Udostępnij za pośrednictwem

Planowanie implementacji usługi Power BI: planowanie obszaru roboczego na poziomie obszaru roboczego

  • Artykuł

Uwaga

Ten artykuł stanowi część serii artykułów dotyczących planowania implementacji usługi Power BI. Ta seria koncentruje się głównie na środowisku usługi Power BI w usłudze Microsoft Fabric. Aby zapoznać się z wprowadzeniem do serii, zobacz Planowanie implementacji usługi Power BI.

W tym artykule opisano planowanie na poziomie obszaru roboczego sieci Szkieletowej z naciskiem na środowisko usługi Power BI. Jest ona przeznaczona przede wszystkim na:

  • Administratorzy sieci szkieletowej: administratorzy, którzy są odpowiedzialni za nadzorowanie usługi Fabric w organizacji.
  • Centrum doskonałości, IT i zespół ds. analizy biznesowej: zespoły, które są również odpowiedzialne za nadzorowanie danych i analizy biznesowej oraz wspieranie użytkowników samoobsługi w całej organizacji.
  • Twórcy zawartości i właściciele: twórcy samoobsługi, którzy muszą tworzyć, publikować i zarządzać zawartością w obszarach roboczych.

Aby efektywnie korzystać z obszarów roboczych, należy podjąć wiele decyzji taktycznych. Jeśli to możliwe, poszczególne decyzje na poziomie obszaru roboczego powinny być zgodne z decyzjami na poziomie dzierżawy.

Uwaga

Koncepcja obszaru roboczego pochodzi z usługi Power BI. W przypadku sieci szkieletowej cel obszaru roboczego stał się szerszy. W rezultacie obszar roboczy może teraz zawierać elementy z co najmniej jednego środowiska sieci szkieletowej (nazywanego również obciążeniami). Mimo że zakres zawartości stał się szerszy niż usługa Power BI, większość działań związanych z planowaniem obszaru roboczego opisanych w tych artykułach można zastosować do planowania obszaru roboczego sieci szkieletowej.

Cel obszaru roboczego

Podczas planowania obszarów roboczych należy wziąć pod uwagę nie tylko typ zawartości, którą będzie przechowywać, ale także działania, które mają być obsługiwane przez obszar roboczy.

Rozważmy następujące dwa przykłady obszarów roboczych związanych z finansami. Mimo że są one przeznaczone dla tego samego zespołu, każdy obszar roboczy ma inny cel:

  • Obszar roboczy zakończenia miesiąca finansowego:obszar roboczy Koniec miesiąca finansowego zawiera raporty uzgodnień i zakończenia miesiąca. Ten obszar roboczy jest uważany za nieformalny obszar roboczy do wspierania współpracy. Aplikacja Usługi Power BI nie jest niezbędna dla osób przeglądających zawartość, ponieważ podstawowym zastosowaniem tego obszaru roboczego jest współpraca małej grupy osób, które ściśle współpracują ze sobą. Większość członków zespołu ma uprawnienia do edytowania zawartości w tym obszarze roboczym.
  • Obszar roboczy raportowania finansowego:obszar roboczy Raportowanie finansowe zawiera sfinalizowane raporty na poziomie prezentacji. Ten obszar roboczy zawiera zawartość szeroko dystrybuowaną w całej organizacji do wielu osób przeglądających (w tym kadry kierowniczej) przy użyciu aplikacji usługi Power BI. Obszar roboczy jest ściśle zarządzany.

Mając na uwadze te dwa przykłady, rozważ dwa konkretne aspekty celu obszaru roboczego: intencję współpracy i intencję wyświetlania.

Intencja współpracy

Głównym celem obszaru roboczego w portalu sieci szkieletowej jest ułatwienie współpracy między wieloma osobami. Istnieje wiele sposobów współpracy w obszarze roboczym:

  • Programowanie oparte na zespole: wiele osób może współpracować w celu tworzenia, testowania i publikowania zawartości. Jeden z użytkowników może pracować nad projektem jeziora. Inny użytkownik może pracować nad projektem modelu semantycznego (wcześniej znanego jako zestaw danych), podczas gdy inni użytkownicy mogą skupić się na tworzeniu raportów.
  • Testowanie i walidacje: użytkownicy mogą wymagać przeprowadzania walidacji danych dla nowej zawartości. Eksperci z jednostki biznesowej mogą wymagać przeprowadzenia testowania akceptacyjnego (UAT) użytkowników lub zespół ds. jakości danych może wymagać zweryfikowania dokładności modelu semantycznego.
  • Ulepszenia: osoby biorące udział w projekcie i odbiorcy zawartości mogą sugerować ulepszenia zawartości w miarę zmiany okoliczności.
  • Przenoszenie własności: Inna osoba lub zespół może przejąć odpowiedzialność za zawartość utworzoną przez inną osobę.

Jednym z kluczowych obszarów planu wdrażania sieci szkieletowej jest własność zawartości i zarządzanie nią. Typ współpracy, która wystąpi w obszarze roboczym, będzie się różnić w zależności od podejścia używanego do własności zawartości i zarządzania:

  • Samoobsługowa analiza biznesowa: zawartość jest własnością twórców zawartości i zarządzana przez twórców zawartości w ramach jednostki biznesowej lub działu. W tym scenariuszu większość współpracy w obszarze roboczym występuje wśród użytkowników w ramach tej jednostki biznesowej.
  • Zarządzana samoobsługowa analiza biznesowa: dane są własnością scentralizowanego zespołu i zarządzane przez zespół, podczas gdy różne twórcy zawartości z jednostek biznesowych ponoszą odpowiedzialność za raporty i pulpity nawigacyjne. W tym scenariuszu istnieje duże prawdopodobieństwo, że wiele obszarów roboczych będzie potrzebnych do bezpiecznego ułatwienia współpracy przez wiele zespołów osób.
  • Analizy biznesowej w przedsiębiorstwie: zawartość jest własnością scentralizowanego zespołu, takiego jak DZIAŁ IT, analizy biznesowej przedsiębiorstwa lub Centrum Doskonałości (COE). W tym scenariuszu wysiłki współpracy w obszarze roboczym występują wśród użytkowników w scentralizowanym zespole.

Lista kontrolna — podczas rozważania intencji współpracy w obszarze roboczym kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Weź pod uwagę oczekiwania dotyczące współpracy: określ, w jaki sposób współpraca w obszarze roboczym musi wystąpić i kto jest zaangażowany w jeden zespół lub przez granice organizacji.
  • Weź pod uwagę oczekiwania dotyczące własności zawartości i zarządzania nimi: zastanów się, jak różne podejścia do własności zawartości i zarządzania (samoobsługowa analiza biznesowa, zarządzana samoobsługowa analiza biznesowa i analiza biznesowa w przedsiębiorstwie) wpływają na sposób projektowania i używania obszarów roboczych.

Napiwek

Jeśli nie można spełnić Twoich potrzeb za pomocą jednego podejścia, przygotuj się do elastycznego korzystania z innej strategii własności zawartości i zarządzania dla różnych obszarów roboczych. Strategia może być oparta na scenariuszu, a także na członkach zespołu, którzy są zaangażowani.

Intencja wyświetlania zawartości

Pomocniczym celem obszaru roboczego jest dystrybuowanie zawartości do użytkowników, którzy muszą wyświetlać zawartość. W przypadku osób przeglądających zawartość podstawowym obciążeniem sieci szkieletowej jest usługa Power BI.

