wartości są dostępne dla wszystkich kroków danej sekwencji zadań.

System_CAPS_warningOstrzeżenie

W przypadku użycia tej samej nazwy zmiennej zarówno dla zmiennej dla kolekcji, jak i zmiennej dla komputera, wartość zmiennej dla komputera ma pierwszeństwo przed wartością zmiennej dla kolekcji. Z kolei zmienne sekwencji zadań przypisane do kolekcji mają pierwszeństwo przed wbudowanymi zmiennymi sekwencji zadań.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących sposobu tworzenia zmiennych sekwencji zadań dla komputerów i kolekcji, zobacz Jak utworzyć zmienne sekwencji zadań dla komputerów i kolekcji

Zmienne sekwencji zadań dla nośnika

Można określać zmienne sekwencji zadań dla sekwencji zadań uruchamianych z nośnika. W przypadku używania nośnika do wdrażania systemu operacyjnego należy dodać zmienne sekwencji zadań i określić ich wartości podczas tworzenia nośnika; zmienne i ich wartości zostaną zmagazynowane na nośniku.

Uwaga

Sekwencje zadań są magazynowane na nośnikach autonomicznych. Niemniej jednak inne typy nośników, takie jak nośniki wstępnie przygotowane, pobierają sekwencję zadań z punktu zarządzania.

Zmienne sekwencji zadań można określić na stronie Dostosowywanie kreatora nośnika sekwencji zadań. Informacje o sposobach tworzenia nośników znajdują się w temacie Wdrażanie systemów operacyjnych przy użyciu nośników w programie Configuration Manager.

System_CAPS_tipPorada

Identyfikator pakietu i przeduruchomieniowy wiersz polecenia, z uwzględnieniem wartości wszelkich zmiennych sekwencji zadań, zostają zapisane przez sekwencję zadań do pliku dziennika CreateTSMedia.log na komputerze z uruchomioną konsolą programu Menedżer konfiguracji. Możesz przeglądać ten plik dziennika, aby sprawdzić wartości zmiennych sekwencji zadań.

Tworzenie sekwencji zadań

Sekwencje zadań można tworzyć za pomocą kreatora sekwencji zadań. Kreator służy do tworzenia wbudowanych sekwencji zadań, wykonujących określone zadania, lub niestandardowych sekwencji zadań, które mogą wykonywać wiele rozmaitych zadań.

Można na przykład utworzyć sekwencje zadań, które kompilują i przechwytują obraz systemu operacyjnego komputera odniesienia, instalują obraz istniejącego systemu operacyjnego na komputerze docelowym lub tworzą niestandardową sekwencję zadań, która wykonuje dostosowane zadanie. Za pomocą niestandardowych sekwencji zadań można wykonywać specjalne wdrożenia systemów operacyjnych.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących sposobu tworzenia sekwencji zadań, zobacz sekcję Jak tworzyć sekwencje zadań w temacie Zarządzanie sekwencjami zadań w programie Configuration Manager.

Edytowanie sekwencji zadań

Sekwencje zadań można edytować za pomocą edytora sekwencji zadań. Edytor pozwala wprowadzać w sekwencji zadań następujące zmiany:

  • Dodawanie lub usuwanie kroków sekwencji zadań.

  • Zmiana kolejności kroków w sekwencji zadań.

  • Dodawanie lub usuwanie grup kroków.

  • Określanie, czy sekwencja zadań ma być kontynuowana po wystąpieniu błędu.

  • Dodawanie warunków do kroków i grup sekwencji zadań.

System_CAPS_importantWażne

Jeśli w wyniku edycji w sekwencji zadań powstaną jakiekolwiek nieskojarzone odwołania do jakiegoś pakietu lub programu, należy skorygować odwołania, usunąć pozbawiony odwołania program z sekwencji zadań lub czasowo wyłączyć błędny krok sekwencji zadań, dopóki uszkodzone odwołanie nie zostanie naprawione lub usunięte.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących sposobu edytowania sekwencji zadań, zobacz sekcję Jak edytować sekwencję zadań w temacie Zarządzanie sekwencjami zadań w programie Configuration Manager.

Wdrażanie sekwencji zadań

Sekwencję zadań można wdrożyć na komputerach docelowych znajdujących się w dowolnej kolekcji programu Menedżer konfiguracji. Dotyczy to także kolekcji Wszystkie nieznane komputery, która służy do wdrażania systemów operacyjnych na nieznanych komputerach. Sekwencji zadań nie można jednak wdrażać w kolekcjach użytkowników.

