Obsługiwane typy danych pierwotnych dla formuł raportowania elektronicznego
Ten artykuł zawiera ogólne informacje o funkcjach danych pierwotnych obsługiwanych w wyrażeniach Raportowania elektronicznego (ER). Oto lista pierwotnych typów danych:
Wartość logiczna
Pierwotny typ danych logiczny zawiera wartość, która jest oceniana jako true lub false. Możesz używać zarezerwowanych literalnych słów kluczowych True i False wszędzie tam, gdzie oczekiwane jest wyrażenie logiczne. Domyślna wartość to false.
Wewnętrzna reprezentacja wartości logicznej to liczba całkowita. Liczba całkowita 0 (zero) jest oceniana jako false, a wszystkie inne liczby całkowite są oceniane jako true. Podczas sprawdzania poprawności skonfigurowanego wyrażenia, które zwraca wartość logiczną w projektancie formuł ER, okienko wyników testu przedstawia wartość 0 (zero), gdy wyrażenie zwraca wartość false. W przeciwnym razie okienko wyników testu przedstawia 1.
Wartość logiczna nie ma konwersji niejawnych. Można jednak użyć funkcji TEXT, aby jawnie konwertować wartość logiczną na ciąg:
- Wartość false jest konwertowana na ciąg tekstowy False.
- Wartość true jest konwertowana na ciąg tekstowy True.
Banknot
Ta konwersja nie zależy od podanego kontekstu języka i kultury.
Operatory porównania są jedynym typem operatora, który może być używany z typem danych wartości logicznych. Następujące operatory mogą być używane do porównywania dwóch wartości logicznych: <> i =.
Data
Typ danych pierwotnych data przechowuje dzień, miesiąc i rok. Daty można inicjować za pomocą następujących funkcji:
Typ danych daty może zawierać daty między 1 stycznia 1900 r. a 31 grudnia 2154 r. Wartość domyślna to null, a reprezentacja wewnętrzna to data 1 stycznia 1900.
Data nie ma konwersji niejawnych. Można jednak użyć następujących funkcji konwersji jawnych:
Funkcja ADDDAYS umożliwia dodawanie i odejmowanie dni od dat. W ten sposób można przenieść datę określoną liczbę dni w przyszłość i przeszłość. Funkcja DAYS umożliwia odejmowanie dat od siebie i obliczanie różnicy w dniach. Aby uzyskać więcej informacji na temat przekształcania wartości daty, zobacz Lista funkcji ER w kategorii Data i godzina.
Operatory porównania są jedynym typem operatora, który może być używany z typem danych data. Następujące operatory mogą być używane do porównywania dwóch wartości daty: <>, <, <=, =, > i >=.
Data/godzina
Pierwotny typ danych daty/godziny łączy typ daty i wartość, która reprezentuje czas, który minął od północy. Czas jest wyrażony w godzinach, minutach, sekundach i ułamkach sekundy. W wartości daty i godziny są także podane informacje o strefie czasowej.
Typ danych daty i godziny może zawierać daty między 1 stycznia, 1900 (1900-01-01T00:00:00.0000000+00:00 w formacie przejścia w obie strony) a 31 grudnia 2154 (2154/12/31T11:59:59.9999999+00:00 w formacie przejścia w obie strony). Najmniejsza jednostka czasu w dacie i godzinie to dziesięciomilionowa część sekundy.
Banknot
Gdy modyfikator HHjest używany dla godzin, wartości czasu powyżej 12:59:59:9999999 nie mogą być interpretowane jako czasy prawidłowe.
Gdy modyfikator HH jest używany dla godzin, wartości czasu powyżej 23:59:59:9999999 nie mogą być interpretowane jako czasy prawidłowe.
Wartość domyślna to null, a reprezentacja wewnętrzna to data 1 stycznia, 1900 (1900-01-01T00:00:00.0000000+00:00 w formacie przejścia w obie strony).
Datę i czas można inicjować za pomocą następujących funkcji:
Data i czas nie ma konwersji niejawnych. Można jednak użyć następujących funkcji konwersji jawnych:
Aby uzyskać więcej informacji na temat przekształcania wartości daty i czasu, zobacz Lista funkcji ER w kategorii Data i godzina.
Operatory porównania są jedynym typem operatora, który może być używany z typem danych data i czas. Następujące operatory mogą być używane do porównywania dwóch wartości daty i czasu: <>, <, <=, =, > i >=.