Istnieje kilka różnych sposobów podejścia do dystrybucji zawartości w usługa Power BI:

  • Raporty można wyświetlać przy użyciu aplikacji usługi Power BI: zawartość przechowywana w obszarze roboczym nieosobowym może być publikowana w aplikacji usługi Power BI. Aplikacja power BI to bardziej przyjazne dla użytkownika środowisko niż wyświetlanie raportów bezpośrednio w obszarze roboczym. Z tego powodu korzystanie z aplikacji Power BI jest często najlepszym wyborem w przypadku dystrybucji zawartości do użytkowników. Odbiorcy aplikacji usługi Power BI są bardzo elastyczni. Jednak czasami cele dotyczące sposobu dystrybucji zawartości za pomocą aplikacji są czynnikiem określającym sposób organizowania zawartości w obszarach roboczych lub między obszarami roboczymi. Aby uzyskać więcej informacji na temat zabezpieczania aplikacji usługi Power BI, zobacz Planowanie zabezpieczeń użytkowników raportów.
  • Raporty można wyświetlać bezpośrednio w obszarze roboczym: takie podejście jest często odpowiednie dla nieformalnych, współpracy obszarów roboczych. Role obszaru roboczego definiują, kto może wyświetlać lub edytować zawartość zawartą w obszarze roboczym. Aby uzyskać więcej informacji na temat ról obszaru roboczego, zobacz Planowanie zabezpieczeń twórcy zawartości.
  • Raporty mogą być udostępniane: użycie uprawnień dla poszczególnych elementów (linków lub bezpośredniego dostępu) jest przydatne, gdy konieczne jest zapewnienie dostępu tylko do odczytu do pojedynczego elementu w obszarze roboczym. Zalecamy używanie uprawnień aplikacji i ról obszaru roboczego częściej niż udostępnianie, ponieważ są one łatwiejsze do utrzymania. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Report consumer security planning (Raportowanie planowania zabezpieczeń konsumentów).
  • Raporty można osadzać w innej aplikacji i wyświetlać tam: czasami celem jest, aby użytkownicy mogli wyświetlać zawartość usługi Power BI osadzoną w innej aplikacji. Osadzanie zawartości jest przydatne, gdy użytkownik ma sens pozostać w aplikacji w celu zwiększenia wydajności i pozostania w przepływie pracy.

Innym kluczowym obszarem planu wdrażania sieci szkieletowej jest zakres dostarczania zawartości. Sposoby obsługi dystrybucji zawartości w obszarze roboczym będą się różnić w zależności od zakresu dostarczania zawartości:

  • Osobista usługa BI: zawartość jest przeznaczona do użytku przez twórcę. Ponieważ udostępnianie zawartości innym osobom nie jest celem, osobista usługa BI jest wykonywana w obszarze roboczym osobistym (opisanym w następnym temacie).
  • Zespół analizy biznesowej: zawartość jest udostępniana stosunkowo małej liczbie współpracowników, którzy ściśle współpracują ze sobą. W tym scenariuszu większość obszarów roboczych to nieformalne, wspólne obszary robocze.
  • Analiza biznesowa działu: zawartość jest dystrybuowana do wielu użytkowników należących do dużego działu lub jednostki biznesowej. W tym scenariuszu obszar roboczy jest przeznaczony głównie do współpracy. W scenariuszach analizy biznesowej dla działów zawartość jest często widoczna w aplikacji usługi Power BI (zamiast bezpośrednio wyświetlanej w obszarze roboczym).
  • Analizy biznesowej w przedsiębiorstwie: zawartość jest szeroko dostarczana przez granice organizacji do największej liczby odbiorców docelowych. W tym scenariuszu obszar roboczy jest przeznaczony głównie do współpracy. W przypadku scenariuszy analizy biznesowej w przedsiębiorstwie zawartość jest często widoczna w aplikacji usługi Power BI (zamiast bezpośrednio wyświetlanej w obszarze roboczym).

Napiwek

Podczas planowania obszarów roboczych należy wziąć pod uwagę potrzeby odbiorców podczas określania trybu licencji obszaru roboczego. Typ licencji przypisanej do obszaru roboczego będzie mieć wpływ na dostępne funkcje, w tym osoby, które mogą wyświetlać zawartość obszaru roboczego lub zarządzać nią.

Lista kontrolna — podczas rozważania oczekiwań dotyczących sposobu wyświetlania zawartości obszaru roboczego kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Rozważ oczekiwania dotyczące wyświetlania zawartości: określ, jak oczekujesz, że użytkownicy będą wyświetlać zawartość opublikowaną w obszarze roboczym. Zastanów się, czy wyświetlanie będzie miało miejsce bezpośrednio w obszarze roboczym, czy przy użyciu innej metody.
  • Określ, do kogo zostanie dostarczona zawartość: Rozważ, kim jest docelowa grupa odbiorców. Należy również wziąć pod uwagę tryb licencji obszaru roboczego, zwłaszcza jeśli spodziewasz się znacznej liczby osób przeglądających zawartość.
  • Ocena potrzeb aplikacji usługi Power BI: zastanów się, jaki jest cel obszaru roboczego w odniesieniu do wymagań dotyczących dystrybucji zawartości. Gdy aplikacja Power BI jest wymagana, może mieć wpływ na decyzje dotyczące tworzenia obszaru roboczego.
  • Rozważ oczekiwania dotyczące zakresu dostarczania zawartości: rozważ, w jaki sposób różne zakresy dostarczania zawartości (osobiste analizy biznesowej, analizy biznesowej zespołu, analizy biznesowej dla działów i analizy biznesowej w przedsiębiorstwie) będą miały wpływ na sposób projektowania i używania obszarów roboczych.

Napiwek

Przygotuj się na elastyczność. Możesz użyć innej strategii wyświetlania zawartości dla obszarów roboczych na podstawie scenariusza, a także członków zespołu, którzy są zaangażowani. Ponadto nie bój się używać różnych metod zakresu dostarczania zawartości dla obszarów roboczych, gdy mogą być uzasadnione.

Odpowiednie użycie osobistych obszarów roboczych

Istnieją dwa typy obszarów roboczych:

  • Osobiste obszary robocze: każdy użytkownik ma osobisty obszar roboczy. Obszar roboczy osobisty może służyć do publikowania niektórych typów zawartości w portalu sieci szkieletowej. Jego głównym celem jest obsługa osobistych scenariuszy użycia analizy biznesowej .
  • Obszary robocze: podstawowym celem obszaru roboczego jest obsługa współpracy między wieloma użytkownikami. Po drugie obszar roboczy może być również używany do wyświetlania zawartości.

Korzystanie z osobistego obszaru roboczego dla innych elementów niż nauka osobistej analizy biznesowej, tymczasowej zawartości lub celów testowych może być ryzykowne, ponieważ zawartość w osobistym obszarze roboczym jest zarządzana i utrzymywana przez jedną osobę. Ponadto osobisty obszar roboczy nie obsługuje współpracy z innymi osobami.

Aby umożliwić tworzenie dowolnego typu elementu sieci szkieletowej (na przykład lakehouse lub warehouse), należy dodać obszar roboczy do pojemności sieci szkieletowej. Dotyczy to zarówno standardowych obszarów roboczych, jak i osobistych obszarów roboczych. W związku z tym można zarządzać tym, kto może tworzyć określone typy elementów w osobistym obszarze roboczym, korzystając z przypisywania pojemności.

Osobisty obszar roboczy jest ograniczony do opcji udostępniania zawartości innym osobom. Nie można opublikować aplikacji usługi Power BI z obszaru roboczego osobistego (a aplikacje usługi Power BI są ważnym mechanizmem dystrybucji zawartości do organizacji). Uprawnienia dla poszczególnych elementów (linki lub bezpośredni dostęp) to jedyny sposób udostępniania osobistej zawartości obszaru roboczego innym osobom. W związku z tym obszerne użycie uprawnień dla poszczególnych elementów wiąże się z większym nakładem pracy i zwiększa ryzyko wystąpienia błędu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Report consumer security planning (Raportowanie planowania zabezpieczeń konsumentów).

Lista kontrolna — podczas rozważania oczekiwań dotyczących sposobu użycia osobistych obszarów roboczych kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Omówienie bieżącego korzystania z osobistych obszarów roboczych: prowadzenie konwersacji z użytkownikami i przeglądanie danych działań w celu zapewnienia zrozumienia, co użytkownicy robią z ich osobistymi obszarami roboczymi.
  • Zdecyduj, w jaki sposób mają być używane osobiste obszary robocze: zdecyduj, jak powinny być używane osobiste obszary robocze (i nie powinny) być używane w organizacji. Skoncentruj się na równoważeniu ryzyka i łatwości użycia z potrzebami do współpracy i wyświetlania zawartości.
  • W razie potrzeby przenieś zawartość obszaru roboczego osobistego: w przypadku zawartości krytycznej przenieś zawartość z osobistych obszarów roboczych do standardowych obszarów roboczych, jeśli jest to konieczne.
  • Tworzenie i publikowanie dokumentacji dotyczącej osobistych obszarów roboczych: Tworzenie przydatnej dokumentacji lub często zadawanych pytań dla użytkowników dotyczących efektywnego korzystania z osobistych obszarów roboczych. Udostępnij informacje w scentralizowanym portalu i materiały szkoleniowe.

Uwaga

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz następujące tematy dotyczące planu wdrażania sieci szkieletowej: scentralizowany portal, szkolenia i dokumentacja.