System_CAPS_importantWażne

Nie należy wdrażać sekwencji zadań instalujących systemy operacyjne w nieodpowiednich kolekcjach, na przykład w kolekcji Wszystkie systemy. Należy upewnić się, że kolekcja, do której nastąpi wdrażanie sekwencji zadań, zawiera tylko te komputery, na których ma zostać zainstalowany system operacyjny.

Każdy komputer docelowy, który otrzyma sekwencję zadań, uruchamia ją zgodnie z ustawieniami określonymi we wdrożeniu. Sama sekwencja zadań nie zawiera skojarzonych z nią plików ani programów. Wszelkie pliki, do których odwołuje się sekwencja zadań, muszą już być obecne na komputerze docelowym lub rezydować w punkcie dystrybucji dostępnym dla klientów. Sekwencja zadań instaluje ponadto pakiety, do których odwołują się programy, nawet jeśli program lub pakiet jest już zainstalowany na komputerze docelowym.

Uwaga

W odróżnieniu od pakietów i programów, jeśli sekwencja zadań instaluje jakąś aplikację, to aplikacja ta jest instalowana tylko wówczas, gdy są spełnione dotyczące jej reguły wymagań i gdy nie jest ona jeszcze zainstalowana, co ustala się na podstawie metody wykrywania określonej dla danej aplikacji.

Klient programu Menedżer konfiguracji uruchamia wdrożenie sekwencji zadań po pobraniu zasad klienta. Aby zainicjować tę akcję, zamiast czekać do następnego cyklu sondowania, zobacz Inicjowanie pobierania zasad dla klienta programu Configuration Manager.

Począwszy od programu Menedżer konfiguracji SP1, wdrażając sekwencje zadań na urządzeniach z systemem Windows Embedded z włączoną obsługą filtru zapisu, można określić, czy podczas wdrażania wyłączyć filtr zapisu na urządzeniu, a następnie po zakończonym wdrażaniu ponownie uruchomić urządzenie. Jeśli filtr zapisu nie zostanie wyłączony, sekwencja zadań zostanie wdrożona na tymczasowej nakładce i nie będzie dostępna po ponownym uruchomieniu urządzenia.

Uwaga

Podczas wdrażania sekwencji zadań na urządzeniu z systemem Windows Embedded należy się upewnić, że urządzenie należy do kolekcji ze skonfigurowanym oknem obsługi. Pozwoli to zarządzać czasem włączania i wyłączania filtru zapisu oraz czasem ponownego uruchomienia urządzenia.

Jeśli klienci pobierają sekwencje zadań poza oknem obsługi, sekwencja zadań zostaje pobrana dwukrotnie. W tym przypadku klienci pobiorą sekwencję zadań, wyłączą filtry zapisu, uruchomią ponownie komputer, a następnie ponownie pobiorą sekwencję zadań, ponieważ została ona pobrana na tymczasową nakładkę, która zostaje wyczyszczona podczas ponownego uruchomienia urządzenia.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących sposobu wdrażania sekwencji zadań, zobacz sekcję Wdrażanie sekwencji zadań w temacie Zarządzanie sekwencjami zadań w programie Configuration Manager.

Eksportowanie i importowanie sekwencji zadań

Program Menedżer konfiguracji umożliwia eksportowanie i importowanie sekwencji zadań. Podczas eksportowania sekwencji zadań można dołączyć do niej obiekty, do których sekwencja zadań się odwołuje. Mogą to być między innymi obraz systemu operacyjnego, obraz rozruchowy, pakiet agenta klienta, pakiet sterownika i aplikacje z zależnościami.

Uwaga

Proces eksportu i importu sekwencji zadań jest bardzo podobny do procesu eksportu i importu aplikacji w programie Menedżer konfiguracji.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących sposobu eksportowania i importowania sekwencji zadań, zobacz sekcję Eksportowanie i importowanie sekwencji zadań w temacie Zarządzanie sekwencjami zadań w programie Configuration Manager.

Uruchamianie sekwencji zadań

Domyślnie sekwencje zadań są zawsze uruchamiane przy użyciu konta System lokalny. Krok wiersza polecenia sekwencji zadań daje możliwość uruchamiania sekwencji zadań pod kontrolą innego konta. Kiedy sekwencja zadań zostaje uruchomiona, klient programu Menedżer konfiguracji przed uruchomieniem jej kroków najpierw sprawdza ją pod kątem ewentualnych pakietów, do których się ona odwołuje. Jeśli pakiet, do którego odwołuje się sekwencja zadań, nie przeszedł sprawdzania poprawności lub nie jest dostępny w punkcie dystrybucji, sekwencja zadań zwraca błąd dla kroku sekwencji skojarzonego z tym pakietem.