Tekst stały
Pierwotny typ danych wyliczenia jest listą literałów. Można używać wyliczeń zdefiniowanych w kodzie źródłowym aplikacji. Można również wprowadzić własne wyliczenia w modelu danych ER i składnikach formatu ER.
Wyliczenie aplikacji może być używane w wyrażeniach dowolnego mapowania modelu ER i formatu ER.
Na poniższej ilustracji pokazano, jak można dodać wyliczenie modelu CustVendCorrectiveReasonCode do edytowalnego modelu danych ER.
Wyliczenie modeli może być używane w wyrażeniach dowolnego mapowania modelu ER i formatu ER utworzonych w modelu danych, w którym zostało wprowadzone wyliczenie.
Poniższa ilustracja przedstawia sposób dodania do edytowalnego formatu ER wyliczenia formatu Lista podkategorii obciążenia zwrotnego Natura.
Wyliczenie formatów może być używane tylko w wyrażeniach formatu ER, w którym wprowadzono wyliczenie.
Należy użyć odpowiedniego typu źródeł danych ER, aby wprowadzić konkretne wyliczenie do skonfigurowanego komponentu ER jako stałą lub wartość, którą użytkownik uruchamiający rozwiązanie ER zdefiniował w oknie dialogowym w momencie uruchomienia.
Wyliczenia aplikacji są dostępne za pomocą źródeł danych Dynamics 365 for Operations \ Wyliczenie i Ogólne \ Parametry wejściowe użytkownika. Na poniższej ilustracji pokazano, jak można dodać edytowalny format aplikacji ER do źródeł danych appenumNoYes i uipNoYes, które odwołują się do wyliczenia aplikacji NoYes.
Wyliczenia modelu danych są dostępne za pomocą źródeł danych Model danych \ Wyliczenie i Model danych \ Parametry wejściowe użytkownika wyliczenia. Na poniższej ilustracji pokazano, jak można dodać edytowalny format aplikacji ER do źródła danych CustVendCorrectiveReasonCode, które odwołuje się do modelu danych CustVendCorrectiveReasonCode.
Wyliczenia formatu są dostępne za pomocą źródeł danych Format \ Wyliczenie i Format \ Parametry wejściowe użytkownika wyliczenia. Na poniższej ilustracji pokazano, jak można dodać edytowalny format aplikacji ER do źródła danych NaturaReverseCharge, które odwołuje się do modelu danych Podkategorie odwrotnego obciążenia Natura.
Wyliczenie nie ma konwersji niejawnych. Można jednak użyć funkcji konwersji TEXT, aby przekonwertować tekst wyliczenia na ciąg tekstowy. Ta konwersja nie jest zależna od języka. Aby się dowiedzieć, jak można skojarzyć wartość wyliczenia z odpowiednimi etykietami właściwymi dla języka, zobacz przykłady użycia funkcji LISTOFFIELDS i GETENUMVALUEBYNAME.
Operatory porównania są jedynym typem operatora, który może być używany z typem danych wyliczenie. Następujące operatory mogą być używane do porównywania dwóch wyliczeń: <> i =.
Guid
Pierwotny typ danych guid zawiera globalnie unikatową wartość identyfikatora (GUID). Identyfikator GUID to wartość, której można używać we wszystkich komputerach i sieciach, gdzie jest wymagany unikatowy identyfikator. Jest mało prawdopodobne, że numer ten zostanie powielony. Prawidłowy identyfikator GUID spełnia wszystkie następujące warunki:
- Muszą to być 32 cyfry szesnastowe.
- Dodatkowo muszą być cztery znaki myślnika, które są osadzone w następujących miejscach: 8-4-4-4-12.
- Ponadto opcjonalne nawiasy klamrowe — {} — można dodawać na początku i na końcu ciągu. Na przykład zarówno {2CDB0FE7-D7B3-4938-A0F0-FE28FB8FE212} i 2CDB0FE7-D7B3-4938-A0F0-FE28FB8FE212 są prawidłowymi ciągami GUID.
- W zależności od tego, czy dodano nawiasy klamrowe, musi zawierać łącznie 36 lub 38 znaków.
- Litery, które są używane jako cyfry szesnastkowe, mogą być wielkie (A-F), małe (a-f) lub mieszane.
Można zastosować następujące funkcje konwersji jawnej:
Operatory porównania są jedynym typem operatora, który może być używany z typem danych guid. Następujące operatory mogą być używane do porównywania dwóch guid: <> i =.