Własność obszaru roboczego

Jedną z najważniejszych kwestii, które należy wziąć pod uwagę podczas planowania obszarów roboczych, jest określenie ról i obowiązków związanych z własnością i zarządzaniem . Celem jest uzyskanie jasności co do tego, kto jest odpowiedzialny za tworzenie, konserwowanie, publikowanie, zabezpieczanie i obsługę zawartości w każdym obszarze roboczym.

Przejrzystość własności jest szczególnie istotna, gdy obowiązki związane z tworzeniem danych i zarządzaniem nimi są zdecentralizowane (lub rozproszone) między działami i jednostkami biznesowymi. Ta koncepcja jest również czasami nazywana architekturą siatki danych. Aby uzyskać więcej informacji na temat siatki danych, zobacz Co to jest siatka danych?.

W sieci szkieletowej zdecentralizowana lub rozproszona własność jest włączona za pośrednictwem obszarów roboczych. Różne obszary organizacji mogą działać niezależnie, a jednocześnie współtworzenia tej samej podstawowej struktury danych w usłudze OneLake. Każdy obszar roboczy może mieć własnego administratora, kontrolę dostępu i przypisanie pojemności (na potrzeby rozliczeń, lokalizacji danych geograficznych i monitorowania wydajności).

Napiwek

Dodatkowym sposobem obsługi własności obszaru roboczego w usłudze Fabric jest użycie domen opisanych w dalszej części tego artykułu.

Gdy intencja współpracy obejmuje decentralizację i wiele zespołów poza pojedynczą jednostką biznesową, może zwiększyć złożoność zarządzania obszarami roboczymi. Często warto utworzyć oddzielne obszary robocze , aby wyraźnie określać, który zespół jest odpowiedzialny za zawartość. Korzystanie z wielu obszarów roboczych pozwala być specyficzne dla obowiązków związanych z własnością i zarządzaniem. Może to pomóc w ustawieniu zabezpieczeń zgodnie z zasadą najniższych uprawnień. Aby uzyskać więcej zagadnień dotyczących zabezpieczeń, zobacz Planowanie zabezpieczeń twórcy zawartości.

Napiwek

Decyzje związane z odpowiedzialnością i odpowiedzialnością powinny być skorelowane bezpośrednio z akcjami związanymi z definiowaniem dostępu do obszaru roboczego, które opisano w dalszej części tego artykułu.

Lista kontrolna — podczas rozważania odpowiedzialności za własność obszaru roboczego kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Uzyskaj pełną wiedzę na temat działania własności zawartości: upewnij się, że dokładnie rozumiesz, jak działa własność zawartości i zarządzanie nią w całej organizacji. Zdaj sobie sprawę, że prawdopodobnie nie będzie jednowymiarowe podejście do zastosowania jednolicie w całej organizacji. Opis potrzeb dotyczących zdecentralizowanych lub rozproszonych własności.
  • Definiowanie i dokumentowanie ról i obowiązków: Upewnij się, że definiujesz i dokumentujesz jasne role i obowiązki dla osób, które współpracują w obszarach roboczych. Udostępnij te informacje w ramach działań dołączania, materiałów szkoleniowych i scentralizowanego portalu.
  • Tworzenie macierzy odpowiedzialności: należy zamapować, kto ma obsługiwać każdą funkcję podczas tworzenia, obsługi, publikowania, zabezpieczania i obsługi zawartości. Te informacje są gotowe podczas planowania ról dostępu do obszaru roboczego.
  • Rozważ scenariusze współwłaścicielności lub własności wielu zespołów: określ, kiedy istnieje scenariusz, w którym warto oddzielić obszary robocze, tak aby obowiązki są jasne.
  • Tworzenie dokumentacji zarządzania obszarami roboczymi: Informowanie administratorów i członków obszaru roboczego o sposobie zarządzania ustawieniami i dostępem do obszaru roboczego. Uwzględnij obowiązki administratorów obszarów roboczych, członków i współautorów. Udostępnij informacje w scentralizowanym portalu i materiały szkoleniowe.

Organizacja obszaru roboczego

Organizowanie obszarów roboczych jest jednym z najważniejszych aspektów planowania obszaru roboczego.

Różne jednostki biznesowe i działy mogą używać obszarów roboczych nieco inaczej w zależności od wymagań dotyczących współpracy. Jeśli potrzebujesz nowego obszaru roboczego, zalecamy rozważenie czynników opisanych w tej sekcji.

Temat i zakres obszaru roboczego

Poniższe opcje zawierają sugestie dotyczące sposobu organizowania obszarów roboczych według tematu i zakresu.

W niektórych przypadkach może już istnieć kilka przydatnych grup ustanowionych w usłudze Microsoft Entra ID (wcześniej znanej jako Azure Active Directory). Następnie można ich użyć do zarządzania dostępem do zasobów dla zdefiniowanego obszaru tematu i zakresu. Jednak może być konieczne utworzenie nowych grup, aby odpowiadały temu celowi. Zapoznaj się z sekcją dotyczącą dostępu do obszaru roboczego poniżej, aby zapoznać się z zagadnieniami.

Opcja 1. Obszar roboczy na obszar tematu lub projekt

Utworzenie obszaru roboczego dla każdego obszaru tematu lub projektu umożliwia skoncentrowanie się na jego celu. Umożliwia to podjęcie zrównoważonego podejścia.

Przykłady: kwartalna analiza finansów lub produktów

Zalety opcji 1 obejmują:

  • Zarządzanie dostępem użytkowników do tego, kto może edytować lub wyświetlać zawartość, jest prostszy, ponieważ jest on objęty zakresem na obszar tematu.
  • Gdy dostęp do zawartości będą uzyskiwane przez użytkowników w granicach organizacji, struktura obszarów roboczych według obszaru tematu jest bardziej elastyczna i łatwiejsza do zarządzania (w porównaniu z opcją 2 omówionymi w następnej kolejności).
  • Użycie zakresu na obszar tematu jest dobrym kompromisem między obszarami roboczymi zawierającymi zbyt wiele elementów i obszarów roboczych, które zawierają zbyt mało elementów.

Wadą opcji 1 jest to, że w zależności od tego, jak wąskie lub szerokie obszary robocze są zdefiniowane, nadal istnieje pewne ryzyko, że zostanie utworzonych wiele obszarów roboczych. Znajdowanie zawartości może być trudne dla użytkowników, gdy zawartość jest rozpowszechniona w wielu obszarach roboczych.

Napiwek

W przypadku dobrze zaplanowanego i zarządzanego obszaru roboczego na obszar tematu lub projekt zwykle skutkuje zarządzalną liczbą obszarów roboczych.

Opcja 2. Obszar roboczy na dział lub zespół

Tworzenie obszaru roboczego dla każdego działu lub zespołu (lub jednostki biznesowej) jest typowym podejściem. W rzeczywistości dopasowanie do schematu organizacyjnego jest najczęstszym sposobem, w jaki ludzie zaczynają od planowania obszaru roboczego. Nie jest to jednak idealne rozwiązanie dla wszystkich scenariuszy.

Przykłady: Dział finansowy lub analiza zespołu ds. sprzedaży

Zalety opcji 2 obejmują:

  • Wprowadzenie do planowania jest proste. Cała zawartość potrzebna przez osoby, które pracują w tym dziale, będą znajdować się w jednym obszarze roboczym.
  • Użytkownicy mogą łatwo wiedzieć, który obszar roboczy ma być używany, ponieważ cała ich zawartość jest publikowana w obszarze roboczym skojarzonym z działem lub zespołem.
  • Zarządzanie rolami zabezpieczeń może być proste, zwłaszcza gdy grupy Entra firmy Microsoft są przypisywane do ról obszaru roboczego (co jest najlepszym rozwiązaniem).

