IForeignKey Interfejs

Definicja

Przestrzeń nazw:

Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata

Zestaw:

Microsoft.EntityFrameworkCore.dll

Pakiet:

Microsoft.EntityFrameworkCore v8.0.0

Reprezentuje relację, w której klucz obcy składa się z właściwości dla zależnego typu jednostki odwołuje się do odpowiedniego klucza podstawowego lub alternatywnego w typie jednostki głównej.

public interface IForeignKey : Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.IAnnotatable, Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IReadOnlyForeignKey

type IForeignKey = interface
    interface IReadOnlyForeignKey
    interface IReadOnlyAnnotatable
    interface IAnnotatable

Public Interface IForeignKey
Implements IAnnotatable, IReadOnlyForeignKey

Pochodne

Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.RuntimeForeignKey

Implementuje

IAnnotatable IReadOnlyAnnotatable IReadOnlyForeignKey

Uwagi

Aby uzyskać więcej informacji i przykładów, zobacz Modelowanie typów jednostek i relacji .

Właściwości

DeclaringEntityType	Pobiera typ jednostki zależnej. Może to różnić się od typu Properties zdefiniowanego w przypadku, gdy relacja jest definiowana jako typ pochodny w hierarchii dziedziczenia (ponieważ właściwości mogą być zdefiniowane w typie podstawowym).
DependentToPrincipal	Pobiera właściwość nawigacji dla typu jednostki zależnej wskazującej jednostkę główną.
Item[String]	Pobiera wartość adnotacji o podanej nazwie, zwracając null ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
PrincipalEntityType	Pobiera typ jednostki głównej, dla którego jest przeznaczona ta relacja. Może to różnić się od typu PrincipalKey zdefiniowanego w przypadku, gdy relacja jest przeznaczona dla typu pochodnego w hierarchii dziedziczenia (ponieważ klucz jest zdefiniowany w podstawowym typie hierarchii).
PrincipalKey	Pobiera klucz podstawowy lub alternatywny przeznaczony dla relacji.
PrincipalToDependent	Pobiera właściwość nawigacji dla typu jednostki głównej wskazującej jednostkę zależną.
Properties	Pobiera właściwości klucza obcego w jednostce zależnej.

Metody

AddRuntimeAnnotation(String, Object)	Dodaje adnotację środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
AnnotationsToDebugString(Int32)	Pobiera ciąg debugowania dla wszystkich adnotacji zadeklarowanych w obiekcie. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindAnnotation(String)	Pobiera adnotację o podanej nazwie, zwracając null , jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindRuntimeAnnotation(String)	Pobiera adnotację środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, zwracając null , jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
FindRuntimeAnnotationValue(String)	Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego z daną nazwą, zwracając null , jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
GetAnnotation(String)	Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetAnnotations()	Pobiera wszystkie adnotacje w bieżącym obiekcie. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetDependentKeyValueFactory()	Tworzy fabrykę dla wartości kluczy na podstawie obcych wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.
GetDependentKeyValueFactory<TKey>()	Tworzy fabrykę dla wartości kluczy na podstawie obcych wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.
GetNavigation(Boolean)	Zwraca nawigację skojarzona z tym kluczem obcym.
GetOrAddRuntimeAnnotationValue<TValue,TArg>(String, Func<TArg,TValue>, TArg)	Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, dodając ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
GetReferencingSkipNavigations()	Pobiera wszystkie pomijanie nawigacji przy użyciu tego klucza obcego.
GetRelatedEntityType(IReadOnlyEntityType)	Pobiera typ jednostki powiązany z danym.
GetRuntimeAnnotations()	Pobiera wszystkie adnotacje środowiska uruchomieniowego w bieżącym obiekcie. (Odziedziczone po IAnnotatable)
IsBaseLinking()	Zwraca wartość wskazującą, czy klucz obcy jest zdefiniowany na kluczu podstawowym i wskazuje ten sam klucz podstawowy. (Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)
RemoveRuntimeAnnotation(String)	Usuwa daną adnotację środowiska uruchomieniowego z tego obiektu. (Odziedziczone po IAnnotatable)
SetRuntimeAnnotation(String, Object)	Ustawia adnotację środowiska uruchomieniowego przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
ToDebugString(MetadataDebugStringOptions, Int32)	Tworzy czytelną dla człowieka reprezentację podanych metadanych. Ostrzeżenie: nie polegaj na formacie zwracanego ciągu. Jest przeznaczony tylko do debugowania i może zmieniać się dowolnie między wydaniami. (Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)

Metody rozszerzania

FindSharedObjectRootForeignKey(IForeignKey, StoreObjectIdentifier)	Znajduje pierwszy IConventionForeignKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.
FindSharedObjectRootForeignKey(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier)	Znajduje pierwszy IForeignKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.
GetConstraintName(IReadOnlyForeignKey)	Zwraca nazwę ograniczenia klucza obcego.
GetConstraintName(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier, StoreObjectIdentifier)	Zwraca nazwę ograniczenia klucza obcego.
GetDefaultName(IReadOnlyForeignKey)	Zwraca domyślną nazwę ograniczenia, która będzie używana dla tego klucza obcego.
GetDefaultName(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier, StoreObjectIdentifier)	Zwraca domyślną nazwę ograniczenia, która będzie używana dla tego klucza obcego.
GetMappedConstraints(IForeignKey)	Pobiera ograniczenia klucza obcego, do których jest mapowany klucz obcy.
IsRowInternal(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier)	Zwraca wartość wskazującą, czy ten klucz obcy znajduje się między dwoma typami jednostek współużytkowania tego samego obiektu magazynu przypominającego tabelę.
GetFluentApiCalls(IForeignKey, IAnnotationCodeGenerator, Boolean)	Pobiera płynne wywołania interfejsu API w celu skonfigurowania klucza obcego.