Jeśli rozpowszechniana sekwencja zadań zostanie skonfigurowana do pobierania i uruchamiania, wszystkie pakiety i aplikacje zależne zostaną pobrane do pamięci podręcznej klienta programu Menedżer konfiguracji. Wymagane pakiety i aplikacje są pobierane z punktów dystrybucji, a jeśli rozmiar pamięci podręcznej klienta programu Menedżer konfiguracji jest za mały albo jeśli nie można znaleźć pakietu lub aplikacji, sekwencja zadań kończy się niepowodzeniem, generując komunikat o stanie. Można też określić, że klient ma pobierać zawartość tylko wtedy, kiedy to wymagane — w tym celu należy wybrać opcję W razie potrzeby pobierz zawartość lokalnie przez uruchomienie sekwencji zadań — albo wskazać, używając opcji Uruchom program z punktu dystrybucji, że klient ma zainstalować pliki bezpośrednio z punktu dystrybucji, bez uprzedniego pobierania ich do pamięci podręcznej. Opcja Uruchom program z punktu dystrybucji jest dostępna tylko wtedy, gdy pakiety, do których odwołuje się sekwencja zadań, mają włączone ustawienie Skopiuj zawartość tego pakietu do udziału pakietu w punktach dystrybucji na karcie Dostęp do danych właściwości pozycji Pakiet.

Jeśli klient wykonujący sekwencję zadań nie może zlokalizować zależnego pakietu lub zależnej aplikacji, a wdrożenie jest skonfigurowane jako Dostępne, natychmiast wysyła informację o błędzie. Jeśli jednak wdrożenie jest skonfigurowane jako Wymagane, klient programu Menedżer konfiguracji czeka i ponawia próbę pobrania zawartości aż do terminu ostatecznego, na wypadek gdyby zawartość nie została jeszcze zreplikowana do punktu dystrybucji, do którego ten klient uzyskuje dostęp.

Informacja o powodzeniu lub niepowodzeniu wykonywania sekwencji zadań jest rejestrowana w historii klienta programu Menedżer konfiguracji. Po zainicjowaniu sekwencji zadań na komputerze nie można jej anulować ani zatrzymać.

System_CAPS_importantWażne

Jeśli krok sekwencji zadań wymaga ponownego uruchomienia komputera klienckiego, klient musi mieć możliwość wykonania rozruchu ze sformatowanej partycji dysku. W przeciwnym razie sekwencja zadań nie powiedzie się niezależnie od metody obsługi błędów skonfigurowanej w sekwencji.

Gdy obiekt zależny sekwencji zadań, na przykład pakiet dystrybucji oprogramowania, zostanie zaktualizowany do nowszej wersji, wszystkie sekwencje zadań zawierające odniesieniu do tego pakietu zostaną automatycznie zaktualizowane zgodnie z nowszą wersją, bez względu na liczbę wdrożonych aktualizacji.

Uwaga

Przed uruchomieniem sekwencji zadań przez klienta programu Menedżer konfiguracji sprawdza on wszystkie sekwencje pod kątem możliwych zależności oraz sprawdza dostępność tych zależności w punkcie dystrybucji. W przypadku zidentyfikowania usuniętego obiektu, od którego zależy sekwencja zadań, klient generuje błąd i nie wykonuje sekwencji.

Uruchom program przed uruchomieniem sekwencji zadań

Można wybrać program uruchamiany przed uruchomieniem sekwencji zadań. Aby określić, jaki program ma być uruchomiony, otwórz okno dialogowe Właściwości dla sekwencji zadań i wybierz kartę Zaawansowane w celu ustawienia następujących opcji:

System_CAPS_importantWażne

Aby uruchomić program przed uruchomieniem sekwencji zadań, cała zawartość sekwencji i programu musi być dostępna jako udział dla pakietu. Udział pakietu można skonfigurować na karcie Dostęp do danych w oknie właściwości pakietu.

  • Uruchom najpierw inny program: Określ, że przed uruchomieniem sekwencji zadań chcesz uruchomić inny program.

    System_CAPS_importantWażne

    To ustawienie dotyczy tylko tych sekwencji zadań, które są uruchamiane w pełnej wersji systemu operacyjnego. Program Menedżer konfiguracji ignoruje to ustawienie, jeśli sekwencja zadań zostanie uruchomiona przy użyciu nośnika PXE lub nośnika rozruchowego.