Wady opcji 2 obejmują:

  • Wynikiem jest często szeroki obszar roboczy, który zawiera wiele elementów. Szeroko zdefiniowany zakres obszaru roboczego może utrudnić użytkownikom lokalizowanie określonych elementów.
  • Ponieważ istnieje relacja jeden do jednego między obszarem roboczym a aplikacją Power BI, szeroko zdefiniowany obszar roboczy może spowodować aplikacje dla użytkowników, którzy zawierają dużo zawartości. Ten problem można rozwiązać, wykluczając niektóre elementy obszaru roboczego z aplikacji i z dobrym projektem środowiska nawigacji aplikacji.
  • Gdy użytkownicy z innych działów muszą wyświetlać określone elementy obszaru roboczego, zarządzanie uprawnieniami może stać się bardziej złożone. Istnieje ryzyko, że ludzie przyjmą, że wszystko w obszarze roboczym działu jest tylko dla ich oczu. Istnieje również ryzyko, że udostępnianie poszczególnych elementów stanie się nadmierne w celu uzyskania szczegółowych uprawnień do wyświetlania.
  • Jeśli niektórzy twórcy zawartości potrzebują uprawnień do edytowania niektórych elementów (ale nie wszystkich elementów), nie można ustawić tych uprawnień w jednym obszarze roboczym. Dzieje się tak, ponieważ role obszaru roboczego, które określają uprawnienia do edycji lub wyświetlania, są definiowane na poziomie obszaru roboczego.
  • Jeśli masz dużą liczbę elementów obszaru roboczego, często oznacza to, że musisz użyć rygorystycznych konwencji nazewnictwa dla elementów, aby użytkownicy mogli znaleźć potrzebne im elementy.
  • Szerokie obszary robocze z wieloma elementami mogą mieć ograniczenie techniczne dotyczące liczby elementów, które mogą być przechowywane w obszarze roboczym.

Napiwek

Podczas tworzenia obszarów roboczych, które są zgodne z wykresem organizacyjnym, często kończy się mniejszą liczbą obszarów roboczych. Jednak może to spowodować, że obszary robocze zawierają dużo zawartości. Nie zalecamy dopasowywania obszarów roboczych dla poszczególnych działów lub zespołu, jeśli spodziewasz się dużej liczby elementów i/lub wielu użytkowników.

Opcja 3. Obszar roboczy dla określonego raportu lub aplikacji

Tworzenie obszaru roboczego dla każdego raportu lub typu analizy nie jest zalecane z wyjątkiem określonych okoliczności.

Przykłady: Dzienne podsumowanie sprzedaży lub premie wykonawcze

Zalety opcji 3 obejmują:

  • Cel wąsko zdefiniowanego obszaru roboczego jest jasny.
  • Zawartość w warstwie Ultrawrażliwa może i często powinna być rozdzielona do własnego obszaru roboczego, dzięki czemu może być zarządzana i zarządzana jawnie.
  • Szczegółowe uprawnienia obszaru roboczego mają zastosowanie do kilku elementów. Ta konfiguracja jest przydatna, gdy na przykład użytkownik może edytować jeden raport, ale nie inny.

Wady opcji 3 obejmują:

  • W przypadku nadmiernego definiowania obszarów roboczych tworzenie wąsko zdefiniowanych obszarów roboczych powoduje dużą liczbę obszarów roboczych.
  • Posiadanie dużej liczby obszarów roboczych do pracy z programem wymaga większego nakładu pracy. Chociaż użytkownicy mogą polegać na wyszukiwaniu, znalezienie odpowiedniej zawartości w odpowiednim obszarze roboczym może być frustrujące.
  • Jeśli istnieje większa liczba obszarów roboczych, istnieje więcej pracy z perspektywy inspekcji i monitorowania.

Napiwek

Tworzenie obszaru roboczego z wąskim zakresem, takim jak pojedynczy raport, powinno odbywać się tylko z określonych powodów. Powinien to być wyjątek, a nie reguła. Czasami oddzielenie kart wyników do własnego obszaru roboczego jest przydatną techniką. Na przykład użycie oddzielnego obszaru roboczego jest przydatne, gdy karta wyników przedstawia cele obejmujące wiele obszarów tematów. Warto również skonfigurować określone uprawnienia do zarządzania kartą wyników i wyświetlania jej.

Lista kontrolna — podczas rozważania obszaru tematu i zakresu zawartości obszaru roboczego kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Ocena sposobu, w jaki obszary robocze są obecnie skonfigurowane: sprawdź, jak użytkownicy obecnie używają obszarów roboczych. Zidentyfikuj, co działa dobrze i co nie działa dobrze. Planowanie potencjalnych zmian i możliwości edukacyjnych użytkowników.
  • Rozważ najlepszy zakres obszaru roboczego: określ, jak użytkownicy będą używać obszarów roboczych na podstawie celu, obszaru tematu, zakresu i osób odpowiedzialnych za zarządzanie zawartością.
  • Określ, gdzie znajduje się wysoce wrażliwa zawartość: określ, czy podczas tworzenia określonego obszaru roboczego dla wysoce poufnej zawartości można uzasadnić.
  • Tworzenie i publikowanie dokumentacji dotyczącej korzystania z obszarów roboczych: Tworzenie przydatnej dokumentacji lub często zadawanych pytań dla użytkowników dotyczących sposobu organizowania i używania obszarów roboczych. Udostępnij te informacje w materiałach szkoleniowych i scentralizowanym portalu.

Typy elementów obszaru roboczego

Oddzielenie obszarów roboczych danych od obszarów roboczych raportowania jest powszechną praktyką oddzielenia zasobów danych od zasobów analitycznych.

  • Obszar roboczy danych jest przeznaczony do przechowywania i zabezpieczania elementów danych, takich jak lakehouse, warehouse, data pipeline, dataflow lub semantic model.
  • Obszar roboczy raportowania koncentruje się bardziej na działaniach analitycznych podrzędnych. Jest przeznaczona do przechowywania i zabezpieczania elementów, takich jak raporty, pulpity nawigacyjne i metryki. Obszary robocze raportowania obejmują przede wszystkim (ale niekoniecznie wyłącznie) zawartość usługi Power BI.

Napiwek

Każde środowisko sieci szkieletowej umożliwia tworzenie różnych typów elementów. Te elementy nie zawsze pasują dokładnie do koncepcji tego, co jest uznawane za dane, a zawartość raportowania (lub analiz). Jednym z przykładów jest notes usługi Fabric, który może być używany na wiele różnych sposobów, takich jak ładowanie i przekształcanie danych w usłudze Lakehouse, przesyłanie zapytań Spark SQL lub analizowanie i wizualizowanie danych za pomocą narzędzia PySpark. Gdy obszar roboczy będzie zawierać mieszane obciążenia, zalecamy skupienie się głównie na celu obszaru roboczego i własności zawartości zgodnie z opisem w innym miejscu w tym artykule.

Zalety oddzielania obszarów roboczych danych od obszarów roboczych raportowania obejmują:

  • Krytyczne dane organizacyjne, takie jak zatwierdzony model typu lakehouse lub semantyczny, mogą znajdować się w określonym obszarze roboczym, który jest przeznaczony do udostępniania danych wielokrotnego użytku w skali przedsiębiorstwa. Typowe przykłady obejmują:
  • Zarządzanie dostępem może być scentralizowane dla krytycznych danych organizacji. Zarządzanie dostępem oddzielnie dla obszaru roboczego danych w porównaniu z obszarami roboczymi raportowania jest przydatne, gdy różne osoby są odpowiedzialne za dane i raporty. W przypadku zarządzanej samoobsługowej analizy biznesowej często ma wielu twórców raportów i mniej twórców danych.
  • Ograniczenie osób, które mogą edytować modele semantyczne i zarządzać nimi, minimalizuje ryzyko niezamierzonych zmian, szczególnie w przypadku krytycznych elementów danych, które są używane w wielu celach lub przez wielu użytkowników. Separacja fizyczna zmniejsza prawdopodobieństwo niezamierzonego lub niezatwierdzonego zmiany. Ta dodatkowa warstwa ochrony jest przydatna w przypadku certyfikowanych modeli semantycznych, które opierają się na ich jakości i wiarygodności.
  • Scenariusze współwłaścicielności zostały wyjaśnione. Gdy udostępnione modele semantyczne są dostarczane ze scentralizowanego zespołu analizy biznesowej lub IT, natomiast raporty są publikowane przez twórców zawartości samoobsługi (w jednostkach biznesowych), dobrym rozwiązaniem jest segregowanie modeli semantycznych do oddzielnego obszaru roboczego. Takie podejście pozwala uniknąć niejednoznaczności scenariuszy współwłaścicielstwa, ponieważ własność i odpowiedzialność na obszar roboczy są bardziej jasno zdefiniowane.
  • Zabezpieczenia na poziomie wiersza są wymuszane. Jeśli zachęcisz twórców do pracy w różnych obszarach roboczych, nie będą mieli niepotrzebnego uprawnienia do edycji oryginalnego modelu semantycznego. Zaletą jest to, że zabezpieczenia na poziomie wiersza i/lub zabezpieczenia na poziomie obiektu (OLS) będą wymuszane dla twórców zawartości (a także osób przeglądających zawartość).

