Obsługiwane typy danych złożonych dla formuł raportowania elektronicznego
Ten artykuł zawiera ogólne informacje o funkcjach danych złożonych obsługiwanych w wyrażeniach Raportowania elektronicznego (ER). Typy danych złożonych to klasa, kontener, rekord, lista rekordów i obiekt.
Klasa
Typ danych klasy odwołuje się do klasy aplikacji publicznej. W ER jest ona przedstawiana jako rekord zawierający osobne pole dla każdej metody publicznej klasy, do których odwołuje się odwołanie. Gdy wywołanie metody jest parametryzowane, należy także określić wymagane argumenty odpowiednich typów w wyrażeniu ER skonfigurowanym do wywołania metody.
W składnikach mapowania i formatu ER można dodać źródło danych klasy, które jest prezentowane jako źródło danych i zwraca wartość typu klasa. To źródło danych uwidocznia metody publiczne klasy, które można wywołać w czasie wykonywania.
Banknot
Tylko metody, które zwracają wartość, mogą być wywoływane z wyrażeń ER.
Z wyrażeń ER można wywoływać tylko metody o zakresie od zera do ośmiu argumentów.
Domyślna wartość klasy ma wartość null.
Na poniższej ilustracji pokazano, jak dodano źródło danych Informacje systemowe (xInfo) typu klasa, aby utworzyć wystąpienie klasy aplikacji xInfo i wywołać metodę productName() w celu otrzymania nazwy bieżącej aplikacji. Nazwa bieżącej aplikacji jest pobierana w czasie wykonywania poprzez wykonanie powiązania xInfo.productName, które zostało skonfigurowane dla pola Nazwa oprogramowania (SoftwareName) modelu danych ER. To powiązanie wywołuje metodę productName() klasy aplikacji xInfo, która jest reprezentowana w bieżącym mapowaniu modelu jako źródło Informacji systemowych (xInfo).
Poniższa ilustracja pokazuje, jak jest skonfigurowany format ER, aby w generowanych dokumentach umieszczać podaną nazwę aplikacji. Pole Nazwa oprogramowania (SoftwareName) używanego modelu danych zostało powiązane ze składnikiem Ciąg, który jest zagnieżdżony w elemencie XML softwareUsed formatu ER. Tak więc nazwa bieżącej aplikacji jest umieszczana w czasie wykonywania w ramach elementu XML softwareUsed wygenerowanego dokumentu w formacie XML.
Kontener
Typ danych kontener zawiera zawartość binarną. Wartość kontenera może służyć do przekazania określonych informacji z magazynu do wygenerowanego dokumentu. W ramach ER ten typ danych jest często używany do wpisywania zawartości multimedialnej, takiej jak logo firmy, w generowanych dokumentach.
Banknot
Każdy element multimedialny może być przedstawiany jako wartość kontenera, ale nie każdy kontener reprezentuje element multimedialny. Dlatego też, jeśli format ER zostanie skonfigurowany tak, że do umieszczenia obrazka w generowanych dokumentach będzie wykorzystywał kontener, ale odwołujący się do niego container nie zwróci zawartości medialnej, może zostać zwrócony wyjątek przypominający poniższy przykład: „Błąd wykonania kodu: Binary (obiekt), metoda constructFromContainer wywołana z niepoprawnymi parametrami”.
Domyślna wartość kontenera ma wartość null.
Na poniższej ilustracji pokazano, jak pole Bitmap(Obraz) typu Kontener jest powiązane z polem Logo modelu danych kontenera typu Mapowanie modelu faktury sprzedaży. To powiązanie udostępnia logo firmy do dowolnego formatu ER, który jest przeznaczony dla definicji katalogu głównego SalesInvoice i który używa tego mapowania modelu w czasie wykonywania.
Zarejestruj
Rekord jest kolekcją nazwanych pól, z których każde jest skojarzone z wartością pierwotnego typu danych lub złożonego typu danych. Zazwyczaj rekord jest używany do reprezentowania pojedynczego rekordu listy rekordów. W takim przypadku każdy element reprezentuje poszczególne pola, metody i relacje.
Domyślna wartość rekordu ma wartość puste.
Banknot
Po otrzymaniu wartości pola pustego rekordu zwracana jest wartość domyślna odpowiedniego typu danych.
Rekord można uzyskać za pomocą następujących funkcji:
Aby uzyskać więcej informacji na temat przekształcania wartości rekordów, zobacz Lista funkcji ER w kategorii listy.
Lista rekordów
Lista rekordów to lista elementów typu rekord. Zazwyczaj lista rekordów jest używana do reprezentowania listy rekordów pobranych z tabeli bazy danych.
Domyślnie rekordy listy rekordów są dostępne sekwencyjnie. Aby uzyskać dostęp do określonego rekordu, można użyć funkcji INDEX i określić indeks liczby całkowitej.
Domyślna wartość listy rekordów ma wartość puste. Za pomocą funkcji ISEMPTY można ocenić, czy lista rekordów jest pusta.
Banknot
Jeśli lista rekordów jest pusta, każda próba uzyskania wartości pola dla rekordu w nim powoduje, że wyjątek jest zgłaszany w czasie wykonywania. Aby dowiedzieć się, jak zapobiec wyjątkom środowiska uruchomieniowego tego typu, zobacz Rozpatrywanie pustych przypadków listy.
Listę rekordów można rozpocząć za pomocą następujących funkcji:
Aby uzyskać więcej informacji na temat przekształcania wartości list rekordów, zobacz Lista funkcji ER w kategorii listy. Aby dowiedzieć się, jak wprowadzać elementy listy rekordów, wypełnij je danymi aplikacji, a następnie użyj tych danych do wygenerowania dokumentów biznesowych, zobacz Projektowanie nowego rozwiązania ER w celu wydrukowania raportu niestandardowego.
Obiekt
Obiekt odwołuje się do wystąpienia stanowego klasy. Zwykle obiekt jest inicjowany w kodzie źródłowym. Następnie jest przekazywana do mapowania modelu ER i zawiera szczegółowe informacje o kontekście wykonywania.
Domyślna wartość obiektu ma wartość null.
Na poniższej ilustracji pokazano, jak źródło danych ReportDataContract typu Obiekt jest dodawane do przekazywania informacji o wygenerowanej fakturze z kodu źródłowego do mapowania modelu faktury projektu. Na przykład tekst wystąpienia faktury jest przekazywany jako część kontekstu wykonywania. Ten tekst jest pobierany z kodu źródłowego w czasie wykonywania przez wykonanie powiązania ReportDataContract.parmInvoiceInstanceText, które zostało skonfigurowane dla pola Uwaga modelu danych ER. To powiązanie wywołuje metodę parmInvoiceInstanceText() klasy aplikacji PSAProjInvoiceContract, która jest reprezentowana w bieżącym mapowaniu modelu jako źródło ReportDataContract.
Aby dowiedzieć się, jak przekazać szczegóły kontekstu wykonywania z kodu źródłowego do uruchomionego rozwiązania ER, zobacz Tworzenie artefaktów aplikacji, aby wywołać zaprojektowany raport.