Wartość całkowita
Pierwotny typ danych liczb całkowitych reprezentuje liczbę, która nie ma miejsc dziesiętnych. Liczby całkowite są używane jako zmienne kontrolne w powtarzanych instrukcjach lub jako indeksy na listach rekordów.
Literał liczby całkowitej jest liczbą całkowitą wprowadzaną bezpośrednio w wyrażeniu ER (formule), na przykład 12345. Liczba całkowita ma 32 bity szerokości. Wartość domyślna to 0, a reprezentacja wewnętrzna to liczba długa. Liczba całkowita jest automatycznie konwertowana na rzeczywistą.
Można też zastosować następujące funkcje konwersji jawnej:
Zakres liczby całkowitej to [-2,147,483,647 : 2,147,483,647]. Wszystkie liczby całkowite z tego zakresu mogą być używane jako literały.
Wszystkie operatory porównawcze i matematyczne mogą być używane z typem danych liczb całkowitych.
Int64
Pierwotny typ danych int64 reprezentuje liczbę, która nie ma miejsc dziesiętnych. Wartości Int64 są używane jako zmienne kontrolne w powtarzanych instrukcjach lub jako indeksy na listach rekordów.
Int64 ma 64 bity szerokości. Wartość domyślna to 0, a reprezentacja wewnętrzna to liczba długa. Int64 jest automatycznie konwertowane na wartość rzeczywistą.
Można też zastosować następujące funkcje konwersji jawnej:
Zakres int64 to [-9,223,372,036,854,775,807 : 9,223,372,036,854,775,807].
Wszystkie operatory porównawcze i matematyczne mogą być używane z typem danych int64.
Rzeczywisty
Rzeczywisty pierwotny typ danych może zawierać wartości dziesiętne oprócz liczb całkowitych. Literałów dziesiętnych można używać w każdym oczekiwanym miejscu rzeczywistym. Literał dziesiętny jest separatorem dziesiętnym wprowadzonym bezpośrednio w kodzie, np. 2,19.
Banknot
W wyrażeniach ER jako separator dziesiętny jest zawsze używana kropka.
Wartości rzeczywiste mogą być używane we wszystkich wyrażeniach i mogą być używane zarówno z operatorami porównawczymi, jak i arytmetycznymi. Wartość rzeczywista ma precyzję 16 cyfr znaczących. Domyślna wartość rzeczywista to 0,0, a reprezentacja wewnętrzna to numer cyfrowy (BCD) z kodem binarnym. Kodowanie BCD umożliwia dokładne odwzorowanie wartości, które są wielokrotnościami 0,1. Zakres zmiennej rzeczywistej wynosi od -(10)127 do (10)127. Wszystkie wartości rzeczywiste z tego zakresu mogą być używane jako literały w wyrażeniach ER.
Wartość rzeczywista nie ma konwersji niejawnych. Można jednak użyć następujących funkcji, aby jawnie przekonwertować wartość rzeczywistą na inne typy danych i inne typy danych na rzeczywistą:
Wszystkie operatory porównawcze i matematyczne mogą być używane z typem danych wartość rzeczywista.
Ciąg
Pierwotny typ danych ciąg reprezentuje sekwencję znaków używanych jako teksty, numery kont, adresy i numery telefonów.
Literały ciągów to znaki ujęte w cudzysłów („”). Literały ciągu mogą być używane tam, gdzie spodziewane są wartości ciągów w wyrażeniach ER. W wyrażeniach logicznych, takich jak porównania, można używać ciągów. Ponadto wartości ciągu mogą być współbieżne za pomocą operatora & lub funkcji CONCATENATE.
Banknot
Jeśli wartości ciągu zostały użyte w ramach funkcji CONCATENATE, a wynikowy ciąg ma obejmować więcej niż jeden wiersz, należy użyć separatora podziału wiersza między wartościami. W przypadku danych wyjściowych funkcji TEXT ten separator może być znakiem generowanym za pomocą wyrażenia CHAR(10) lub CHAR(13). W formacie HTML może to być znacznik <br>.
Domyślną wartością ciągu jest pusty ciąg tekstowy bez znaków, a wewnętrzna reprezentacja jest listą znaków.
Nie ma żadnych automatycznych konwersji dla ciągów. Można jednak użyć następujących funkcji konwersji jawnych:
Aby uzyskać więcej informacji na temat przekształcania wartości ciagów, zobacz Lista funkcji ER w kategorii tekstu.
Ciąg może zawierać nieograniczoną liczbę znaków.
Wszystkie operatory porównawcze i matematyczne mogą być używane z typem danych ciąg.