Wady oddzielania obszarów roboczych danych od obszarów roboczych raportowania obejmują:

  • Do odróżnienia obszaru roboczego od obszaru roboczego raportowania wymagana jest konwencja nazewnictwa obszarów roboczych.
  • Aby upewnić się, że autorzy zawartości i użytkownicy wiedzą, gdzie publikować i znajdować zawartość, jest wymagana dodatkowa edukacja użytkowników.
  • Czasami trudno jest wyraźnie określić typy elementów, które powinny być zawarte w obszarze roboczym. Z biegiem czasu obszar roboczy może zawierać więcej typów zawartości niż pierwotnie zamierzone.
  • Użycie oddzielnych obszarów roboczych powoduje większą liczbę obszarów roboczych, którymi trzeba zarządzać i przeprowadzać inspekcję. Podczas planowania na potrzeby, zakresu i innych zagadnień (takich jak rozdzielenie zawartości programistycznej, testowej i produkcyjnej) podejście do projektu obszaru roboczego może stać się bardziej skomplikowane.
  • Dodatkowe procesy zarządzania zmianami mogą być wymagane do śledzenia i określania priorytetów żądanych zmian w scentralizowanych elementach danych, szczególnie gdy twórcy raportów mają wymagania wykraczające poza to, co może być obsługiwane przez modele złożone i miary na poziomie raportu.

Lista kontrolna — biorąc pod uwagę typy elementów do przechowywania w obszarze roboczym, kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Określ cele ponownego użycia danych: zdecyduj, jak osiągnąć ponowne użycie danych w ramach strategii samoobsługowej analizy biznesowej zarządzanej.
  • Zaktualizuj ustawienie dzierżawy dla osób, które mogą używać modeli semantycznych w różnych obszarach roboczych: określ, czy ta funkcja może zostać udzielona wszystkim użytkownikom. Jeśli zdecydujesz się ograniczyć, kto może używać modeli semantycznych w obszarach roboczych, rozważ użycie grupy, takiej jak autory raportów zatwierdzonych przez sieć szkieletową.

Dostęp do obszaru roboczego

Ponieważ głównym celem obszaru roboczego jest współpraca, dostęp do obszaru roboczego ma zastosowanie głównie do użytkowników, którzy tworzą zawartość i zarządzają nią. Może to być również istotne, gdy obszar roboczy jest używany do wyświetlania zawartości (cel pomocniczy dla obszarów roboczych, jak opisano wcześniej w tym artykule).

Podczas planowania ról obszaru roboczego warto zadać sobie następujące pytania.

  • Jakie są oczekiwania dotyczące sposobu współpracy w obszarze roboczym?
  • Czy obszar roboczy będzie używany bezpośrednio do wyświetlania zawartości przez użytkowników?
  • KtoTo będzie odpowiedzialny za zarządzanie zawartością w obszarze roboczym?
  • KtoTo będzie wyświetlać zawartość przechowywaną w obszarze roboczym?
  • Czy zamierzasz przypisać poszczególnych użytkowników lub grupy do ról obszaru roboczego?

Najlepszym rozwiązaniem jest używanie grup do przypisywania ról obszaru roboczego za każdym razem, gdy jest to praktyczne. Istnieją różne typy grup, które można przypisać. Grupy zabezpieczeń, grupy zabezpieczeń z obsługą poczty, grupy dystrybucyjne i grupy platformy Microsoft 365 są obsługiwane dla ról obszaru roboczego. Aby uzyskać więcej informacji na temat korzystania z grup, zobacz Planowanie zabezpieczeń na poziomie dzierżawy.

Podczas planowania korzystania z grup warto rozważyć utworzenie jednej grupy na rolę dla każdego obszaru roboczego. Na przykład w celu obsługi obszaru roboczego Kwartalne finanse można utworzyć następujące grupy:

  • Administratorzy obszaru roboczego sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Członkowie obszaru roboczego sieci Szkieletowej — kwartalne finanse
  • Współautorzy obszaru roboczego sieci Szkieletowej — kwartalne finanse
  • Podgląd obszarów roboczych sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Osoby przeglądające aplikacje usługi Power BI — kwartalne finanse

Napiwek

Tworzenie grup wymienionych powyżej zapewnia elastyczność. Obejmuje to jednak tworzenie wielu grup i zarządzanie nimi. Ponadto zarządzanie dużą liczbą grup może być trudne, gdy grupy są tworzone i obsługiwane tylko przez it. To wyzwanie można wyeliminować, włączając samoobsługowe zarządzanie grupami do niektórych członków satelity. Członkowie ci mogą obejmować centrum doskonałości (COE), mistrzów lub zaufanych użytkowników, którzy zostali przeszkoleni w sposobie zarządzania członkostwem w rolach dla swojej jednostki biznesowej. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Planowanie zabezpieczeń na poziomie dzierżawy.

Gdy obszary robocze danych są oddzielone od obszarów roboczych raportowania, zgodnie z opisem we wcześniejszej części tego artykułu, powoduje to jeszcze większą liczbę grup. Rozważ, jak liczba grup podwoiła się z pięciu do 10 podczas oddzielania obszarów roboczych danych i raportowania:

  • Administratorzy obszaru roboczego danych sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Administratorzy obszaru roboczego raportowania sieci szkieletowej— kwartalne finanse
  • Składowe obszaru roboczego danych sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Elementy członkowskie obszaru roboczego raportowania sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Współautorzy obszaru roboczego danych sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Współautorzy obszarów roboczych raportowania sieci szkieletowej— kwartalne finanse
  • Podgląd obszarów roboczych danych sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Podgląd obszarów roboczych raportowania sieci szkieletowej — kwartalne finanse
  • Osoby przeglądające aplikacje usługi Power BI — kwartalne finanse

Jeśli istnieje wiele obszarów roboczych na potrzeby programowania, testowania i produkcji, powoduje to jeszcze większą liczbę grup. Istnieje potencjał, aby liczba grup potroiła się. Na przykład w przypadku tylko administratorów obszaru roboczego danych istnieją następujące trzy grupy:

  • Administratorzy obszaru roboczego danych sieci szkieletowej — kwartalne finanse [Dev]
  • Administratorzy obszaru roboczego danych sieci szkieletowej — kwartalne finanse [Test]
  • Administratorzy obszaru roboczego danych sieci szkieletowej — kwartalne finanse

Poprzednie przykłady mają na celu przekazanie, że użycie grup mapowanych na role obszaru roboczego może szybko stać się niezarządzane.

Napiwek

Czasami potrzeba mniejszej liczby grup, szczególnie w rozwoju. Na przykład może nie być konieczne określenie grupy osób przeglądających obszar roboczy w programowania; ta grupa jest potrzebna tylko do testowania i produkcji. Możesz też użyć tej samej grupy administratorów obszaru roboczego do tworzenia, testowania i produkcji. Aby uzyskać więcej informacji na temat programowania, testowania i produkcji, zobacz Zarządzanie cyklem życia obszaru roboczego w dalszej części tego artykułu.

Efektywne użycie grup dla ról obszaru roboczego może wymagać znacznego planowania. Przygotuj się do napotkania scenariuszy, gdy istniejące grupy (które mogą być dopasowane do schematu organizacyjnego) nie spełniają wszystkich potrzeb związanych z zarządzaniem zawartością sieci szkieletowej. W tym przypadku zalecamy utworzenie grup specjalnie do tego celu. Dlatego słowa Sieć szkieletowa lub Power BI są uwzględniane w przykładach nazw grup przedstawionych powyżej. Jeśli masz wiele narzędzi do analizy biznesowej, możesz zamiast tego użyć tylko analizy biznesowej jako prefiksu. W ten sposób można używać tych samych grup w wielu narzędziach.

Na koniec w przykładach pokazano jeden obszar roboczy — Kwartalne finanse — ale często można zarządzać kolekcją obszarów roboczych z jednym zestawem grup. Na przykład wiele obszarów roboczych należących do zespołu finansowego i zarządzanych przez zespół finansowy może mieć możliwość korzystania z tych samych grup.

Uwaga

Często planujesz zabezpieczenia szerzej, biorąc pod uwagę wymagania dotyczące uprawnień do odczytu i kompilacji modelu semantycznego oraz wymagania dotyczące zabezpieczeń na poziomie wiersza. Aby uzyskać więcej informacji o tym, co należy wziąć pod uwagę w przypadku obsługi użytkowników raportów i twórców zawartości, zobacz artykuły dotyczące planowania zabezpieczeń. Na potrzeby tego artykułu fokus dotyczy tylko ról obszaru roboczego w ramach procesu planowania obszaru roboczego.