  • Pakiet: Określ pakiet, który zawiera program.

  • Program: Określ program, który ma być uruchomiony.

  • Zawsze uruchamiaj ten program w pierwszej kolejności: Określ, że chcesz, aby program Menedżer konfiguracji uruchamiał ten program każdorazowo przed uruchomieniem sekwencji zadań na tym samym kliencie. Po pomyślnym uruchomieniu programu domyślnie ten program nie jest ponownie uruchamiany, gdy na tym samym kliencie następuje ponowne uruchomienie sekwencji zadań.

Jeśli uruchomienie wybranego programu na kliencie nie powiedzie się, sekwencja zadań nie jest uruchamiana.

Uruchamianie sekwencji zadań w oknie obsługi

Można określić czas uruchomienia sekwencji zadań, definiując okno obsługi kolekcji zawierającej komputery docelowe. W przypadku okna obsługi konfiguruje się datę rozpoczęcia, godzinę rozpoczęcia i zakończenia oraz wzorzec cyklu. Ponadto podczas ustalania harmonogramu dla okna obsługi można zdecydować, że to okno ma zastosowanie tylko do sekwencji zadań. Więcej informacji dotyczących okien obsługi znajduje się w temacie .No text is shown for link '19adb219-c1ef-4dea-bb7d-d88d4e541044'. The title of the linked topic might be empty.

System_CAPS_importantWażne

W przypadku skonfigurowania uruchamiania sekwencji zadań przy użyciu okna obsługi uruchomiona sekwencja jest wykonywana nawet po zakończeniu okna obsługi. Sekwencja zadań może się zakończyć powodzeniem lub błędem.

Sekwencje zadań i konta dostępu do sieci

Mimo że sekwencje zadań są uruchamiane tylko w kontekście lokalnych kont systemowych, w poniższych okolicznościach może być konieczne skonfigurowanie konta dostępu do sieci:

  • Konto dostępu do sieci musi być skonfigurowane prawidłowo, gdyż w przeciwnym razie sekwencja zadań zakończy się niepowodzeniem w momencie próby uzyskania dostępu do pakietów programu Menedżer konfiguracji znajdujących się w punktach dystrybucji. Aby uzyskać więcej informacji o kontach dostępu do sieci, zobacz sekcję Konfigurowanie konta dostępu do sieci w temacie Konfigurowanie zarządzania zawartością w programie Configuration Manager.

    Uwaga

    Konto dostępu do sieci nigdy nie jest używane jako kontekst zabezpieczeń dla uruchamiania programów, instalowania aplikacji, instalowania aktualizacji ani uruchamiania sekwencji zadań. Jest używane w celu uzyskania dostępu do skojarzonych zasobów sieciowych.

  • Jeśli do inicjowania wdrożenia systemu operacyjnego jest używany obraz rozruchowy, program Menedżer konfiguracji wykorzystuje środowisko Windows PE, które nie jest pełną wersją systemu operacyjnego. Środowisko systemu Windows PE używa generowanej automatycznie nazwy niestandardowej, która nie jest członkiem żadnej domeny. Jeśli konto dostępu do sieci nie jest prawidłowo skonfigurowane, komputer może nie mieć wystarczających uprawnień dostępu do pakietów programu Menedżer konfiguracji wymaganych do dokończenia sekwencji zadań.

Tworzenie nośników dla sekwencji zadań

Sekwencje zadań oraz związane z nimi pliki i zależności można zapisywać na różnorodnych nośnikach. Dotyczy to takich nośników wymiennych, jak zestawy dysków DVD lub CD, dyski flash USB na potrzeby nośników przechwytywania, samodzielnych i rozruchowych. Można też zapisywać w plikach formatu Windows Imaging Format (WIM) na nośnikach wstępnych.

Można tworzyć nośniki następujących typów:

  • Nośnik przechwytywania. Nośniki przechwytywania przechwytują obraz systemu operacyjnego skonfigurowany i utworzony poza infrastrukturą programu Menedżer konfiguracji. Nośnik przechwytywania może zawierać niestandardowe programy uruchamiane przed sekwencją zadań. Program niestandardowy może prowadzić interakcję z pulpitem, monitować użytkownika o wprowadzenie wartości oraz tworzyć zmienne do użytku przez sekwencję zadań.

    Aby uzyskać więcej informacji o nośnikach przechwytywania, zobacz sekcję Nośniki przechwytywania obrazów systemu operacyjnego w temacie Planowanie wdrożeń systemu operacyjnego za pomocą nośników w programie Configuration Manager.

