Automatyzowanie operacji IT za pomocą programu System Center — Orchestrator Runbook

  • Artykuł

Ważne

Ta wersja programu Orchestrator osiągnęła koniec wsparcia. Zalecamy uaktualnienie do programu Orchestrator 2022.

Moc programu System Center — Orchestrator polega na dostarczaniu elementów Runbook i poszczególnych działań tworzących element Runbook. Elementy Runbook zawierają instrukcje wykonywania zautomatyzowanego zadania lub procesu. Poszczególne kroki wykonywane w ramach elementu Runbook są nazywane działaniami. W elemecie Runbook dodatkowe kontrolki zawierają informacje i instrukcje dotyczące kontrolowania sekwencji działań w elemecie Runbook. Elementy Runbook, działania oraz wszystkie elementy sterujące elementu Runbook mają właściwości, które można skonfigurować. Modyfikując te właściwości, można określić zachowanie wymagane przez element Runbook.

Punkt początkowy

Element Runbook musi mieć tylko jeden punkt początkowy. Punktem wyjścia jest działanie, które jest uruchamiane automatycznie po uruchomieniu elementu Runbook. Każde działanie w elemecie Runbook jest uruchamiane po zakończeniu poprzedniego działania w przepływie pracy.

Jeśli element Runbook rozpoczyna się od dowolnego działania innego niż działanie monitora, element Runbook rozpoczyna przetwarzanie i próbuje uruchomić do ukończenia. Jeśli element Runbook rozpoczyna się od działania monitorowania, monitor ładuje i czeka na warunek wyzwalacza. Po spełnieniu warunku zostanie utworzone wystąpienie elementu Runbook w celu uruchomienia pozostałych działań w elemecie Runbook. Monitor nadal działa i czeka na kolejne wystąpienie warunku wyzwalacza. Elementy Runbook rozpoczynające się od monitorów są uruchamiane do momentu zatrzymania ich z konsoli Runbook Projektant lub Orchestration.

Zmienne

Podczas kompilowania elementów Runbook niektóre ustawienia są takie same w ramach działań. Zmienne umożliwiają określenie wartości używanej przez działania w dowolnym elemecie Runbook.

Ważne

Uprawnienia dostępu do zmiennych można modyfikować, ale serwer runbook nie wymusza tych uprawnień.

Ważne

Należy pamiętać, że w programie Orchestrator zmienne odwołujące się do zmiennych systemowych, na przykład %ProgramFiles%, zwracają wartości ze środowiska uruchomieniowego 32-bitowego. Dzieje się tak, ponieważ program Orchestrator jest aplikacją 32-bitową.

Uwaga

Program Orchestrator nie obsługuje przenoszenia wielu zmiennych z wieloma opcjami wyboru. Aby przenieść więcej niż jedną zmienną do innego folderu, należy przenieść każdą zmienną indywidualnie.

Użyj następujących procedur, aby utworzyć, wstawić i zorganizować zmienne.

Wykonaj następujące kroki, aby utworzyć zmienną:

  1. W okienku Connections w Projektant elementu Runbook rozwiń folder Ustawienia globalne, a następnie wybierz folder Zmienne.

  2. Kliknij prawym przyciskiem myszy folder Zmienne lub podfolder folderu Zmienne , aby wybrać pozycję Nowy, a następnie wybierz pozycję Zmienna , aby otworzyć okno dialogowe Nowa zmienna .

  3. W polu Nazwa wprowadź nazwę zmiennej.

  4. W polu Opis wprowadź opis, który wyjaśnia przeznaczenie zmiennej.

  5. W polu Wartość wprowadź wartość zmiennej. Ta wartość zastępuje symbol zastępczy w tych działaniach, gdzie zmienna zostanie wstawiona.

  6. Jeśli chcesz, aby zmienna ma być zaszyfrowana (na przykład do przechowywania hasła do użycia w innych działaniach elementu Runbook), zaznacz pole wyboru Zaszyfrowana zmienna .

    Aby uzyskać więcej informacji na temat najlepszych rozwiązań dotyczących używania zaszyfrowanych zmiennych, zobacz Orchestrator Data Encryption.

  7. Wybierz pozycję Zakończ.

Ważne

Program Orchestrator nie umożliwia łączenia zaszyfrowanej zmiennej ze zwykłym tekstem jako wartości parametru w elemecie Runbook.

Zmienne specjalne

W celu udostępnienia informacji dynamicznych elementom Runbook, można określić specjalne formaty zmiennych. Określ wartość zmiennej, aby wywołać to zachowanie.