Lista kontrolna — podczas rozważania dostępu do obszaru roboczego kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Zapoznaj się z rolami i obowiązkami: skorzystaj z informacji o rolach i obowiązkach przygotowanych wcześniej do planowania ról obszaru roboczego.
  • Zidentyfikuj, kto będzie właścicielem zawartości i zarządza nią: sprawdź, czy wszystkie elementy, które mają być przechowywane w jednym obszarze roboczym, są zgodne z osobami, które będą odpowiedzialne za posiadanie zawartości i zarządzanie nią. Jeśli występują niezgodności, rozważ, w jaki sposób obszary robocze mogą być lepiej zorganizowane.
  • Określ, kto będzie wyświetlać zawartość w obszarze roboczym: określ, czy osoby będą wyświetlać zawartość bezpośrednio z obszaru roboczego.
  • Planowanie ról obszaru roboczego: określ, które osoby są odpowiednie dla ról Administracja, Członek, Współautor i Osoba przeglądająca dla każdego obszaru roboczego.
  • Zdecyduj na przypisania grup lub poszczególnych ról: określ, czy chcesz przypisać poszczególnych użytkowników lub grupy do ról obszaru roboczego. Sprawdź, czy istnieją grupy, których można użyć dla przypisań ról obszaru roboczego.
  • Określ, czy należy utworzyć nowe grupy: rozważ dokładnie, czy chcesz utworzyć nową grupę dla roli obszaru roboczego. Należy pamiętać, że może to spowodować utworzenie i utrzymanie wielu grup. Określ, jaki jest proces tworzenia nowego obszaru roboczego i jak zostaną utworzone powiązane grupy.
  • Konfigurowanie i testowanie przypisań ról obszaru roboczego: sprawdź, czy użytkownicy mają odpowiednie ustawienia zabezpieczeń, które muszą być wydajne podczas tworzenia, edytowania i wyświetlania zawartości.

Domena obszaru roboczego

Jak opisano wcześniej w tym artykule, kluczowe znaczenie ma przejrzystość własności obszaru roboczego. Jednym ze sposobów dalszego obsługi własności obszaru roboczego w usłudze Fabric jest użycie domen. Domena to sposób logicznego grupowania wielu obszarów roboczych o podobnych cechach.

Aby uzyskać więcej informacji na temat planowania domen w dzierżawie, zobacz Domeny obszarów roboczych.

Ustawienia obszarów roboczych

Istnieje kilka ustawień, które można skonfigurować dla każdego pojedynczego obszaru roboczego. Te ustawienia mogą znacząco wpływać na sposób współpracy, kto może uzyskiwać dostęp do obszaru roboczego oraz poziom możliwości ponownego obsługi danych w obciążeniach sieci szkieletowej.

Tryb licencji obszaru roboczego

Każdy obszar roboczy ma ustawienie trybu licencji. Można go ustawić na Pro, Premium na użytkownika, Pojemność Premium, Osadzona, Pojemność sieci szkieletowej lub Wersja próbna.

Ważne

Czasami w tym artykule opisano usługę Power BI Premium lub jej subskrypcje pojemności (jednostki SKU P). Należy pamiętać, że firma Microsoft obecnie konsoliduje opcje zakupu i cofnie usługę Power BI Premium na jednostki SKU pojemności. Nowi i istniejący klienci powinni rozważyć zakup subskrypcji pojemności sieci szkieletowej (jednostki SKU F).

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Ważne aktualizacje dostępne w licencjonowaniu usługi Power BI Premium i Power BI Premium — często zadawane pytania.

Typ licencji jest ważny w przypadku planowania obszaru roboczego, ponieważ określa:

  • Funkcje: obsługiwane są różne funkcje. Funkcja PPU zawiera więcej funkcji (takich jak potoki wdrażania), które nie są dostępne w wersji Pro. Wiele innych funkcji sieci szkieletowej (takich jak lakehouses) jest dostępnych dla obszarów roboczych przypisanych do pojemności sieci szkieletowej.
  • Dostęp do zawartości: typ licencji określa, kto może uzyskać dostęp do zawartości w obszarze roboczym:
    • Tylko użytkownicy z licencją PPU (oprócz przypisywania roli obszaru roboczego) mogą uzyskiwać dostęp do obszaru roboczego PPU.
    • Jeśli oczekujesz, że zawartość będzie dostarczana osobom przeglądającym zawartość z bezpłatną licencją , potrzebujesz licencji F64 lub nowszej.
  • Lokalizacja przechowywania danych: jeśli musisz przechowywać dane w określonym regionie geograficznym (poza regionem macierzysty), to staje się możliwe przy użyciu obszaru roboczego przypisanego do pojemności (a w związku z tym pojemność jest tworzona w tym regionie). Aby uzyskać więcej informacji na temat lokalizacji przechowywania danych, zobacz Konfiguracja dzierżawy.

Lista kontrolna — biorąc pod uwagę tryb licencji obszaru roboczego, kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Rozważ, które funkcje są wymagane dla każdego obszaru roboczego: określ wymagania dotyczące funkcji każdego obszaru roboczego. Rozważ różnice w obciążeniu i użytkowników, którzy mają uzyskiwać dostęp do obszaru roboczego.
  • Ustaw tryb licencji obszaru roboczego: przejrzyj i zaktualizuj każdy tryb licencji obszaru roboczego zgodnie z funkcjami wymaganymi przez poszczególne obszary robocze.

Zarządzanie cyklem życia obszaru roboczego

Gdy twórcy zawartości współpracują w celu dostarczania rozwiązań analitycznych, które są ważne dla organizacji, istnieją różne zagadnienia dotyczące zarządzania cyklem życia. Te procesy są również nazywane ciągłą integracją/ciągłym dostarczaniem (CI/CD), które są jednym z aspektów metodyki DevOps.

Kilka zagadnień dotyczących zarządzania cyklem życia obejmuje:

  • Jak zapewnić terminowe, niezawodne i spójne dostarczanie zawartości.
  • Jak komunikować się i koordynować działania między wieloma twórcami zawartości, którzy pracują nad tym samym projektem.
  • Jak rozwiązywać konflikty, gdy wielu twórców zawartości edytuje ten sam element w tym samym projekcie.
  • Jak strukturę prostego i niezawodnego procesu wdrażania.
  • Jak wycofać wdrożoną zawartość do poprzedniej stabilnej, działającej wersji.
  • Jak równoważyć szybkie wersje nowych funkcji i poprawek usterek podczas zabezpieczania zawartości produkcyjnej.

W sieci szkieletowej istnieją dwa główne składniki zarządzania cyklem życia.

  • Kontrola wersji zawartości:Integracja z usługą Git umożliwia właścicielom zawartości i twórcom tworzenie wersji ich pracy. Może być używany z programowaniem internetowym w obszarze roboczym lub podczas opracowywania w narzędziu klienckim, takim jak program Power BI Desktop. Kontrola wersji (znana również jako kontrola źródła) jest osiągana przez śledzenie wszystkich poprawek w projekcie przy użyciu gałęzi skojarzonych z repozytoriami lokalnymi i zdalnymiw usłudze Azure DevOps. Zmiany są zatwierdzane w regularnych odstępach czasu w gałęziach w repozytorium zdalnym. Gdy twórca zawartości ukończy poprawki, które są testowane i zatwierdzone, ich gałąź jest scalona z najnowszą wersją rozwiązania w głównym repozytorium zdalnym (po rozwiązaniu wszelkich konfliktów scalania). Dla każdego obszaru roboczego w portalu sieci szkieletowej można określić integrację usługi Git, zapewniając włączenie tej funkcji w ustawieniach dzierżawy.
  • Promowanie zawartości:Potoki wdrażania koncentrują się przede wszystkim na zarządzaniu wydaniami w celu utrzymania stabilnego środowiska dla użytkowników. Obszar roboczy można przypisać do etapu (programowanie, testowanie lub produkcja) w potoku wdrażania. Następnie można łatwo i systematycznie promować lub wdrażać zawartość na następnym etapie.

Podczas łączenia funkcji zarządzania cyklem życia istnieją najlepsze rozwiązania, które należy wziąć pod uwagę podczas procesu planowania. Możesz na przykład użyć integracji z usługą Git dla obszaru roboczego programowania i potoków wdrażania, aby opublikować je w obszarach roboczych testowych i produkcyjnych. Tego rodzaju decyzje wymagają spójnego stosowania uzgodnionej praktyki. Zalecamy przeprowadzenie weryfikacji koncepcji w celu pełnego przetestowania modelu konfiguracji, procesów i uprawnień.