  • Nośnik samodzielny. Nośniki samodzielne zawierają sekwencję zadań i wszystkie skojarzone obiekty, które są niezbędne do uruchomienia sekwencji. Sekwencje zadań z nośników samodzielnych można uruchamiać, gdy program Menedżer konfiguracji nie ma łączności z siecią lub ta łączność jest ograniczona. Nośniki samodzielne można uruchamiać na różne sposoby:

    • Jeśli komputer docelowy nie jest rozruchowy, jest stosowany skojarzony z sekwencją zadań obraz systemu Windows PE zapisany na nośniku samodzielnym oraz następuje uruchomienie sekwencji zadań.

    • Nośnik samodzielny można uruchomić ręcznie, jeśli użytkownik jest zalogowany w sieci i inicjuje instalację.

    System_CAPS_importantWażne

    Kroki sekwencji zadań nośnika samodzielnego muszą być możliwe do uruchomienia bez konieczności pobierania jakichkolwiek danych z sieci. W przeciwnym razie krok sekwencji zadań, który podejmie próbę pobrania danych, zakończy się niepowodzeniem. Błąd zostanie na przykład zgłoszony przez krok sekwencji zadań, który wymaga pobrania pakietu z punktu dystrybucji. Jeśli jednak potrzebny pakiet znajduje się na nośniku samodzielnym, ten krok sekwencji powiedzie się.

    Aby uzyskać więcej informacji o nośnikach autonomicznych, zobacz sekcję Wdrażanie systemu operacyjnego za pomocą nośników samodzielnych w temacie Planowanie wdrożeń systemu operacyjnego za pomocą nośników w programie Configuration Manager.

  • Nośnik rozruchowy. Nośnik rozruchowy zawiera pliki wymagane do uruchomienia komputera docelowego, tak aby umożliwić nawiązanie połączenia z infrastrukturą programu Menedżer konfiguracji i określenia, która sekwencja zadań ma zostać wykonana na podstawie informacji o przynależności do kolekcji. Sekwencja zadań i obiekty zależne nie znajdują się na nośniku. Są pobierane przez sieć z klienta programu Menedżer konfiguracji. Ta metoda przydaje się w przypadku wdrożeń na nowych komputerach, komputerach bez systemu operacyjnego oraz gdy na komputerze docelowym nie ma klienta programu Menedżer konfiguracji.

    Aby uzyskać więcej informacji o nośnikach rozruchowych, zobacz sekcję Wdrażanie systemu operacyjnego za pomocą nośników rozruchowych w temacie Planowanie wdrożeń systemu operacyjnego za pomocą nośników w programie Configuration Manager.

  • Nośnik wstępny. Nośniki wstępne pozwalają wdrażać obrazy systemu operacyjnego na komputerach docelowych, które nie mają zainicjowanej obsługi administracyjnej. Nośnik wstępnie przygotowany to plik Windows Imaging Format (WIM), który może zostać zainstalowany na komputerze bez systemu operacyjnego przez producenta tego komputera lub w centrum przygotowywania przedsiębiorstwa niepołączonym ze środowiskiem programu Menedżer konfiguracji.

    Aby uzyskać więcej informacji o nośnikach wstępnych, zobacz sekcję Wdrażanie systemu operacyjnego za pomocą nośników wstępnie przygotowanych w temacie Planowanie wdrożeń systemu operacyjnego za pomocą nośników w programie Configuration Manager.

Podczas tworzenia nośnika należy określić hasło umożliwiające kontrolę dostępu do plików znajdujących się na nośniku. W przypadku określenia hasła użytkownik musi po uruchomieniu sekwencji zadań przebywać przy komputerze docelowym i ręcznie wprowadzić hasło.

W przypadku uruchamiania sekwencji zadań za pomocą nośnika architektura mikroukładu komputera określona na nośniku nie zostanie rozpoznana. Sekwencja zadań zostanie jednak uruchomiona, nawet jeśli określona architektura nie jest zgodna z architekturą zainstalowaną na komputerze docelowym. Jeśli architektura mikroukładu znajdująca się na nośniku nie jest zgodna z architekturą zainstalowaną na komputerze docelowym, instalacja się nie powiedzie.

Więcej informacji o sposobie wdrażania systemów operacyjnych za pomocą nośników znajduje się w temacie Planowanie wdrożeń systemu operacyjnego za pomocą nośników w programie Configuration Manager.