NOW(): gdy zmienna zostanie rozpoznana, jest ustawiona na bieżącą datę i godzinę. Do tej funkcji można przekazywać argumenty, aby zwrócić określone fragmenty daty lub godziny. Na przykład NOW(hour) zwraca bieżącą godzinę. Poniżej przedstawiono prawidłowe argumenty funkcji NOW() : day, dayofweek, dayofyear, month, year, hour, minute, second, millisecond.

%ENVVAR%: Ta zmienna zwraca wartość zmiennej środowiskowej między symbolami procentu (\) . Zmienna środowiskowa jest oparta na komputerze serwera runbook, na którym działa element Runbook, i nie jest uwzględniana wielkość liter. Można rozwiązać wszystkie zmienne systemowe. Wszystkie zmienne użytkownika są rozpoznawane w kontekście konta usługi na serwerze runbook. Jeśli zmienna środowiskowa nie istnieje, tekst określony w zmiennej jest zwracany jako (oznacza to, że jeśli wprowadzisz %ENVVAR% i żadna zmienna środowiskowa o nazwie ENVVAR istnieje, zwracany jest tekst '%ENVVAR%' ).

Sterowanie przepływem pracy

Podczas tworzenia elementów Runbook w programie Orchestrator ważne jest zrozumienie podstawowej logiki aparatu przepływu pracy. Korzystając z tej logiki, można tworzyć przepływy pracy, aby zautomatyzować zadania oparte na zasobach i złożone zadania przetwarzania danych.

Kontrolka przepływu pracy udostępnia następujące kontrolki: Inteligentne łącza i pętle osadzone.

Poszczególne działania w elemencie Runbook są połączone za pomocą łączy inteligentnych. Inteligentne linki w programie Orchestrator obsługują pierwszeństwo między dwoma działaniami. Po pomyślnym ukończeniu działania łącza inteligentne wywołują następne działanie w elemencie Runbook. Linki inteligentne zapewniają również możliwości filtrowania danych, dzięki czemu można ograniczyć dane przekazywane do kolejnych działań w przepływie pracy.

Pętle zagnieżdżone

Każde działanie może utworzyć pętlę, aby można było ponowić operacje w przypadku niepowodzenia lub przetestowania informacji wyjściowych działania pod kątem prawidłowych danych. Tych mechanizmów można również użyć do wbudowania do przepływów pracy warunków oczekiwania.

Po skonfigurowaniu pętli dla działania będzie ona nadal działać z tymi samymi danymi wejściowymi do momentu osiągnięcia żądanych kryteriów pętli zakończenia. Kryteria zakończenia są tworzone w podobny sposób jak konfiguracje linków inteligentnych. Możesz użyć dowolnego opublikowanego elementu danych z działania w ramach zakończenia lub nie zakończyć konfiguracji. W typowych opublikowanych danych znajdują się specjalne elementy danych, takie jak Pętla: Liczba prób i Pętla: łączny czas trwania, który umożliwia korzystanie z informacji z samej pętli w warunkach pętli.

Pętle są uruchamiane jednorazowo dla każdego przychodzącego elementu danych przekazywanych do działania. Rozważmy na przykład element Runbook, który używa działania bazy danych zapytań , a następnie dołącz wiersz. Jeśli działanie Bazy danych zapytań zwróciło trzy wiersze, działanie Dołączanie wiersza będzie uruchamiane trzy razy. Jeśli masz pętlę w działaniu Dołączanie linii , będzie uruchamiać trzy oddzielne pętle. Po pętli pierwszego elementu danych przez działanie Dołączanie wiersza następny element przechodzi przez wiersz dołączania i przechodzi przez pętle Dołączanie , aż zakończy się, a następnie trzeci rozpocznie się. Po przetworzeniu wszystkich trzech elementów następne działanie w elemecie Runbook zostanie uruchomione.

Rozszerzanie możliwości elementu Runbook

Program Orchestrator oferuje dwie opcje rozszerzania standardowych działań. Możesz tworzyć nowe działania lub tworzyć nowe pakiety integracyjne (IP). Adresy IP to kolekcje działań firmy Microsoft i produktów innych firm, które są specyficzne dla produktu lub technologii. Jeśli wymagane funkcje nie są dostępne w adresie IP, możesz użyć alternatywnego zestawu narzędzi Orchestrator Integration Toolkit.

Zestaw narzędzi Orchestrator Integration Toolkit to zestaw narzędzi, które ułatwiają tworzenie nowych integracji dla programu Orchestrator. Za pomocą kreatorów w zestawie narzędzi Integration Toolkit można łatwo tworzyć nowe działania przepływu pracy i pakiety integracyjne, które rozszerzają możliwości produktu. Możesz również utworzyć niestandardowe działania przepływu pracy przy użyciu zestawu Orchestrator SDK i języka C#, a następnie spakować je do adresu IP przy użyciu tego zestawu narzędzi.

Następne kroki