Lista kontrolna — podczas planowania zarządzania cyklem życia obszaru roboczego kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Określanie sposobu używania kontroli wersji przez użytkowników: analizowanie sposobu działania samoobsługi i zaawansowanych twórców zawartości w celu określenia, czy przechowywanie wersji plików przy użyciu OneDrive dla Firm czy programu SharePoint jest odpowiednie. Wprowadzenie do integracji z usługą Git dla zaawansowanych użytkowników, którzy potrzebują większej liczby możliwości. Przygotuj się do obsługi obu typów użytkowników.
  • Określanie sposobu, w jaki użytkownicy muszą promować zawartość: analizowanie sposobu działania samoobsługi i zaawansowanych twórców zawartości w celu określenia, czy potoki wdrażania są dobrym rozwiązaniem do promowania zawartości.
  • Zdecyduj, czy należy włączyć integrację z usługą Git: rozważ, czy integracja usługi Git z obszarami roboczymi jest dobrym rozwiązaniem dla sposobu działania twórców zawartości. Ustaw opcję Użytkownicy mogą synchronizować elementy obszaru roboczego z ustawieniem dzierżawy repozytoriów Git, aby dostosować je do tej decyzji. Przejrzyj każde z ustawień dzierżawy integracji usługi Git i ustaw je zgodnie z wytycznymi dotyczącymi ładu.
  • Wykonaj weryfikację koncepcji: przeprowadź weryfikację techniczną koncepcji, aby wyjaśnić, w jaki sposób zamierzasz współpracować z obszarami roboczymi usługi Git i potokami wdrażania.
  • Zdecyduj, które obszary robocze powinny mieć integrację z usługą Git: rozważ, jak działają twórcy zawartości i które obszary robocze powinny być przypisane do gałęzi tworzenia, testowania lub produkcji (wydania).
  • Sprawdź licencje: Upewnij się, że masz licencję pojemności dostępną do korzystania z integracji z usługą Git. Upewnij się, że każdy obszar roboczy jest przypisany do pojemności sieci szkieletowej lub pojemności usługi Power BI Premium.
  • Konfigurowanie usługi Azure DevOps: skontaktuj się z administratorem, aby skonfigurować projekty, repozytoria i gałęzie usługi Azure DevOps potrzebne dla każdego obszaru roboczego. Przypisz odpowiedni dostęp do każdego repozytorium.
  • Połączenie obszarów roboczych: Połączenie każdy obszar roboczy do odpowiedniego repozytorium usługi Azure DevOps.
  • Zastanów się, kto powinien zostać wdrożony w środowisku produkcyjnym: podejmij decyzje dotyczące sposobu i tego, kto powinien mieć możliwość aktualizowania zawartości produkcyjnej. Upewnij się, że te decyzje są zgodne z sposobem obsługi własności obszaru roboczego w organizacji.
  • Edukuj twórców zawartości: upewnij się, że wszyscy twórcy zawartości rozumieją, kiedy używać funkcji i praktyk zarządzania cyklem życia. Poinformuj ich o przepływie pracy oraz o tym, jak różne obszary robocze wpływają na procesy zarządzania cyklem życia.

Integracja obszaru roboczego z usługą ADLS Gen2

Istnieje możliwość połączenia obszaru roboczego z kontem usługi Azure Data Lake Storage Gen2 (ADLS Gen2). Istnieją dwa powody, dla których można to zrobić:

  • Magazyn danych przepływów danych usługi Power BI: jeśli zdecydujesz się na użycie własnego typu data-lake, dostęp do danych przepływów danych usługi Power BI (Gen1) można uzyskać bezpośrednio na platformie Azure. Bezpośredni dostęp do magazynu przepływu danych w usłudze ADLS Gen2 jest przydatny, gdy chcesz, aby inni użytkownicy lub procesy wyświetlali lub uzyskiwali dostęp do danych. Jest to szczególnie przydatne, gdy twoim celem jest ponowne użycie danych przepływów danych poza usługą Power BI. Istnieją dwie opcje przypisywania magazynu:
    • Magazyn na poziomie dzierżawy, który jest przydatny podczas scentralizowanego wszystkich danych przepływów danych usługi Power BI w jednym koncie usługi ADLS Gen2, jest wymagany.
    • Magazyn na poziomie obszaru roboczego, który jest przydatny, gdy jednostki biznesowe zarządzają własnym magazynem data lake lub mają pewne wymagania dotyczące rezydencji danych.
  • Tworzenie kopii zapasowych i przywracanie modeli semantycznych usługi Power BI:funkcja semantycznego tworzenia i przywracania modelu usługi Power BI jest obsługiwana w przypadku obszarów roboczych przypisanych do pojemności lub PPU. Ta funkcja używa tego samego konta usługi ADLS Gen2 używanego do przechowywania danych przepływów danych usługi Power BI (opisanego w poprzednim punkcie). Kopie zapasowe modeli semantycznych są przydatne w przypadku:
    • Zgodność z wymaganiami dotyczącymi przechowywania danych
    • Przechowywanie rutynowych kopii zapasowych w ramach strategii odzyskiwania po awarii
    • Przechowywanie kopii zapasowych w innym regionie
    • Migrowanie modelu danych

Ważne

Ustawienie połączeń platformy Azure w portalu administracyjnym sieci szkieletowej nie oznacza, że wszystkie przepływy danych dla całej dzierżawy są domyślnie przechowywane na koncie usługi ADLS Gen2. Aby użyć jawnego konta magazynu (zamiast magazynu wewnętrznego), każdy obszar roboczy musi być jawnie połączony. Przed utworzeniem przepływów danych usługi Power BI w obszarze roboczym w obszarze roboczym należy ustawić połączenia platformy Azure.

Lista kontrolna — podczas rozważania integracji obszaru roboczego z usługą ADLS Gen2 kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Zdecyduj, czy obszar roboczy będzie używany w sposób wymagający usługi Azure Storage: rozważ, czy scenariusz typu bring-your-own-data-lake będzie przydatny w przypadku przechowywania przepływów danych i/lub czy masz wymagania dotyczące korzystania z funkcji semantycznego tworzenia i przywracania kopii zapasowych modelu.
  • Określ, które konto usługi Azure Storage będzie używane: wybierz konto usługi Azure Storage z włączoną hierarchiczną przestrzenią nazw (ADLS Gen2) dla magazynu na poziomie dzierżawy (scentralizowanego) danych przepływów danych lub kopii zapasowych modelu semantycznego. Upewnij się, że masz łatwo dostępne informacje o koncie usługi Azure Storage.
  • Skonfiguruj konto magazynu na poziomie dzierżawy: w portalu administracyjnym sieci szkieletowej ustaw konto magazynu usługi ADLS Gen2 na poziomie dzierżawy.
  • Zdecyduj, czy administratorzy obszarów roboczych mogą połączyć konto magazynu: prowadzić dyskusje, aby zrozumieć potrzeby zdecentralizowanych zespołów oraz czy poszczególne zespoły obecnie utrzymują własne konta usługi Azure Storage. Zdecyduj, czy ta możliwość ma być włączona.
  • Skonfiguruj ustawienie administratora dla magazynu na poziomie obszaru roboczego: w portalu administracyjnym sieci szkieletowej włącz opcję, która umożliwia administratorom obszarów roboczych łączenie własnego konta magazynu.
  • Ustaw połączenia usługi Azure Storage na poziomie obszaru roboczego: określ konto usługi Azure Storage dla każdego pojedynczego obszaru roboczego. Przed utworzeniem przepływów danych usługi Power BI w obszarze roboczym należy ustawić konto magazynu. Jeśli zamierzasz używać kopii zapasowych modelu semantycznego, upewnij się, że tryb licencji obszaru roboczego jest ustawiony na pojemność lub ppu.
  • Zaktualizuj dokumentację zarządzania obszarem roboczym: Upewnij się, że dokumentacja zarządzania obszarem roboczym zawiera informacje o sposobie poprawnego przypisywania kont magazynu usługi ADLS Gen2. Udostępnij informacje w scentralizowanym portalu i materiały szkoleniowe.

Integracja obszaru roboczego z usługą Azure Log Analytics

Azure Log Analytics to usługa w usłudze Azure Monitor. Usługi Azure Log Analytics można używać do przeglądania danych diagnostycznych generowanych przez aparat usług Analysis Services, który hostuje modele semantyczne usługi Power BI. Dzienniki na poziomie obszaru roboczego są przydatne do analizowania wydajności i trendów, przeprowadzania analizy odświeżania danych, analizowania operacji punktu końcowego XMLA i nie tylko. Usługa Azure Log Analytics jest dostępna tylko dla obszarów roboczych przypisanych do pojemności lub PPU.

Uwaga

Chociaż nazwy są podobne, dane wysyłane do usługi Azure Log Analytics różnią się od danych przechwyconych przez dziennik aktywności usługi Power BI. Dane wysyłane do usługi Azure Log Analytics dotyczą zdarzeń generowanych przez aparat usług Analysis Services (na przykład zdarzenia rozpoczęcia zapytania i zakończenia zapytania). Z drugiej strony dziennik aktywności dotyczy śledzenia działań użytkownika (na przykład Wyświetl raport lub Edytuj zdarzenia raportu ).

Aby uzyskać więcej informacji na temat dzienników zdarzeń modelu semantycznego, zobacz Inspekcja na poziomie danych.

Aby uzyskać więcej informacji na temat konfigurowania usługi Azure Log Analytics do użycia z usługą Power BI, zobacz Konfigurowanie usługi Azure Log Analytics dla usługi Power BI. Pamiętaj, aby zrozumieć wymagania wstępne, które należy spełnić, aby integracja działała.

Lista kontrolna — podczas rozważania integracji obszaru roboczego z usługą Azure Log Analytics kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Zdecyduj, czy administratorzy obszarów roboczych mogą łączyć się z usługą Log Analytics: określ, czy wszyscy lub niektórzy administratorzy obszaru roboczego będą mogli używać usługi Azure Log Analytics do analizowania dzienników na poziomie obszaru roboczego. Jeśli dostęp ma być ograniczony tylko do niektórych osób, zdecyduj, która grupa ma być używana.
  • Skonfiguruj ustawienie dzierżawy dla połączeń usługi Log Analytics: w portalu administracyjnym sieci szkieletowej ustaw ustawienie dzierżawy zgodnie z decyzją, dla której administratorzy obszaru roboczego ustawiają połączenia.
  • Ustaw obszar roboczy usługi Log Analytics dla każdego obszaru roboczego: w ustawieniach obszaru roboczego określ informacje usługi Azure Log Analytics dla każdego obszaru roboczego. Aby przechwycić dzienniki na poziomie obszaru roboczego, upewnij się, że tryb licencji obszaru roboczego jest ustawiony na pojemność lub ppu.
  • Zaktualizuj dokumentację zarządzania obszarem roboczym: Upewnij się, że dokumentacja zarządzania obszarami roboczymi zawiera informacje o sposobie przypisywania obszaru roboczego do usługi Azure Log Analytics.

Inne właściwości obszaru roboczego

Istnieje kilka innych właściwości obszaru roboczego, które mogą udostępniać przydatne informacje. W przypadku zarządzanych obszarów roboczych zalecamy ustawienie tych właściwości.

Poniżej przedstawiono kilka sugestii dotyczących sposobu ustawiania tych kluczowych ustawień w celu ulepszenia środowiska dla użytkowników.

  • Opis obszaru roboczego: dobry opis obszaru roboczego zawiera krótkie, ale konkretne wyjaśnienie, jakiego typu zawartości można znaleźć w obszarze roboczym. Do opisania można użyć maksymalnie 4000 znaków:
    • Przeznaczenie obszaru roboczego
    • Odbiorcy docelowi
    • Typ zawartości opublikowanej w obszarze roboczym
    • Czy obszar roboczy jest traktowany jako zarządzany
    • Czy obszar roboczy zawiera dane programistyczne, testowe lub produkcyjne
    • KtoTo skontaktować się w razie pytań (czasami ważne jest, aby wyświetlić te informacje tak wyraźnie, jak to możliwe, oprócz listy kontaktów opisanej w dalszej części)
  • Kontakty obszaru roboczego: lista kontaktów obszaru roboczego domyślnie zawiera administratorów obszaru roboczego. Jeśli masz właścicieli zawartości technicznej, którzy różnią się od ekspertów w tej dziedzinie, warto określić inne kontakty. Inne kontakty mogą być grupami lub osobami, które mogą odpowiedzieć na pytania dotyczące zawartości obszaru roboczego.
  • Obraz obszaru roboczego: spójne użycie obrazów obszarów roboczych może być przydatne dla użytkowników podczas skanowania listy obszarów roboczych. Rozważ użycie obrazu, aby ułatwić użytkownikom określenie:
    • Obszar domeny lub podmiotu
    • Która jednostka biznesowa lub zespół jest właścicielem zawartości i zarządza nią
    • Niezależnie od tego, czy jest to obszar roboczy danych (przeznaczony do przechowywania elementów wielokrotnego użytku, takich jak lakehouse, warehouse, potok danych, przepływ danych lub model semantyczny)
    • Niezależnie od tego, czy jest to obszar roboczy raportowania (przeznaczony do przechowywania elementów analitycznych, takich jak raporty, pulpity nawigacyjne lub metryki)
  • Ustawienia modelu danych: umożliwia członkom obszaru roboczego, administratorom i użytkownikom uprawnienie do tworzenia modeli semantycznych w celu edytowania modeli danych usługi Power BI przy użyciu interfejsu internetowego. To ustawienie jest używane razem z ustawieniami Użytkownicy mogą edytować modele danych w ustawieniu dzierżawy usługa Power BI. To ustawienie powinno być zgodne z decyzjami i procesami dotyczącymi sposobu tworzenia, zarządzania i wdrażania zawartości. Rozważ również metodę kontroli wersji zgodnie z opisem we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

Lista kontrolna — podczas rozważania innych właściwości obszaru roboczego kluczowe decyzje i akcje obejmują:

  • Określ opis obszaru roboczego: upewnij się, że w opisie obszaru roboczego znajduje się przydatny i dokładny opis.
  • Użyj przydatnego obrazu dla obszaru roboczego: ustaw spójny obraz dla obszaru roboczego, który wizualnie pomoże użytkownikom zrozumieć jego obszar tematu, który jest właścicielem zawartości w obszarze roboczym i/lub typem zawartości przechowywanej w obszarze roboczym.
  • Zidentyfikuj kontakty dla obszaru roboczego: sprawdź, czy administratorzy obszaru roboczego powinni być kontaktami, czy określonymi użytkownikami lub grupami.
  • Określ ustawienia modelu danych: rozważ, które obszary robocze mogą zezwalać na edytowanie modelu danych opartego na sieci Web. Ustaw opcję Użytkownicy mogą edytować modele danych w ustawieniu dzierżawy usługa Power BI zgodnie z preferencjami dotyczącymi osób, które mogą edytować zawartość i zarządzać nią.

Inne czynniki techniczne

Istnieją inne czynniki techniczne, które mogą mieć wpływ na konfigurację obszaru roboczego.

  • Jeśli integrujesz zawartość z innymi narzędziami i usługami, może to mieć wpływ na licencjonowanie. Jeśli na przykład osadzasz wizualizację usługi Power Apps w raporcie usługi Power BI, potrzebujesz odpowiednich licencji usługi Power Apps.
  • Istnieją limity magazynu dla poszczególnych obszarów roboczych, które mają zastosowanie do ilości danych, które można przechowywać w obszarze roboczym Wersji Pro. Jeśli użycie pojemności lub ppu nie jest opcją, rozważ sposób działania w ramach limitów magazynu podczas procesu planowania obszaru roboczego.
  • Podczas instalowania aplikacji szablonu z usługi AppSource zostanie utworzony nowy obszar roboczy, który będzie miał wąski temat i zakres.

Lista kontrolna — podczas rozważania innych czynników technicznych kluczowe decyzje i działania obejmują:

  • Zwróć uwagę na czynniki techniczne: podczas pracy nad procesem planowania określ, czy istnieją przyczyny techniczne (takie jak limity magazynu dla poszczególnych obszarów roboczych), które mogą mieć wpływ na proces podejmowania decyzji.
  • Zreorganizowanie zawartości obszaru roboczego: jeśli limity magazynu mogą stać się problemem, utwórz teraz oddzielne obszary robocze i opublikuj ponownie zawartość w tych nowych obszarach roboczych.

Powiązana zawartość

Aby uzyskać więcej zagadnień, akcji, kryteriów podejmowania decyzji i zaleceń, które pomogą Ci w podejmowaniu decyzji dotyczących implementacji usługi Power BI, zobacz Planowanie implementacji usługi Power BI.